ฉันไม่สามารถซ่อนความรักที่มีต่อคุณได้

นับถอยหลังสู่ความเสียใจของพ่อทูนหัว

ลูนาได้ช่วยชีวิตลูกชายผู้สืบทอดตำแหน่งหัวหน้ามาเฟียใหญ่ที่สุดในนิวยอร์กโดยบังเอิญ เขาคือเลียม คนภายนอกต่างกล่าวว่าเขาเป็นคนโหดร้ายและไร้เมตตา ถึงขั้นที่กล่าวกันว่าเขาร้ายกาจในเรื่องรัก แต่ชายคนนี้กลับยอมก้มลงกราบให้อภัยและถอดรองเท้าส้นสูงให้ลูนาอย่างอ่อนโยน ทุกครั้งที่เขาทำเรื่องรักกับเธอ ก็จะระวังไม่ให้เธอรู้สึกเจ็บปวด แม้ว่าเขาจะเลี้ยงคนรับใช้ทางอารมณ์ไว้เพื่อปลดปล่อยตัวเองก็ตาม จนกระทั่งเลียมตัดสินใจให้คนรับใช้ทางอารมณ์เป็นผู้ตั้งครรภ์ ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไป

ในดอกทานตะวัน เบ่งบานและร่วงโรย

ฉันยินดีที่จะไปประเทศ A เพื่อเป็นแพทย์อาสาไม่มีพรมแดน” เสียงของเหวินซุ่ยหานหนักแน่นไร้ความลังเล หัวหน้าจึงรู้สึกไม่แน่ใจ ก่อนจะพูดว่า “การช่วยเหลือที่ประเทศ A ครั้งนี้ต้องไปอย่างน้อยสองปี สามีของคุณจะยอมให้คุณไปไหม?” เธอหมุนแหวนที่นิ้วขวาของเธอ เงียบไป几วินาทีแล้วตอบว่า “เรากำลังจะหย่ากันแล้ว หวังว่าหลังจากที่ฉันไปแล้ว คุณก็อย่าบอกเขาเกี่ยวกับสถานที่ของฉัน” การอดทนทีละครั้ง เธอค้นหาความจริงจากปีนั้น

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”

พ่อผัวกับลูกสะใภ้

ว่าที่ลูกสะใภ้ไฟแรงสูงเธอต้องเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับว่าที่พ่อผัวหม้ายร้างเมียมานายอรมปี

คุณนายยอมหย่าแล้ว

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

เจ้าสาวตัวแทนคนนี้ ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

เรื่องย่อ: สุนวลเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกครอบครัวซูรับมาเลี้ยง เธอถูกแม่บุญธรรมพากลับจากชนบทเข้ามาอยู่ในเมือง และถูกให้แต่งงานแทนน้องสาวกับคุณชายครอบครัวฮั่วผู้ที่ไม่มีใครชอบหน้า เรื่องนี้จะกลายเป็นเทพนิยายสมัยใหม่หรือไม่？ ไม่ คุณชายครอบครัวฮั่วผู้นี้มีนิสัยเจ้าชู้ มีข่าวฉาวไม่เว้นวัน นอกจากหน้าตาหล่อเหลาแล้ว เขาแทบไม่มีคุณสมบัติของเจ้าชายเลยแม้แต่น้อย ฮั่ว ซิเย่เป็นทายาทเพียงคนเดียวของครอบครัวฮั่ว แต่กลับถูกครอบครัวไม่ชอบหน้าเพราะใช้ชีวิตเหลวไหล ไม่เอาไหน เพื่อทำตามสัญญาหมั้นที่คุณปู่กำหนดไว้ก่อนเสียชีวิต เขาจึงแต่งงานกับลูกสาวครอบครัวซู นามว่าสุนวล แต่ว่าคุณซูคนนี้กลับไม่ได้เป็นอย่างที่ข่าวลือกล่าวไว้เลย ฮั่ว ซิเย่พบว่าแท้จริงแล้วเธอคือหญิงสาวที่เขาเคยหลงรักเมื่อวัยเยาว์ และใต้รอยแผลเป็นอันน่าหวาดกลัวนั้น ซ่อนเร้นไว้ด้วยความงดงามที่สะกดทุกสายตา ในเวลาเดียวกัน สุนวลก็เริ่มล่วงรู้ความลับอันน่าตกตะลึงของฮั่ว ซิเย่เช่นกัน ชายที่ดูไม่ประสบความสำเร็จอย่างเขา เหตุใดถึงถือครองทรัพย์สินมหาศาลไว้ในมือได้？ แท้จริงแล้ว เป้าหมายของเขาคืออะไรกันแน่？

อ๋องใหญ่จวนสิบสี่

“อ๋องหื่น” “หึหึ...ข้าหื่นที่ไหนกันเล่า ข้าแค่อยากแสดงความรักกับเจ้าเท่านั้นเอง และตอนนี้ก็ลับตาคน ข้าว่าเรามาเย้ยฟ้าท้ายุทธภพกันดีไหม” เขาพูดจบก็ผลักร่างเล็กโน้มลงไปนอนราบกับหลังคาทันทีแล้วตัวเองก็คร่อมทับ “อือ...เดี๋ยวหลังคาบ้านเขาพังหรอก” “ไม่ลองไม่รู้เถียนเถียน” “บ้าน่า อย่าทำอะไรพิสดารได้ไหม เดี๋ยวพลาดท่าตกไปพิการเอาหรอก” “ข้ามีวิชาตัวเบา ไม่ทำให้เจ้าเป็นอันตรายหรอกเมียข้า” เขาพูดแล้วก็โน้มหน้าหมายจะลงไปซุกไซ้ซอกคอระหงทันที......

ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18+

นางเจ็บปวดปางตายเมื่อเขาโยนร่างบอบช้ำทิ้งไว้หลังจวนโดยไม่แยแส เมิ่งลี่เฟยน้ำตาไหลพรากทว่ากลับไม่ทำให้คนที่เพิ่งเหยียบย่ำร่างกายเล็กเห็นใจแต่ประการใด"เฝ้านางเอาไว้ให้ดีอย่าให้ออกมาทำเรื่องชั่วอีก"