The Magic is a good thing for you ร้านซูชิ ของแม่มดวัยใส2

The Magic is a good thing for you ร้านซูชิ ของแม่มดวัยใส2

ตั๊กกี้ หมูบิน

5.0
ความคิดเห็น
ชม
5
บท

“ถึงแม่มดซูอิ เจ้าของร้านซูชิหัวใจใสแห่งโยโนะมาจิ ท่านได้รับคัดเลือกให้เป็นผู้แทน ‘แม่มดครัวอิสระ’ โปรดเข้าร่วมพิธีเปิด มหกรรมเวทครัว 7 อาณาจักร ณ ปราสาทครัวเวทสายรุ้ง วันที่ 1 เดือนดาวกะพริบนี้”

บทที่ 1 1.บทนำ

“มหกรรมเวทครัว 7 อาณาจักร” กำลังจะเริ่มขึ้น… แล้วแม่มดจากร้านซูชิเงียบ ๆ จะทำอย่างไร?”

กลิ่นข้าวหอมๆ ลอยคลุ้งในยามเช้าของเมืองโยโนะมาจิ

ร้านไม้เล็กๆ ติดป้ายผ้าคำว่า “ซูชิซูอิ” ยังคงเปิดให้บริการอย่างเงียบ ๆ

แต่เสียงกระซิบของข่าวลือใหญ่กำลังวิ่งเร็วกว่าลมบนหุบเขา...

“ได้ยินหรือยัง? ปีนี้มหกรรมเวทครัวจะเปิดให้แม่มดหน้าใหม่เข้าร่วมได้แล้วนะ!”

“เค้าว่าจะมีผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียว ที่จะได้เป็น ‘แม่มดครัวหลวง’ ของโลกเวทมนตร์เลยนะ!”

“แต่จะต้องแข่งกับตัวแทนจาก 7 อาณาจักร...ใครจะไปกล้าล่ะ?”

แม้ซูอิจะไม่ได้ใส่ใจในตำแหน่งอะไร

แต่จดหมายที่ถูกส่งถึงเธอโดย “นกพิราบเงิน” กลับเขียนว่า

“ถึงแม่มดซูอิ เจ้าของร้านซูชิหัวใจใสแห่งโยโนะมาจิ

ท่านได้รับคัดเลือกให้เป็นผู้แทน ‘แม่มดครัวอิสระ’

โปรดเข้าร่วมพิธีเปิด มหกรรมเวทครัว 7 อาณาจักร

ณ ปราสาทครัวเวทสายรุ้ง วันที่ 1 เดือนดาวกะพริบนี้”

ด้วยความเคารพ,

สภาเวทครัวนานาชาติ

ซูอิอ่านจบ ทำหน้างงนิด ๆ แล้วหันไปมองอุมะที่กำลังเล่นกับซอสมิโสะ

“นี่เรา...กลายเป็น ‘ตัวแทนแม่มดครัว’ ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ?”

อุมะหรี่ตา “ตั้งแต่เธอเสิร์ฟซูชิให้คนร้องไห้ แล้วยังทำให้เขายิ้มได้มั้ง?”

แม้เธอจะลังเล…

แต่เมื่อเปิดซองจดหมายออกอีกนิด

ก็พบ “ตราแม่ของเธอ” ประทับซ่อนอยู่ตรงมุม

นั่นคือเครื่องหมายว่า “แม่ของเธอเคยได้รับคำเชิญแบบเดียวกันนี้…แต่ไม่เคยไป”

“ถ้าแม่เคยลังเล

งั้นฉันจะไป...เพื่อรู้ว่า เวทมนตร์ของครัวเรา จะไปได้ไกลแค่ไหน”

ซูอิ

และการเดินทางของแม่มดซูชิจากร้านเล็ก ๆ

ก็เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง…

พร้อมตะเกียบเวท

ข้าวเวทมนตร์รุ่นใหม่ที่เธอปลูกเอง

และหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วย “ความเชื่อในตัวเอง”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ตั๊กกี้ หมูบิน

ข้อมูลเพิ่มเติม
หัวใจเพลย์บอยดันเต้นผิดจังหวะเพราะเธอ

หัวใจเพลย์บอยดันเต้นผิดจังหวะเพราะเธอ

ผจญภัย

5.0

แสงแดดอ่อนยามสายลอดผ่านกระจกสูงของตึกสำนักงานหรูใจกลางเมือง ‘คิรัน’ เจ้าของใบหน้าคมเข้มในชุดสูทเทาเข้มเนื้อดี นั่งพิงพนักเก้าอี้หนังแท้ด้วยท่าทางสบายๆ ขณะจิบกาแฟจากถ้วยพอร์ซเลนราคาแพง เขายังคงเป็นผู้ชายในฝันของใครหลายคนทั้งพนักงานในบริษัท ทั้งผู้หญิงนอกบริษัท และแม้แต่ในงานสังคมระดับสูง หล่อ รวย เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อันดับต้นๆ ของประเทศ แถมยังมีประวัติรักๆ เลิกๆ ที่ยาวเป็นหางว่าว แต่ถึงอย่างนั้น ไม่มีใครเข้าใกล้หัวใจของคิรันได้เลยสักคน ไม่ใช่เพราะเขาไร้หัวใจ…แต่เพราะเขา “ไม่คิดจะยกมันให้ใคร” จนกระทั่ง...วันนี้ “คุณคิรันคะ พนักงานใหม่ที่คุณสั่งให้ขึ้นมารายงานตัวด้วยตัวเอง...มาถึงแล้วค่ะ” เสียงเลขาส่วนตัวเอ่ยขึ้นพร้อมเคาะประตูเบาๆ “เข้ามาได้เลย” ชายหนุ่มตอบเรียบๆ ก่อนจะหันกลับไปมองวิวเมืองจากกระจกใส เขาจิบกาแฟต่อด้วยสีหน้าไม่แยแส เขาจำชื่อเธอได้ลางๆ จากโปรไฟล์ ‘มินนี่’...เด็กสาวจากบ้านรับเลี้ยงเด็กกำพร้า ที่พ่อแม่เขาเคยอุปถัมภ์ไว้เมื่อสิบปีก่อน เขาไม่ได้เจอเธอมานานนับสิบปี รู้แค่ว่าเธอขยันเรียนจนได้ทุนไปต่างประเทศ และเพิ่งกลับมาทำงาน เด็กคนนั้นโตพอจะมาทำงานในบริษัทของเขาแล้วจริงๆ หรือ? เสียงฝีเท้าเบาๆ ดังขึ้น และเมื่อประตูเปิดออก คิรันหันกลับมาอย่างไม่คาดหวังอะไรเป็นพิเศษ แต่ภาพที่เห็นทำให้ปลายนิ้วเขาหยุดนิ่งอยู่ที่ขอบถ้วยกาแฟ หญิงสาวตรงหน้ามีผิวขาวอมชมพู ผมยาวสีน้ำตาลเข้มถูกมัดรวบไว้หลวมๆ ใบหน้าหวานซ่อนความมั่นใจ และดวงตาที่ทั้งใสและนิ่งในเวลาเดียวกัน ไม่ใช่เด็กสาวตัวเล็กในชุดนักเรียนที่เขาเคยจำได้อีกต่อไป “สวัสดีค่ะ พี่คิรัน...ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ” เธอกล่าวพร้อมรอยยิ้มที่สดใส คิรันชะงักไปครู่หนึ่ง หัวใจเขา…เหมือนสะดุดไม่ใช่เพราะเธอสวย ไม่ใช่เพราะเธอดูโตเป็นผู้หญิงเต็มตัว แต่เพราะคำว่า “พี่คิรัน” จากปากเธอ มันกระแทกหัวใจเขาอย่างจัง เขาไม่เคยถูกใครเรียกแบบนี้ แล้วใจเต้นแรงขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ “โตจนฉันจำไม่ได้แล้วนะ...มินนี่” เขายิ้มบาง แต่แววตากลับหลบเลี่ยงสายตาเธออย่างไม่รู้ตัว ขณะเดียวกัน หญิงสาวที่ชื่อมินนี่ ก็กำลังเก็บอาการไม่ให้ใจเต้นแรงไปกว่านี้ เธอเตรียมตัวมาพบเขาแล้ว…ชายหนุ่มที่เคยเป็น “พี่ชายบุญธรรม” และครั้งหนึ่ง เคยเป็นรักแรกแสนเงียบของเธอ เธอเติบโตขึ้นมาแล้วและเขา...ก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปเธอรู้ดีว่าโลกของเขาเต็มไปด้วยผู้หญิงมากหน้าหลายตา แต่เธอไม่คิดจะเข้าไปยุ่ง ไม่คิดจะหวั่นไหว …ทว่าหัวใจไม่ใช่สิ่งที่สั่งได้ และบางครั้งการกลับมาของใครบางคน อาจทำให้ทุกอย่างที่เคยแน่นอน…เริ่มสั่นคลอน

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

นางเอกสุดโหด

นางเอกสุดโหด

Ocean Blue
5.0

เธอเป็นหมอเก่งๆ ระดับสากล เป็นประธานของบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ผู้บังคับบัญชาหารรับจ้างที่แข็งแกร่งที่สุด และผู้คลั่งไคล้เทคโนโลยีอันดับหนึ่ง... ไม่นานมานี้ เจี่ยนอู่ ผู้มีความสามารถแข็งแกร่งกลับปกปิดตัวตนของนางและแต่งงานกับชายหนุ่มยากจนคนหนึ่ง โดยไม่คาดคิดก่อนวันแต่งงาน คู่หมั้นของเธอกลายเป็นนายน้อยที่หายไปจากครอบครัวที่ร่ำรวย เขาไม่เพียงเสียใจกับการหมั้นหมายเท่านั้น แต่ยังปราบปรามและทำให้เธออับอายด้วยทุกวิถีทางอีกด้วย เมื่อความจริงถูกเปิดเผย อดีตคู่หมั้นของเธอตกตะลึง และขอร้องให้กลับมาคืนดีกัน ผู้คนใหญ่โตที่ร่ำรวยและน่านับถือคนหนึ่งยืนอยู่ต่อหน้าเจี่ยนอู่ "นี่คือภรรยาของผม ใครกล้าหวังกับเธอ"

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
3.8

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ