Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman

สมัยใหม่ | 3  บท/วัน
5.0
ความคิดเห็น
381K
ชม
245
บท

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

บทที่ 1 ผมเหนื่อยแล้ว เราหย่ากันเถอะ! (ภาค 1)

ในวันก่อนวันครบรอบสามปี เซียวหลิ่นผู้เป็นสามีของเธอได้ประมูลต่างหูไพลินแคชเมียร์ที่ทั่วโลกหยุดผลิตไปแล้วมาคู่หนึ่งจากงานประมูล

เขาบอกว่า “ผมขอมอบให้กับคนที่ผมติดค้างมาโดยตลอด ซึ่งก็คือคนรักของผมนั่นเอง”

สวี่โยวหรานที่กำลังชมการถ่ายทอดสดผ่านหน้าจออยู่ซาบซึ้งใจมากจนน้ำตาไหลออกมาเลยทีเดียว พรุ่งนี้ก็จะเป็นวันครบรอบแต่งงานปีที่สามของเธอและเซียวหลิ่นแล้ว หากเขากลับใจได้ การรอคอยของเธอก็ถือว่าไม่สูญเปล่า

คุณนายผู้เฒ่าเซียวเองก็พูดปลอบใจเธอด้วยว่า “ในที่สุดหลานชายของฉันก็คิดได้สักที รู้จักรักภรรยาบ้างแล้ว”

วันรุ่งขึ้นเป็นวันครบรอบแต่งงานปีที่สามของพวกเขา

ตอนที่สวี่โยวหรานเพิ่งจะเตรียมอาหารมื้อใหญ่เสร็จ เซียวหลิ่นก็กลับมาถึง

สวี่โยวหรานเปิดประตูไปต้อนรับเขา รับกระเป๋าเอกสารมา แล้วก็นั่งยอง ๆ ถอดรองเท้าหนังและสวมรองเท้าแตะให้เขา ทำทุกอย่างในรวดเดียว

“กับข้าวเยอะขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย? วันนี้เป็นวันอะไรเหรอ?”

เซียวหลิ่นมีรูปร่างสูงใหญ่และมีหน้าตาที่หล่อเหลา แค่การคลายเน็คไทออกของเขาก็อาจทำให้สาว ๆ หลายคนร้องกรี๊ดออกมาได้แล้ว

แต่คำพูดของเขามักจะทำให้สวี่โยวหรานรู้สึกเจ็บปวดใจด้วยความผิดหวังอยู่เสมอ เธอชะงักไปก่อนจะย้อนถามกลับไปว่า “คุณลืมแล้วเหรอคะ?”

เซียวหลิ่นจะลืมได้ยังไงกัน

เขาซื้อต่างหูไพลินมูลค่าหนึ่งพันห้าร้อยล้านคู่นั้นก็เพื่อมาง้อเธอไม่ใช่หรอกเหรอ

สีหน้าเซียวหลิ่นดูงุนงงมาก “ซู่โหยวหราน ผมลืมอะไรเหรอ?”

“คุณประมูลต่างหูดวงดาวนับพันคู่นั้นมาไม่ใช่เหรอคะ?” สวี่โยวหรานเริ่มมีลางสังหรณ์ไม่ดีเกิดขึ้นมาแล้ว แต่เธอก็ยังคงถามต่อไปอย่างไม่ยอมแพ้

“คุณก็รู้จักต่างหูคู่นั้นด้วยเหรอ?”

เซียวหลิ่นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าภรรยาที่เหมือนทำเป็นแต่งานบ้านเหมือนแม่บ้านคนนี้จะรู้จักสนใจเรื่องของโลกภายนอกด้วย?

จากนั้นเขาก็กระตุกมุมปากเผยรอยยิ้มดูถูกเหยียดหยามออกมา

สวี่โยวหรานมีพื้นฐานที่ดีพอสมควร มีใบหน้ารูปไข่ คิ้วเรียวสวย ตากลมโต แต่เธอเป็นคนไม่ชอบแต่งตัว แถมยังดูเชยและดูโทรมไม่มีชีวิตชีวาอีกด้วย

ยังเทียบกับแม่บ้านของบ้านเก่าตระกูลเซียวที่ดูสดใสน่ามองไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

แววตาของสวี่โยวหรานมองด้วยความคาดหวัง “ฉันรู้จัก เพราะฉันเห็นจากรายการถ่ายทอดสดทางทีวีน่ะ ต่างหูคู่นั้นมัน……”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ เซียวหลิ่นก็พูดขัดจังหวะขึ้นมาก่อนว่า “อันนั้นมันเป็นของที่ผมซื้อให้ชิงชิงน่ะ”

พอพูดถึงคนรักที่ฝังใจ น้ำเสียงของเซียวหลิ่นก็อ่อนโยนขึ้นมาทันที “ในที่สุดเธอก็ยอมกลับประเทศและคืนดีกับผมแล้ว ผมก็เลยอยากจะเตรียมของขวัญเอาไว้ให้เธอก็เท่านั้นเอง”

หัวใจของสวี่โยวหรานเจ็บจี๊ดขึ้นมาทันที เธอกำลังสงสัยว่าเธอได้ยินผิดไปรึเปล่า!

คนที่เขาติดค้างอยู่คือซูชิง รักแรกของเขาที่ทอดทิ้งเขาไปงั้นเหรอ

แล้วเธอที่คอยรับใช้เขามาอย่างขยันขันแข็งตั้งสามปี แต่ยังไม่เคยได้ของขวัญอะไรเลยล่ะ คือตัวอะไรกัน

เธอถามขึ้นมาอย่างเหลืออดว่า “เซียวหลิ่น คุณลืมไปแล้วเหรอว่าตอนนั้นใครคือคนทำให้คุณต้องตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์?”

ในตอนนั้นเป็นเพราะซูชิงอารมณ์เสียจากเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ จึงทำให้เซียวหลิ่นเสียสมาธิขณะขับรถและเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์

ต่อมาหลังจากที่รู้ว่าเขาตาบอด แล้วก็มีโอกาสที่จะกลับมามองเห็นอีกครั้งได้น้อยมาก

วันนั้นซูชิงก็หาข้ออ้างไปต่างประเทศทันที นับตั้งแต่นั้นก็ไม่ได้ยินข่าวคราวอะไรของเธออีกเลย

แต่ในตอนนั้นด้วยความที่พวกเขาสองคนเตรียมจะแต่งงานกันอยู่แล้ว แถมตระกูลเซียวยังแจกการ์ดแต่งงานไปแล้วด้วย แต่พวกเขากลับหาซูชิงและคนในครอบครัวของเธอไม่พบ

หากในช่วงวิกฤตินั้นไม่ได้สวี่โยวหรานเข้ามาช่วยเอาไว้ ตระกูลเซียวคงกลายเป็นตัวตลกในเมืองหลิงไปแล้ว

“คุณจะไปรู้อะไร? นั่นมันไม่ใช่ความผิดของชิงชิงสักหน่อย!”

เซียวหลิ่นจะไม่ยอมให้ใครมาพูดอะไรแย่ ๆ เกี่ยวกับคนรักของเขาเด็ดขาด เขาต่อว่าออกมาอย่างรุนแรงว่า “ชิงชิงเป็นคนที่ผ่าตัดจนทำให้ผมกลับมามองเห็นได้อีกครั้งนะ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าคนรอบตัวเผลอหลุดพูดออกมา จนถึงตอนนี้ผมก็คงจะไม่รู้เลยว่า เธอแอบทำอะไรให้ผมตั้งเยอะแยะขนาดนี้……”

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

จากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ

จากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ

ประตูฟ้ายั่งยืน
5.0

หลินเจียอีหญิงสาวในศตวรรษที่21ตกตายด้วยโรคระบาด วิญญาณของเธอได้ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุ14 ที่มีชื่อเดียวกับเธอซึ่งสิ้นใจตายระหว่างเดินทางกลับบ้านเดิมของมารด ********* หลินเจียอีลืมตาตื่นขึ้นมาในสภาพบ้านที่ไม่คุ้นชิน เธอจำได้ว่าก่อนหน้านี้ได้เข้ารักษาตัวจากอาการติดเชื้อโรคระบาดที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เหตุใดถึงมาโผล่ในบ้านทรงโบราณ รอบกายเธอเต็มไปด้วยผู้คนแต่งตัวล้าสมัย ต่อมาเธอค้นพบว่าตนเองได้ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุ 14 ซึ่งมีชื่อเดียวกันกับเธอ แต่ชะตากรรมของเด็กสาวผู้นี้ช่างน่าสงสารนัก บิดาเพิ่งลาโลก แม่โดนฮุบสมบัติแล้วถูกขับไล่ออกจากตระกูล ต้องระหกระเหินพาเจ้าของร่างที่ถูกทุบตีจนสิ้นใจระหว่างทางกลับมาบ้านเดิมที่แสนยากจนข้นแค้น ****ไม่มีฉากอีโรติก เริ่มล็อกเหรียญตอนที่ 25 ก่อนเข้าไปอ่านเนื้อหานิยายอ่านคำเตือนก่อนนะคะ (สำคัญมาก) 1. กรุณาแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพให้เกียรตินักเขียนและนักอ่านท่านอื่น หากแสดงความคิดเห็นด้วยถ้อยคำหยาบคายไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายหรือมุ่งประเด็นด่าทอนักเขียนเพื่อระบายอารมณ์ ความคิดเห็นจะถูกลบออก!! 2. นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน บุคคลและสถานที่ที่เกิดขึ้นไม่มีอยู่จริงในโลก เนื้อหาในนิยายมีทั้งสมเหตุผลและไม่สมเหตุสมผล บางตอนอาจมีฉากที่รุนแรง (ต่อสู้) โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 3. ตัวละครในนิยายมีทั้งดีและเลวแต่กต่างกันไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ห้ามคัดลอกดัดแปลงแก้ไขนิยายเรื่องนี้ทุกกรณี หน่วยเงินตรา 1000 อีแปะ 1 ตำลึงเงิน หน่วยวัดตวงน้ำหนัก 1 ชั่ง 500 กรัม หน่วยเวลา 1 จิบน้ำชา ระยะเวลาที่สั้นมาก ๆ 1 เค่อ 15 นาที 1 ก้านธูป 30 นาที 1 ชั่วยาม 2 ชั่วโมง 12 ชั่วยาม 24 ชั่วโมง ยามจื่อ 23.00-24.59 ยามโฉ่ว 01.00-02.59 ยามอิ๋น 03.00-04.59 ยามเหม่า 05.00-06.59 ยามเฉิน 07.00-08.59 ยามซื่อ 09.00-10.59 ยามอู่ 11.00-12.59 ยามเว่ย 13.00-14.59 ยามเชิน 15.00.16.59 ยาวโหย่ว 17.00-18.59 ยามชวี 19.00-20.59 ยามห้าย 21.00-22.59

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

Me'JinJin
4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

ซีไซต์
5.0

เซียวหนานอยู่ในระดับต่ำสุดขององค์กรลับที่แผ่ขยายสายข่าวไปทุกแว่นแคว้น นางเป็นเด็กกำพร้าไร้บิดามารดาที่ถูกเก็บมาให้เป็น นกกระจอกสืบข่าว เรียกได้ว่าเป็นชนชั้นที่วรยุทธ์ต่ำต้อยและต้องทำงานเอาตัวเข้าแลกเพื่อหาข่าวให้กับเบื้องบน ดังนั้นนกกระจอกเช่นนางจึงมีมากมายแทรกซึมเข้าไปในจวนขุนนางต่าง ๆ โดยที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ สิ่งที่นางฝึกฝนมาตลอดหลายปีมานี้ก็คือการเอาใจบุรุษ บำรุงร่างกาย ฝึกฝนศาสตร์ทั้งห้าให้เชี่ยวชาญ และฝึกวิชาเสพสังวาสให้บุรุษติดใจ แม้ว่าจะไม่เคยทำกับบุรุษจริง ๆ แต่ขนาดของแท่งหยกของบุรุษนางล้วนได้สัมผัสมาแล้วจากแท่งหยกของเทียมและแท่งหยกบุรุษของจริงที่นางไม่เคยเห็นหน้าว่าคนพวกนั้นคือผู้ใด เพราะพวกนางต้องมอบกายให้กับเหยื่อคนแรกที่นับว่าส่วนใหญ่จะเป็นชนชั้นสูง ดังนั้นจึงไม่อาจร่วมประเวณีกับบุรุษอื่นก่อนที่จะได้รับมอบเหยื่อจากนายใหญ่

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
รอยรักรอยร้าว
1

บทที่ 1 ผมเหนื่อยแล้ว เราหย่ากันเถอะ! (ภาค 1)

12/05/2025

2

บทที่ 2 ผมเหนื่อยแล้ว เราหย่ากันเถอะ! (ภาค 2)

12/05/2025

3

บทที่ 3 ราชินีสวี่ฟื้นคืนชีพแล้ว (ภาค 1)

12/05/2025

4

บทที่ 4 ราชินีสวี่ฟื้นคืนชีพแล้ว (ภาค 2)

12/05/2025

5

บทที่ 5 ภรรยาหลวง VS มือที่สาม (ภาค 1)

12/05/2025

6

บทที่ 6 ภรรยาหลวง VS มือที่สาม (ภาค 2)

12/05/2025

7

บทที่ 7 มีย่าเซียวคอยหนุนหลัง (ภาค 1)

12/05/2025

8

บทที่ 8 มีย่าเซียวคอยหนุนหลัง (ภาค 2)

12/05/2025

9

บทที่ 9 คุณคือตัวปลอม

12/05/2025

10

บทที่ 10 พนัน

12/05/2025

11

บทที่ 11 เอาสวี่โยวหรานให้ตาย!

12/05/2025

12

บทที่ 12 นี่แหละความสุขของการเป็นราชินี

12/05/2025

13

บทที่ 13 ไม่ต้องเขินหรอกน่า ยิ้มให้ราชินีองค์นี้หน่อย!

12/05/2025

14

บทที่ 14 คุณชายห้าลี่โกรธมาก ผลที่ตามมาก็ร้ายแรงมากเช่นกัน

12/05/2025

15

บทที่ 15 ลี่เซียวเซียวถูกจับตัวไปแล้ว

12/05/2025

16

บทที่ 16 คนที่พยายามจะเอาชีวิตเธอคือเซียวหมัง!

12/05/2025

17

บทที่ 17 ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพี่จะพาพวกเธอหนีเอง

12/05/2025

18

บทที่ 18 ไม่ปล่อยใช่ไหม? งั้นก็จะสู้จนกว่าแกจะปล่อยแล้วกัน!

12/05/2025

19

บทที่ 19 กุหลาบสิบดอก พวกเราเจอกันอีกแล้วนะ!

12/05/2025

20

บทที่ 20 ตัวตนถูกเปิดเผย

12/05/2025

21

บทที่ 21 พี่เอาตัวคุณอาเล็กของฉันไปเลยสิ รับรองว่าเขาไม่ปฏิเสธแน่

12/05/2025

22

บทที่ 22 เซียวหลิ่นไม่ใช่แค่ตาบอด แต่ยังชาติหมามากด้วย!

12/05/2025

23

บทที่ 23 ต้นไม้เหล็กพันปีกำลังจะออกดอกแล้วเหรอ

12/05/2025

24

บทที่ 24 คุณพักอยู่ในบ้านของผมอย่างสบายใจได้เลย

12/05/2025

25

บทที่ 25 คุณชายห้าลี่หึงซะแล้ว…... (ภาค 1)

12/05/2025

26

บทที่ 26 คุณชายห้าลี่หึงซะแล้ว…... (ภาค 2)

12/05/2025

27

บทที่ 27 เกาเคอมาเพื่อชิงตัวราชีนีสวี่นั่นเอง

12/05/2025

28

บทที่ 28 ตบหน้าซูชิงต่อหน้าสาธารณะ

12/05/2025

29

บทที่ 29 เป็นเพราะคุณสวี่งั้นเหรอครับ

12/05/2025

30

บทที่ 30 ลูกไม้ตื้น ๆ ของผู้ชาย

12/05/2025

31

บทที่ 31 ผู้ชายคนใหม่ของฉันดีกว่าคุณเยอะเลยล่ะ

12/05/2025

32

บทที่ 32 โยวหราน จากนี้ไปเรียกผมว่าเฮียห้าแล้วกัน

12/05/2025

33

บทที่ 33 ถ้ารักษาไม่หาย จะใช้ตัวเองชดเชยให้กับเขา!

12/05/2025

34

บทที่ 34 คุณอาเล็กคะ คุณอาต้องรับผิดชอบด้วยการแต่งงานแล้วล่ะ!

12/05/2025

35

บทที่ 35 พี่น้องตระกูลซูวางแผนเล่นงานสวี่โยวหราน

12/05/2025

36

บทที่ 36 วิธีเทคแคร์ของคุณชายห้าลี่

13/05/2025

37

บทที่ 37 อย่าให้เธอโดนรังแกตอนอยู่ในบ้านตระกูลเซียวเป็นอันขาด

14/05/2025

38

บทที่ 38 เป็นเพราะฉันให้เกียรติคุณมานานเกินไปแล้ว

15/05/2025

39

บทที่ 39 เรียกเงินชดเชยคืน ให้เธอออกจากบ้านไปตัวเปล่า!

16/05/2025

40

บทที่ 40 การโต้กลับของราชินีสวี่

16/05/2025