เรื่องรักฉบับร้อน

เรื่องรักฉบับร้อน

เพลงมีนา

4.9
ความคิดเห็น
288.8K
ชม
61
บท

#คุณใหญ่ มีแต่โคแก่เคี้ยวหญ้าอ่อนแต่เธอเป็นหญ้าอ่อนที่อยากอ่อยโคแก่ ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้ จะลองจีบผู้ชายรุ่นพ่อดูสักครั้งดีไหม #คุณคิงส์ นักมวยหนุ่มที่ตกหลุมรักม่ายสาว "พูดกี่ร้อยครั้ง ผมก็ยืนยันว่าจริงจังกับคุณ" #คุณยักษ์ แรกทีเดียวเขาถูกบังคับให้แต่งงานกับสาวใช้คนโปรดของคุณปู่ แต่เมื่อได้ใกล้ชิดกัน เขาจึงรู้ว่าตัวเองขาดผู้หญิงคนนี้ไม่ได้จริงๆ “เรียกผัวทำไมจ๊ะเมียจ๋า”

บทที่ 1 เธอเป็นใคร

เจ้าของร่างสูงใหญ่กำยำเต็มไปด้วยมัดกล้ามและวัยสี่สิบสองปีคนนั้นชื่อ “อลังการ” เคยผ่านการหย่าร้างมาแล้ว1ครั้งเมื่อ10ปีก่อน หลังการหย่าร้าง เขากลายเป็นหนุ่มเจ้าชู้ เพลย์บอยเรียกแดดดี๊ เขาประสบความสำเร็จในธุรกิจการงาน เป็นเศรษฐีด้วยลำแข้งของตัวเอง ทว่ากับเรื่องหัวใจแล้ว ดูท่าจะเป็นคนเรียกได้ว่า ‘ล้มเหลว’

‘บัวชมพู’ หญิงสาวอายุยี่สิบ เธอมาทำงานเป็นแม่บ้านแทนแม่ของตนเองที่ล้มป่วย ไม่สามารถมาทำงานเอง แม่สารภีกลัวจะโดนหักเงินเดือนจึงให้บัวชมพูมาทำงานแทน

หัวใจที่คิดว่าด้านชากลับหวั่นไหวขึ้นมาอีกครั้ง

.....

“อลังการ” เดินโซเซล้วงมือหากุญแจบ้านหน้าบ้านพักริมทะเล ถ้ามีใครสักคนอยู่ตรงที่เขายืนอยู่...จะเห็นทะเลสีครามอยู่ตรงหน้า นกนางนวลโผบินอย่างเสรี ริ้วคลื่นแตกกระจายยามเมื่อจูบหาดทรายที่ทอดตัวยาวไปไกลสุดสายตา...

อลังการขยับตัวมองนาฬิกาที่ข้อมือ เมื่อคืนฉลองกับให้กับคนงานที่เพิ่งได้ลูกชายคนแรก เขาเป็นคอเหล้าก็จริงแต่ไม่ค่อยกับพวกคนงาน แต่นานๆจะสังสรรค์กันทีก็เลยได้เมายาวจนเพิ่งจะได้กลับเอาตอนนี้ ชายหนุ่มไขกุญแจเข้าบ้านแล้ว ถอดรองเท้าออกง่ายๆ แตะรองเท้าไปให้พ้นปลายเท้าแล้วเดินไปทิ้งตัวนอนบนโซฟา

“น้าสารภีอยู่มั้ยครับ” เขาส่งเสียงออกไป “ขอน้ำให้ผมสักแก้ว”

เงียบไปอึดใจใหญ่ๆ อลังการยกมือนวดขมับและหลับตาอย่างเหนื่อยล้า นานแค่ไหนที่ไม่ได้เมามายขนาดนี้ เขารับรู้การเคลื่อนไหวตามมาด้วยเสียงวางแก้วน้ำเบาๆ เขาลืมตาขึ้นเห็นเพียงแก้วน้ำเย็น เขายันกายขึ้นนั่ง ยื่นมือไปคว้าแก้วน้ำดื่มไปจนหมดแล้วทิ้งตัวลงนอนต่อ

“ถ้าน้าสารภีจะกลับแล้วล็อกประตูให้ด้วยนะครับ วันนี้ผมไม่ออกไปไหน” เขาพูดทั้งที่หลับตา ครู่หนึ่งผ้าขนหนูชุบน้ำเจือกลิ่นหอมเย็นวางบนหน้าผากของเขาเบาๆ มันสบายเสียงจนเขาเผลอครางออกมา

“ขอบคุณครับ”

อลังการไม่ได้ยินเสียงตอบรับใดๆ ซึ่งเขาก็ไม่แปลกใจ ปกติน้าสารภีเป็นแม่บ้านที่เขาจ้างมาทำความสะอาดสัปดาห์ละสามวัน มาวันไหนบ้างนั้นเขาก็จำไม่ได้แล้ว เขานอนเหยียดขายาวที่โซฟา ฟังเสียงเคลื่อนไหวอยู่ด้านหลัง ปกติกลางวันเขายุ่งกับฟาร์มไข่มุก เลยไม่รู้ว่ากระท่อมหลังน้อยนี้จะเงียบขนาดนี้ หรือเพราะแม่บ้านของเขาเป็นคนเงียบๆ แทบไม่เคยพูดคุยอะไรกันอยู่แล้ว

ผ้าขนหนูผืนเดิมถูกหยิบออกอย่างเบามือ คนที่นอนอยู่ยังปิดเปลือกตาทำให้อีกฝ่ายได้แต่ลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก มือเรียวเล็กหยิบผ้าขนหนูไปชุบน้ำให้ใหม่ บิดหมาดๆ แล้วนำมาวางบนหน้าผากของเขาอีกครั้ง เพียงหันหลังให้ ร่างของเธอก็ถูกกระชากให้ล้มลงบนอกแกร่งของชายหนุ่ม

“คุณใหญ่!”

“เธอเป็นใคร!”

อลังการจ้องเขม็ง ปกติเขาไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวาย โดยเฉพาะผู้หญิง แต่กับน้าสารภีนั้น เขาไม่คิดว่าน้าสารภีจะกล้าละเมิดคำสั่งเขาให้ผู้หญิงคนอื่นเข้ามาอย่างนี้

“หนู...หนู...” หญิงสาวดิ้นขลุกขลักด้วยไม่เคยถูกผู้ชายกอดรัดอย่างนี้ “คุณใหญ่ปล่อยหนูก่อนค่ะ”

“เธอรู้จักฉัน?” อลังการขมวดคิ้วแล้วพลิกเอาคนตัวเล็กลงมาอยู่ใต้ร่างอยู่รวดเร็ว เร็วเสียจนหญิงสาวได้แต่อ้าปากค้างไม่ทันส่งเสียงร้องตกใจ “ใครส่งเธอมา”

“เปล่าค่ะ คุณใหญ่เข้าใจผิดแล้ว” อยู่บนตัวเขาว่าแย่แล้ว พอถูกพลิกลงมาอยู่ต่างร่างแบบนี้เธอยิ่งรู้สึกแย่หนักกว่าเดิม “หนูชื่อบัวค่ะ เป็นแม่บ้านไงคะ”

“บัว? บัวไหน? แม่บ้านอะไร เข้าผิดบ้านหรือเปล่า บ้านนี้มีแม่บ้านชื่อสารภี”

“ใช่ค่ะ สารภีคือแม่ของหนู หนูชื่อบัวชมพูมาทำงานบ้านแทนแม่ค่ะ คุณไม่ได้อ่านโน้ตที่แม่เขียนไว้บนโต๊ะทำงานเหรอคะ”

คราวนี้อลังการนิ่งงันไปเล็กน้อย เขาเงยตัวขึ้นจากร่างหอมกรุ่นมองเลยไปที่โต๊ะทำงานไม่ไกลนัก แล้วก็นึกได้ว่า น้าสารภีเคยบอกแล้วว่าอาจจะไม่สะดวกมาทำงานตามเวลาที่เขากำหนดไว้ เพราะตอนนี้เริ่มไปฟอกไตแล้ว

“คุณใหญ่ช่วยขยับออกไปได้ไหมคะ” บัวชมพูดิ้นขลุกขลัก เธอไม่รู้การดิ้นรนอย่างนี้ยิ่งทำให้ร่างกายแนบชิดอีกฝ่ายมากยิ่งขึ้น

“อย่าดิ้น!” เขาตวาดและน้ำเสียงดุดันของเขาทำให้เธอตัวแข็งทื่อแทบกลั้นลมหายใจ อลังการถอนหายใจแล้วขยับตัวออกจากร่างนุ่มนิ่ม หญิงสาวตั้งสติได้ก็ค่อยๆ ยันกายขึ้นแล้วดีดตัวเองไปนั่งบนพื้นอย่างเจียมตัว

“เอาล่ะ ไหนเล่ามาใหม่สิ เอาให้ฉันรู้เรื่องนะ”

บัวชมพูลอบเบ้ปากใส่ แล้วสูดลมหายใจลึก สะกดอารมณ์ตื่นเต้นของตัวเองลงไปแล้วพูดขึ้น

“หนูชื่อบัวชมพู ลูกสาวแม่สารภีที่เป็นแม่บ้านมาทำงานที่บ้านคุณใหญ่สัปดาห์ละสามวัน แล้วแม่สารภีก็บอกคุณใหญ่แล้วว่า ช่วงนี้เริ่มไปฟอกไตแล้ว ถ้าวันไปฟอกไตตรงกับวันที่ต้องมาทำงานที่บ้านคุณใหญ่ จะให้หนูมาทำแทนไปก่อน คุณใหญ่จะดูบัตรประชาชนของหนูก็ได้ค่ะ”

“ไม่ต้อง ฉันนึกออกแล้ว” อลังการนวดขมับ

“คุณใหญ่ไม่หักเงินแม่นะคะ หนูสัญญาว่าจะทำงานให้เต็มที่ คุณใหญ่ต้องการอะไรสั่งหนูได้เลยค่ะ อาหารง่ายๆ หนูก็ทำได้นะคะ ขอแค่คุณใหญ่ยังจ้างเราก็พอ แม่ยังต้องใช้เงินฟอกไตค่ะ”

“พอแล้วๆ” อลังการโบกมือห้าม “ทำอะไรร้อนๆ ให้กินสักชามสิ มาม่าหรือข้าวต้มก็ได้”

“ได้ค่ะ หนูเตรียมข้าวต้มทรงเครื่องแล้ว รอคุณตื่นก็กินได้เลย หนูไปยกมาเลยนะคะ”

“อืม”

อลังการพยักหน้ารับส่งๆ พอร่างเล็กลุกขึ้นเดินเร็วๆ ไปแล้ว เขาก็ลอบมองหญิงสาว เท่าที่จำได้ น้าสารภีมีลูกสาวเรียนมหา’ลัยใกล้จบแล้ว เขาไม่เคยเจอลูกสาวของน้าสารภี และไม่ค่อยสนใจเรื่องส่วนตัวของคนอื่น แต่จำได้ว่าน้าสารภีเคยพูดเรื่องนี้ น้าสารภีป่วยเป็นโรคไตอะไรสักอย่าง และถึงขั้นที่ต้องฟอกไตแล้ว

ครู่ต่อมาชามข้าวต้มอุ่นๆ ถูกยกมาวางให้ตรงหน้าพร้อมกับน้ำดื่ม หญิงสาวนั่งพับเพียบบนพื้นเฝ้ารอว่าเจ้าของบ้านต้องการสั่งอะไรเพิ่มหรือไม่

บัวชมพูไม่อยากมาเป็นแม่บ้านแทนแม่เลยสักนิด แต่เพราะงานพิเศษที่เคยทำอยู่ก็ถูกเลิกจ้างกระทันหันเพราะพิษโควิด-19 แม่ต้องใช้เงินในการฟอกไต ต่อให้ใช้สิทธิ์บัตรทองก็มีส่วนต่างที่ต้องจ่ายเอง และเธอก็อยากให้แม่รักษาตัวเองให้สบายๆ ยอมเสียเงินเอง ที่ศูนย์ฟอกไต

“ข้าวต้มไม่ใส่กระเทียมเจียว โรยขิงซอยกับต้นหอมผักชี หนูโรยเกลือกับพริกไทยบ่นนิดหน่อยแล้วค่ะ แต่ถ้าคุณใหญ่อยากเพิ่มอะไร หนูไปเอามาให้ได้”

อลังการตักข้าวต้มที่อุ่นกำลังดีชิมที่ละคำ รสชาติไม่ต่างจากรสมือของสารภี เขาพยักหน้าพอใจ แสดงว่าคนเป็นแม่คงสอนงานมาดี

“นี่เธอมาบ้านฉันครั้งแรกหรือเปล่า” เขาถามอย่างนึกได้

บัวชมพูเงยหน้าขึ้นแล้วชูสามนิ้ว อลังการชะงักไปเล็กน้อย ยัยเด็กนี่คงไม่ได้คิดเรื่องการเมืองอะไรในหัวนะ

“หนูมาทำงานบ้านคุณใหญ่สามครั้งแล้วค่ะ หนูทำทุกอย่างที่แม่สอน คุณรักความเป็นส่วนตัว ห้องนอนแค่เข้าไปทำความสะอาด ห้องน้ำต้องไม่มีกลิ่นอับ เสื้อผ้าไม่ใช่น้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นแรง รีดแล้วแขวนไว้ตามเฉดสีให้คุณเลือกหยิบง่ายๆ ของสดในตู้เย็นหนูก็เติมให้ตามที่คุณเขียนไว้ที่กระดานไวท์บอร์ด เปลี่ยนน้ำในตู้ปลา รดน้ำแคนตัส พาไปรับแดด แล้วก็...”

“พอแล้ว” เขาไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นคน ‘เยอะ’ ขนาดนี้เหมือนกัน “มีอะไรก็ไปทำเถอะ”

บัวชมพูยิ้มเจือน “ไม่ได้ค่ะ”

“ทำไม?”

“หนูต้องทำความสะอาดห้องนี้ ถ้าคุณใหญ่ขึ้นไปนอนข้างบน หนูถึงจะทำงานเสร็จค่ะ อ้อ! หนูเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้แล้วนะคะ ซักด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อให้เรียบร้อย ไม่มีคราบกาวเลอะเทอะบนที่นอน...”

พรวดดด

“อ๊ะ! คุณใหญ่! น้ำค่ะ” บัวชมพูรีบยกแก้วน้ำส่งให้เขา จู่ๆ ก็สำลักออกมา เหมือนเด็กจริงๆ

“คราบอะไรนะ”

“คราบกาวไงคะ” เธอพูดด้วยสีหน้าใสซื่อแล้วหยิบกระดาษทิชชู่ส่งให้

อลังการนึกถึงคืนก่อนที่พาผู้หญิงมานอน ทุกครั้งที่เสร็จกิจ เขาดึงผ้าปูที่นอนออกโยนใส่ตะกร้ารอแม่บ้านมาเก็บไปซัก ซึ่งไม่เคยมีการพูดถึงคราบใดๆ เขาชอบการทำงานของน้าสารภีก็ตรงที่ไม่พูดมาก ไม่เซ้าซี้ ทำหน้าที่ของตัวเองไปจึงจ้างทำงานได้สามปีแล้ว

“ช่างเถอะแล้วน้า เอ่อ แม่ของเธอเป็นยังไงบ้าง แล้วนี่มาทำงานแบบนี้ไม่เสียเวลาเรียนเหรอ”

“ช่วงนี้มหา’ลัยหยุดค่ะเพราะเรื่องไวรัสโควิดค่ะ งานพิเศษของหนูก็ถูกยกเลิกด้วย หนูเลยมาทำงานแทนแม่ค่ะ”

“อ้อ ลืมไป แล้วทำงานพิเศษอะไรล่ะ”

“เป็นพริ้ตตี้ค่ะ”

พรวดดด

รอบนี้สำลักน้ำ

บัวชมพูขมวดคิ้ว เธอทำอะไรผิดไป เขาสำลักตั้งสองครั้ง

อลังการกวาดตามองร่างของแม่บ้านที่สวมผ้ากันเปื้อนทับเสื้อยืดกับกางเกงขาสามส่วน ไม่มีอะไรให้น่ามองเลยสัก

“เธอนี่นะพริ้ตตี้”

“ใช่ค่ะ หนูมีหลักฐานนะคะ ถ้าคุณใหญ่สนใจเรียกใช้งานหนูได้”

บัวชมพูยิ้มกว้าง หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดรูปให้เขาดู อลังการปัดนิ้วไปบนหน้าจอมือถือราคาถูก รูปแต่ละรูปมันเป็น...อะไรล่ะ เรียกอะไรดี ชุดมาสคอต ชุดหมี ชุดกระต่าย ถ้าไม่ถอดหัวออกจะไม่รู้เลยว่าคนที่อยู่ด้านในคือหญิงสาวตัวเล็กคนนี้

“เธอเรียกการใส่ชุดตุ๊กตาว่าพริตตี้เหรอ”

“ใช่ค่ะ” บัวชมพูพยักหน้ารับ “คุณคิดว่าทุกคนจะทำแบบนี้ได้เหรอคะ หนูต้องฝึกฝนตัวเองในชุดร้อนๆ พวกนี้ถึงจะได้รับงานได้นะคะ”

อลังการเห็นแววตาจริงของหญิงสาวแล้วเผลอยิ้มออกมา เด็กคนนี้ตาโตน่ารักดี ดูๆ ไปก็ไม่เลว

เอ...เรียนมหาวิทยาลัยแล้วใช่ไหม แบบนี้เขาก็คงไม่เข้าข่ายพรากผู้เยาว์แล้วสิ

เฮ้ย! ใจเย็นหน่อยอลังการ เดี๋ยวแม่กระต่ายน้อยก็ตื่นตกใจไป!

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ เพลงมีนา

ข้อมูลเพิ่มเติม
ทัณฑ์อสุรา

ทัณฑ์อสุรา

ประวัติศาสตร์

5.0

นางเป็นฮูหยินที่ถูกต้อง แต่เขากลับเฉยชาใส่ มีเพียงบนเตียงเท่านั้นที่เขาเร่าร้อนจนนางแทบมอดไหม้ จ้าวจื่อรั่วอายุเพียงสิบหกปีเป็นลูกอนุของเสนาบดีสกุลจ้าว ถูกสับเปลี่ยนตัวมาเป็นเจ้าสาวมาแต่งงานกับแม่ทัพที่ชายแดนใต้ กู้ตงหยางบุรุษหนุ่มอายุยี่สิบสี่ปีฉายาแม่ทัพปีศาจที่แสนเหี้ยมโหด "เจ้าติดค้างข้า ไม่ว่าจะเล่นลิ้นอย่างไร เจ้าย่อมรู้ดีว่าสกุลจ้าวปลิ้นปล้อน เจ้าอย่าได้หวังว่าจะได้อยู่อย่างสุขสบายเลย" พูดจบชายหนุ่มก็ผุดลุกขึ้นเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้หญิงสาวได้แต่นั่งเพียงลำพัง แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ก็อดเศร้าใจไม่ได้ ชีวิตนางจะได้พบความสุขเช่นคนอื่นบ้างไหม.

หลงสวาท boss คลั่งรัก ซีรีย์หลงสวาท

หลงสวาท boss คลั่งรัก ซีรีย์หลงสวาท

โรแมนติก

5.0

มันควรเป็นOne night stand แต่เขากลับไม่ยอมให้จบลงแค่นั้น “ก็บอกแล้วไง ถ้าอยากกัดก็กัดผมนี่ อื้ม” ไรอันพูดเสียงพร่าเร่งขยับเอวสอบถี่รัว ร่องรักคับแน่นดูดรัดลำเอ็นจนทำให้เขาอดกลั้นไม่ไหว กระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุดปลดปล่อยน้ำรักในกายสาวพร้อมแหงนหน้าคำรามอย่างสุขสม อยากจะบ้า! ไรอันอดสถบไม่ได้ ยัยพนักงานเวอร์จิ้นทำเขาเสียผู้เสียคนจริงๆ จากที่เคยตั้งกฎให้ตัวเองจะไม่ยุ่งกับพนักงาน ไม่มีเซ็กส์ในที่ทำงาน. 4เรื่องสั้น แนวPWP > >หลงสวาท boss คลั่งรัก / คลั่งรัก น้องเมียแสนหวาน/ เมียเด็กของคุณป๋า / เล่นกับไฟ

วางใจเถอะ  ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

วางใจเถอะ ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

โรแมนติก

5.0

พันดาว สตั๊นท์เกิร์ลสาววัยยี่สิบหกปี เธอเข้าวงการบันเทิงตั้งแต่อายุสิบแปดปี แต่ก่อนหน้านี้เธอใช้ชีวิตในค่ายมวยเล็กๆ เธอเป็นเด็กที่ถูกแม่เอามาทิ้งให้ลุงทองดีช่วยเลี้ยง แล้วหายไปไม่ส่งข่าว ด้วยความสงสารลุงทองดีจึงเลี้ยงเหมือนลูก แต่เนื่องจากสภาพร่างกายบอบช้ำ จึงผันตัวเองมาครูมวยแทน ประจวบกับรุ่นน้องเปิดโรงเรียนสตั๊นท์แมนให้ลุงทองดีเป็นครูสอนเทคนิกการป้องกันตัว เบื้องหน้าพันดาวจะเป็นสาวห้าญไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ แต่เธอมีคนรักที่คบหาตั้งแต่อยู่โรงเรียนสอนสตั๊นท์แมนด้วยกัน แต่ตอนนี้เขากลายเป็นพระเอกละครสุด Hot ในวันที่ทั้งคู่เดินทางไปเข้าฉากสำคัญที่ประเทศจีน พันดาวได้เห็นภาพบาดตาที่คนรักนอกใจ และวันนั้นเกิดอุบัติเหตุไม่คาดฝัน ระเบิดทำงานผิดพลาดพาให้ดวงจิตของพันดาวทะลุมิติมายังดินแดนที่ไม่มีบันทึกไว้ในประวัติศาตร์ พันดาวฟื้นตื่นมาอยู่ในร่างเด็กสาวอายุสิบหกนามว่า เหมยซิง เมืองที่พันดาวไม่รู้จัก ทุกอย่างประหลาดไปหมด ราวกับตัวเองอยู่ในภาพยนตร์จีนกำลังภายใน พล็อตละครแนวย้อนยุคทะลุมิติเคยเห็นมาเยอะแล้ว แต่ทำไมหญิงสาวอย่างเธอต้องมาดูแลชายร่าง ‘ผัก’ อย่างเขา! รับภารกิจส่งร่างผักกลับเมืองหลวง! บุรุษคนหนึ่งแต่งงานมีภรรยาได้หลายคนเป็นที่ยอมรับได้ แต่สตรีนางหนึ่งจะรักใคร่ชายสองคนไม่ได้ คิดถึงเรื่องนี้นางก็อยากเอาหัวโขกต้นไม้ใหญ่ให้ได้สติ นางไม่ใช่หญิงมากรักสองใจนะ! นางแค่...แค่ไม่รู้ว่าตนเองคิดอย่างไรกันแน่.

คุณหมอฮอตเนิร์ดของนายมาเฟีย

คุณหมอฮอตเนิร์ดของนายมาเฟีย

โรแมนติก

5.0

หมอสาวสู้ชีวิตแต่อกหักทั้งที่ยังไม่ได้บอกรัก เผลอOne Night Standกับผู้ชายคนหนึ่ง ใครเลยจะรู้ว่าเป็นพรหมลิขิตหรือเวรกรรม ทำให้เธอมาเจอกับมาเฟียหนุ่มที่ไม่ยอมปล่อยให้เรื่องของคืนนั้นผ่านเลยไป . . . . "คุณนี่นะเอาใจผู้หญิงไม่เก่ง" เธอทำจมูกย่นใส่เขา "ผิดแล้วผมเอาใจไม่เก่งแต่เอาเก่งนะ เรื่องนี้ผมมั่นใจ" "อีริค!" เธอขึงตาใส่ด้วยใบหน้าแดงเรื่อ "ให้ตายสิ" เขาพึมพำ "ผมเองก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ คุณร่ายมนตร์ใส่ผมหรือเปล่า" "คุณเชื่อเรื่องไร้สาระพวกนั้นด้วยหรือคะ?" "แต่ก่อนผมไม่เคยเชื่อเรื่องdestiny แต่การได้พบคุณมันอยู่นอกเหนือความคาดหมาย บางทีพรหมลิขิตอาจมีจริงก็ได้" หญิงสาวได้แต่อมยิ้ม นั้นสิ ผู้หญิงจืดชืดอย่างเธอได้เจอกับผู้ชายสุดเพอร์เฟกต์อย่างเขาได้ ถ้าวันนั้นก้องภพไม่ประกาศตัวคนรัก เธอคงไม่อกหักจนเสียการควบคุมแล้วได้เจอเขาที่หน้าลิฟต์พอดีอย่างนั้น แถมเจอกันด้วยความบังเอิญอีกด้วย

ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์

ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์

ประวัติศาสตร์

5.0

“เมื่อชะตากำหนดมาให้ทั้งสองครองคู่ ไม่ว่าจะพลัดหลงกันไปทางใดก็ย่อมได้กลับมาพบกันอีกครา” เรื่องราวความรักของหลัวเสี้ยวเวยและหยางเหลาหู่ คู่หมั้นคู่หมายที่มิเคยได้พบหน้า แม้เดิมทีหยางเหลาหู่คิดว่านางตายไปแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่า ‘สาวใช้’ ที่เขารับเข้ามาทำงานนั้นจะเป็นคู่หมั้นของเขาเอง เมื่อชะตากำหนดให้ทั้งสองได้เป็นคู่ชีวิต แต่กว่าจะถึงจุดนั้นได้ต้องมาคอยลุ้นกันว่า สาวใช้ตัวจิ๋วกับคุณชายใหญ่แห่งป้อมพยัคฆ์ทมิฬจะลงเอยอย่างไร ....... “นั้นของข้ามิใช่รึ” เขาปลดสายจูงม้า เห็นนางกินพุทราเชื่อมท่าทางเอร็ดอร่อยจึงอดหยอกล้อนางไม่ได้ “แค่พุทราเชื่อม ท่านจะแย่งข้ารึ” นางทำท่าหวงขึ้นมา มันก็แค่พุทราเชื่อม แต่นางไม่ได้กินนานแล้วนี่ “แต่นั้นมันของๆ ข้า เจ้าควรให้ข้ากินก่อน” เขาไม่ชอบกินขนมของหวาน แต่เห็นนางหวงแบบนี้แล้วนึกอย่างแย่งชิง หลัวเสี้ยวเวยส่ายหน้าไปมา กลัวถูกแย่งของกินจึงอ้าปากงับพุทราเชื่อมลูกสุดท้ายไว้ในปาก เหลือเพียงไม้เสียบเปล่าๆ ในมือ คิดว่าอย่างไรของอยู่ในปากนางแล้วเขาไม่มีทางแย่งชิงเอาไปแน่ ทว่านางกลับคาดไม่ถึงว่าเขาจะยื่นมือมารั้งท้ายทอยของนางไว้ โน้มหน้าลงมาประกบปากที่เผยอขึ้นอย่าตกใจของนาง เรียวลิ้นหนาตวัดเอาพุทราเชื่อมในปากของนางมาสู่ปากของเขา 'หวานล้ำเกินคาดคิดจริงๆ'

พรานพิทักษ์หัวใจ

พรานพิทักษ์หัวใจ

ประวัติศาสตร์

5.0

มู่ลี่หยางใช้ชีวิตเป็นพรานป่าหาของป่าไปขายอยู่หลายปี แต่เข้าป่าครั้งนี้เขาได้พบหญิงสาวผู้หนึ่งหมดสติอยู่จึงช่วยนางไว้ ทว่าทันทีที่นางลืมตา นางกลับจำอะไรไม่ได้แม้แต่ชื่อของตัวเอง เขาจึงจำเป็นต้องดูแลนาง แต่ที่ทำให้เขาหนักใจ ก็คือนิสัยนอนละเมอของนาง เหตุใดทุกครั้งที่นางละเมอต้องมาอยู่บนเตียงเขาด้วยเล่า! “พี่ลี่หยาง!” “นอนดีๆ อย่าฟุ้งซ่าน คืนนี้เจ้าต้องพักผ่อน” “ข้ารู้ แต่ไม่ต้องมัดข้าขนาดนี้ก็ได้”" “ไม่ได้” เขาสะบัดมือเพียงคราวเดียว เปลวเทียนในห้องก็ดับลง “หากจะนอนเตียงเดียวกับข้าก็อย่าดื้อ อย่าซุกซน” “พี่ลี่หยาง” เสียงหวานเอ่ยขึ้น “นอนเสีย!” เขาตวาดทีเดียวหญิงสาวก็เงียบเสียงไป แม้ได้เห็นเพียงแผ่นหลังของเขา นางก็มีความสุข ขอเพียงได้ใช้ชีวิตร่วมกัน ไม่ว่าอย่างไร นางก็ยอมทำทุกอย่าง แม้จะถูกมัดเป็นบะจ่างก็ยอม.

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เจ้าหญิงน้อยของพี่ๆ ทั้งสาม

เจ้าหญิงน้อยของพี่ๆ ทั้งสาม

Silas Thorn
5.0

ซูหลีพยายามทำทุกอย่างเพื่อเอาใจตระกูลซูมาตลอดห้าปี แต่ก็ต้องพ่ายแพ้ต่อคำใส่ร้ายของน้องสาวเพียงคำเดียว เรื่องที่ซูหลีเป็นคุณหนูปลอมก็ถูกเปิดเผย ทำให้คู่หมั้นทิ้งเธอ เพื่อนๆ ก็ห่างเหิน และพี่ชายขับไล่เธอออกจากบ้าน บอกให้เธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนาของเธอ ในที่สุดซูหลีก็สิ้นหวังและตัดสินใจตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลซู ยึดความช่วยเหลือทุกอย่างคืนและไม่อดทนอีกต่อไป แต่เธอไม่คาดคิดเลยว่าชาวนาที่พี่ชายพูดถึงนั้นกลับกลายเป็นตระกูลลั่วผู้มั่งคั่งที่สุดในประเทศ ในคืนเดียวเธอเปลี่ยนจากคุณหนูตัวปลอมที่ถูกทุกคนรังเกียจเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐีที่มีพี่ชายสามคนที่รักเธอ พี่ชายคนโตที่เป็นผู้บริหารใหญ่“เลิกประชุม จองตั๋วเครื่องบินกลับประเทศ ฉันอยากดูสิว่าใครกล้าแกล้งน้องสาวฉัน” พี่ชายคนที่สองที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ยอดเยี่ยมระดับโลก“หยุดการวิจัย ฉันจะไปรับน้องสาวกลับบ้านเดี๋ยวนี้ ” พี่ชายคนที่สามที่เป็นนักดนตรีระดับโลก “เลื่อนคอนเสิร์ต ไม่มีอะไรสำคัญเท่าน้องสาวของฉัน” จู่ๆ คนทั้งเมืองจิงก็ต้องตกใจช็อก ตระกูลซูเสียใจจนสุดขีด คู่หมั้นก็กลับมาขอคืนดี ผู้คนที่มาขอจีบเธอก็แห่กันมาถึงหน้าบ้าน ไม่ทันที่ซูหลีจะตอบสนอง ตระกูลชือซึ่งเป็นตระกูลสูงสุดในเมืองจิงและมีตำแหน่งสูงสุดในกองทัพเรือ ก็เสนอใบสมรสให้เธอ ทำให้เธอกลายเป็นคนดังในสังคมชั้นสูง!

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

Arvin Bikoff
5.0

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

Nadia Lada
5.0

เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"

ซาตานเด็ดปีกนางฟ้า

ซาตานเด็ดปีกนางฟ้า

pimchan publication
5.0

“ปล่อยฉันนะ” “ไม่ เก่งมากไม่ใช่เหรอ ทำไมจะต้องหนี” “ฉันจะอยากอยู่กับพวกนายทำไม ไอ้พวกมาเฟีย อย่าให้เครื่องร่อนลงนะ ฉันจะแจ้งตำรวจจับพวกนายตั้งแต่ยังไม่ออกจากสนามบินเลย” “ก็ลองดูสิ อย่างน้อยถ้าคุณหลุดออกจากห้องน้ำนี้ไป... รับรองว่าผมจะให้ลูกน้องผมเวียนเทียนคุณครบทุกคน... เลือกเอาสิ ว่าจะยอมผมคนเดียว หรือว่า อยากไปเรียกร้องหาลูกน้องผมให้เป็นสามีด้วย” “อย่าพูดบ้าๆ นะ” รินรดาไม่รู้ตัวเลยว่าใบหน้าหล่อนซีดเผือดจนไม่มีสีเลือดแล้วยังพูดตะกุกตะกักอีกต่างหาก “อย่าคิดจะทำอะไรฉันด้วย ไม่งั้นพ่อฉันเอานายตายแน่...” “ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าตายเป็นยังไง... ยังไม่เคยลองสักที แต่ก่อนที่พ่อคุณจะเอาผมตาย ผมขอเด็ดปีกนางฟ้าลูกสาวแสนสวยของพ่อคุณก่อนดีไหมหืม” เขาบอกก่อนจะก้มหน้าลงมาใกล้หล่อน รินรดาผงะถอยแต่จะไปทางไหนก็ไม่ได้เพราะว่าแขนเขาค้ำผนังอยู่ทั้งสองข้างกักกันหล่อนไว้ในวงแขนนั้น... วันนี้มันวันซวยของหล่อนจริงๆ ซวยมากจนขนาดโคตรอภิมหาซวยเลยก็ว่าได้ ไม่น่าไปเล่นกับพวกนี้เลยทั้งๆ ที่ดูท่าก็ไม่น่าไว้ใจแล้วแท้ๆ “มะ ไม่ดีหรอก คุณจะทำอย่างนั้นไปทำไมกัน” หล่อนเริ่มพูดกับเขาดีๆ เพราะเห็นว่าไม่เป็นการดีที่หล่อนจะยั่วโมโหเขา “เพราะคุณทำให้ผมโกรธนะสิ... การที่คุณเทน้ำรดหัวผมมันหยามผมแค่ไหนรู้ไหม...แล้วคุณยังมาตบหน้าผมทั้งๆ ที่ไม่มีใครกล้าทำ ผมสามารถฆ่าคุณให้ตายคามือกับการกระทำที่ไม่คิดหน้าคิดหลังของคุณได้เลย” เขาขู่คำราม ดวงตาคมกริบวาวโรจน์ขึ้นมาเมื่อนึกถึงสิ่งที่หล่อนทำ... หล่อนช่างกล้าจริงๆ เลยให้ตาย “ฉันขอโทษ” หล่อนบอกเสียงแผ่วๆ ราวกับเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าควรจะกลัวเขา “ขอโทษ” เขาทวนคำหล่อน... “ แค่นี้คิดว่ามันจะพอเหรอ” “แล้วคุณจะต้องการอะไรเล่า... เดี๋ยวฉันขอให้คุณพ่อไม่คิดเงินคุณในเที่ยวบินนี้ก็ได้ พอใจไหม” “ผมไม่ต้องการส่วนลดบ้าอะไรนั่นหรอก เงินผมมีมากกว่าที่จะมาคิดเรื่องนี้” เขาตวาดกลับ... หน้าเขาเหมือนพวกยาจกงกเงินขนาดนั้นเชียวหรือหล่อนถึงเอาเรื่องเงินมาล่อนัก เห็นท่าทางเอาเรื่องกับดวงตาเรืองรองของเขาแล้วรินรดาก็เริ่มกลัว... เขาไม่ต้องการเงิน แล้วจะต้องการอะไรกันล่ะ ชีวิตหล่อนอย่างนั้นหรือ “ถ้าไม่อยากได้อะไรก็ปล่อยฉันไป ฉันจะออกไปข้างนอก มันอึดอัด” ใบหน้าหวานเริ่มงอขึ้นมาอีก ห้องแคบๆ นี้อยู่คนเดียวก็หายใจไม่ออกแล้ว ยิ่งมีร่างสูงโย่งของเขามาเบียดเสียดแย่งพื้นที่หายใจด้วยแล้วยิ่งทำให้บรรยากาศมันย่ำแย่ขึ้นไปอีก... “ใครบอกว่าผมไม่อยากได้อะไรล่ะ” ดวงตาคมสีน้ำตาลอ่อนจ้องหน้าหล่อนไม่วางตา... ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่แต่แววตาเขามันทำให้ขนลุกได้เลยทีเดียว “ถ้าอยากให้ผมปล่อยคุณไปล่ะก็” เขาพูดแล้วก็หยุด... “ก็อะไร” หล่อนถามขึ้นมาเพราะทนรอไม่ไหว... เขาช่างมีความสามารถในการยั่วโมโหหล่อนเหลือเกินเชียว

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ซีไซต์
5.0

องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เรื่องรักฉบับร้อน
1

บทที่ 1 เธอเป็นใคร

28/12/2021

2

บทที่ 2 รู้ว่าไฟยังเข้าใกล้

30/12/2021

3

บทที่ 3 เธอต้องเป็นเมียฉัน!

30/12/2021

4

บทที่ 4 ยินดีที่ได้ร่วมงาน

30/12/2021

5

บทที่ 5 ทำงานพิเศษ

30/12/2021

6

บทที่ 6 ใครอยากทำอะไรกับเธอ

30/12/2021

7

บทที่ 7 เป็นเมียฉันนะ กล้าๆ หน่อยสิ

30/12/2021

8

บทที่ 8 มือยังไม่ได้จับ ยังจะมาเรียกเพิ่มอีกเรอะ!

30/12/2021

9

บทที่ 9 จูบ

30/12/2021

10

บทที่ 10 มีเสน่ห์ขนาดนั้นเชียว

30/12/2021

11

บทที่ 11 เล่นเป็นผัวเมียจริงๆดีมั้ย

30/12/2021

12

บทที่ 12 ชิบหายแล้ว!

30/12/2021

13

บทที่ 13 พอใจหรือยังคะ

30/12/2021

14

บทที่ 14 เดินให้ฉันดูหน่อย

30/12/2021

15

บทที่ 15 เรียกลุงแล้วสะเทือนใจ

30/12/2021

16

บทที่ 16 ขออีกนิด ฉันยังไม่อิ่ม

30/12/2021

17

บทที่ 17 เห็นไหม ยัยหนูนี่ปราบตาใหญ่อยู่

30/12/2021

18

บทที่ 18 อย่าดื้อ

30/12/2021

19

บทที่ 19 คุณใหญ่ก็กอดหนูบัวแบบนี้ตลอดไปนะคะ

30/12/2021

20

บทที่ 20 คุณคิงส์ (ผู้หญิงของราชัน)

07/01/2022

21

บทที่ 21 คุณไม่ได้ทำเรื่องผิดกฎหมายมาใช่ไหม

07/01/2022

22

บทที่ 22 คนเก่าของความรัก

07/01/2022

23

บทที่ 23 คุณไม่รู้จักผม!

07/01/2022

24

บทที่ 24 อย่าไว้ใจคนแปลกหน้า

07/01/2022

25

บทที่ 25 ความผิดพลาด

07/01/2022

26

บทที่ 26 เขาจูบเธออีกแล้ว

07/01/2022

27

บทที่ 27 เธอจูบเขา

07/01/2022

28

บทที่ 28 ตัวแค่นี้ขู่เก่งจริง

07/01/2022

29

บทที่ 29 มันไม่ใช่อย่างที่คุณเข้าใจ

07/01/2022

30

บทที่ 30 พิจารณาผมไว้เป็นสามีคนใหม่ของคุณด้วย

07/01/2022

31

บทที่ 31 ผมอยากมีคนอยู่ข้างๆ ช่วยนับเงินในบัญชี

07/01/2022

32

บทที่ 32 ผูกพันจนยากจะถอนตัว

07/01/2022

33

บทที่ 33 คนที่ใช่

07/01/2022

34

บทที่ 34 กินดุ

07/01/2022

35

บทที่ 35 ครอบครัว

07/01/2022

36

บทที่ 36 ให้มันจบที่ตรงนี้

07/01/2022

37

บทที่ 37 แย่งของรัก

07/01/2022

38

บทที่ 38 ถ้อยคำที่อยากฟัง

07/01/2022

39

บทที่ 39 มีลูกให้ผมนะ

07/01/2022

40

บทที่ 40 คุณยักษ์ เจ้าสาวของมังกรกัณฐ์

08/01/2022