Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
682
ชม
6
บท

ข้ามเวลามาทั้งที่ ทำม่ายยย...ทำไมเขาไม่รวยเหมือนคน อื่นมั้งว่ะ...นี้อะไรลืมตามาทั้งที่แม้แต่ข้าวจะกินสักเม็ดยังไม่มีเลย!! โอ้พระเจ้า...ท่านรังแกกันเกินไปแล้ว!!

บทที่ 1 บทนำ

อ่ะเดะ?

ตรงหน้านี้มันคืออะหยังว่ะ?

บ้านไม้แบบจีน? เตียงนอนแบบจีน? หมอนแข็งๆแบบจีน อะไรๆก็จีน?

มันเกิดอะไรขึ้นกับกูว่ะเนี่ย!!!!!

.

..

...

ชีวิตนี้มันช่างซับซ้อน ตัวเราก็รู้ดีนะว่าเพิ่งตายมา จำได้ตรึงใจว่าเพิ่งสะดุดเส้นขาวบนทางม้าลาย แล้วเจอรถชนตายแบบฉับพลัน.... แค่นั้นเองงงงง

ช่างเป็นการตายที่น่าประทับใจ!!

.

..

เฮ้อ~~~

มองไปทางไหนก็ไม่คุ้นเคย?

ไหนละสวรรค์ นรกล่ะ? หรือนี้คือสวรรค์ช่วงเทศกาลตรุษจีนกัน สภาพแวดล้อมในห้องล้วนตกแต่งแบบจีนโบราณ เหมือนที่เคยเห็นในหนังซีรีย์ ในห้องที่ขนาดไม่ได้กว้างนักมีข้าวของเครื่องใช้นิดเดียว แค่เตียงไม้เก่าๆ โต๊ะติดหน้าต่างบนนั้นมีหนังสือประมาณสามสี่เล่ม และพู่กันแบบจีน อ๊ะ!! แถมให้อีกอย่างมีหวีไม้อีกอันด้วย! ของเยอะจริงๆ

ปลิว~~~

แซก แซก~~~

...

เฮ้อ!! ขอถอนหายใจอีกครั้ง

ลืมแนะนำตัวเองไป ผมชื่อลู่เหลียน จิ่นลู่เหลียน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าร่างนี้ชื่ออะไร มันไม่มีความทรงจำในหัวเหมือนกับนิยายวายที่เคยไปยืนอ่านในร้านหนังสือ และผมก็ต้องรีบทำความเข้าใจไม่งั้นคงได้ตายอีกรอบจากการไม่ยอมรับความจริง

พรูด~~~~

หลังจากทำใจให้สงบแล้วมองรอบตัวอีกครั้ง มันคงไม่ใช่สวรรค์แล้วล่ะ ทุกอย่างในนี้ล้วนเป็นของเก่า ไม่ใช่ของเก่าล้ำค่าแต่เป็นเครื่องเรือนเก่าในครอบครัวยากจน ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นยัง สรุปแล้วผมไม่น่าจะอยู่ในโลกเดิมตามที่เข้าใจ และจากชุดที่ใส่เป็นเสื้อผ้าแบบจีนสีซีดจาง เนื้อผ้าค่อนข้างหยาบเลยที่เดียว แสดงว่าเจ้าของร่างนี้ฐานะคงไม่ดีเท่าไหร่

แง แงๆๆ

มิหนำซ้ำยังมีเสียงเด็กร้องอีก อืมๆคงน่ารักน่า...

เอ๊ะ! เด็ก?

ตึกๆๆ

เสียงฝีเท้าก้าวออกจากห้องไปอย่างว่องไว มือเรียวเปิดผ้าที่ห้อยไว้ใช้ปิดประตูออกก็เจอกับเปลขนาดเล็กที่ขยับดุกดิกไปมา พร้อมเสียงร้องโยเย

เท้าเล็กรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้ ชะโงกหน้าลงไปดูในเปล ลู่เหลียนถึงชะงัก โอ้!!พระเจ้า...ตายแล้วเกิดใหม่คงไม่สมใจท่าน ยังต้องแถมเด็กมาด้วยเหรอครับถามจริงงงงงง!!!

ปล. เป็นเรื่องแรกที่แต่งฝากน้องไว้ในอ้อมกอดทุกคนด้วยนะคะ (◍•ᴗ•◍)

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

โรแมนติก

5.0

"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด “ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้” ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ

ข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก

ข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก

ประวัติศาสตร์

4.8

เมื่อเพื่อนรักที่ไว้ใจแอบทรยศคบกับชายที่ตนรัก และชายที่ตนรักกลับรังเกียจตนจนไม่แม้แต่จะแตะต้องเนื้อตัวเธอ สิ่งที่เธอทำได้คือต่างคนต่างอยู่ แต่ในวังหลังแห่งนี้เธอจะทำอย่างนั้นได้จริงหรือ? ตัวอย่างเนื้อเรื่อง “เจ้ามีอันใดจะกล่าวหรือไม่... สนมหลี่กุ้ยเฟย” น้ำเสียงราบเรียบก่อนจะเน้นที่ละคำในประโยคท้ายอย่างหนักแน่น “ฮองเฮาแน่ใจแล้วหรือเพคะ ว่าจะให้หม่อมฉันทูลทุกอย่างต่อหน้าข้าราชบริพารเหล่านี้ หากมีข่าวแพร่ออกไปอีก ฮองเฮาทรงทนฟังคำนินทาเหล่านั้นได้หรือไม่” หลี่ฟางซินกล่าวพร้อมยิ้มอ่อนๆ หลี่ฟางซินย่อมรู้ดีว่าเย่วลี่อิงคงได้ยินคำนินทาเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแล้วจึงได้พูดเน้นย้ำ หวังจะกระตุ้นให้นางลงมือทำร้ายตน “คำนินทาเรื่องใดกัน เรื่องที่เจ้าเป็นนางอสรพิษนะหรือ เหตุใดเราจะทนฟังไม่ได้เล่า” เย่วลี่อิงตรัสพร้อมยักไหล่อย่าไม่แยแส มีหรือเย่วลี่อิงจะดูไม่ออกว่า ข่าวลือที่แพร่ออกไปนั้นมาจากผู้ใด หากเป็นแต่ก่อนนางย่อมไม่คิดว่าเป็นสหายคนสนิทของนางเป็นแน่ แต่บัดนี้นางรู้แล้วว่าหญิงที่ยืนตรงหน้านางหาใช่สตรีอ่อนหวานแสนดีอย่างที่นางรู้จักไม่ “หม่อมฉันเป็นนางอสรพิษตั้งแต่เมื่อใดกันเพคะ หม่อมฉันและฝ่าบาทมีใจรักใคร่กันมาเนิ่นนาน หากไม่ใช่เพราะฮองเฮาใช้ความดีของท่านแม่ทัพทูลขอให้ฮ่องเต้องค์ก่อนพระราชทานงานแต่ง วันนี้ตำแหน่งฮองเฮาก็ไม่แน่ว่าจะเป็นของใคร” “เจ้านางแพศยา หากเจ้ามีใจให้ฝ่าบาท แล้วทำไมไม่บอกข้า ยังแสดงแกล้งเป็นแม่สื่อนำของที่ข้ามอบให้ฝ่าบาท ฝากผ่านพี่ชายเจ้าช่วยมอบของให้ฝ่าบาทแทนข้า” เย่วลี่อิงเริ่มพูดด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง “ของอันใดกันเพคะ หม่อมฉันไม่เคยนำของ ของพระองค์มอบให้ฝ่าบาทเลยนะเพคะ ยิ่งให้พี่ชายช่วยส่งแทนให้ยิ่งมิเคย” น้ำเสียงเยาะเย้ยบวกกับรอยยิ้มยียวนของหลี่ฟางซินทำให้เย่วลี่อิงหัวเสียมากขึ้น “นี้เจ้าเอาของของเราไปทิ้งอย่างนั้นหรือ” “ฮองเฮาพูดถึงเรื่องอะไรเพคะ หม่อมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย พระองค์อย่าได้ใส่ความหม่อมฉันสิเพคะ” “นี้เจ้า”

ได้ยินเสียงฉันไหม

ได้ยินเสียงฉันไหม

โรแมนติก

4.4

เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง ฟู่หนานเซียวก็ขจัดความหวาดระแวงและความเย่อหยิ่งให้หมดแล้ว และกอดเมิ่งชิงหนิงอย่างแน่น “กลับมาอยู่กับผมดีมั้ย?” เธอเคยเป็นเลขาของเขา และเป็นคู่นอนของเขาในตอนกลางคืนด้วย ใช้ชีวิตแบบนี้กินเวลาสามปี เมิ่งชิงหนิงทำตามที่เขาบอกโดยตลอด ราวกับสัตว์เลี้ยงที่ว่าง่าย จนกระทั่งฟู่หนานเซียวประกาศว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนอื่น เธอจึงตัดสินใจให้พ้นจากความรักที่ไร้ค่าของตนเองและเตรียมจะจากไป แต่ใครจะไปรู้ว่า มีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความพัวพันของเขา การตั้งครรภ์ของเธอ และความโลภของแม่เธอค่อยๆ ผลักเธอลงสู่นรก สุดท้ายก็โดนทรมานอย่างหนัก เมื่อเธอกลับมาในอีกห้าปีต่อมา เธอก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป แต่เขาตกอยู่ในความบ้าคลั่งห้าปี

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ