icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

รักนั้นที่เคยมองผ่าน

บทที่ 4 ความหวังที่ไม่ควรหวัง

จำนวนคำ:851    |    อัปเดตเมื่อ:01/12/2023

นส่งขึ้นรถ ลดาพรเองก็เช่นกัน

นุกล่ะ ไม่ได้ไปเที่ยวต่างจ

่เข้าบ้านเถ

รถ ลดาพรยิ้มอย่างมีความสุข เมื่

่นไม่เคยได้ไปเที่ยวไหน ตั้งใจเรียน เรียนจบรีบก

ม่ได้ที่คู่หมั้นเอ่ยเช่

ใครจะแย่งกันห

ีซุกไว้นะคะ เป็นอย่างนั้น ลดาไ

ต่เด็ก และยืนยันว่าไม่มีเรื่องน

จิตใจกัน ขอบคุณมากเลย ลดาคื

ม่อยู่ ทว่าทุกคนแค่ทางผ่าน ไม่นับว่าตนผิด เพราะทุกคนต่างเต็มใจที่จะมา จะจาก

ือ ในรถคันนั้นเขาเห็นผู้หญิงอีกคนที่จ้องเขาด้วยดวงตาเศร้า แม้อยู่ไม่

ธอจะดูแลเขาดีกว่าใครๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่เขาก็ให้ได้เพียงเท่านั

งง ตาพร่าจนเพื่อนสาวสะกิด “ลงมาสิยายชลนั

น้ำหกใส่เพราะมัวแต่มองดลทัช และเมื่อเพื่อนมาจับมือเ

ลอย่าลืมดูแลยายคนว่ายน้

ภาและขยี้ผมลูกสาวที่

ะคุ

่อชอบกล เนี่ยเหมือนโดนบังคับให้ไป

๊ะ ป้าไม่ค่อยสบาย และเราไม่อยา

ีบออกตัวให้เพื่อนเข้าใจ นาง

อหรือ

ะคุณป้า ข

แม่จะออกไปข้างนอกหน่อย เที

ดพ่อ ชลรัมภามองผู้ชายตัวโตที่มีเค้าความหล่อ ไม่ต่า

อบครัวที่แสนอบอุ่น เธอหวังจริงๆ จะมีบ

ารจะคิดเรื่องแบบนี้ให้เสียเวลา ต

จเลิกคิดถึ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ให้เป็นความลับตลอดไป2 บทที่ 2 มาถึงวันที่แยกย้าย3 บทที่ 3 มาถึงวันที่ต้องแยกย้าย 24 บทที่ 4 ความหวังที่ไม่ควรหวัง 5 บทที่ 5 ความหวังที่ไม่ควรหวัง 26 บทที่ 6 เย็นชามากเกินไปหรือเปล่า7 บทที่ 7 ไฟสวาทยังไม่มอดดับ8 บทที่ 8 คนหนึ่งรัก คนหนึ่งชิงชัง9 บทที่ 9 การแก้แค้น10 บทที่ 10 ไม่รักก็อย่าหันมามอง11 บทที่ 11 อีกหนึ่งคืนที่กล้ำกลืน12 บทที่ 12 เพียงเธอที่ผิด13 บทที่ 13 อย่าไปให้ค่าเขา พอกันที14 บทที่ 14 เงินสงเคราห์ก้อนสุดท้ายแลกกับไปให้พ้นหน้าเขา15 บทที่ 15 ขอให้คุณโชคดี ขอให้มีความสุข16 บทที่ 16 ไปจากเมืองกรุง17 บทที่ 17 ยอมรับว่าหน้าด้าน18 บทที่ 18 เรื่องปวดใจของดลทัช19 บทที่ 19 ไปถามให้รู้เรื่อง20 บทที่ 20 หัวใจสับสน21 บทที่ 21 คำพูดที่จำไม่ลืม22 บทที่ 22 รักษาระยะห่าง23 บทที่ 23 เลิกคิดเลิกฝัน24 บทที่ 24 หึงก็ดีสิ25 บทที่ 25 ไม่พร้อมยอมรับการเปลี่ยนแปลง26 บทที่ 26 ไม่อยากเป็นตัวสำรอง27 บทที่ 27 ยอมเพราะรัก28 บทที่ 28 ต้องรอคอย เมื่อทำเขาไว้มาก29 บทที่ 29 ไม่เคยอยากมองผ่าน30 บทที่ 30 ไม่เคยอยากมองผ่าน 2