จะอ่อยให้คุณรักหัวปักหัวปำ

ท

อยู่กับแฟ้มเอกสารในมือจำต้องเงยหน้าขึ้นมองพลางขมวดคิ้วอย่างไม่แน่ใจว่าเธอจะมาไม้ไหน ก็เมื่

นกับเด็กแก่แดดอย่างเธอหรอกนะ” เขาหยั่งเชิงท่าทีด้วยการก้มลง

ม่ได้คิดเล่นๆ อย่างที่คุณว่าด้วย” เธอขยับมายืนประจันหน้ายืนยันด้วยสีหน้าท่าทา

ำอะไรกัน” เขาแสร้งโน้มลงมาใกล้ๆ เพื่อดูท่าที ในขณะที่เ

ม่ดีบางคืนอาจจะไม่ได้นอนด้วยซ้ำ แล้วเด็กที่ต้องเข้านอนแต่หัวค่ำอย่างเธอจะไหวเห

รื่องอย่างว่าหรือผ่านโลกมาโชกโชนเหมือนคุณ แต่ฉันก็ไม่ใช่กบที่หลบอยู่ในกะลาถึงจ

ั้นกับฉัน?” เขาเลิกคิ้วดูปฏิกิริยา ครั

ะไรนักหนา แค่ตอบว่าแต่งห

ฉันถึงต้องแต่ง…กับเด็กกะโปโลอย่างเธอ” เห็นเธอเม้มปากอย่า

จะมีฉันเป็นภาระไปตลอดชีวิต แล้ว…” ยังไม่ทันท

ไป ฉันจะทำงาน” เขาแสร้งโบกมือไล่แล้วกล