Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ถ้าหลานร่าน หลานขอโทษ

ถ้าหลานร่าน หลานขอโทษ

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
ชม
5
บท

นิยายผู้ใหญ่ แนวฮาเร็มชาย นางเอกเป็นคุณหนูวัย18ปี เธอชอบยั่วคนสวน คนขับรถ ใจแตก มั่วสวาท nc 18+

บทที่ 1 แอบดูมังกรคนสวน

ถ้าหลานร่าน หลานขอโทษ

ตอน แอบดูมังกรคนสวน

แสงแดดยามสายส่องลอดผ่านผ้าม่านลูกไม้เนื้อดี สีขาวบริสุทธิ์ เข้ามากระทบกับพื้นไม้ปาร์เกต์ขัดเงาวับในห้องนอนของคุณหนูน้ำฟ้า คฤหาสน์หลังงามสไตล์โคโลเนียล ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางสวนสวยเนื้อที่หลายร้อยไร่ ในซอยเงียบสงบใจกลางกรุง เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วดังแว่วมาจากภายนอก บ่งบอกถึงความร่มรื่นและเป็นส่วนตัว

คุณหนูน้ำฟ้าในวัยสิบแปดปี กำลังนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ที่ปูด้วยผ้าไหมอิตาลีสีชมพูอ่อน ผมยาวสลวยสีดำขลับแผ่สยายไปทั่วหมอน เธอสวมชุดนอนผ้าซาตินสีขาวบางเบา ปลายแขนเสื้อและชายกางเกงตกแต่งด้วยลูกไม้ละเอียดอ่อน บ่งบอกถึงรสนิยมอันเลิศหรูของคุณหญิงยาย

คุณหญิงศศิประภา ผู้เป็นยายของน้ำฟ้า เป็นสตรีสูงศักดิ์ที่สง่างามและมีอิทธิพล แม้จะมีอายุล่วงเลยเข้าสู่วัยชรา แต่ผิวพรรณของนางก็ยังคงเปล่งปลั่ง ดวงตาคมกริบยังคงฉายแววเฉลียวฉลาดและเด็ดเดี่ยว เครื่องประดับเพชรพลอยชิ้นงามที่นางสวมใส่อยู่เสมอ บ่งบอกถึงฐานะอันร่ำรวยและรสนิยมอันหรูหรา คุณท่านพิพัฒน์ ผู้เป็นสามี เป็นชายชราใจดี ใบหน้ามีรอยยิ้มเมตตา ท่านมักจะตามใจคุณหญิงยายเสมอ ทั้งสองใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างมีความสุขในคฤหาสน์หลังใหญ่นี้

เรื่องราวของน้ำฟ้าเริ่มต้นขึ้นเมื่อสิบกว่าปีก่อน เมื่อคุณหญิงยายตัดสินใจรับเด็กหญิงกำพร้ามาเลี้ยงเป็นหลานสาว เพื่อเติมเต็มความหวังที่จะมีทายาทสืบสกุล หลังจากที่ลูกสาวคนเดียวของท่านตัดสินใจหนีตามชายชาวต่างชาติไป และไม่เคยหวนกลับมาอีกเลย

ลูกสาวแท้ๆ ของคุณหญิงศศิประภานั้นถูกเลี้ยงดูมาอย่างเข้มงวดกวดขัน ห้ามมีแฟน ห้ามมีเพื่อนผู้ชาย สนใจแต่เรื่องเรียนและกิริยามารยาทตามแบบกุลสตรีที่สูงศักดิ์ แต่สุดท้ายเธอก็ทนกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดไม่ไหว ใจแตก หนีไปกับชายชาวต่างชาติโดยไม่ร่ำลา ทิ้งให้คุณหญิงยายต้องผิดหวังเสียใจอย่างแสนสาหัส คุณหญิงยายจึงรับน้ำฟ้ามาเลี้ยงเพื่อให้เป็นทายาทคนต่อไป

คุณหนูน้ำฟ้าจึงเติบโตมาในคฤหาสน์หลังใหญ่นี้ภายใต้ความรักและความเอาใจใส่ของคุณตาและคุณยายมาก

ตอนสาย คุณหนูน้ำฟ้ากำลังตามหา ปังปิ้ง สุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียนตัวโปรดของเธอ ปังปิ้งมักจะชอบวิ่งเล่นซุกซนไปทั่วสวน และชอบไปคลอเคลียอยู่กับบรรดาคนสวน

น้ำฟ้าลุกจากเตียง เดินลงบันไดหินอ่อนที่ตกแต่งด้วยโคมไฟระย้าคริสตัลอย่างสง่างาม เธอเดินออกจากตัวบ้านไปยังสวนด้านหลัง แสงแดดยามเช้าส่องกระทบดอกไม้นานาชนิดที่กำลังเบ่งบาน อากาศบริสุทธิ์สดชื่น เสียงน้ำพุดังเบาๆ สร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลาย

เธอเดินตามหารอบสระน้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ริมสวน พลันสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นศาลาริมน้ำหลังเล็ก ที่ปกติคุณท่านตาชอบมานั่งพักผ่อนอ่านหนังสือ แต่วันนี้กลับมีร่างของใครบางคนนอนหลับอยู่บนเก้าอี้หวาย

น้ำฟ้าเดินเข้าไปใกล้ด้วยความสงสัย เมื่อเข้าไปใกล้ เธอก็พบว่าเป็นพี่ทอง คนสวนวัยประมาณสามสิบปี รูปร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำแดด บ่งบอกถึงการทำงานกลางแจ้งอย่างสม่ำเสมอ กล้ามเนื้อแขนและขาของเขาดูแข็งแรงและแน่นกระชับ พี่ทองนอนหลับตาพริ้ม ใบหน้าผ่อนคลาย

ใจของน้ำฟ้าเต้นระรัวอย่างควบคุมไม่ได้ เมื่อสายตาของเธอเลื่อนลงต่ำไปหยุดอยู่ที่บริเวณช่วงเอวของพี่ทอง เสื้อยืดสีเข้มของเขาเลิกขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นขอบกางเกงยีนส์เก่าๆ น้ำฟ้าไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เธอค่อยๆ ย่องเข้าไปใกล้ศาลาอย่างเงียบเชียบ หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นทุกขณะ มือเล็กๆ เริ่มเย็นชื้น เธอรู้สึกตื่นเต้น ประหม่า และอยากรู้อยากเห็นอย่างประหลาด

เธอค่อยๆ ย่อตัวลงข้างเก้าอี้ที่พี่ทองนอนหลับอยู่ มือของเธอสั่นเล็กน้อยขณะค่อยๆ เอื้อมไปเปิดกระดุมกางเกงยีนส์ของเขาอย่างช้าๆ ทีละเม็ด สองเม็ด สามเม็ด ในที่สุด ขอบกางเกงก็เลื่อนลงเล็กน้อย เผยให้เห็นส่วนที่ซ่อนอยู่ภายใน

น้ำฟ้ากลั้นหายใจ ดวงตาของเธอเบิกกว้าง สิ่งที่ปรากฏแก่สายตาคือแท่งเนื้อสีคล้ำขนาดใหญ่ ที่กำลังหลับใหลอย่างสงบอยู่ภายใต้ร่มผ้า พี่ทองไม่ได้สวมกางเกงใน กลิ่นกายของผู้ชายและกลิ่นดินอ่อนๆ ลอยมาแตะจมูกเล็กๆ ของเธอ หัวใจของน้ำฟ้าเต้นแรงจนแทบทะลุออกมานอกอก

เธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วใบหน้า ความตื่นเต้นและความอยากรู้อยากเห็นปะทะเข้ามาอย่างท่วมท้น เธอไม่กล้าที่จะสัมผัส แต่ก็ไม่อาจละสายตาไปจากภาพนั้นได้

พี่ทองชายวัยสามสิบปี ผู้ดูแลสวนของคฤหาสน์นี้ ไม่ได้ทำหน้าที่แค่คนสวนเท่านั้น เขายังรับจ็อบขับรถส่งของตอนกลางคืนเพื่อหารายได้เสริม ทำให้บ่อยครั้งที่เขามักจะอ่อนเพลียจนหลับเป็นตายในช่วงพักเที่ยง เช่นเดียวกับวันนี้ เขานอนหลับอย่างสงบอยู่บนเก้าอี้หวายในศาลาริมน้ำกลางสวน แสงแดดยามบ่ายอ่อนๆ ส่องลอดเงาไม้เข้ามาต้องใบหน้าคมเข้มของเขา

คุณหนูน้ำฟ้ายังคงนั่งนิ่งอยู่ข้างพี่ทอง สายตาของเธอจับจ้องอยู่ที่แท่งเอ็นสีดำแดงของเขาที่ยังคงหลับใหลอยู่ มันดูอวบอ้วนหนังหุ้มปลายปิดมิดชิด ความอยากรู้อยากเห็นผลักดันให้เธอค่อยๆ ก้มตัวลงช้าๆ หัวใจของเธอเต้นระรัวราวกับกลองศึก

มือเล็กๆ ของน้ำฟ้าสั่นเทาเล็กน้อยขณะค่อยๆ เอื้อมไปสัมผัสแท่งเอ็นของคนสวนอย่างแผ่วเบา สัมผัสแรกที่ปลายนิ้ว เธอรู้สึกได้ถึงความนุ่มนิ่มและไออุ่นจากแท่งเอ็นนั้น มันร้อนผ่าวและเต้นตุบๆ อยู่ในกำมือของเธอ ความรู้สึกแปลกประหลาดและตื่นเต้นแล่นไปทั่วร่าง คุณหนูน้ำฟ้า เธอร้อนรุ่มและหายใจถี่ขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้

เธอตัดสินใจลองบีบแท่งเอ็นนั้นเบาๆ แล้วค่อยๆ เพิ่มแรงขึ้น มันสั่นสู้มือเล็กๆของเธออย่างน่าประหลาดใจ หัวใจของคุณหนูน้ำฟ้าเต้นแรง ตึ่ก! ๆ ๆ ราวกับจะหลุดออกมานอกอก

ทั้งๆ ที่พี่ทองยังคงหลับไหลไม่ได้สติ แต่แท่งรักของเขากลับค่อยๆ แข็งตึงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ผงาดโด่จนล้นกำมือของคุณหนู หนังหุ้มปลายลำค่อยๆ เปิดลอกออก เผยให้เห็นหัวดอกเห็ดสีแดงที่บานโต

ส่วบ! ๆ ๆ สาวน้อยลองกำรูดแท่งรักโดยเลียนแบบจากหนังโป๊ของคุณท่านตาที่เคยแอบดูในคอมพิวเตอร์ของท่าน เธอรู้สึกถึงลำร้อนที่สากๆบาดอุ้งมือจนสยิวปนจั๊กกะจี้

อือออ! ๆ พี่ทองในลำคอเบาๆ ราวกับละเมอ ทำให้คุณหนูน้ำฟ้าสะดุ้งสุดตัว มือเล็กๆ ปล่อยแท่งเอ็นของเขาอย่างรวดเร็วแล้วรีบวิ่งหนีออกจากศาลาเข้าไปในสวนผลไม้ด้วยใจที่เต้นระทึก

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

Devocean
4.9

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

อรนุช เทพทัต
4.9

หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึงเอ่ยด้วยเสียงเบา ๆ ที่ว่า  "ผู้ชายอะไร ทำไมหล่อจัง" และเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น ความผิดของเธอกลายเป็นความละอายใจโดยทันที และมันทำให้เธอตัดสินใจทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ชายผู้นั้นก่อนที่เธอจะจากไป "เจ๋อข่าย"  รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเงินดังกล่าว พร้อมกับคิดว่า 'ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจ่ายเงินให้ฉัน ราวกับว่า ฉันเป็นผู้ชายขายบริการอย่างนั้นหรอ? ' เขารู้สึกโกรธ จึงต้องการดูภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรม เขาสั่งผู้ช่วยของเขาด้วยใบหน้าที่จริงจังพร้อมขมวดคิ้ว "ผมอยากรู้ว่า ใครอยู่ในห้องของผมเมื่อคืนนี้" 'อย่าให้เจอนะ ถ้าเจอเมื่อไหร่จะสั่งสอนให้เข็ดเลย! ' เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ