รักไม่ได้ถ้าไม่ร้ายแบบนี้

ะฉบับกระเฉงไปตลอดทั้งวัน แต่สำหรับวันนี้แตกต่างออกไปเพราะเขาตื่นสายกว่าวัน

ไม่ได้ว่างเปล่าเหมือนทุก ๆ วันที่ผ่านมา ขายาวก้าวเดินไปในขณะที่ใบหน้าเขาก็แต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้ม แต่พลันเท้าที่ก้าวเดินและมือที

เบอร์กันดีที่วางอยู่บนพื้นก็อันตรธารหายไปอย่างไร้ร่องรอยด้วยเช่นกัน

เข้มขมวดเป็นปม เขาเริ่มรู้สึกตงิดใจและสงสัยในสิ่งที่เห็น แต่เพียงครู่เขาก็ละความสนใจจากเงินตรงหน้าแล้วเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ เขาต้องการให้ผู้ช่วยของเขาติดต่อเธอคนนั้นให้เขาก่อนเป็นอันดับแ

่ไหนอีก เขาได้แต่ก่นด่าผู้ช่วยในใจ พร้อมทิ้งตัวนั่งลงข้างเตียง แล้วโยนมือถือไว้ส่ง ๆ ใกล้ตัว ถอนหายใจด

ี้ไปได้ เขาคิดอะไรเรื่อยเปื่อยได้ไม่นาน เสียงมือถือก็ส่งเสียงแผดร้องขึ้นมา สายตาคมเข้มชำเล

หนมาไอ้ซัน ทำ

เด็กที่หมายมั่นปั้นมือว่าจะผูกปิ่นโตมาหนีหาย

่พี

ก็ต้องหุบปากฉับในทันทีเมื่อได้ยินเ

้มันรู้บ้างไอ้ซัน ที่ต้องมาทำงานกับกูไม่ใช่เพราะมาฝึกงานและเรียนรู้ทุกตำแห

ับใช้เหรอครับ วันนี้วันหยุด

นะ แต่แล้วไงใครจะกล้ากับนาย ยิ่งนายคนนี้เป็นนายคนพิเศษที่เป็

อคืนให้หน่อย ติดใ

อมค้อม เขาชอบอะไรที่มัน

นไหนครับพี

เพราะเมื่อคืนเขาทราบมาว่าคนที

ูกปิ่นโต ดูสะอาดดีด้วย จะได้ไม่ต้องคอยให้นายหาไปเรื่

่างชัดเจน กับอาทิตย์เขาคุ

ไปเคาะประตูเรียกนายตั้งนานแต่นายก็ไม่มาเปิดสักที รอแล้วรอเล่า เธอ

ั้ง แล้วเมื่อคืนนายเ

้หญิงคนนั้นจะเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง รีบไปจัดการให้เรี

่นายเขาเป็นวันนั้นของเดือนหรืออย่างไรกัน หงุดหงิด ฉ

บนา.

บประโยค ปลายสายก

ตู้ด

ต่ใจช

หน่อยไหม เขายอมให้เตชิณคนเดียวเท่านั้น เตชิณสั่งอะไรเขาก็ต้องทำอย่างไม่มีข้อแ

ุ่นทั้งวัน

หาสาวปริศนาที่อยู่กับเจ้านายเมื่อคืนนี้ให้เจอให้ได้ ไม่เช่นนั้นรับรองเ

างเตียง ก่อนจะทิ้งตัวลงบนที่นอน พร้อมพรูลมหายใจออกมาอย่างแรงเพื่อระบายความรู้สึกไม

ับผ้าผืนน้อยที่เขาเป็นคนโยนมันส่ง ๆ ไว้ปลายเตียง มือหนาหยิบมันขึ้นมาอย่างไม่คิดรังเกียจแม้แต่น้อย ‘แพนตี้ซีทรู’ สีเนื้ออ่อน ตกแต่งลูกไม้ปิดบังตรงเป้าเพียงเล็กน้อย เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ดของโรงแรมห้าดาว อาทิตย์ยืนรออยู่หน้าห้องพักด้วยท่าทางร้อนรนกระวนกระวายราวกับมีส

างใจจดใจจ่อ เขามองหน้าผู้ช่วยอย่างอาทิตย์ พร้อมส่งสายตาคาดคั้นจะเอ

ามา

ามถึงสิ่งที่เขาต้อง

ิงคนนั้นไม่ใช่เด็กไซด์ไล

มาก มันแน่นจนเขาแทบจะหายใจหายคอไม่ออกอยู่แล้ว และถ้าหากนาย

ไอ้ซัน เป็นอะไรของมึงอีกเนี่ย ต้องทำให้หงุดหงิดอารมณ์เสียได้ทุกวัน แล้วดูทำหน้าเข

้แต่น้อย ห้องพักส่วนตัวของเขาใครจะเข้ามาได้ถ้าไม่ได้รับอนุญาต ท่า

็นใคร นายคิดดี ๆ สิครับ ได้โปรดคิ

ป็นไปได้ยังไงที่จะไม่รู้จัก ยังไงเขาก็ไม่เชื่อเด

ป็นใครกูจะถามมึงไหม อย่

นนั้นจะเป็นใครไปได้อีกเล่า เขานึกไม่ออกเลย ไม่เข้าใจว่าอาทิตย์จะโ

ผมคิดว่านายก็น่าจะเคยเจอเธอบ้าง นี่มันเรื่องใหญ่น

าเธอเป็นใคร ถ้ารู้ว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ก็รีบ

.เธอก็คือ

้อมเสียงรองเท้าส้นสูงของใครสักคนเข้ามาขัดจังหวะเสี