หวนรักร้ายนายแฟนเก่า
ันต่อ
ู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่อนุบาลจนถึงมอปลายตัวติดกันยิ่งกว่าฝาแฝดซึ่งตอนแรกเจไดไม่ยอมเพราะเราเป็นแฟนกันแล้วก็อยากเรียนที่เดียวกันคณะเดียวกันแต่ทางผู้ใหญ่ก็ให้เหตุผลว่าควรจะห่างกันบ้างอยู่ด้วยกันทุกวันมันอาจจะทำให้เบื่อกันง่ายไม่รู้สึกถึงความห่วงหาหรือคิดถึงกันเพราะเจอหน้ากันทุกวันและมันจะเป็นบทพิสูจน์ว่าการที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลามันจะทำให้ความรักของเราเปลี่ยนไปหรือเปล่าถ้าไปเจอคนอื่น ท่านบอกว่าที่ทำแบบนี้เพราะหวังดีท่านมองอนาคตของเราไว้แล้วว่ายังไงก็ต้องแต่งงานกันท่านเกรงว่าพอแต่งงานกันไปจะเบื่อกันเร็วตอนนั้น
้จะรู้สึกผิดต่อแฟนใหม่ของเขาก็ตาม ฉันจะพยายามไม่คิดมากและสาบานว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีกและคิดว่าจะต้องรีบไปหา
ำอะไรสักอย่างอยู่ตรงเคาท์เตอร์ครัวฉันแอบมองเขาจากทางดานหลังซึ่งตอนนี้เขาอยู่ในชุดนักศ
เช่นกัน คำหวานที่เขาพูดกับฉันตอนที่เรามีอะไรกันมันก็คงเป็นความเคยชินสินะพอได้สิ่งที่ต้องการแล้วฉันก็ไม่มีความหมาย หึ เหมือนฉันเป็นคนใจง่ายเลยเนอะ ฉันสลัดความรู้สึกหน่วงและเจ็บออกไปก่อนจะเดินไปหน้าประตูเพราะถ้าอยู่
ี๋ยวจะไปส่งมหาลัย" น้ำเสียงอบอุ่นขอ
ฮึก ฮือออ
ันให้หันมาเผชิญหน้ากับเขาพร้อมกั
อออ" ฉันกอดเอวเขาเอาหน้าซบอกแล
ษเรื่
หลิวบอกเลิกเจไดไง
รื่องมันผ่า
มาคบกันเจไดจะ..." ฉันพูดไม่ทันจบประโยคเขา
หนที่โดนคนที่เรารักบอกเลิกทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย" สิ่งที่เขาพูดมันกระทบความรู้สึกของฉันอย่างจังมันเหมือนตอกย้ำว่าที่เรื่องของเราที่มันเป็นแบบนี้
ีผู้ชายที่ดีเข้ามาและผู้ชายคนนั้นค
กชื่อเขาด้วยน้
นลงมั้ย..ไม่เลยสักนิดแต่ก็ต้องฝืนกินเพราะเขาอุตส่าห์ทำให้คือไม่ใช่ว่าอาหารที่เขาทำมันไม่น่ากินหรือไม่อร่อยหรอกนะ เจไดน่ะมีฝีมือในการทำอาหารมากๆเวลาที่เขาพามาคอนโดเขาจะทำให้ทานตล
จไดหลังจากทานข้าวอื่มแล้ว
ป๊บฉันเอาจาน
้วเก็บถ้วยข้าวต้มทั้งของฉันและของ
มาที่ลานจอดรถ และด้วยความเคย
นหลังนะเพราะเดี๋ยวฉ
้น??ใค
วานฉันลืมบอกเหรอว
ว่าเป็นแฟนแต
อ
ไดถึงเรียกแ
็นรุ่นพี่ท
ามาจีบเจไดหรือเจ
ากรู้
อโ
รดีล่ะ