icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สตรีร้ายกาจผู้นี้จะเลิกรักท่านเอง

บทที่ 5 เขาไม่เคยรักนางเลย

จำนวนคำ:1737    |    อัปเดตเมื่อ:18/09/2023

่าวถึงทั่วทั้งเมืองหลวง นั่นเป็นเพราะว่าคนที่ช่ว

อวี้หลันมีมากเพียงใดนั้นทุกคนล้วนประจัก

คืนนั้นทั้งคืนมู่หยางที่เข้ามาใน

อียงอายทว่าเมื่อสบเข้ากับดวงตาคมนางต้องกลั

ไม่ที่เป็นฝ่ายไปขอสมรสพระราชท

นโหว

กแล้ว ไม่คิดว่าจู่ ๆ

นนั้นที่ท่านช่วยข้า ท่านโหวท่านไม่คิดเ

มปากคล้

าเอาไว้ในวันนี้เป็นวาสนา เช่นนั้นข้าก็ย่อมมีวาสนากับสตรีนับไม่ถ้วน เดิมทีข้ายังเห็นเจ

จึงทำให้ท่านกล่

นแอพวกนั้นจนพวกนางต้องมาคุกเข่าขอออกจากจวน เจ้ากล้าปฏิเสธหรือ ถึง

าน แม้เขาจะสงสารเห็นใจคิดจะปกป้อง แต่พวกนางก

ีอนุอยู่ในจวนสามคน ทุกคนล้วนเป็นสาวใช้ในจวนมาก่อน นางย่อมทนไม่ได้ที่จะแบ่ง

านี้ ในเมื่อความจริงถูกเปิดเผย

อไม่ยึดมั่นในรักที่มีต่อท่าน ข้าเพียงเสน

งของเขา

ว เสิ่นอวี้หลันเจ้าคิดว่าตนเองมีฝ่าบาทหนุน

อบโต

้ให้นางบางคนปากดีเล่า ข้าจำเป็นต้องสั่งสอนในฐ

ี่ชอบเรียกร้องความเห็นใจ หรือเป็นประ

ชอบไม่มีปิดบังความรู้สึก หากนางลงมือทำนา

ู้อื่นเพียงนี้ยังกล้าลอยหน

กลับไม่สะทกสะท้านหรื

กับผู้ใดได้จริง ๆ ข้ารักท่าน ข้าทำเพื่อ

ก ข้าขอเตือนเจ้าก่อนว่าอีกสามเดือนให้หลังข้าจะแต่งหลี่ซินมาเป็นภรรยารองแ

างเพียงนั้นข้าจะกล้าทำอันใดนางได้ ทว่าหากนางกล้าลงมื

นแอจิตใจดีเพียงนั้นเจ้ายังคิดว่านางจะสามารถทำ

สิ่นอวี้ห

าง ไม่เหมือนกันแม้แต่น้อยท

นางทำเต็มที่แล้ว บุรุษในดวงใจตรงหน้าลุกขึ้นยื

้วหรือว่าคืนนี้เป็

สะบัดใบหน้าแล้วเดินตรงไปยังตั

ือกเย็น

ตั้งแต่นี้ต่อไปข้าจะไม่มีวันปล่อยให้เจ้าบังคับได้อีก เสิ่นอวี้หลันข้าจะ

้าจวนเขาด้วยความตื่นเต้นยินดีกระทั่งนอนไม่หลับ ทว่าบัด

ยความว่า

ตอบหนักแน

ด็ดขาด เสิ่นอวี้หลันต่อไปพวกเราต่างคนต่างอยู่ และข้าจะทำให้เจ้าได้รู้ว่า

างหน้าต่างโดยไม่แตะต้องนางเลยแม้แต่น้อย เสิ่นอวี้หลันเจ็บปวดจนร

ตะต้อง นางโหยหาอ้อมกอดของเขาผู้เป็นสามีแต่สิ่งได้รับคือสายตาว่างเปล่า

ห้วงรัก แม้เขาจะกล่าววาจาให้นางเจ็บปวด แม้เขาจะบอก

ู้ตัวแต่นางก็รักเขาเกินจะถอนหั

ารองได้ทันทีหลังแต่งภรรยาเอก อย่างน้องก็ต้องผ่านพ้นช่วงสามเดือนไปเสีย ก่อนช่วงเวลา

่างเพื่อให้เ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 คุณหนูใหญ่สกุลเสิ่น2 บทที่ 2 วีรบุรุษช่วยสาวงามจึงทำให้สาวงามหลงใหล3 บทที่ 3 บุรุษคนเดียวกัน4 บทที่ 4 สมรสพระราชทาน5 บทที่ 5 เขาไม่เคยรักนางเลย6 บทที่ 6 เอาอกเอาใจ7 บทที่ 7 กลับบ้านเดิม8 บทที่ 8 แม้นางจะป่วยก็ไม่ไยดี9 บทที่ 9 นางมารร้าย10 บทที่ 10 ตัดใจจากเขา11 บทที่ 11 ถูกไล่ล่า12 บทที่ 12 เขาเปลี่ยนไป13 บทที่ 13 กลับไปหายอดดวงใจของท่านสิ14 บทที่ 14 เขาป่วย15 บทที่ 15 จูบแรกที่น่าตื่นเต้น16 บทที่ 16 จับได้คาหนังคาเขา17 บทที่ 17 ผู้ใดก็เล่นงิ้วเป็น18 บทที่ 18 นางจากไปแล้ว19 บทที่ 19 ท่านมาได้อย่างไร20 บทที่ 20 ไม่มีทางคืนดีจริง ๆ นะ21 บทที่ 21 อบอุ่นดั่งแสงตะวัน22 บทที่ 22 ล่วงรู้ความจริง23 บทที่ 23 พวกเราคืนดีกันได้หรือไม่24 บทที่ 24 สามีภรรยาที่ปรองดอง25 บทที่ 25 อย่าทำเช่นนี้อีก26 บทที่ 26 ตอนจบ