OH BABY เธอเรียกผมว่าแด๊ดดี้
ันที่ผ่านมา ถ้าหากว่าไม่มีสมาช
นอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟา ก่อนจะเบนสาย
ใบหน้าของเธอผสมผสานระหว่างสองเชื้อชาติ ทั้งไทยและอเมริกา ทว่าความน่า
นี่คือสิ่งที่ผมสงสัย ถึงได้
ของ ‘น้องเรย์วี่’ ว่าเขาจะเดินทางไปดูงานที่ต่างประเทศกับ
รถขึ้นเครื่องและเดินทางไปต่างประเทศไกลแค่
นอกไส้ของตัวเอง มันขึ้นอยู่กับเด็กต่างหากล่ะว่าจะส
ค่วันเดียวก็ร้อ
ได้ยินดังนั้นคิ้วของผมก็เริ่มขมวดเข้าหาก
นแค
ำตอบที่ได้รับทำให้ผ
ไร ระหว่างนี้ถ้าน้องเรย์ร้องหาพ่อกับแม่
กผู้หญิงนี่ยิ่งแล้วใหญ่ จะให้ลูกน้องมาช่วยก็ไม่ได้ แต่
รย์เมื่อไหร่มีหวังได้ร
บพี่ลมล่ำลากันอีกเล็กน้อย ก่อน
่เขากำลังจะก้าวเท้าออกจากบ้านเพื่อตรงไปข
รย์ไปกับใครเด็ดขาด” ทั้งน้ำเสียงและแววตานั้นฉายช
์ใจบางอย่างแต่ก็ไม่กล้าถามอะไร เพราะยัง
าไปในบ้าน เป็นเวลาเนิ่นนานกว่าเขาจะต
ตู้สีดำคันหรูเคลื่อนห่างออกไปยัง
กน้องมือขวาคนสนิทของผมโพล่งถามขึ้นมา พลางปรายตาพยัก
างเกงยีนสีดำที่ขาดแบบแฟชั่นก็เดินย่างก้าวตรงเข้าไปหา เพื่อช
ม่ใช่เรื่องเ
ออกไปแบบนั้น “ทั้งสัปดาห์นี้กูจะอยู่ดูแลน้
ั่ง ขยับถอยห่างเพียงเล็กน้อยเพื่อเป
เพื่อไม่ให้มีแรงเคลื่อนไหวมากนัก เพราะเกรงว่
มค่อนข้างหวงพื้นที่ส่วนตัวของตัวเอง ดังนั้นเหตุผลที่เลือกให้ห
อยให้เด็กน้อยตัวเล็กรุกล
ิ้วก็เริ่มขมวดเข้าหากันอย่างรู้สึกไม่ส
บย่างก้าวตรงไปที่เตียงนอนขนาดคิงไซส์ แล้ววางร่างเล็กนั้นลงบนเตียงแผ่วเบ
่อ หนำซ้ำมุมปากเล็กๆ นั้นยังคลี่ยิ้มน่ารั
อนตัวนั่งลงริมขอบเตียง นิ้วชี้เรียวยาวเอื้อมไป
้ผมคิดว่า ถ้าผู้หญิงคนไหนได้มา
ครงหน้ายังฉายชัดถึงความงดง
ตามประกบไม่ห่างแน่นอน ผู้ชายคนไหนคิ
ครั้นความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นมาในหัว ก
็จำต้องผละถอยห่างอย่างรวดเร็วเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไม่โกน
านที่เชื่อมติดกับห้องนอน ระหว่างที่น้องเรย์นอนห
ึงโต๊ะทำงาน จังหวะการก้าวเดินของผมก
มยื่นมือไปเขย่าร่างเล็กเพื่อปลุกให้น
าค่อยๆ ลืมขึ้นมอง ก่อนจะปล่อยโฮเสี
ช่วงที่ผมยังไม่ปล่อยปละละเลยให้หนวดเคราเฟิ้มขึ้นตามกรอบหน้าเหมือ
ม่จ๋าหนู
อปิดซ่อนตัวเองจากสิ่งที่เธอกำลัง
รา และทำตัวเซอร์ๆ จะทำให้ใครบางค
าวคิดว่าตัวเองเป็นโจรแบ
กกระเป๋ากางเกง เพื่อติดต่อหาล
ดังขึ้นเพียงครั้งเดียวปลายสายก็กดรั
สาย ทว่ายังไงก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้น้อ
ำไม่ได้แบบนี้” หากจำหน้าไม่ได้
ลดระดับผ้าห่มลงเผยให้เห็นเพียงแค่ครึ่งหน้า ดวงตากลมโตที่เอ่อคลอไปด้วยหยด
” เด็กหญิงตัวเล็กปฏิเสธเสียงหนักแน่น “ลุงอย่า
็กฉลาด แต่ผมแค่ไม่คาดคิดว่าคำพูดค
อ...แก่ไป
...ก
ื่อเจรจากับน้องเรย์อยู่นั้น เ
ข้
ี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กหลังจากที่พ่อกับแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่ กล้าพูดได
็ไม่สามารถจัดการอะไรได้อยู่ดีเพราะยังเด็ก ญาติที่มีก็จ้องแต่จะฮุบสมบัติที่พ่อกับแม่ทิ้งไว้ให้ ถ้าไม่ได
ะท่านไม่ค่อยมีเวลา แถมภรรยาก็เสียชีวิตไปตั้งแต่คลอดพี่ลมแล้
าให้แม่นมพิณดูแลคงไม่มีปัญหาอะไร เพ
ะออกไปข้า
ผมยกมือขึ้นลูบกรอบหน้า
่ใช้มือตัวเองสัมผัสหนวดมันก็ขึ้นเยอะจริงๆ
ดูให้เ
ำเพื่อจัดการหนวดเคราบนใบหน้าของตัวเอง ระหว่างที่ปาดค
นจะเงียบหายไปในที่สุด แต่กลับได้ยิ
เมื่อเสร็จสิ้นเรียบร้อยทุกอย่างก็เ
ื้อมมือขึ้นไปจับลูกบิดประตู โดยมีป้าพิณคอยจับแ
ีปากเล็กจิ้มลิ้มเริ่มเบะ และ
คงยืนอยู่ข้างเตียงตรงที่เดิม เพื่อให้น้อ
ตากับผม แล้วตอบคำถามนั้นด
” เด็กน้อยผละถอยห่างจากบานปร
อช้อนร่างเล็กขึ้นมาอุ้ม จากนั้นจึงทรุดนั่งลงที่ขอบเตียงโดยมีเด็กน้อยน
ะทิ้งหนูไป” ดวงตากลมโตใสซื่อที่รื้นไปด้วยหยดน้ำตาเงย
้ลงหรอก” นิ้วเรียวยาวเอื้อมไปเกลี่ยหยดน้
หลรินออกมาจากดวงตาคู่สวยสีน้ำตา
การที่พี่ลมต้องไปต่างประเทศพอดี ผมเองก็ไม่อยากจะคิดมากอะไร หากว่
.
ับ เดี๋ยวตามลงไป” พอเห็นว่าเด็กน้อยนั่งเ
คุณเ
ัย ผมก็หลุบตามอ
ั้ย” ผมกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น พลางจับใบหน้าเล็
ลายเป็นคำโกหกโดยที่ผมเองก็อาจไม่รู้ต
วล่วงเลยกลายมาเป็นเดือน จนกระทั่งเนิ่นนานเป็นป
าง อีกทั้งยังจ้างนักสืบฝีมือดีให้ช่วยตามหา ทว่าก็ไร้ว
องกลายมาเป็นคุณพ่อให้น้