อาหมอ
สได้ว่าเธอยังพยายามเบียดตัวเข้ากอดเขา แม้ว่านั่นจะเป็นอ้อมกอด
ะ ฮือ~” เนื้อตัวสาวสวยสั่นจนน่าเป็นห่วง เธอไ
ลัวหรอก ไม่ต้อ
ือ
ูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเพื่อให้เธอคลายความกังวลลง เพราะคิดว่
ไม่หลับแล้วญ๋าก็หายใจไม่ออก มัน
นจะมองสำรวจสีหน้าและอาการของเธอ น้ำใสอาบแก
ะทำตามที่อาบอก เ
ก ฮ
เขาพูดพร้อมกุมมือเธอไว้แน่น สายต
าตัวเองนั้นคือพื้นฐาน แต่ถ้าอาการไม่ดีขึ้นเธอควรต้องใช้
ใจเข้าลึกๆ
วะหายใจนั้นให้เป็นไปอย่
ซึ่งมันไม่ค่อยเป็นผลดีเลยที่เกิดขึ้นกับนั
่ เดี๋ยวอาไปส่
ไม่เป็นอะไ
ดี๋ยวอาจะอยู่เป็นเพื่อนจนกว
อนญะญ
สายตา เขาพยายามช่วยเธอกำหนดลมหายใจเข้าและออก มือหนากุ่มมือน้
าอยู่นี่ไม
ารรักษา หากปล่อยไว้นานผมเกรงว่ามันจะ
มือหนาของคุณอาไว้แน่นด้วยสองมือน้อยของเธอ จ
ือสองข้างของเธอยังจับมือผมไว้แน่น
ื่นไหมนะ แบบนี้อาจะกล
บอยู่แบบนั้น แต่ตัวเอง
ุ
ู่ไปนอนกอดอย่างสบายใจ จนทำคนที่นั่งสัปหงกอยู่ล
ญะญ๋
กับก้อนเนื้อนุ่มบนหน้าอกของเธอ จนทำคุณอาร
๋า
ังแล้วผ่อนคลายเช่นนั้น และเวลานี้ท่อนแขนของเขาไม่เพียงแต
มนะ...” เขาพูดถามกับตัวเองก่อ
นี้ แต่เขาก็กลัวว่าจะทำเธอตื่นขึ้นมาเผชิญกับความกลัวอีกครั้
อไปในเวลานี้ จนปล่อยตัวนอนหลับไปแบบนั้
นรุ่งข
ายบริเวรช่วงหน้าอก ซึ่งเมื่อก้มลงมองก็เห็นว่ามือหนาขอ
..
ลับอยู่ และเพิ่งสะดุ้งตื่นเมื่อต
ล่อย “อุ๊ย อาขอโทษนะ!” เขารีบดึงมือออกทันทีเมื่อรู้สึกว่าตัวเองทำบางสิ่ง
อาละเมอเหรอค
ขาไม่รู้จะพูดถึงการกระทำน่าอายของตัวเองนั้นว่าอะไร เพราะไม่ว่าจะใช้คำสวยหรู
ษอามากกว่า ที่เดือดร้อนอา
ู้ว่าการเป็นหมอนั้นเหนื่อยแค่ไหน หากจะน
ยัง ไม่มีอาการอ
ำรวจร่างกายของตัวเองให้แน่ใจ
คุมสายตาของตัวเองไว้ได้ เพราะเหมือนว่าม
ยรู้สึกผิดแบบครั้งนี้มาก่อนเลย เพราะใน
ใหญ่มาก’ หยุดนะเว้ย! ‘ญะญ๋าโต
จากห้องนอนของเธอไป เพราะเสียงในหัวก
คะคุณหมอญะญ๋า เจอก
่เช้า และข้อความที่อ่านแล้วรู้สึกถึงความสดใสนั้นม
่โรงพยาบาลนะคะ
ดี ก่อนจะลุกไปอาบน้ำเตร
ารเป็น extern
งพย
ด้วยนะ” ผมตั้งใจว่าจะพาเธอไปปรึกษา
่ะ
นอนว่าเธอถูกหลายสายตาจับจ้องมาที่เธอ เพี
นให้เต็มที่นะ...” คุณหม
ะอา
าวน์และลูบหัวคนตาใสเบาๆ เพ
ี้เจอก
่ยถามขึ้น เมื่อเห็นว่าผู้
ฉันเคยเล่าให้
ม่เป็นหลานขอ
กลับคำถามของพยาบา
อถามอะไรหน
ะ?
ึงข่าวลือเกี่ยวกับหมอปืนที่ว่านั้น เพราะไม่เห็นว่าเขาสนใจใคร หรือประกาศว
าปืนอยู่บ้าน
พยาบาลสาวกลุ่มใหญ่บริเวณนั้นที่ได้ยิน ต่างก็พากันย
นดีพูดบอกกับญะญ๋า โดยไม่สนใจเรื่อ
ันมานะ เอาขอ
แสนดีถามถึงสิ่งที่เธอและญะญ๋
นอุบ แต่เท้าเล็กกลับก้าวเข้าไปหาเพื่อนสนิ
ูปจุ๊บลงเบาๆ ที่หน้า
้นะ ไปเก็บข
คิดว่าฉันเป็นน้องแกหรอก” เธอบ่นเพื่อนสาวเสร็จก็
นกระตุกยิ้มให้กับความซื่อของญะญ๋า ที่ไม่ว่าจะนานแค่ไห
เพราะงานที่ไม่ได้ยากเกินความสามารถ มีการผ่าตัดเล็กก็ผ่านไปได้ด
จริงวันแรกของฉันไม่ได้
็นเลิก
หวานที่พูดอ่อยนั้น ทำให้คุณหมอหนุ
่คร
จแล้ว
ะครับ...” เขาพูดบอกหลานสาว ก่อนจะ
ดีๆ นะน้อ
บ้าน แต่ทว่าสายตาของแต่ละคนกลับไม่ได้มองไปที่ญะญ๋าเลยส
อกันญะญ๋า ร
งๆ พรางโบกมือลาและส่งยิ้มหวานให้เพื่อน และดูท่าเธอจ
------------------------
ิ่มแล้ววันนี้-24ส.ค นี้! จ
action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6N
] - [Follow the
อมเมนท์ให้กำลังใจ และฝาก