Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ผัวท่านประธาน ปล่อยฉันเถอะ!

ผัวท่านประธาน ปล่อยฉันเถอะ!

นันทฉัตร ไชยวัฒนา

4.7
ความคิดเห็น
2.6M
ชม
927
บท

ในคืนวันเกิดอายุยี่สิบสองปี ลี่เฉี่ยนโลว่ถูกแฟนหนุ่มวางยา และไปมีอะไรกันกับซือจิ้นเหิง ผู้ชายลึกลับคนหนึ่งตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเธอพบว่าครอบครัวเธอถูกทำลายจนไม่มีอะไรเหลือ เธอแต่งงานกับจิ้นเหิง ได้รับการคุ้มครองจากเขา และใช้เขาเพื่อแก้แค้น "ฉันเป็นภรรยาที่ถูกกฎหมายของเขา" แม้ว่าแม่สามีของเธอจะไม่ยอมรับ แม้ว่าแฟนสาวที่เป็นซุปเปอร์สตาร์ของเขาจะตามมาอยู่ด้วยกัน เธอก็ยังคงยืนยันอยู่อย่างนั้น เธอแท้งโดยบังเอิญ แต่เขากลับเข้าใจผิดว่าเธอไม่อยากมีลูกกับเขา และด้วยความเข้าใจผิดต่าง ๆ อีกหลายหย่าง เธอเลือกที่จะกระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย หลายปีต่อมา เมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง เขาถึงกับตกตะลึง ชายคนนี้ได้สิ่งที่ต้องการจากเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยังรังควานและทรมานเธอต่อไป

บทที่ 1 ฉันสั่งให้คุณช่วยฉันเดี๋ยวนี้

ณ โรงแรมห้าดาวเพนนินซูล่าในเมืองตันโจว

งานเลี้ยงวันเกิดปีที่ 22 ของลี่เฉี่ยนโลว่จบลงแล้ว ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อราวกับลูกตำลึกสด เธอเริ่มเดินโซซัดโซเซ

หลังจากขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นแปด ฟู่ซินหยูได้กุมมือของเฉี่ยนโลว่ไว้แน่นเธอจะไม่ยอมให้เฉี่ยนโลว่ไปนอนบนเตียงของชีเจิ๋อหมิงเป็นอันขาด

หลังตัดสินใจแน่วแน่ เธอดึงเฉี่ยนโลว่ให้เดินไปทางห้องริมสุดทางเดิน บริเวณหน้าห้องมีพนักงานรูมเซอร์วิสเพิ่งเข้าไปทำความสะอาดและกำลังจะเดินออกไป

“เดี๋ยวค่ะ อย่าเพิ่งปิดประตู นี่ห้องเพื่อนฉันเอง ฉันกำลังจะเข้าไปหาเขาพอดี” พนักงานรูมเซอร์วิสเข็นรถเดินจากไปโดยไม่ได้สงสัยใด ๆ

ซินหยูมองลอดไปตรงช่องประตู เห็นแผ่นหลังของชายหนุ่มที่กำลังสวมชุดคลุมอาบน้ำอยู่ เธอคิดว่าเขาคงเพิ่งอาบน้ำเสร็จ

‘ขอแค่เป็นผู้ชายก็พอ!’ เธอผลักเฉี่ยนโลว่เข้าไปในห้อง ๆ นั้นอย่างเต็มแรง ก่อนจะจัดแจงปิดประตูห้องทันที

ซินหยูเงยหน้าขึ้นกวาดสายตาหากล้องวงจรปิด โชคเข้าข้างเธอที่ห้องนั้นอยู่ในมุมอับพอดี

หลังจากจัดทรงผมที่หยักศกของเธอเข้าที่เรียบร้อยแล้ว เธอก็มุ่งหน้าไปยังห้องชุดอีกห้อง โดยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ภายในห้องที่มืดสลัว เฉี่ยนโลว่ที่ยังมึน ๆ ตกใจหลังเห็นชายหนุ่มตรงหน้าหันมามองเธออย่างไม่วางตา

เธอกลัวจนตัวสั่น เมื่อเห็นสายตาที่เย็นชาของเขา

เธอแค่รู้สึกไม่สบายตัว แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรต่อ เธอเดินเซเข้าไปหาเขา เธอรู้สึกต้องการอะไรบางอย่าง แต่กลับคิดไม่ออกว่าต้องการอะไร

“ออกไป!” ซือจิ้นเหิงตะเพิดเสียงดัง เมื่อยื่นห่างกันไม่ถึงสามเมตร ทำให้เขาเห็นใบหน้าของเธอชัดขึ้น

ช่างทำผมมืออาชีพบรรจงถักผมยาวสลวยสีดำของหญิงสาวเป็นเปียวิจิตรงดงาม เน้นท่วงท่าสง่างามของเธอให้โดดเด่นขึ้นมาอีกทวีคูณ ชุดเดรสสีขาวที่เธอสวมใส่เผยให้เห็นรูปร่างที่ได้สัดส่วน และคอเรียวระหงอย่างสง่างาม

กระโปรงแหวกข้างประดับประดาไปด้วยเพชรเม็ดเล็ก ๆ ส่องประกายวิบวับ เผยให้เห็นขาที่เรียวยาวของเธอ

รองเท้าส้นสูง 3 นิ้วประดับเพชรช่วยเสริมบุคลิกให้ดูโดดเด่น และมั่นใจ

เธอเตะรองเท้าส้นสูงรุ่นลิมิเต็ดของเธอออก อย่างไร้มารยาท ชายหนุ่มที่ยืนห่างออกไปหนึ่งเมตรเห็นใบหน้าที่แดงก่ำอย่างผิดสังเกตของเธอ

“ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายเลย ขอน้ำเย็น ๆ สักแก้วได้มั้ยคะ” เฉี่ยนโลว่พยายามเตะรองเท้าส้นสูงอีกข้างออก

ในที่สุด เธอก็ใช้มือซ้ายถอดรองเท้าส้นสูงสำเร็จ ก่อนโยนไปไกลถึงสามเมตร ขณะที่มือขวาเอื้อมไปคว้าคอชายหนุ่มตรงหน้าไว้

แค่ได้กลิ่นจาง ๆ ของน้ำหอมของเธอ ใคร ๆ ก็รับรู้ได้ว่าหญิงสาวใส่น้ำหอมแบรนด์ดังระดับโลก ที่ทำจากกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกลิลลี่สีขาว

เธอดูงดงามตั้งแต่หัวจรดเท้า แม่สาวไอโซคนนี้เข้าห้องผิดเหรอ ? เป็นไปได้เหรอ?

จิ้นเหิงดึงมือนุ่มที่คล้องคอของเขาออกโดยไม่ลังเล ก่อนจะลากเธอไปที่ประตู

เฉี่ยนโลว่ทรงตัวไม่อยู่ ล้มลงไปบนพรมสีขาว โดยใช้มือข้างหนึ่งคว้าเขาเอาไว้

นี่มันอะไรกัน? จิ้นเหิงเริ่มหมดความอดทน เขาสะบัดมือออกแล้วตั้งใจจะโทรหาพนักงานของโรงแรม

ทันทีที่เขายกหูโทรศัพท์ขึ้น เฉี่ยนโลว่ก็ยืนขึ้นมาโดยที่เขาไม่ทันสังเกต เธอเดินมาโอบเอวเขาจากทางด้านหลัง

“ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย ช่วยฉันด้วยนะคะ” เสียงอ้อนวอนของเธอ ฟังแล้วช่างยัวยวนเหลือเกิน

เขาพูดขึ้นทามการความมืดว่า “ใครเป็นคนบอกคุณว่าวันนี้ผมจะกลับมาเมืองตันโจว ใครส่งคุณมา…” จิ้นเหิงวางโทรศัพท์ลง แล้วหันมามองฝ่ายหญิงอย่างเขม็ง

ทว่าก่อนเขาจะพูดจบ เฉี่ยนโลว่ก็ผลักเขาล้มลงบนโซฟา แล้วขึ้นนั่งคร่อมเขา

“นี่คุณ ตอนนี้ฉัน ไม่สบายตัวเลย ฉันสั่ง ให้คุณช่วยฉันเดี๋ยวนี้!”

สั่งเขาเนี่ยนะ?

จิ้นเหิงพยายามสงบสติอารมณ์ เขาหัวเราะออกมา แล้วผลักอีกฝ่ายออกอย่างไม่ลังเล

ใช่ เขายอมรับว่าผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์เหลือล้น แต่ใครก็ตามที่ส่งเธอมาคงประเมินเขาต่ำไป

“ผมจะพูดอีกเป็นครั้งสุดท้าย ออกไป!”

เฉี่ยนโลว่เดินโซซัดโซเซถอยหลังไปสองสามก้าว ก่อนจะประคองตัวเองได้ เธอแทบจะไม่ได้ยินสิ่งที่ชายหนุ่มตรงหน้าพูด สิ่งเดียวที่เธอรู้ก็คือ เธอรู้สึกร้อนรุ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเห็นริมฝีปากบาง ๆ ที่มีเสน่ห์ของชายหนุ่ม

เธอรูดซิปที่ซ่อนอยู่ด้านหลังของชุดออก ปลดให้ชุดร่วงลงไปกองกับพื้น

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับร่างที่เปลือยเปล่า จิ้นเหิงเริ่มจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ดูเหมือนว่าเขาจะมีคู่แข่งที่เก่งมาก คน ๆ นั้นสามารถส่งผู้หญิงเสน่ห์แรงตรงหน้ามาให้เขาได้แบบนี้

แม้จะยังไม่ค่อยได้สติเท่าไหร่ เฉี่ยนโลว่ก็รับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายพยายามไล่เธอ เธอพยายามเข้าหาชายคนดั่งกล่าวอีกครั้ง

ชายหนุ่มไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป

“โอ๊ย ใครกันที่ทำร้ายฉัน? โธ่ เอ๊ย!”

จิ้นเหิงรู้สึกแปลกใจกับความไม่ประสีประสาของหญิงสาว จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เปลี่ยนจังหวะให้ช้าลง และเปลี่ยนลีลาอยู่หลายครั้ง

เขาไม่ได้เมตตาเธอเลยแม้แต่น้อย

กระทั่งรุ่งสางทั้งคู่ก็ผล็อยหลับไป

ในขณะที่แสงแดดกำลังสาดส่อง

ความเย็นฉ่ำของเครื่องปรับอากาศปลุกเฉี่ยนโลว่ให้ตื่นขึ้น เธอลืมตาขึ้นมาเล็กน้อย มือควานหาผ้าห่มขึ้นมาคลุม เพื่อที่จะได้นอนต่อ

เธอกวาดสายตามองไปเห็นผ้าห่มกองอยู่บนพื้น

เดี๋ยวนะ! นี่มันอะไรกัน ทำไมเธอถึงปวดเนื้อปวดตัวแบบนี้? แล้วทำไมเธอถึงมานอนอยู่ในโรงแรม?

เธอลุกพรวด แล้วกวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้อง ก่อนจะเห็นว่าบนพื้นห้องมีเสื้อผ้าของเธอ กับของใครก็ไม่รู้กองอยู่ เสื้อคลุมอาบน้ำเหรอ?

เธอสำรวจร่างกายตัวเองด้วยความตกใจ เธอโตพอที่จะรู้ดีกว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเมื่อคืน

แต่มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?

เมื่อคืนนี้ซินหยูเป็นคนเดินขึ้นมาส่งเธอ หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น? ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?

โธ่ เอ่ย! เธอจำอะไรไม่ได้เลย

เฉี่ยนโลว่นั่งอยู่คนเดียวบนเตียงใหญ่ด้วยอาการงงงวย เธอเกือบจะร้องไห้ออกมา

เธอลุกขึ้นจากเตียง พยายามก้าวขาที่ไร้เรี่ยวแรง ไปที่หน้าต่าง ก่อนที่จะเปิดม่านออก

แสงแดดที่ส่องเข้ามาบ่งบอกว่าสายมากแล้ว เธอเดาว่าน่าจะราว ๆ บ่ายโมงได้

เฉี่ยนโลว่ไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นกับเธอ เรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไรกัน?

เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นว่าเธอยังคงอยู่ในโรงแรมเพนนินซูล่า วิวข้างนอกงดงามมาก ผ้าม่านโบกสะบัดตามสายลมที่พัดโชยเข้ามา พัดพากลิ่นหอมของดอกไม้เข้ามาด้วย ม่านสีชมพูปลิวไปตามแรงลม มันสวยมากจริง ๆ แต่เธอไม่มีอารมณ์มามัวชื่นชมทัศนียภาพอันงดงามนี้

เธอคิดอะไรไม่ออกเลย จากนั้นเธอก็เอามือคลึงไปที่คิ้ว พลางถอนหายใจออกมา ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว จะพูดอะไรก็คงไม่มีประโยชน์

บนโต๊ะข้างเตียงมีกล่องบรรจุภัณฑ์สวยงามสองกล่องวางอยู่ เธอเปิดกล่องออก ในนั้นบรรจุชุดเดรสชีฟองสีขาว

เฉี่ยนโลว่กะว่าจะไปอาบน้ำ แล้วรีบออกไปจากโรงแรมนี้ให้เร็วที่สุด เธอเดินเข้าไปในห้องน้ำ ในนั้นมีข้าวของเครื่องใช้ราคาแพงของผู้ชายวางอยู่ ของพวกนี้คงเป็นของผู้ชายคนนั้น

เธอส่ายหัวก่อนหันไปเปิดก๊อกอ่างอาบน้ำ หลังจากน้ำเต็มอ่าง เธอก็เดินลงไปแช่ตัว

“ผู้ชายคนเมื่อคืนเป็นใครกัน” เธอบ่นอุบ พยายามย้อนคิดถึงเหตุการณ์เลวร้ายเมื่อคืน

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ นันทฉัตร ไชยวัฒนา

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณหมอ...อย่าใจร้าย

คุณหมอ...อย่าใจร้าย

อัญญาณี
4.9

วามสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า ทำให้เธอ...ท้องไม่มีพ่อ .................... “คูน...คุณ” ชมพลอยทรุดตัวนั่งใกล้ร่างหนาที่หันมองเธอด้วยสายตาแปลกใจ เธอทักทายเขาด้วยภาษาสากล “คูณนอนกับช้านม้าย ฉันซิงนะ” บุรุษที่ชมพลอยเข้าไปทักคือ ภาคินทร์ ภักดีธำรง หรือหมอธาม ในวัยสามสิบปีที่มาเรียนแพทย์เฉพาะทางเพิ่มเติมในประเทศเยอรมัน เขายังคงมองหน้าคนเสนอตัวให้ด้วยสายตาตกใจปนประหลาดใจ เขาพบเจอผู้หญิงที่ชวนไปหลับนอนหลายคน ทว่ากลับไม่มีใครสักคนที่บอกให้รู้ว่า ครองพรหมจรรย์ ในตอนนั้นภาคินทร์คิดว่า สาวสวยตรงหน้าเมาจึงพูดในเรื่องตรงกันข้ามกับการกระทำ ผู้หญิงบริสุทธิ์คงไม่ชวนผู้ชายหลับนอนด้วย “วันไนท์สแตนด์งาย...สนใจไหม” “ได้สิ” ภาคินทร์ยิ้มและตอบรับทันที อาจเป็นเพราะเขาถูกใจในความสวยงามบนใบหน้า ผิวขาวลออตา และรูปร่างที่น่าฟัดอย่าบอกใคร ภาคินทร์เหมือนผู้ชายทั่วๆ ไป กิเลสตัณหาเกิดขึ้นได้หากเจอคนถูกใจ

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

ซีไซต์
5.0

องค์หญิงใหญ่รั่วเสียน ต้องปกป้องบัลลังก์ของน้องชายที่ขึ้นครองราชย์ในวัยเพียงแค่ 4 ขวบ ดังนั้นนางจึงต้องหาทางมัดใจเสนาบดีกัวผู้กุมอำนาจราชสำนักเอาไว้ให้ได้ ทว่าบุรุษผู้นี้กลับไม่ต้องการแต่งงานกับนาง เขายังทำตัวดั่งบิดาหาบุรุษไว้ให้นางอีก รั่วเสียนจึงต้องฝึกฝนการยั่วยวนเขาเพื่อหาวิธีมัดใจบุรุษผู้นี้เอาไว้ให้ได้ และนางก็ต้องตกใจเมื่อเสนาบดีกัวกลับมีถึงสองคน! +++ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณประเภทนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เป็นเรื่องแต่งขึ้นจากจินตนาการไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ดังนั้นภายในจะมีฉาก เนื้อหา เน้นหนักที่เรื่องเพศระหว่างชายหญิง มีการร่วมรักกันตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป (3P) และอาจมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

จอมใจ จอมมาร

จอมใจ จอมมาร

เนื้อนวล
4.7

คาร์โลส อะลอนโซ อิเกลเซียส มหาเศรษฐีหนุ่มเพลบอยสุดเซ็กซี่ ผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในสเปนและติดหนึ่งในห้าของโลก เขาไม่เคยรู้จักคำว่า ‘ผิดหวัง’ อำนาจในมือที่มีอยู่สามารถดลบันดาลทุกสิ่งให้ได้ตามปรารถนา แม้กระทั่ง ‘พรหมจารี’ ของเหยื่อสาวอย่างกัญญิกา คุณานันท์ “คืนนี้เธอต้องอยู่บนเตียงกับฉันต่างหาก... ส่วนพ่อของเธอไม่ต้องเป็นห่วง ฉันให้คนจัดการหาพยาบาลพิเศษเฝ้าให้จนกว่าจะออกจากโรงพยาบาลนั่นแหละ...” คำพูดของคาร์โลสทำเอาแก้มสาวแดงก่ำ ความร้อนผ่าววิ่งไปทั่วทุกรูขุมขน มือบางที่กำโทรศัพท์อยู่สั่นน้อยๆ ขณะกัดฟันข่มเสียงให้เป็นปกติที่สุดตอบโต้คนใจร้ายออกไป “ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ...” “อย่าเข้าข้างตัวเองแบบนั้นสิเมียจ๋า... ฉันไม่เคยคิดจะช่วยเหลือเธอ...” เขาลากเสียงยาวฟังแล้วน่าหมั่นไส้ยิ่งนัก “แล้วทำแบบนี้ทำไม?” “ก็เพราะฉันต้องการเธอบนเตียงของฉันยังไงล่ะ” คำพูดของคนปลายสายฟังแล้วน่าเจ็บใจนัก นี่เขาเห็นหล่อนเป็นอีตัวอย่างที่เขาเคยพูดกรอกหูจริงๆ ใช่ไหม กัญญิกากัดปากแน่น น้ำตาเอ่อขอบตา “คนสารเลว... ฉันเกลียดคุณ...” คาร์โลสยิ้มกริ่มสะใจกับโทรศัพท์ “ฉันก็ไม่เคยอยากให้เธอรักฉันสักหน่อย... จำเอาไว้นะ เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่ยอมขายแม้กระทั่งตัวเพื่อแลกกับเงิน มีค่าไม่ต่างจากอีตัวตามซ่องแม้แต่นิดเดียว... ดังนั้นเธอควรจะขอบใจนะ ที่ฉันเรียกเธอใช้ซ้ำอีกรอบ...” น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มสาว ก่อนที่มือบางที่ว่างอยู่อีกข้างจะยกขึ้นปาดมันทิ้งด้วยความเจ็บใจ หากฆ่าผู้ชายคนนี้ได้... หล่อนจะไม่รีรอที่จะทำเลยจริงๆ

รสสวาทเขยบำเรอกาม

รสสวาทเขยบำเรอกาม

กาสะลอง
5.0

“อ๊ะ… อ๊อย... ” ดวงตาของฝ้ายคำหลับพริ้ม เม้มปากแน่น เมื่อโดนสามีกดใบหน้าแนบเน้นซุกไซ้เข้าหาความเป็นสาว ฉั่วๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงลิ้นสากเฉาะรัว ลากเลียเลยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบสวาท เบียดกันแน่นเป็นพูงามอร่ามอะร้าอยู่ตรงง่ามขาของหญิงสาวที่เข่าสองข้างโดนดันแบะอ้า แอ่นร่องสวาทให้สามีเบิร์นอย่างดิบเถื่อน “อ๊า... ซี้ด... อูย... เสียวค่ะ... ฮึ่ก” ทั้งที่หล่อนพยายามกัดฟัน เม้มริมฝีปากแน่น สะกดกลั้นเสียงคราง กลัวว่าจะหลุดออกมาน่าอาย หากความเสียวซ่านก็ทำให้เสียงของคนโดนเลียร่องหอย เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากสั่นระริก ปลายลิ้นของอลังค์จุ่มจ้วงทะลวงเลียกลีบมาลีสีชมพูสดสวยอย่างโหยหา “อ๊า... อ๊า... อ๊า... ” หญิงสาวร้องครางตามจังหวะลิ้นปาดเลียรัวๆ สลับลากเสยขึ้นๆ ลงๆ ตามแนวความยาวของร่องสวาท เรียกน้ำเสียวของหญิงสาวให้สาดทะลักออกมาอย่างมิอาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้ “อ๊า... ที่รักจ๋าฝ้ายเสียวเหลือเกิน... ซี้ดอูย... สะ... เสียวมาก” คนโดนจู่โจมหนอกเนินสวาท เปล่งเสียงร้องครางครวญออกมาอย่างซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง ปลายลิ้นของอลังค์เสียบรัวเข้าใส่กลีบบอบบาง โดนแบะบีบจนเบ่งบวมขึ้นมารับปลายลิ้น บดขยี้ลงบนความนุ่มอ่อน ไชชอนสำรวจซอกหลืบอย่างมีลีลา สมกับเป็นสายเบิร์นตัวจริง อลังค์ไม่ทำให้หญิงสาวผิดหวัง ทำเอาผู้หญิงสามคนที่กำลังมองดูภาพของการเล้าโลมสุดเร่าร้อนผ่านหน้าจอมอนิเตอร์จนเกิดอาการน้ำเดินไปตามๆ กัน

คลั่งไคล้ใคร่รัก

คลั่งไคล้ใคร่รัก

Xmaniac
4.9

สังคมภายนอกต่างรับรู้กันว่า ดุจตะวันหรือหมอซันเป็นนายแพทย์ เป็นเจ้าของโรงพยาบาล เป็นหนุ่มหล่อ ผู้ดิบผู้ดี ท่าทีสุขุมนุ่มลึก แต่แท้จริงแล้วเขามีด้านมืดซุกซ่อนอยู่ในภายใน เขามี ‘ ห้องขาว ’ อยู่ติดห้องนอน ใช่ เขาชอบสีขาว ชอบทุกอย่างที่ขาวสะอาดรวมไปถึงผู้หญิงด้วย... บ่อยครั้งที่เขาจะซื้อผู้หญิงบริสุทธิ์สะอาดมาไว้รองรับความใคร่ของตัวเองด้วยราคาแพงลิบลิ่ว แน่นอนว่าพวกเธอต้องยินยอมพร้อมใจ ไม่ได้เกิดจากการบังคับแต่อย่างใด การมอบพรหมจรรย์ให้กับผู้ชายที่ทั้งหล่อและหุ่นดีสูสีดารานายแบบ แลกกับเงินทองและความสะดวกสบายนั้น มันช่วยให้ทำใจได้ง่ายขึ้นเยอะ แค่ต้องเป็นนางบำเรอให้จนกว่าเขาจะเบื่อ สิ่งเดียวที่ต้องบังคับตัวเองให้ไม่ทำนอกเหนือไปจากหน้าที่ คืออย่าเผลอไปตกหลุมรักเขาเด็ดขาด เพราะคนอย่างดุจตะวันไม่มีหัวใจ... ตัวอย่างความคลั่งไคล้ของคูมหมอ : “ ดีไหม ” จู่ ๆ เขาก็ถามขึ้นเล่นเอาเธอตกใจ “ อะไรคะ ” “ เอากับฉัน ดีไหม ” ใบหน้าของเธอร้อนวูบ พวงแก้มซับสีเลือดแดงระเรื่อ เธอกัดริมฝีปากอย่างเขิน ๆ แต่กิริยานั้นทำให้เขาเกิดอารมณ์ ริมฝีปากจิ้มลิ้มน้อย ๆ นั่นน่าแทงของใหญ่เข้าไปชะมัด ! *** “ เจ็บมากหรือเปล่า ” ห่วงหนูด้วยเหรอคะ ตอนขอให้เบาไม่เคยเบา ! เด็กสาวแอบคิดในใจ แต่ก็ตอบออกไปสั้น ๆ อย่างสุภาพ “ ค่ะ ” “ ขย่มฉัน ” เธอเงยหน้ามองเขาอย่างตกใจ ถามอย่างไม่เชื่อหู “ อะไรนะคะ ” “ ฉันอยากให้เธอขย่มฉันในน้ำ ” แล้วจะถามทำไมว่าเจ็บหรือเปล่า ?!

อย่าพูดคำว่าไม่เคย

อย่าพูดคำว่าไม่เคย

Gilbert Soysal
5.0

"เราหย่ากันเถอะ"หนึ่งประโยคนี้ ทำให้ชีวิตการแต่งงานสี่ปีของฉินซูเหนียนกลายเป็นเรื่องตลก ในขณะนี้ ฉินซูเหนียนถึงตระหนักว่าสามีของเธอไม่เคยมีใจให้เธอ น้ำเสียงของเขาเย็นชา: "ตั้งแต่ต้นจนจบ ฉันมีเพียงหว่านหว่านอยู่ในใจ และคุณเป็นเพียงแผนชั่วคราวในการจัดการกับการแต่งงานในครอบครัวที่กำหนด" ด้วยความสิ้นหวัง ฉินซูเหนียนลงนามในใบหย่าอย่างไม่ลังเล ถอดผ้ากันเปื้อนของภรรยาที่ดีออก สวมมงกุฎของราชินีขึ้นมา และกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ กลับมาอีกครั้ง เธอไม่ใช่คุณนายลี่ที่สวยแต่เปลือกอีกต่อไป แต่เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่น่าทึ่งใจ เธอแสดงความสามารถต่อหน้าคนอื่นๆ และอดีตสามีที่หยิ่งก็ถามเธอว่า: "ฉินซูเหนียน นี่เป็นเคล็ดลับใหม่ของเธอในการดึงดูดฉันงั้นเหรอ" ก่อนที่เธอจะพูดอะไร ประธานลึกลับก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาและประกาศไปว่า "ดูให้ชัดเจน นี่คือคุณนายฟู่ คนอื่นห้ามเข้าใกล้เธอ" ฉินซูเหนียนถึงกับพูดไม่ออก อดีตสามีก็ตกตะลึงไปด้วย

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ผัวท่านประธาน ปล่อยฉันเถอะ!
1

บทที่ 1 ฉันสั่งให้คุณช่วยฉันเดี๋ยวนี้

16/02/2022

2

บทที่ 2 สิ่งล้ำค่าที่สุด

16/02/2022

3

บทที่ 3 นายชีสามวิ

16/02/2022

4

บทที่ 4 ผู้ชายของคุณ

16/02/2022

5

บทที่ 5 ผมช่วยคุณแก้แค้นได้นะ

16/02/2022

6

บทที่ 6 คุณมีแค่ผมก็พอแล้ว

16/02/2022

7

บทที่ 7 วันหลังห้ามร้องไห้อีกแล้วนะ

16/02/2022

8

บทที่ 8 ห้างบลูไอส์แลนด์

16/02/2022

9

บทที่ 9 เพชรสีแดง

16/02/2022

10

บทที่ 10 คุณต้องยอมฉัน

16/02/2022

11

บทที่ 11 เธอไปแต่งงานกับตาแก่ใช่ไหม

16/02/2022

12

บทที่ 12 ให้เป็นเมียเก็บงั้นเหรอ

16/02/2022

13

บทที่ 13 สามีของลี่เฉี่ยนโลว่

16/02/2022

14

บทที่ 14 ไปทำงานวันแรก

16/02/2022

15

บทที่ 15 ลูกพี่ลูกน้องที่แก่กว่าของฟู่ซินหยู

16/02/2022

16

บทที่ 16 ชายหนุ่มที่นั่งอยู่เบาะหลัง

16/02/2022

17

บทที่ 17 คุณดื่มมาเหรอ

16/02/2022

18

บทที่ 18 หย่าร้างสำเร็จ

16/02/2022

19

บทที่ 19 คืนเหงา

16/02/2022

20

บทที่ 20 ฝ่าไฟแดง

16/02/2022

21

บทที่ 21 ชายสามคน

16/02/2022

22

บทที่ 22 ฉันทนหล่อนมาสองวันแล้ว

16/02/2022

23

บทที่ 23 ท่านประธานก็คลั่งนักแสดงเป็น

16/02/2022

24

บทที่ 24 นายหญิงซือขโมยรถหนีไปแล้ว

16/02/2022

25

บทที่ 25 รถตำรวจเสียหายสี่คัน

16/02/2022

26

บทที่ 26 หนูจะฟ้องนังนั่นแน่

16/02/2022

27

บทที่ 27 ล่วงละเมิดผู้เยาว์

16/02/2022

28

บทที่ 28 พ่อหนุ่มรูปหล่อ

16/02/2022

29

บทที่ 29 เหล่าชายผู้ทรงอำนาจ

16/02/2022

30

บทที่ 30 สุดยอดมากเลยค่ะท่านประธานซือ

16/02/2022

31

บทที่ 31 รอยยิ้มสดใสเหมือนเด็ก ๆ

17/02/2022

32

บทที่ 32 ไม่น่าเลย

18/02/2022

33

บทที่ 33 นังสารเลว

19/02/2022

34

บทที่ 34 พึ่งพาบารมีคุณสามี

20/02/2022

35

บทที่ 35 ไม่ปล่อยมันไปเฉย ๆ แน่

21/02/2022

36

บทที่ 36 จัดการเรื่องให้เอง

22/02/2022

37

บทที่ 37 เจอแม่สามีครั้งแรก

23/02/2022

38

บทที่ 38 ผู้หญิงสำส่อน

24/02/2022

39

บทที่ 39 ฉันไม่ใช่แม่หล่อน

25/02/2022

40

บทที่ 40 คอยดูเถอะ

26/02/2022