สามีข้าช่างน่าแกล้ง เล่ม 1
นหน้าต่างบานเล็ก นางแย้มรอยยิ้มออกมาเมื่อเห็นเขาผู้นั้นกำลังตวัดปลายพู่กันแต่งแต้มเป็นตัวอักษร เสียงเด็ก ๆ
เงยหน้าขึ้นจากหนังสือกระดาษและเอ่ยถามเมื่
น้อยสั่นไหววูบเมื่อได้ยินคำสอนจากปากท่านอาจารย์ผู้นั้น ในตอนนี้
แล้ววิจารณ์อย่างละเอียดตามความค
สะอาดสะอ้านไม่รกรุงรังเหมือนบัณฑิตท่านอื่น ผมยาวถูกรวบไว้ด้านหลังดูงดงาม ผิวของเขาเนียนละเอียดเสียยิ่งก
ขาห่างจากนางถึงสิบเจ็ดปีก็ตามที ทว่าเขากลับเป็นบัณฑ
ัณฑิตผู้นั้นอีก
่งขึ้นมาจนนางสะดุ้งเฮือก หัวใจของคุณหนูตระกูลชุนเกือบห
กว่าท่านแม่มาเห็นเข้าเสียแล้ว
อดส่องบุรุษอย่างเช่นที่นางทำ ยิ่งเป็นในอาณาเขตของตระกูลด
กลับเข้าเรือนดีหรือไ
คุณหนูอาจจะโดนทำ
ะเอ่ยบ่นข้าได้หลายชั่วยาม
จ้าคะ” ฮุ่ยหลินว่าตามจริง “ข้าเก
รดายามถือไม้เรียวที่ทั้งยาวทั้งหนารออยู่ในบ้าน เพียงแค่หวนคิดถึง
ไม่มีใครกล้าฝืนกฎที่นางตั้งไว้ จะมีก็แต่เสี่ยวป๋ายผู้เป็นลูกนี่แหละลักลอบกระทำผิด
ม่อยู่ ถ้าพี่ไม่พูดและข้าไม่พูดท่
อยู่เรือน ดังนั้นจึงไม่ม
ดนหนักเลยนะเจ้าคะ” ฮุ่ยหลินค
จึงต้องช่วยข้าปกปิดเ
นไปด้วยศิษย์ตัวเล็กทั้งหลายก็ว่างเปล่าเสียแล้ว เด็กน้อยทยอยเดินกลับบ้าน ส่วนเป้าหมา
เสี่ยวป๋ายเอ่ยโน้มน้าว “ข้างนอกนี่ร้
อน” ฮุ่ยหลินไม่ยินยอม “ข้าไม่เป็นลมหรอกเจ้าค
เพียงนี้ ไม่เป
ก็จะอยู่กับค
ไม่ได้ผล เสี่ยวป๋ายจึงเริ่มอุบายต่อไป “พ
้า
้ข้าเสียตั้งแต่ตอนนี้ กว่าข
ต่
อ ท่านตาคงไม่พอใจแน่หากพี
ะไม่ค่อยเต็มใจนักแต่ก็ไม่อาจ
บ่าวอย่างนางจะบ่ายเ
รู้มาตลอดว่านางแอบมามองเขาทุกเช้าบ่าย ด้วยเพราะตามติดนางมาตั้งแต่เด็กและยังรู้ใจกันเป็นที่สุ
ใด หากชุนเสี่ยวป๋ายเฝ้ารอให้เขาเข้ามาทำความรู้จักนางเองแล้วนั้นคงไ
่อเหลาเจ้าคะ ข้าจะ
อบเดินลัดเลาะผ่านตามแนวป่าซึ่งขนานกันกับหมู่บ้าน เส้นทางนี้
พลางสูดอากาศเข้าปอ
ากมักจะอยู่รวมตัวกันแถวย่านตลาดเสียมากกว่า จะมีก็แต
าจะเลิกตามข
ดแต่นางก็รู้ดีว่าเป็นเสียงของเขา เด็กสาวค่อย ๆ เยี่ยมหน้าเข้
ข้าด้วยหร
ยถามออกไปได้เช่นใดกันเล่า”
อมๆ มองๆ บริเวณบ้านของเขา แม้จะโดนดุโดนไล่เพีย
ชุนเสี่ยวป๋ายแย้มรอยยิ้มกว้าง “หากท่านยอม
ง ไม่สิ...อาจนับร้อยครั้งแล้วก็เป็นได้ แม้คำตอบของเขาจะยังค
ด็กสาวอย่างระอา นางเพิ่งพ้นวัยปักปิ่นมาเพียงไม่ถึงขวบปี แต่กลับเกี้ย
้าอ่านตำร
ว่าเช่น
อดจะขุ่นเคืองใจไม่ได้เสียที เพราะเจ้าตำราที่เขาว่านั้นเขาเคยเล่าให้นางฟังว่ามัน