เหยื่อสวาท ทาสปรารถนา

้ายกับเพลงพิณก็นัดกันจะไปห้องสมุดของมหาวิทยาล

อาจารย์วิลเล

ก มองหน้าคนที่นำข่าวม

์เรียกพบ

ารย์ให้ฉั

นเดินจากไปแล้ว เพลงพิณ

หล่อจะต้องเรียกเ

มือนกันพิณ หรือ

รย์แค่ครั้งเดียว จะไปท

เพลงพิณนั้นแหละ แต่กระนั

มุดนะ เดี๋ยวอ้ายไปพบอ

ไม่ให้ฉันไปเ

แค่นี้เอง พิณไ

รีบมาล่ะ” เพ

ยวเสร็จธุระแล

นตัวเดินตรงไปยังอาคารซึ่งถูกแบ่

ห้องพักไม่มีอาจารย์คนไหนนั่งอยู่ประจำโต๊ะเลย นอกจากอาจารย

่ำอีกครั้ง เมื่อได้สบตา

ึกร้องบอกว่าหล่อนตกหลุมร

นกันไว้ตรงหน้าขาแรงๆ แต่กระนั้นก็ไม่อาจจะซ่อนสีแดงร

น้อย ก่อนจะเดินหน้าดำ

จอกันอีกแ

ยมมีอะไรกับอ้ายเหรอคะ ห

กไป แต่น้ำเสียงส

มลำพัง เรียกผมว่า

กค่ะ อาจารย์วิลเลีย

ท่านั้นครับ เวลาที่เราไม่ได้อยู่ในห้อง

บบนี้ให้กับหล่อนด้วยนะ รู้ไหมว่า

ือ.

ทบจะแทะเล็บตัวเองแล้ว วิธวินท์ก็อด

ะกร้านต่างไปจากจันทร์แรมเหลือเกิ

ธวินท์ก็เรียกความเลือดเย็นกลั

มจริงไม่ได้มีธุระอะไรเกี่ย

เอ

กเห็นหน้าค

ใจเมื่อได้ยินคำพูด

ยม หมาย... ความ

ห็นหน้าคุ

ช่ไหม ทำไมเขาพูดแบบนี้ล

ย์วิลเลียมล้ออ้

สึกหวามไหวไปทั้งตัว เมื่อคู่สนทนาสุดหล่อลุกขึ้นจาก

ความรู้สึกเหมือนนักล่าโชย

ุมไม่อยู่แล้ว อุ้งมือก็เปียกชุ่ม

ได้ล้อเ

รงเสน่ห์ให้กั

ะดอนออกจากทรวงอกไปตก

ยงสาที่อ่านได้ง่ายมากๆ ข

ซ้อนอะไรเลย ไร้เดียงสา สี

ะเลี้ยงข้าวไ

อ่อ

แล้ว ผมจะจอดรถรอที

ือ.

ปฏิเสธหรือต

านการณ์ตรงหน้ามันเกิดขึ้นเร็วเหล

นะครับ เจอกันส

งยืนนิ่งเห

รับ เพื่อนรออยู่ที

ลเลียมรู้ด้วยเหรอคะ

าลืมที่ผมบอก เรียกผมว่า ‘วิน

นเป็นคำสั่งที่ชวนวา

วเจอก

้องพักอาจารย์ สมองยังคงขาวโพลน แ

ไปหรือเป