ในโลกของคนที่มีหัวใจ ‘ไร้รัก’ การครอบครองคือวิธีเดียวที่จะผูกมัดเธอไว้ข้างกาย แม้จะต้องใช้ความแค้น…แม้จะต้องทำให้เธอเกลียดเขาก็ตาม
การกลับมาของคนที่เธออยากลืม
หิมะโปรยปรายลงบนหลังคาห้องใต้หลังคาในหมู่บ้านเงียบสงบทางตอนเหนือของอิตาลี ไกลแสนไกลจากความวุ่นวายของเมืองใหญ่และความทรงจำที่เธออยากลืม
เอเลน่า มอร์โร วางพู่กันลงข้างเฟรมผ้าใบอย่างเหนื่อยล้า สีฟ้าอ่อนที่ปลายแปรงหยดลงบนพื้นไม้โดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เธอกลับไม่ทันสังเกต เพราะดวงตาคู่สีน้ำผึ้งกำลังเหม่อลอยออกไปนอกหน้าต่าง
“อยู่อย่างสงบ…นานเกินไปแล้วสินะ” เธอพึมพำกับตัวเอง
เธอไม่ได้กลับไปลอนดอนอีกเลยหลังจากเหตุการณ์คืนนั้น คืนที่เธอทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง รวมถึงเขา...ลูเซียน วัลติเอรี
ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเคยกอดเธอแน่นราวกับจะไม่ปล่อยให้จาก
แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นคนที่เธอจำต้องหนีไปไกลแสนไกล
เสียงเคาะประตูเรียกเธอจากภวังค์
เอเลน่าเดินไปเปิดบานประตูไม้เก่าด้วยสีหน้างุนงง ไม่มีใครขึ้นมาบนเขานี้ในฤดูหนาว หากไม่จำเป็นจริงๆ
ตรงหน้าคือชายในชุดสูทดำ ใบหน้าเคร่งขรึมภายใต้หมวกเฟโดรา
“คุณมอร์โร ใช่ไหมครับ?” เขาถามด้วยสำเนียงอังกฤษ
“ฉันมาจากฝั่งเจนีวา คุณลูเซียน วัลติเอรี ต้องการพบคุณ”
หัวใจของเอเลน่าเหมือนถูกบีบ
“ลูเซียนเหรอ…?” เสียงหลุดออกมาราวกระซิบ
เธอไม่ได้ยินชื่อนั้นมาสามปีเต็ม แต่เพียงได้ยิน มันก็ทำให้ทุกบาดแผลเดิมปะทุขึ้นอีกครั้ง
“เขาส่งคนมาตามฉัน?”
“ไม่ใช่แค่ตามครับ…” ชายคนนั้นส่งกระดาษซองดำปิดผนึกด้วยครั่งแดง
“นี่คือคำสั่งศาลชั่วคราว เขามีสิทธิ์เรียกตัวคุณกลับไป...ในฐานะพยานในคดีของตระกูลวัลติเอรี”
คำว่า “พยาน” ฟังดูดี…แต่เอเลน่ารู้ดีว่ามันไม่ใช่
นั่นคือข้ออ้าง
คือกับดัก
และคือคำเชิญกลับสู่นรกที่เธอเคยหนีมา
“ฉันไม่ใช่คนของเขาอีกแล้ว…”
“แต่เขาไม่คิดแบบนั้นครับ”
สามวันต่อมา
รถลีมูซีนสีดำจอดสนิทหน้าคฤหาสน์สไตล์ยุโรปกลางในหุบเขาเจนีวา
เอเลน่าสวมเสื้อโค้ทหนาแต่กลับรู้สึกหนาวจับใจยิ่งกว่าหิมะที่ปกคลุมรอบตัว
ประตูไม้โอ๊คถูกเปิดออกโดยบัตเลอร์วัยกลางคน และเธอก้าวเข้าไปสู่โลกที่เธอเคยรู้จักดี…แต่กลับไม่เหลือความอบอุ่นเดิมอีกแล้ว
เขายืนรออยู่ตรงกลางห้องรับแขก
หล่อเหลาขึ้นเย็นเยียบกว่าเดิม — สายตาสีน้ำเงินเข้มนั่นเหมือนน้ำแข็งที่ฝังลึกเข้าไปในหัวใจเธอ
ลูเซียน วัลติเอรี
ชายที่ครั้งหนึ่งเคยพูดว่า “ฉันจะไม่ปล่อยเธอไป ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม”
และเขาก็ยังรักษาสัญญานั้นอยู่...
“ยินดีต้อนรับกลับ...เอเลน่า”
“ครั้งนี้ เธอจะไม่มีทางหนีได้อีกแล้ว”
หนังสืออื่นๆ ของ ตั๊กกี้ หมูบิน
ข้อมูลเพิ่มเติม