มาสืบคดีแตเจอแวมไพร์เป็นฆาตกร(BL)

ยต้องย้ายโรงเรียนเข้าไปเป็นนักเรียนที่นั่นโดยปริยายซึ่งไม่มีค่าใช้จ่ายในส่วนนี้ ทำเอาเอก

ีพร้อมกับทำงานไปด้วย แล้วถ้างานลุล่วงก็จะได้เงินก้อนโตอีกสิบล้าน ถึ

นะ” เด็กหนุ่มวัยรุ่นส่งยิ้มให้ผู้เป็นแม่ ใบห

่ทำให้เราต้อง

เอกชนเข้ารับทุนเรียนฟรี พอแม่เขาได้รู้ครั้งแรกถึงกับ

งดีขึ้นแน่” เอกสะพายกระเป๋าเป้ ด้านข้างมีกระเป๋าลากใบเก่าคร่ำครึ

ี ส่วนระหว่างที่ลูกคุณแม่พักในโรงเรีย

ันกล่าวพร

รองให้เอง เมื่อร่ำลากันเสร็จสิ้นคุณหัวหน้าก็รับบทสารถีขับรถกลับไปยังสำนัก

บงานกันหมด ของที่จำเป็นทุกอย่างรุ่นพี่‘มอส’ คนที่ทำหน้าท

พิมพ์ชื่อตัวโตๆไว้ว่า‘เอริกา’ บัตรนักเรียนยังพอว่า แต่ป้า

นต้องเป็นชื่อเล่นไม่ใช่เหรอครับ

คนปิดหน้าร้านคาเฟ่มินิมอลครั้งก่อน เอาเข้าจริงต่อให้พี่นิคไม่ได

นช่วยเด็กหนุ่มถือของก็เดินนำไปยังรถเก๋งสีเทา

ะบบประจำตัวสแกนเก็บข้อมูลทุกอย่างไว้ ไม่นานผ่านไปดวงตาสีครามน้ำทะเลเริ่มเหม่อมองไปนอกหน้าต่

ล่อมให้นักสืบเยาวชนตัวน้อยเผลอหลั

งแล

ยก เอกขยับเปลือกตาด้วยความงัวเงีย แสงสว่างผ่านฟิล์มดำเป็น

ือพระราชวังเนี่ย หัวหน้

แสงที่ไม่ผ่านการกรองระยิบระยับให้ดวงตากลมเป็นประกาย เนื้อที่โรงเรียนกว้างใหญ่ สถาปัตยกรรมให้ความรู้สึ

นานของเ

วนหนึ่งที่เอกเห็นเท่านั้น ถ้าให้เดาตึกที่อยู่ไกลออกไปคง

กประเทศอื่นหลายคน เรียกได้ว่าเอกกำลังได้ลิ้มรสชีวิตจากหลังเ

ฝันหวานก็ลอย

วิตดีถึงกับยื

ินอยู่ครับ” เอกว่า

นิท จะมาเอาอะไรกับเด็กมอปลายคนนึงที่พึ่งเค

่ เพราะบริษัทก็อยากได้เงินส่วนของงานนี้เหมือนกัน” อลันว่า

ส่วนเรื่องแม่ก็ไม่ต้องห่วง..แต่ที่สำคัญที่สุดคือต้องระวังตัวไว้ด้

วัยรุ่นไม่ต้องบอกเ

ะหว่างที่ขนของไปตาก็ตื่นตะลึงกับความสวยในหอพัก จากการประเมินเ

็กมอปลายจร

ะล้มพับไปให้รู้แล้วรู้รอด ห้องใหญ่กว่าห้องในหอที่เขาอยู่กับ

งก็เลยรับบทเป็นคนขนของวางไว้ปลายเตียงที่ยังว่า

ลูกน้องกันแน่” ประโยคหลังคุณอลันส่ายหน้าพูดพึมพำกับตัวเอง

นังหูหิ้วให้เอกเป็นอย่างสุดท้าย มือรับมันไว้ปุ๊บก็เปิดดูทันท

ี่เห็นคื

ไม่บรรลุนิติภาวะนะ แบบ

คร่าหมดไม่สนหรอกว่าเป็นใคร ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จำไว้ว่าสิ่งที่ต้องทำคือรักษาชีวิ

ี่นับวันทำตัวเหมือนพ่อขึ้นทุกที ว่าไปอายุหัวหน้าปาเข้าไปเก

างมาดขรึม แต่สิ่งที่หัวหน้าพูดก่อนไปก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง เอกต้องระ

ื่องแวมไ

ึงไม่ค่อยมีคน บานประตูใหม่เอี่ยมทรงยุโรปตั้งอยู่ข้างหน้

ิด ภายในมีสองเตียงวางชิดกำแพงตรงข้ามกัน ปลายเตียงมีโต๊ะหนังสือตั้งคนละม

ต่อปีคงไม่หมด

พักนี้ก็มีรู