ฉันเป็นเจ้าหญิงน้อยที่เย่อหยิ่งที่สุดในเผ่าของเรา แต่กลับมีความลับที่ไม่สามารถบอกใครได้ ฉันตกหลุมรักคนรักเก่าของพี่สาว และยังร่วมเตียงกับเขาถ่ายคลิปเก็บไว้นับครั้งไม่ถ้วน ฉันมองอัลฟาตรงหน้าที่กำลังถือโทรศัพท์ พยายามปกปิดหน้าอกของตัวเองอย่างไม่เป็นตัวของตัวเอง “วอล์คลี่ วันนี้ไม่ถ่ายได้ไหมคะ? ” เขาหัวเราะเบา ๆ มือใหญ่บีบเอวของฉัน พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงมีความหมายลึกซึ้งว่า “ที่รัก คลิปเหล่านี้ไม่ใช่สัญลักษณ์ของความรักของเราเหรอครับ? ” พูดจบ เขาจับมือฉันแล้วเริ่มอีกครั้ง จนกระทั่งฉันได้สติกลับมา เขาก็จากไปแล้ว ฉันหายใจเข้าเฮือกหนึ่ง พบว่าเขาลืมเอานาฬิกาที่สำคัญที่สุดของเขาไปด้วย ตอนที่ฉันรีบร้อนจะเอานาฬิกาไปคืน กลับได้ยินเสียงกำลังร่วมรักของฉันกับวอล์คลี่ดังมาจากในห้องส่วนตัว
ในเผ่าของเรา ฉันคือเจ้าหญิงผู้หยิ่งยโสที่สุด แต่มีความลับที่ไม่สามารถบอกใครได้
ฉันตกหลุมรักคู่ครองเก่าของพี่สาว และได้มีสัมพันธ์กับเขาพร้อมถ่ายวิดีโอมากมาย
ฉันมองหัวหน้าหรือผู้นำที่กำลังถือโทรศัพท์อยู่ตรงหน้า ไม่ค่อยสบายใจนักจึงพยายามปิดบังร่างกาย "วอล์ครี วันนี้ไม่ถ่ายได้ไหม
?" เขาหัวเราะเบาๆ มือใหญ่บีบที่เอวฉันด้วยน้ำเสียงที่แฝงความหมาย "ที่รัก วิดีโอพวกนี้ก็แสดงถึงความรักของเราไม่ใช่เหรอ
?" พูดจบ เขาก็พาฉันไปอีกครั้ง
จนกระทั่งฉันกลับมาเป็นตัวเอง เขาก็จากไปแล้ว
ฉันหายใจแรงและพบว่าเขาลืมเอานาฬิกาที่สำคัญที่สุดของเขาไป
ฉันรีบร้อนที่จะเอานาฬิกากลับไปให้เขา แต่กลับได้ยินเสียงการร่วมรักของฉันกับวอล์ครีดังออกมาจากห้อง
ฉันรู้สึกหนาวไปทั้งตัว มองผ่านช่องประตูเข้าไปในห้อง วอล์ครียืนอยู่ตรงกลาง
สนุกกับการที่ทุกคนชมเชยการกระทำของเขาในวิดีโอและดูถูกฉัน
วิดีโอจบแล้ว เขาเป็นผู้นำให้ทุกคนส่งเสียงเชียร์
ฉันรู้สึกเจ็บปวดในใจ น้ำตาก็ไหลออกมา "วอล์ครี คุณรู้ไหมว่าออเดรย์ดูมีเสน่ห์ขนาดไหนตอนอยู่ใต้ตัวคุณ? วันไหนลองปิดตาเธอให้ฉันลองบ้างสิ?" "ออเดรย์หยิ่งยโสทุกวัน คงไม่รู้ตัวว่าถูกเห็นหมดแล้ว พี่สาวของเธอ เอมิลี่
ถ้ารู้เข้า คงโกรธจนอยากใช้หมาป่าเสือฉีกคุณเป็นชิ้นแน่!" ฉันปิดปากตัวเองแน่น ไม่กล้าส่งเสียงออกมา "ถ้าไม่ใช่เพราะต้องการแก้แค้นพี่สาวของเธอที่เคยทิ้งเขาเพื่อครอบครัว วอล์ครีจะอยู่กับเธอได้ยังไง
?" "ถ้าเธอรู้ความจริง วอล์ครีก็แค่เอาวิดีโอพวกนี้มาแบล็กเมล์เธอ ชีวิตนี้เธอจะหนีไม่พ้นแน่"
พวกเขาคุยกันอย่างสนุกสนาน ไม่รู้เลยว่าตัวเอกในคำพูดของพวกเขายืนอยู่หน้าประตูมองพวกเขาอยู่
ฉันรู้สึกสมองว่างเปล่า มองไปที่ผู้ชายที่ฉันไว้ใจที่สุด "พูดถูกแล้ว" เสียงหัวหน้าหรือผู้นำที่คุ้นเคยดังเข้ามาในหูของฉัน "เธอเป็นแค่เครื่องมือเท่านั้น ฉันไม่มีความรู้สึกอะไรกับเธอเลย" "คนที่จะทำพันธสัญญากับฉันคือคนอื่น" "รอให้ถึงวันเกิดของพี่สาวเธอ ฉันจะเอาวิดีโอทั้งหมดไปฉายบนจอใหญ่ ให้เธอเซอร์ไพรส์!" ฉันร้องออกมา วอล์ครีหันมามองทางนี้อย่างรวดเร็ว "ใครอยู่ตรงนั้น!" เสียงของเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง นี่อาจเป็นตัวตนที่แท้จริงของเขา ฉันวิ่งออกจากโรงแรมอย่างเต็มที่ อยู่คนเดียวในตรอกมืดๆ
แล้วเริ่มร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง
ฉันเคยคิดว่าวอล์ครีเป็นคนที่รักฉันที่สุดในโลกนอกจากพี่สาว แต่ไม่คิดว่าเขาแค่ใช้ฉัน ขอโทษนะพี่สาว .
. . ฉันโง่เกินไป พี่สาวของฉันชื่อเอมิลี่ ฉันชื่นชมเธอมาก
ตั้งแต่ฉันยังเล็ก พ่อแม่ของเราถูกฆ่าโดยเผ่าศัตรู
ในฐานะหัวหน้าหรือผู้นำ พี่สาวของฉันได้สร้างอนาคตของเผ่าทั้งหมดขึ้นมา และสามปีต่อมา เธอล้างแค้นให้พ่อแม่ด้วยมือเธอเอง
และยังช่วยฉันที่ถูกลักพาตัวอีกด้วย
ดังนั้นเมื่อฉันเจออันตรายอีกครั้ง และได้รับการช่วยเหลือจากวอล์ครีที่ฉันพบเป็นครั้งแรก ฉันก็ตกหลุมรักชายที่คล้ายกับพี่สาวของฉันทันที
ในวันที่ฉันตื่นรู้เป็นหมาป่าสำเร็จ หมาป่าที่เป็นอันธพาลกลุ่มหนึ่งฉวยโอกาสที่พี่สาวฉันไม่อยู่บุกเข้ามาในบ้านของเรา ทำให้ฉันหมดสติและพาตัวไป
เมื่อฉันตื่นขึ้น ก็พบว่าตัวเองถูกมัดไว้
มองขึ้นไปก็เห็นหมาป่าอันธพาลกลุ่มหนึ่งจ้องมองฉันด้วยความโกรธ "นี่คือเอมิลี่น้องสาว ถ้าเธอฆ่าคนในเผ่าของเรามากมาย
ก็ให้เธอใช้ชีวิตของน้องสาวเป็นการทดแทนให้ครอบครัว!" พูดจบ เขาก็ชักดาบเงินที่สามารถทำร้ายหมาป่าออกมาแล้วฟันเข้ามาหาฉัน "วันนี้ฉันต้องตายที่นี่เหรอ?" ฉันกลัวจนปิดตา
แต่ความเจ็บปวดที่คาดหวังไม่มา ฉันค่อยๆ ลืมตา ก็เห็นวอล์ครียืนอยู่ตรงหน้าฉันเหมือนเทวดาผู้ยิ่งใหญ่ รับคมดาบนั้นแทนฉัน เลือดไหลออกจากปากของเขา
แต่แสงอาทิตย์ส่องเข้าตาเขา
หัวหน้าหรือผู้นำที่ไม่เคยเห็นมาก่อนบังการโจมตีของดาบเงินไว้
ฉันมองเขาขับไล่หมาป่าอันธพาลกลุ่มนั้นไป จนสุดท้ายก็หมดแรงล้มลงตรงหน้าฉัน
ในขณะนั้น แม้ไม่มีคำสั่งจากเทพเจ้า ฉันก็มั่นใจว่าวอล์ครีคือคู่ครองที่ถูกลิขิตของฉัน
หมาป่าถูกดาบเงินแทงจะไม่มีวันหายแผล แผลจะไหลเลือดและเน่าเปื่อยไม่หยุด
แต่เมื่อหนึ่งสัปดาห์ต่อมาฉันถือยาที่ขอจากแม่มดไปหาวอล์ครี พบว่าเขาหายดีอย่างมหัศจรรย์ เขาบอกฉันว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้ประทานพรให้เขา ตอนนี้คิดดูแล้ว
อาจจะดาบที่หมาป่าอันธพาลถือไม่ใช่ดาบเงิน ทุกอย่างอาจถูกวอล์ครีจัดฉาก! ฉันโกรธจนตัวสั่น กัดริมฝีปากล่างแน่น รักกันสามปี ฉันย้ายไปอยู่ที่ชายแดนเผ่าที่ห่างจากบ้านมาก
เพียงเพราะพ่อแม่ของวอล์ครีเคยฆ่าพ่อแม่ของฉัน
ฉันนับครั้งไม่ถ้วนที่อยากพาวอล์ครีไปพบพี่สาว
แม้ฉันรู้ว่าเอมิลี่เกลียดคนในเผ่าวอล์ครีทั้งหมด ไม่ต้องพูดถึงคู่ครองเก่าของเธอ
แต่เอมิลี่รักฉันมาก ถ้าฉันยืนกราน เธอก็ต้องยอมแน่
แต่ฉันผิด วอล์ครีไม่คู่ควรกับสิ่งนี้ ฉันกอดตัวเองแน่น น้ำตาไหล หมาป่าของฉันส่งเสียงร้องเศร้า
ในขณะนั้นโทรศัพท์ของเอมิลี่โทรเข้ามา "ที่รัก ฉันพาผู้ชายคนหนึ่งกลับมา
คุณมาดูได้ไหม ฉันเชื่อว่าคุณจะต้องตกหลุมรักเขาแน่" "แต่ถ้าคุณมีความคิดของตัวเอง พี่จะไม่บังคับคุณ ฉันแค่หวังว่าคุณจะมีชีวิตที่มีความสุขที่สุด" น้ำเสียงอ่อนโยนของเอมิลี่ทำให้ตาของฉันเปียกชื้นอีกครั้ง
หัวใจที่เย็นชาก็อุ่นขึ้นทีละนิด
ฉันใช้เสียงจมูกตอบว่า "อืม" "พี่สาว คุณดีที่สุด ฉันรักคุณ" "ฉันจะกลับมาภายในสามวัน"
บทที่ 1
16/10/2025
บทที่ 2
16/10/2025
บทที่ 3
16/10/2025
บทที่ 4
16/10/2025
บทที่ 5
16/10/2025
บทที่ 6
16/10/2025
บทที่ 7
16/10/2025
บทที่ 8
16/10/2025
บทที่ 9
16/10/2025
บทที่ 10
16/10/2025
บทที่ 11
16/10/2025
บทที่ 12
16/10/2025
บทที่ 13
16/10/2025
บทที่ 14
16/10/2025
บทที่ 15
16/10/2025
บทที่ 16
16/10/2025
บทที่ 17
16/10/2025
บทที่ 18
16/10/2025
บทที่ 19
16/10/2025
บทที่ 20
16/10/2025
บทที่ 21
16/10/2025
บทที่ 22
16/10/2025
บทที่ 23
16/10/2025