เอโดเกล การ์รัสโซ่ มหาเศรษฐีพันล้านชาวตุรกี ชายหนุ่มเป็นน้องคนเล็กของตระกูลดังแห่งอิสตันบูล ความโสด อิสรภาพในชีวิตหนุ่มเปรียบประดุจทองคำที่เขาหวงแหนยิ่งกว่างูจงอางหวงไข่ แต่แล้วมันก็ต้องมาสั่นคลอนแทบพังทลายเพียงแค่ได้สบตากับแม่สาวใช้คนสวยญาติของพี่สะใภ้ใหญ่แห่งการ์รัสโซ่เพียงเท่านั้น นางฟ้าในคราบของสาวใช้ มันคือคำนิยามที่เขามีให้หล่อน แต่ถึงแม้จะรู้สึกสนใจคลั่งไคล้เพียงไหน กระนั้นทุกความรู้สึกกลับถูกซ่อนเร้นเอาไว้อย่างมิดชิดลึกสุดในก้นบึ้งของดวงใจกระด้าง และซ้ำร้ายกว่านั้นก็คือทุกสิ่งที่แสดงออกมานั้นมันตรงกันข้ามกับความต้องการของหัวใจอย่างสิ้นเชิง ลียาสาวใช้แสนอาภัพ หล่อนแอบใฝ่สูงลุ่มหลงผู้ชายเกินเอื้อมอย่างเอโดเกล การ์รัสโซ่จนหมดหัวใจ แต่ก็รู้ดีว่าเขาชิงชังขี้หน้าหล่อนมากแค่ไหน แต่ยิ่งพยายามอยู่ห่างๆ ก็มีเหตุการณ์ต้องให้ได้เข้าใกล้เสียทุกที และสุดท้ายก็ไม่อาจจะหักห้ามใจเอาไว้ได้ หล่อนตกเป็นจำเลยรักของเขาโดยที่ผู้ชายโอหังแสนเลือดเย็นคนนั้นไม่ได้ต้องการแม้แต่นิดเดียว
ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายที่เหยียบโลกทั้งใบเอาไว้ใต้ฝ่าเท้าได้อย่างง่ายดายเพียงแค่พลิกฝ่ามืออย่างเขา เอโดเกล การ์รัสโซ่ จะต้องมายืนอ้าปากค้างตะลึงพรึงเพริดกับความงดงามของสตรีหน้าไหนได้แบบที่กำลังทำอยู่ในขณะนี้
เรือนร่างอรชรในชุดราตรีสีทองอร่าม ขับผิวขาวนวลลออให้ผุดผ่องสวยสะพรั่ง ดวงหน้านวลเนียนงามประดุจนางสวรรค์ เส้นผมสีดำสนิทถูกปลดปล่อยให้สยายพลิ้วไหวอยู่เคียงบ่าขาวเปลือย ทรวดทรงองค์เอวอ้อนแอ้นชวนสนิทเสน่หา นัยน์ตากลมโตทอประกายหวานอมเศร้าเมื่อสบประสานมายังเขา
เอโดเกลสาบานกับตัวเองได้เลยว่าเขาไม่เคยรู้สึกกระหายหิวเรื่องบนเตียงรุนแรงแบบนี้มาก่อนเลย ไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาร้อนเป็นไฟ ตื่นตัวอย่างบ้าคลั่ง และรู้สึกอึดอัดทรมานเพียงแค่ได้พิศมองเพียงภายนอกไม่กี่อึดใจเช่นนี้
แต่ลียา... แม่สาวใช้เจ้าเล่ห์ทำได้ หล่อนทำให้เขาคลั่งได้เสมอ เพียงแค่ได้สบสายตา และหล่อนก็ขยันทำมันเสียทุกครั้งยามที่เขาโชคร้ายต้องมาเผชิญหน้ากับหล่อน ซึ่งครั้งนี้ก็เช่นกัน
ชายหนุ่มกัดฟัน ขบกรามแน่นจนขึ้นสันนูน เขาบอกกับตัวเองว่าลียาไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาควรจะแตะต้อง หล่อนไม่คู่ควรแม้แต่จะเป็นนางบำเรอชั่วข้ามคืนของเขาด้วยซ้ำ แต่ทำไมนะ ทำไมร่างกาย สมอง จิตวิญญาณมันถึงร่ำร้องอยากจะจับแม่นี่มาฟัดมากมายแบบนี้
หล่อนใช้เวทมนตร์อะไรกับเขานะ หรือว่าหล่อนเป็นแม่มด ใช่... นั่นแหละถูกต้องที่สุด ลียาจะต้องเป็นนังแม่มดชั่วร้าย หล่อนร่ายเวทมนตร์เสน่หาใส่เขา และก็ใส่ผู้ชายทุกคนที่หล่อนต้องการจะครอบครอง เจ้าของความคิดกำมือหนาแน่น จากนั้นก็ใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีอยู่ละสายตาจากร่างอรชรสมส่วนของยายแม่มดร้ายอย่างลียาได้สำเร็จ
“ถึงกับตะลึงเลยหรือเอดี้”
น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความขบขันของเดนิเรลพี่ชายฝาแฝดทำเอาเอโดเกลถึงกับหน้าแดงก่ำเพราะถูกจี้ใจดำเต็มๆ แต่คนอย่างเขาปากแข็งเป็นที่หนึ่งอยู่แล้วล่ะ เขาหันไปมองร่างอรชรของลียาซ้ำอีกครั้ง จากนั้นก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม
“พี่แดนก็รู้... ผู้หญิงของผมสวยกว่าแม่คนใช้นี่เป็นร้อยๆ เท่า”
เดนิเรลไหวไหล่น้อยๆ ขณะตวัดแขนโอบรอบเอวของดานีนภรรยาสุดที่รัก “นั่นมันก็ความคิดของนายพี่ห้ามอะไรไม่ได้หรอก แต่ยังไงซะคืนนี้จะมีผู้ชายจำนวนไม่น้อยที่จะวิ่งเข้าใส่ลียา คุณว่าจริงไหมดานีน” หันไปถามภรรยาเสียงนุ่มนวล และดานีนก็สนับสนุนทันที
“แน่นอนค่ะคุณแดน คืนนี้ลียาสวยมาก”
เอโดเกลตวัดสายตามองลียาอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันตอบในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความเป็นจริงที่สุด
“ก็งั้นๆ แหละครับ”
“จริงหรือ เอดี้” เดนิเรลอมยิ้ม มองอย่างรู้ทัน แต่เจ้าน้องชายตัวแสบก็ยังยืนยันตามเดิม
“ครับ ผมไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องโกหกนี่ครับ”
เอโดเกลไหวไหล่น้อยๆ แสดงท่าทางไม่ใยดีอะไรกับแม่ผู้หญิงที่สวยงามปานนางฟ้าอย่างลียาออกมา เขาจะต้องไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ก็แค่สวย ก็แค่หุ่นดี ก็แค่น่าปรารถนา แค่นี้เอง เขาหาที่ไหนก็ได้ ชายหนุ่มพร่ำบอกตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ไม่ว่าจะพยายามสักเท่าไหร่ ความหวงแหนที่มีต่อหญิงสาวที่ยืนก้มหน้านิ่งอยู่ข้างกายของดานีนก็ยิ่งล้นยิ่งทะลัก บ้าชะมัด ทำไมเขาจะต้องรู้สึกบ้าบอแบบนี้ด้วยนะ ลียาก็แค่คนใช้ สาวใช้ต่ำต้อย แค่นั้นเอง แค่นั้นเองเอโดเกล!
“งั้นก็ตามใจ เอาล่ะ พี่ไปก่อนนะ งานเลี้ยงใกล้เริ่มแล้ว”
“ขอให้สนุกนะครับ”
“ขอบใจมาก ว่าแต่นายไม่เปลี่ยนใจไปด้วยกันแน่นะ” เดนิเรลอดไม่ได้ที่จะถามน้องชายซ้ำอีกครั้ง แต่เอโดเกลส่ายหน้ายืนยันคำเดิม
“ครับ ผมไม่ยอมไปงานเลี้ยง น่าเบื่อ ยิ่งอยู่ใกล้ๆ กับผู้หญิงที่ตัวเองเกลียดด้วยแล้ว ยิ่งเบื่อเข้าไปใหญ่”
ลียาสะอึกเพราะรู้ดีว่าเอโดเกลจงใจว่าตัวเอง แต่หล่อนก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากก้มหน้าซ่อนความขมขื่นเอาไว้ภายใน
“เกลียด? นายเกลียดใครกันเอดี้”
เอโดเกลไหวไหล่กว้างของตัวเองน้อยๆ “ไม่มีอะไรหรอกครับ พี่แดนพาภรรยากับ... สาวใช้ส่วนตัวไปงานเลี้ยงเถอะครับ”
เดนิเรลพยักหน้ารับน้อยๆ รั้งร่างอรชรของดานีนให้เดินตามออกไป ลียากำลังจะเดินตามทั้งคู่ออกไปเช่นกัน แต่น้ำเสียงกระด้างของเอโดเกลก็หยุดเท้าของหล่อนเอาไว้เสียก่อน หล่อนหยุดเดิน ตัวสั่นเทาเมื่อเจ้าของน้ำเสียงกระด้างลุกขึ้นยืนและเดินมาหยุดที่ด้านหลังของหล่อน
“คิดว่าแต่งตัวแบบนี้แล้วจะอ่อยผู้ชายได้ทั้งงานหรือไง”
สุดท้ายแล้วเขาก็ยังไม่เลิกดูถูกหล่อน ในสมองของเอโดเกลหล่อนคือตัวเชื้อโรคที่เขาพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะเขี่ยมันทิ้ง น้ำตาที่พยายามซ่อนเอาไว้อดที่จะไหลซึมออกมาไม่ได้ หล่อนกัดปากแน่น และก็ไม่ยอมที่จะหันไปเผชิญหน้ากับผู้ชายจอมร้ายกาจอย่างเขา
“เงียบ... ที่เงียบนี่ก็เพราะสิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริงใช่ไหมล่ะ”
เขาเยาะหยันต่อด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเป็นอริ ซึ่งหล่อนก็ยังคงทนยืนนิ่งให้เขาทิ่มแทงด้วยคำพูดร้ายกาจอย่างไร้ทางต่อสู้
“คงคิดจะจับผู้ชายรวยๆ ในงานนี้ให้ได้สักคน เพื่อที่จะถีบตัวเองให้พ้นจากคำว่า ‘สาวใช้’ ใช่ไหมล่ะ ผู้หญิงอย่างเธอมันก็ดีแต่ใช้เนื้อตัวแลกกับเงินทอง หึ! แพศยา สารเลวที่สุด”
น้ำตาที่เพียงแค่ซึมขณะนี้มันไหลทะลักออกมาอาบแก้มทันที มือบางรีบยกขึ้นเช็ด และบังคับตัวเองให้พูดออกไป
“ถ้า... คุณเอดี้... มีธุระกับดิฉันแค่นี้... ดิฉันขอตัวค่ะ”
“ทำไม?!”
เขากระชากร่างอรชรให้หันกลับมาเผชิญหน้า มองดวงหน้างดงามด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟ
“จะรีบไปหาผัวในงานเร็วๆ ใช่ไหม”
หญิงสาวน้ำตาไหลพราก มองเขาอย่างผิดหวัง “ถ้าใช่... คุณเอดี้ก็ไม่มีสิทธิ์มาวุ่นวายกับดิฉันนะคะ เพราะมันเรื่องส่วนตัว โอ๊ย...!” ลียาร้องอุทานด้วยความเจ็บร้าวที่ต้นแขนเปลือยทั้งสองข้าง เมื่อถูกมือหนาที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าคีมเหล็กขยุ้มเต็มแรง
“ดิฉันเจ็บนะคะ ปล่อยเถอะค่ะ”
แทนที่ชายหนุ่มจะเห็นใจ ตรงกันข้ามกลับยิ่งเพิ่มแรงกดให้มากยิ่งขึ้น จากนั้นก็รั้งร่างอรชรที่หอมกรุ่นยิ่งกว่าดอกไม้ป่าทั้งสวนเข้ามาใกล้ และนั่นก็ทำให้บางส่วนของร่างกายตื่นผงาดขึ้นอย่างน่าตกใจ
“เจ็บสิดี จะได้หัดรู้จักร่านให้น้อยลงบ้าง อย่าลืมสิว่าเธอเป็นญาติของคุณรดา หัดรักษาชื่อเสียงของพี่สะใภ้ใหญ่ของฉันเอาไว้บ้าง ไม่ใช่อยากเมื่อไหร่ก็อ้า” ประกายบางอย่างในดวงตากระด้างสีนิลเนื้อดีทำให้หญิงสาวร้อนวาบไปทั้งตัว
“ทุเรศสิ้นดี!”
แล้วร่างอรชรก็ถูกผลักออกห่างเต็มแรง หญิงสาวเซถอยหลังไปไกลจนเกือบล้ม น้ำตายังคงอาบแก้มเช่นเคย
“ดิฉัน... ขอตัวค่ะ”
หล่อนกัดปากที่สั่นระริกพูดออกไป แต่เอโดเกลยังไม่เลิกโจมตี เขาย่างสามขุมเข้ามาหาหล่อนอีกครั้ง ใบหน้าหล่อลากดินตอนนี้กระด้างจนน่ากลัว
“แล้วถ้าฉันรู้ว่าเธอให้ท่าผู้ชายคนไหนในงานเลี้ยงล่ะก็...” ชายหนุ่มกระชากร่างอรชรเข้ามาหา มองด้วยสายตากระด้างน่ากลัว
“ฉันฆ่าเธอแน่!”
ร่างอรชรถูกผลักออกห่างอีกครั้ง ก่อนที่คนตัวโตจะก้าวยาวๆ เดินหนีไปพร้อมๆ กับพายุโทสะ
หญิงสาวทรุดฮวบลงกองกับพื้น น้ำตาท่วมท้นดวงหน้างาม ทำไมนะ ทำไมเอโดเกลจะต้องทำแบบนี้ด้วย ทำไมเขาจะต้องคอยเข่นฆ่าหล่อนด้วยคำพูดทุกครั้งที่เจอหน้าด้วย ในสายตาของเขาหล่อนต่ำต้อย เลวร้าย เป็นผู้หญิงน่ารังเกียจนักหรือไง
คำตอบคือ ใช่เพราะในสายตาของผู้ชายหล่อลากดินคนนี้ หล่อนเป็นยิ่งกว่ากิ้งกือใต้ดินแสนสกปรกเสียอีก เขาทั้งเกลียด ทั้งขยะแขยง และแน่นอนว่าเขารอคอยวันที่หล่อนจะย่างเท้าเดินออกไปจากอาณาจักรของตัวเอง
น้ำตาไม่รู้มาจากไหนนักทะลักทลายไหลออกมาอาบแก้ม ซ้ำแล้วซ้ำเล่ากับความเจ็บปวดที่เกิดจากน้ำมือของผู้ชายที่ตัวเองทั้งรักทั้งบูชา แต่เขาสิ... ไม่เคยแม้แต่จะชายตาแลด้วยซ้ำ คำน้อยก็ไม่เคยพูดให้ดีใจ มีแต่ทับถมด้วยวาจาร้ายกาจทุกครั้งที่เจอหน้า
หญิงสาวสะอึกสะอื้นปานจะขาดใจ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ดานีนเดินกลับเข้ามาตามหล่อนอีกครั้งนั่นแหละ
“คุณดา...”
“อย่าร้องไห้เลยลียา...”
ดานีนดึงร่างสั่นเทาของลียาขึ้นมาจากพื้นและกอดปลอบประโลม ลียาก็เหมือนเพื่อนของหล่อน เพราะตอนที่หล่อนเข้ามาในการ์รัสโซ่ พาราไดส์ครั้งแรกก็ได้ลียานี่แหละเป็นเพื่อนคอยช่วยเหลือตลอด ดังนั้นหล่อนเองก็จะไม่ทิ้งลียาเช่นกัน
“สักวัน... ผู้ชายปากแข็งจะต้องยอมขอโทษเธอ”
บทที่ 1 ตอนที่ 1
25/02/2022
บทที่ 2 ตอนที่ 2
25/02/2022
บทที่ 3 ตอนที่ 3
25/02/2022
บทที่ 4 ตอนที่ 4
25/02/2022
บทที่ 5 ตอนที่ 5
25/02/2022
บทที่ 6 ตอนที่ 6
25/02/2022
บทที่ 7 ตอนที่ 7
25/02/2022
บทที่ 8 ตอนที่ 8
25/02/2022
บทที่ 9 ตอนที่ 9
25/02/2022
บทที่ 10 ตอนที่ 10
25/02/2022
บทที่ 11 ตอนที่ 11
02/03/2022
บทที่ 12 ตอนที่ 12
02/03/2022
บทที่ 13 ตอนที่ 13
02/03/2022
บทที่ 14 ตอนที่ 14
02/03/2022
บทที่ 15 ตอนที่ 15
02/03/2022
บทที่ 16 ตอนที่ 16
02/03/2022
บทที่ 17 ตอนที่ 17
02/03/2022
บทที่ 18 ตอนที่ 18
02/03/2022
บทที่ 19 ตอนที่ 19
02/03/2022
บทที่ 20 ตอนที่ 20
02/03/2022
บทที่ 21 ตอนที่ 21
02/03/2022
บทที่ 22 ตอนที่ 22
02/03/2022
บทที่ 23 ตอนที่ 23
02/03/2022
บทที่ 24 ตอนที่ 24
02/03/2022
บทที่ 25 ตอนที่ 25
02/03/2022
บทที่ 26 ตอนที่ 26
02/03/2022
บทที่ 27 ตอนที่ 27
02/03/2022
บทที่ 28 ตอนที่ 28
02/03/2022
บทที่ 29 ตอนที่ 29
02/03/2022
บทที่ 30 ตอนที่ 30
02/03/2022
บทที่ 31 ตอนที่ 31
02/03/2022
บทที่ 32 ตอนที่ 32
02/03/2022
บทที่ 33 ตอนที่ 33
02/03/2022
บทที่ 34 ตอนที่ 34
02/03/2022
บทที่ 35 ตอนที่ 35
02/03/2022
บทที่ 36 ตอนที่ 36
02/03/2022
บทที่ 37 ตอนที่ 37
02/03/2022
บทที่ 38 ตอนที่ 38
02/03/2022
บทที่ 39 ตอนที่ 39
02/03/2022
บทที่ 40 ตอนที่ 40
02/03/2022
หนังสืออื่นๆ ของ เนื้อนวล
ข้อมูลเพิ่มเติม