Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ซีรี่ย์พ่อเลี้ยง  จำเลยพ่อเลี้ยง/พ่อเลี้ยงบำเรอรัก

ซีรี่ย์พ่อเลี้ยง จำเลยพ่อเลี้ยง/พ่อเลี้ยงบำเรอรัก

พันตะวัน/พฤศตะวัน

5.0
ความคิดเห็น
6.1K
ชม
35
บท

ซีรีย์พ่อเลี้ยง สองเรื่องราว สองคู่ ระหว่างพ่อเลี้ยงที่แตกต่างความคิดกันอย่างสิ้นเชิง แต่มีสิ่งหนึ่งที่พวกเขาเหมือนกันคือความรักให้คนที่ชื่อว่าเป็นลูกเลี้ยง จำเลยพ่อเลี้ยง /พฤศตะวัน - เมื่อหญิงสาวต้องกลายเป็นเครื่องมือการติดตามแม่ของเธอ จากชายหนุ่มที่เคยรักแม่ แต่...เสน่ห์ของจำเลยอย่างเธอ พ่อเลี้ยงหรือจะอดใจไหว พ่อเลี้ยงบำเรอรัก/ พฤศตะวัน - วิชนี เดินทางกลับมาจากต่างประเทศ เพื่อทวงมรดกของแม่คืนจากพ่อเลี้ยง ทว่า พ่อเลี้ยงที่เธอนึกเกลียดเขามาตลอดนั้นว่าแย่งแม่ของเธอไปจากพ่อ กลับกลายเป็นแค่ตัวหลอก และเป็นผู้ปกป้องเธอมาตลอด

บทที่ 1 ep1

จำเลยพ่อเลี้ยง /พฤศตะวัน

เมื่อความมืดมาเยือน แสงสว่างเลือนหายไปกับเส้นขอบฟ้า แสงไฟในยามราตรีของเมืองหลวงผุดพรายขึ้นมาแทนที่ บนเส้นทางมีแสงสีแดงจากไฟท้ายรถเป็นแนวยาว ทั้งเส้นทางปกติ และบนทางด่วนที่สร้างเป็นแนวโค้งไขว้สลับกันไปมา แนวรถติดยาวเช่นนี้ บ่งบอกให้รู้ว่าในวันหยุดยาวมีรถยนต์จำนวนมหาศาลกำลังแล่นออกจากเมืองหลวง บางคนออกไปเพื่อท่องเที่ยว บางคนกลับไปเยี่ยมบ้านเกิด

ช่วงเวลาที่รถแทบจะไม่ได้ขยับเขยื้อนเลย แม้จะยาวนาน จนทำให้คนบนรถหลายคันหงุดหงิด แต่บนรถขับเคลื่อนสี่ล้อคันหนึ่งกลับนิ่งเฉย ไรอันหนุ่มลูกครึ่งอเมริกา

ผู้ที่นั่งอยู่หลังวงมาลัยรถสีดำมะเมื่อมเหลือบดูหญิงสาวทางกระจกมองหลังเป็นระยะๆ ร่างที่นอนหลับใหลอยู่ด้านหลังรถ เป็นผู้หญิงผมยาว ผิวขาวอมชมพู รูปหน้าวงรี เครื่องหน้าหมดจด ดวงตาที่หลับสนิทมองเห็นขนตายาวเป็นแพ จมูกโด่งรั้นปลายเล็กๆ ริมฝีปากอิ่มยั่วยวน สวมเสื้อนักเรียนที่มีป้ายแขวนรับน้องใหม่ในวันรายงานตัวคล้องอยู่

เธอชื่ออลิศ เด็กสาววัย ๑๘ ปี ที่เพิ่งเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยนานาชาติ โดยที่เขาเป็นคนส่งเสียมาตั้งแต่ชั้นมัธยมปลายและเพิ่งจะเจอเธอเป็นครั้งแรกก็วันนี้

ไรอันอายุ ๓๕ ปี เขารู้จักกับโรสริน แม่ของอลิศเมื่อ ๕ ปีที่แล้ว ทั้งคู่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่ฟาร์มไข่มุก ฝั่งทะเลอันดามัน แต่เธอหายตัวไปเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ไรอันแจ้งตำรวจและนักสืบตามหาก็ยังไร้ร่องรอย ทำให้เขามีทางเลือกเดียว คือ การเดินทางมาหาลูกเลี้ยงที่ชื่อ

“อลิศ”

อลิศอยู่หอพักของโรงเรียนประจำ เวลาปิดเทอมเธอจะบินกลับไปหาครอบครัวของพ่อแท้ๆ ที่ลอนดอน ขณะที่โรสรินจะบินไปเยี่ยมเยียนเธอในช่วงวันหยุดอย่างสม่ำเสมอ แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่โรสรินจะพาลูกสาวมาเยี่ยมพ่อเลี้ยงอย่างเขา ซึ่งเธอให้เหตุผลว่าลูกสาวยังยอมรับเขาไม่ได้

วันนี้ ไรอันมาหาเธอที่มหาวิทยาลัยที่เธอต้องมารายงานตัวด้วยการประกาศเรียกชื่อ เธอเดินเข้ามาหาและไม่มีทีท่าว่าจะรังเกียจเขา เธอรู้จักเขาและนอบน้อมด้วยความเคารพ โดยที่เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่า นี่หรือคือ ลูกเลี้ยงที่โรสรินบอกว่า ไม่ยอมรับเขาเป็นพ่อเลี้ยง

ที่โชคดีกว่านั้นเขายังได้ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองในการเซ็นรับรองการเข้าเรียนให้กับเธอด้วย

การนำตัวเธอขึ้นมาบนรถ ไม่ใช่เรื่องยากอะไร แค่ให้เธอดื่มน้ำที่เขาเตรียมไว้ให้ ก็พาเธอนั่งรถมากับเขาได้แล้ว นึกๆ ไป ชายหนุ่มก็อดสงสารเธอไม่ได้ แต่ก็ถือว่านี่เป็นหนทางเดียวที่จะทำให้เขาได้เจอกับโรสรินอีกครั้ง

***************

อลิศหลับสนิทตลอดทั้งการเดินทาง ไม่ว่าชายหนุ่มจะจอดแวะปั้มหรือทานอาหาร เธอก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น กระทั่งแสงแดดยามเช้าโผล่พ้นขอบฟ้า รถยนต์ขับเคลื่อนสี่ล้อของฟาร์มไข่มุกชื่อดังในจังหวัดพังงา ก็แล่นเข้าสู่ผืนป่ายางพาราแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยความรกครึ้มและเงียบสงบ

“ที่นี่ที่ไหนคะ คุณอา”

อลิศงัวเงียขึ้นมาเห็นรอบข้างไม่คุ้นตาก็เริ่มตกใจเล็กน้อย เพราะก่อนจะขึ้นรถ เขาบอกกับเธอว่าแม่รออยู่ที่คอนโดของเขา แต่นี่มันเช้าแล้วและไม่ใช่กรุงเทพฯ

“สวนยางของผมเอง”

ไรอันตอบเรียบๆ ไม่รู้สึกสะดุ้งสะเทือนว่าหญิงสาวฟื้นแล้ว เพราะแม้ว่าตอนนี้เธอจะพยายามหนี ก็คงไม่พ้นมือเขา

“แม่อยู่ที่สวนยางหรือคะ?”

“ผมไม่รู้”

“อ้าว..แล้วคุณอาพาอลิศมาที่นี่ทำไมคะ?”

“มารอแม่ของเธอไงล่ะ”

ไรอันตอบอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย เขาไม่ได้หันมามองหน้าที่งงๆ ของหญิงสาว เพราะเกรงว่าจะใจอ่อนให้กับเด็กสาวคนนี้ ช่วงเวลาที่ผ่านมาหัวใจของเขาแทบแหลกสลายกับการหายไปของโรสริน ผู้หญิงที่เขารักเหลือเกิน

อลิศมองพ่อเลี้ยงอย่างสงสัย เธอไว้ใจเขาจึงยอมขึ้นรถมา แต่ท่าทีของเขา ทำไมไม่เหมือนคนรักของแม่ที่แม่เคยบอกเขาดุและหงุดหงิดง่าย หญิงสาวมองสองข้างทางแล้วใจแป้วไปบ้าง เพราะรอบข้างมีแต่ป่า ถึงจะเป็นป่ายางพารา

แต่ความร่มครึ้มของมันก็ทำให้ดูน่ากลัว และที่สำคัญเธอมากับพ่อเลี้ยงที่เพิ่งจะเจอหน้าเขาเป็นครั้งแรก แต่ก็ยอมมาเพราะเขาหน้าตาดีสุดๆ เธอหลงรักเขาในทันทีที่เห็นหน้า

“แม่บอกคุณอาหรือคะ? ว่าจะมาหาที่นี่”

เธอกลั้นใจถาม เพราะรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล

“ฉันก็หวังว่าอย่างนั้น ถ้าแม่เธอรู้ว่า เธออยู่ที่นี่เขาควรจะมาหาเธอ ไม่ใช่หรือ?”

“หมายความว่ายังไงคะคุณอา”

“ฉันคิดว่าเธอฉลาดพอจะมองออกว่าเกิดอะไรขึ้น”

“คุณลักพาตัวอลิศ?”

อลิศถามเบาๆ โดยที่ไรอันนิ่งไป ไม่ปฏิเสธหรือยอมรับ เธอใจเต้นเล็กน้อย เมื่อคิดว่าจะต้องอยู่กับผู้ชายที่พรากเอาหัวใจของเธอไปตั้งแต่เห็นหน้า เสียดายก็แต่ว่า

เขาคือพ่อเลี้ยง!

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ พันตะวัน/พฤศตะวัน

ข้อมูลเพิ่มเติม
ซีรีย์ รักต่างวัย  เสน่หาหญ้าอ่อน,เสน่หาโคแก่

ซีรีย์ รักต่างวัย เสน่หาหญ้าอ่อน,เสน่หาโคแก่

โรแมนติก

5.0

ซีรีย์รักต่างวัย เรื่องของความรักที่ไม่อาจหักห้าม แม้วัยต่างกันแต่หัวใจเร่าร้อนอยู่ด้วยกัน เสน่หาหญ้าอ่อน: มีนา หรือมีน สาวน้อยวัย 19 ต้องเข้าไปพัวพันธุรกิจของเหมืองนิลดีที่มี อรรคพล หนุ่มใหญ่ใจดีเป็นเจ้าของ เมื่อญาติของเธอทุจริต เธอจึงถูกใช้เป็นเครื่องมือ แต่จะเป็นไรไปล่ะ เมื่อเธอก็ยินยอมพร้อมใจอยู่แล้ว เสน่หาโคแก่: พฆัคฆ์หรือเสือ นักธุรกิจพันล้าน หนีรักเข้าป่า จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ถ้าไม่ได้ชาวบ้านและเด็กสาวที่ชื่อ แป้งร่ำช่วยเอาไว้ และนั่นเป็นที่มาของโคแก่ที่เล็งหญ้าอ่อนไว้

ซีรี่ย์ดอกไม้สวาท  เกสรดอกชู้/ผกากลีบทอง

ซีรี่ย์ดอกไม้สวาท เกสรดอกชู้/ผกากลีบทอง

โรแมนติก

5.0

ซีรีย์ดอกไม้สวาท ความแตกต่างคือความงาม ดอกไม้ 2 ชนิดที่ใช้ชีวิตแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เกสรดอกชู้ /พันตะวัน - ธีธัช หนุ่มหล่อผู้มีความสามารถกลับมาเมืองไทยกะทันหัน หลังจากแม่เสียชีวิต ต้นเหตุมาจากแม่ลูกคู่หนึ่ง ซึ่งเขาจะต้องเอาคืนให้ได้ และอันดาคือเหยื่อในความแค้นครั้งนี้ ผกากลีบทอง /พันตะวัน - บุหงาและอาทิตย์ ต้องแต่งงานตามความต้องการของผู้ใหญ่ แต่เส้นทางความรักของคนทั้งคู่ ต่างมีสิ่งที่ต้องปกปิดกันและกัน บุหงาสาวสวยเสนห์แรงจึงต้องเผชิญเรื่องรักในทิศทางที่เธอไม่อาจควบคุม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

zongheng
5.0

ในช่วงสามปีที่หลูเฉียนหนิงอยู่ข้างๆ เขา โจวเป่ยจิ้งคิดอยู่เสมอว่าเธอเป็นเพียงผู้ช่วยพิเศษ เธอต้องการเงินเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ และจะไม่มีวันจากตนเองไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ให้เงินแลกกับความต้องการอย่างชัดเจน ในที่สุด เมื่อเขาเกือบจะหลงใหลนั้น หลูเฉียนหนิงก็ไม่อดทนอีกต่อไป "มีคนรักในใจแล้ว ยังนอนกับฉันทุกวัน คุณชั่วชัดๆ" เมื่อข้อตกลงการหย่าถูกโยนต่อหน้าต่อตา โจวเป่ยจิ้งก็ตระหนักว่าภรรยาลึกลับที่เขาแต่งงานเมื่อหกปีที่แล้วกลับคือเธอ? จากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ขึ้นชื่อเป็นชายเจ้าชู้อละตามจีบภรรยาทั้งยังเอาเปรียบเธอ! เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนด้วยทัศนคติที่เผด็จการและเอาใจเธออย่างเต็มที่ เมื่อทุกคนรังเกียจที่เธอมีภูมิหลังที่ต่ำต้อย เขาก็มอบทรัพย์สินและหุ้นของตระกูลทั้งหมดอย่างตรงๆ และเข้าไปอยู่บ้านของตระกูลหลู จู่ๆ เธอก็กลายเป็นประธานหลู ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สินนับไม่ถ้วน และทุกคนอิจฉา แต่โจวเป่ยจิ้งกลับตกลงไปในวังวนที่ใหญ่กว่านั้น...

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

l3oonm@
5.0

จือหลินเธอเป็นเด็กกำพร้า ที่ถูกมารดาทอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ต่อมาทางโรงพยาบาลจึงส่งตัวเธอให้กับสถานสงเคราะห์ พออายุได้สามปี ก็มีองค์กรหนึ่งมารับเลี้ยงตัวเธอ แต่พวกเขาเลี้ยงเธอและเด็กคนอื่นๆ ไว้เพื่อเป็นหนูทดลองเท่านั้น ครั้งแรกที่ถูกนำตัวมา ต่างก็โดนจับฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย เพื่อหาเด็กที่เลือดต้านเชื้อที่ฉีดเข้าไปได้เท่านั้น หากร่างกายทนรับไม่ไว้สิ่งที่ทางองค์กรมอบให้คือความตาย จือหลินอาจเป็นเพราะเลือดของเธอพิเศษกว่าเด็กคนอื่น ไม่ว่าฉีดยาตัวไหนเข้าสู่ร่างกายเธอก็ทนรับได้ทั้งนั้น นับจากนั้นมาเธอจึงถูกเลี้ยงดูจากองค์กรมาอย่างดี เรื่องการศึกษาเธอก็สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้อย่างเต็มที่ แต่เพราะความฉลาดของเธอจึงถูกส่งให้เรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์และเรียนแพทย์ควบคู่ไปด้วย เมื่อเรียนจบมาแล้ว จือหลินยังคงทำการให้องค์กรเช่นเดิม แม้จะไม่ได้เป็นนักฆ่าเช่นเพื่อนคนอื่นที่มาพร้อมกัน แต่เธอก็ต้องฝึกไม่ต่างจากพวกเขา ยิ่งเมื่อต้องนำเด็กเข้ามาเป็นหนูทดลองเช่นเดียวกับเธอในตอนเล็ก ต่อให้ไม่อยากทำก็ต้องทำ หากฝ่าฝืนไม่ทำการชิปที่ถูกฝังอยู่ในตัวจะถูกกระตุ้นให้ได้รับความทรมานทันที นานวันเข้า ความดำมืดก็ก่อเกิดในใจ ไม่ว่าจะฉีดยาให้เด็กร้ายแรงเพียงใดจือหลินก็เลิกรู้สึกผิดไปเสียแล้ว เพราะการทำงานของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้ทางองค์กรยกย่องและมักจะให้สิ่งดีๆ กับเธอเสมอ เมื่อมีชิปตัวหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฝังมิติอีกห้วงหนึ่งไว้ภายในร่างกาย จือหลินนางก็ได้รับเลือกให้ทดลองใช้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน จือหลินถูกฝังชิปมิติเข้าที่แกนสมองของเธอ ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้เธอแทบสิ้นสติ เมื่อชิปถูกฝังลงไปแล้ว เพียงไม่นานก็มีเสียงจากระบบให้เธอยืนยันตัวตน ก่อนที่จะปรากฏภาพต่างๆ ภายในหัวของเธอ ของจากภายนอกล้วนแต่ถูกส่งเข้าไปเก็บไว้ด้านในได้ทั้งสิ้น หากเป็นเนื้อสด ผักผลไม้ ยังคงความสดอยู่เช่นเดิมแม้จะเก็บไว้นานมากเพียงใด ห้วงมิติของจือหลินเหมือนเป็นห้องสูทในคอนโดของเธอเองที่มีทุกอย่างพร้อมใช้อยู่ภายใน แม้แต่ห้องทดลอง ห้องทำงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในนั้นเช่นกัน นับจากนั้นจือหลินจึงซื้อของเขาเก็บภายในมิติของเธอเป็นจำนวนมาก ตัวเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถเข้าออกในห้วงมิติได้ วันเวลาผ่านไปจนจือหลินล่วงเข้าวัยสามสิบปี เธอสามารถผลิตยาที่ทำให้ทั่วโลกจับตามองออกมาได้ ยายื้อชีวิตจากความตาย แต่การทดลองของเธอที่ผ่านมาต้องใช้คนจำนวนมากในการเข้าทดลอง จือหลินสามารถยื้อชีวิตของชายชราที่กำลังจะหมดลมหายใจให้กลับมามีชีวิตปกติได้ เมื่อเธอกักตัวเขาไว้ได้หกเดือนเห็นว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติจึงคิดจะปล่อยเขาออกไปใช้ชีวิตเช่นเดิม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายชราที่กำลังจะเดินออกจากห้องทดลองล้มลงต่อหน้าทุกคนที่เข้าร่วมชื่นชมผลงานของเธอ จือหลินรีบเข้าไปตรวจดูความผิดปกติทันที ก็พบว่าเขาหยุดหายใจเสียแล้ว เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงต้องพาชายชราคนนั้นกลับเข้าไปในห้องทดลองเพื่อหาสาเหตุ ผ่านไปเพียงสองครึ่งชั่วโมงเขากลับลืมตาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่แววตาที่มองมาทางทุกคนได้เปลี่ยนไป ในดวงตาของชายชราผู้นั้นมีเพียงตาขาวไม่มีตาดำเช่นคนมีชีวิต “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” ผู้อำนวยการองค์กรเดินเข้ามาหาจือหลินแล้วเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก เพราะนักข่าวที่ข่าวเชิญมายังอยู่ที่ด้านนอกเพื่อรอฟังคำตอบ “ขอดิฉันตรวจสอบก่อนค่ะ” จือหลินกุมหน้าผากอย่างมึนงง เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร คนทั้งหมดยืนมองชายชราที่เดินท่าทางประหลาดอยู่ในห้องทดลอง ในตอนนี้เขาเริ่มหยิบสิ่งของทำร้ายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในห้องทดลองเพื่อห้ามไม่ให้เขาทำร้ายตัวเอง ชายชราเมื่อได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาก็พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และเริ่มกัดกินเนื้อตัวของเขาอย่างโหดร้าย คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ เพราะกลัวข่าวเรื่องนี้จะรั่วไหล ผู้อำนวยการสั่งให้คนไปแจ้งนักข่าวให้กลับไปก่อน ทางองค์กรจะแถลงการณ์เรื่องนี้ในภายหลัง เจ้าหน้าที่ที่ถูกทำร้ายล้มลงเสียชีวิตไม่นานก็มีสภาพไม่ต่างจากชายชราคนนั้น เสียงวุ่นวายไม่ได้จบลงที่ห้องทดลองของจือหลินเพียงแห่งเดียว เพราะห้องทดลองอื่นก็ล้วนพบเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ต่างกัน ผู้อำนวยการจำต้องส่งสัญญาณเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่ออกจากตึกทดลองให้เร็วที่สุด จือหลินไม่รู้ว่ายาของนางจะสร้างผลเสียมากถึงเพียงนี้ เพราะเจ้าหน้าที่หลายคนล้วนจบชีวิตจนกลายเป็นซอมบี้ไปเสียแล้ว ตึกทดลองถูกปิดตาย เพื่อไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านในออกมาสร้างความเสียหายภายนอกได้ “เรื่องนี้ดิฉันขอจัดการด้วยตนเองค่ะ” จือหลินเดินเข้าไปหาผู้อำนวยการที่ห้องทำงานของเขา เพื่อบอกสิ่งที่เธอคิดว่าอย่างดีแล้วในหลายวันที่ผ่านมา เมื่อเห็นว่าผู้อำนวยการไม่ห้ามในสิ่งที่เธอจะทำจือหลินจึงเดินไปที่หน้าตึกทดลองพร้อมระเบิดเวลาในมือ เธอคิดจะทำลายสิ่งของทุกอย่างที่เธอสร้างขึ้นมาลงด้วยมือของเธอเอง จือหลินเปิดประตูตึกทดลองแล้วรีบปิดลงทันที เธอเดินเข้าไปที่กลางตึกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะระหว่างทางเธอต้องคอยต่อสู้กับซอมบี้ที่จะเข้ามาทำร้ายเธอไปด้วย เสียงสัญญาณระเบิดดังขึ้น จือหลินหลับตาลง พร้อมทั้งถอนหายใจให้กับเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณพร้อมทั้งตึกทดลองที่ถล่มลงมาจนแทบไม่เหลือซาก “เจ็บชะมัด” จือหลินร้องครางออกมาเบาๆ แต่เมื่อรู้สึกตัวได้เธอก็รีบพยุงตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมมองไปรอบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ เธอคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกเจ็บได้ “นี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย” จือหลินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ รอบๆ ตัวเธอในตอนนี้เป็นป่าทึบ มือของเธอก็ไม่ใช่ของเธออย่างแน่นอนเพราะมีขนาดเล็กราวกับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ตอนที่เธอมึนงงสับสน เรื่องราวความทรงจำของเจ้าของร่างก็ไหลเข้าสู่หัวของเธอจนต้องลงไปนอนดิ้นกับพื้น

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

Thacher
5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

พระชายาสารพัดพิษ

พระชายาสารพัดพิษ

เกาะครีต
5.0

"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ