Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
รักนั้นที่เคยมองผ่าน

รักนั้นที่เคยมองผ่าน

ลิขิตนางฟ้า

5.0
ความคิดเห็น
6.2K
ชม
30
บท

เขาทิ้งเธอไว้ไปในวันฝนพร่ำเพื่อไปหาคนรักที่รอคอยมาเนิ่นนาน ความฝันที่จะได้เคียงคู่พลันมลายลง เธอเป็นแค่คนผ่านทาง เธอจะไม่ร้องไห้ แต่ทำไม น้ำตาไหลไม่หยุดแบบนี้เล่า ------------------------ เพราะยินยอมพร้อมใจเป็นเด็กเลี้ยงของหมอดลทัช เมื่อเขาจะจากไป โดยที่ไม่บอกกล่าวล่วงหน้า ชลรัมภาจำต้องยอมรับความทุกข์ ความปวดร้าวให้ได้ ทว่าเมื่อต้องเจอหน้าเขาอยู่ร่ำไป เพราะเธอคือเพื่อนรักน้องสาวเขา เธอจะทำตัวเช่นไรดี ให้เขาไม่สมเพช ไม่เห็นน้ำตาที่ไม่มีค่าของเธอ

บทที่ 1 ให้เป็นความลับตลอดไป

“ชล ชลได้ยินป้าหรือเปล่า”

เสียงที่ดังอยู่ด้านนอกทำให้ชลรัมภา หญิงสาวร่างโปร่งบางสมส่วน ผิวขาวซึ่งกำลังดูดฝุ่นในห้องนอนใหญ่รีบหยุดงานในมือ เดินไปเปิดประตูขานรับป้า

“ป้าผกามีอะไรคะ ไหนว่าจะไม่มา”

ผกากรอง หญิงวัยห้าสิบปีที่สูงราวนางแบบยังมีเค้าความสวยเดินมาใกล้หลานและจับตรงแขนเบาๆ

“ป้าไปธนาคารมา เสร็จก็รีบมาเลยเนี่ย ว่าแต่ใกล้เสร็จแล้วสินะ เรียบร้อยดีมาก”

ป้ามองรอบๆ ห้องกว้างซึ่งเป็นคอนโดมิเนียมหรูของลูกค้า ชลรัมภาพยักหน้า ปาดเหงื่อที่หน้าผากไปด้วย

“ใกล้แล้วป้า ว่าแต่ที่นี่หรูจังเลยค่ะ เป็นของชาวต่างชาติหรือคะ เหมือนจะไม่ค่อยได้มาอยู่”

ปกติบริษัทที่ป้ารับจ้างทำความสะอาดให้เป็นชาวต่างชาติ ครั้งนี้หญิงสาวจึงคิดเช่นนั้นอีก

นางผกากรองเดินไปช่วยหลานเก็บอุปกรณ์

“ไม่รู้สิ ไม่เคยเห็นเจ้าของ บริษัทส่งงานมาให้ ป้าก็แค่มาทำงาน ที่นี่เพิ่งมาสองครั้งเองจ๊ะ ไปๆ คงหิวแล้ว ช่วงนี้มีสอบด้วย ป้ากวนเราแล้วเด็กเตี้ย”

ชลรัมภาไปล้างมือ พูดแง่งอน

“ป้าผกาคะ ชลสูง 159 เซนฯ แล้วนะ นับว่าไม่เตี้ย ถ้าใส่ส้นสูงก็สูงอีก ใครจะหุ่นนางแบบเหมือนป้าล่ะ สูง170 กว่า”

“แหมแค่หยอกจ้า ไม่ต้องสูงมากก็สวยดี ผู้ชายบางคนก็ไม่ได้ชอบคนตัวสูงมากนี่น่า ขายออกแน่ๆ เราน่ะ ไปๆ อย่าพูดมากเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”

“ไม่เป็นไรค่ะ นานแล้วไม่ได้มาช่วยป้า และต่อไปเมื่อเรียนจบ ได้ทำงานดีๆ เงินเดือนเยอะๆ ชลจะให้ป้าเกษียณเสียที เหนื่อยมามากเพราะหลานคนนี้”

ป้ายิ้มภูมิใจ กวักมือให้ออกไปข้างนอก ชลรัมภาหยิบกระเป๋าใบเล็ก เดินตามหลังป้า

เมื่อเปิดประตูห้อง ป้าถอยห่างประตู ซ้ำดึงแขนเธอ ชลรัมภาซึ่งก้มหน้าหยิบหวีเพื่อหวีผมที่ค่อนข้างยุ่งถอยตามแรงป้า ไม่ได้มองว่าป้าหลบใคร จนกระทั่งได้ยินเสียงคุ้นหู ชลรัมภาจึงแหงนหน้าขึ้น ก่อนจะยืนอึ้งอยู่ข้างหลังป้า

ขณะนั้นเธอไม่ได้รับฟังว่าป้าพูดอะไรกับหญิงสาวสวยตรงหน้าป้า สายตาเธอจ้องชายหนุ่มที่คุยมือถือไม่สนใจใครตาไม่กระพริบ กระทั่งป้าดึงแขน เธอจึงพาขาชาๆ ตามป้าไป

“ไปๆ ชล เจ้าของห้องมาแล้ว นี่ยืนเหม่ออะไรหรือเรา”

ชลรัมภายังเหลียวหลังมองคนที่ยังสนใจคุยมือถือ ก่อนที่เขาจะโดนดึงเข้าห้องโดยสาวสวยที่ยืนข้างๆ วินาทีนั้นชลรัมภารู้สึกตัว เธอขยับปากเอ่ยขึ้นด้วยเสียงสั่นๆ

“ผู้หญิงคนนั้น เขา เขามากับใคร”

“นั่นคงเป็นเจ้าของห้อง หมายถึงผู้ชายน่ะ ส่วนผู้หญิงเธอบอกเพิ่งกลับมาจากเมืองนอกน่ะ ที่นี่ก็รู้แล้วใช่ไหม ที่แท้เป็นคอนโดฯ หรู ของคู่รักน่ะ แต่ต่อไปป้าคงต้องมาบ่อยๆ เพราะผู้หญิงคนนั้นบอกว่า จะกลับมาอยู่ที่นี่แล้ว ไม่ไปเมืองนอกแล้ว”

ชลรัมภาบีบมือทั้งสองของตนสุดแรง พิงผนังลิฟต์ หรุบสายตาลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น

คนนี้เหรอคือคนที่คุณหมอดลทัชรอคอย และทำให้เขาไม่สนใจเธอทั้งที่เธอดูแล ปรนนิบัติเขาอย่างเต็มที่ ตลอดเวลาที่กลายเป็นคนของเขา

คนของเขา บางทีเธอโมเมคำนี้ขึ้นมาเอง เขาไม่เคยคิดอะไรแบบนี้สักหน่อย คิดแล้วก็ปวดแปลบที่ใจ เมื่อมาเห็นคาตา เจอความจริง ว่าที่แท้ตนไม่มีค่าเลยสำหรับผู้ชายที่รัก

คงหมดเวลาหลอกตนเอง

เมื่อครู่ผู้หญิงคนนั้นสวยมาก หญิงสาววัยยี่สิบสองปีก้มมองตนเอง และอดเปรียบเทียบตนกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้

ต่างกับทุกอย่าง ราวฟ้ากับเหว ต่อไปเธอคงต้องทำใจอย่างที่เคยคิดไว้สินะ

พลันอยากร้องไห้โฮ เพราะตลอดเวลาที่เธอดูแลดลทัช เธอทำไปเพราะความรัก แม้เขามองว่าเธอทำเพราะเงิน เธอไม่เคยสนใจคัดค้าน หวังให้เขารู้เองในสักวัน ว่าทำไปเพราะรัก เสน่หา…

ทว่าต่อจากนี้ เธอคงไม่จำเป็นต้องพิสูจน์คำนั้นกับเขาแล้ว

คนสำคัญในใจกลับมา มีตัวตนอย่างที่เคยได้ยินเพื่อนพูด เธอควรยอมรับความจริง เลิกหลอกตนเองซะที

“หน้าซีดจังเป็นอะไรชล”

ป้าเอ่ยถามขณะที่ใจว้าวุ่น ชลรัมภากระพริบไล่น้ำตาและฝืนยิ้มให้ป้า

“หิว ไปค่ะไปหารถกัน จะได้กลับบ้านไปทำกับข้าวอร่อยๆ ”

“ป้าเตรียมไว้ให้แล้วล่ะ เด็กดี ขยันก็ต้องดูแลหน่อย ดูสิช่วงนี้อ่านหนังสือเยอะผอมไปนะเรา ติวบ้านเพื่อนน่ะเพลาๆ บ้างนะ ไหนต้องออกไปทำงานช่วงวันหยุดอีก ผอมลงจริงๆ”

ป้าจับมือไปโบกรถไป ปากก็ชมเธอทั้งสั่งสอนอย่างที่ทำเสมอ คราวนี้หญิงสาวยิ้มแห้งแล้ง

ติวบ้านเพื่อน ทำงาน ถ้าป้ารู้เรื่องงานที่ทำคงเสียใจมาก แต่ต่อไปทุกอย่างที่เธอทำมาเกือบปีคงไม่เกิดขึ้นแล้ว

คนของเขามาเธอต้องไป แบบนี้ความลับก็ให้เป็นความลับตลอดไป แม้เสียใจ เธอก็พร้อมรับไว้คนเดียว ในเมื่อวันนั้นตัดสินใจเรื่องนี้เอง

ติดๆๆ

“ใครโทรมา”

“ดวงแขค่ะ”

เธอบอกป้าก่อนรับสายเพื่อนสนิท และต้องอึ้งไปเมื่อฝ่ายนั้นเอ่ยเรื่องที่กำลังทำให้เธอสับสนหัวใจ

“นี่แก แฟนพี่ชายฉันมาแหละ หลังสอบเสร็จเราได้ไปเที่ยวแน่ๆ เพราะพี่เขาต้องพาแฟนไปเที่ยว ฉันเองไม่ยอมให้พี่ขังไว้ในกรงหรอก ต้องไปบ้าง แกเตรียมตัวนะ ฉันโทรมาบอกก่อน เพื่อให้เตรียมตัว”

ดวงแขอยากไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนมานาน ดังนั้นแม้ไม่อยากไปชลรัมภาก็ไม่ปฏิเสธไปในทันที เธอเอ่ยกับเพื่อนเสียงเบา

“ถ้าไม่ช่วยป้าจะไปนะ”

“แกก็แบบนี้ทุกที แต่อย่าหวังจะขัดใจฉันได้ คราวนี้เราเรียนจบก็ควรไปฉลองสิก่อนจะแยกย้ายกัน”

เพื่อนตัดสายไป ชลรัมภาหลับตาลง ซุกศีรษะที่ซอกรถ คิดถึงพี่ชายของเพื่อนด้วยใจที่สับสน…

คุณหมอดลทัช จะไปเที่ยวเหรอคะ ดีจัง อยากเป็นคนนั้นที่คุณใส่ใจ ยอมทิ้งงานทิ้งการไป แต่เรื่องของเราไม่มีวันเป็นไปได้ ดังนั้นขอเวลาหน่อยนะคะ อย่าเร่งรัดกันเลย ได้โปรด

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ลิขิตนางฟ้า

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

โรแมนติก

5.0

อทิตยาคือหญิงสาวที่นายพลภัทรอุปการะไว้ตั้งแต่อายุสิบขวบ เธอรัก เคารพนายพลเหมือนพ่อแต่กลัวคุณหญิง ภรรยานายพลมาก ดังนั้นเมื่อโตเป็นสาวเธอก็ไม่กล้าเข้าใกล้นายพลอีก จนกระทั่งภัทรกร ลูกชายคนโตของนายพลเข้ามาแทรกซึมให้หัวใจที่ว้าเหว่อบอุ่นขึ้น เธอหลงรักเขาอย่างห้ามใจไม่ได้ เธอยอมเป็นคนในความลับ เพื่อรอวันที่จะได้ทะเบียนสมรสจากเขา แต่แล้ววันหนึ่งคนรักเขากลับมา เขาไม่รีรอที่จะมอบเงินให้เธอ ตัดสัมพันธ์ที่เธอหวงแหนลง แล้วเธอจะพูดอะไรได้ นอกจากทำตามที่เขาต้องการ ทว่าเมื่อรู้ว่าตั้งท้องเธอก็เปลี่ยนใจ อยากให้ภัทรกรรู้เรื่องลูก แต่เขากลับคิดว่าเธอโกหกเพราะคิดจะจับเขา หญิงสาวเสียใจมาก เธอยอมไปจากบ้านดลจิตรตามที่คุณหญิงสั่ง เพราะที่นี่ไม่มีใครช่วยเธอได้ นายพลเธอก็ไม่อยากให้เดือดเนื้อร้อนใจเพราะเธอ

ร้ายไม่เคยรัก

ร้ายไม่เคยรัก

โรแมนติก

5.0

เพราะอนาคตของน้องสาว เพราะแม่ พลอยหวาน สาวสมองขี้เลื่อยจึงต้องมารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ คีตะคราม เขาหล่อ แต่เขาร้าย แต่ไม่ปราณีเธอ แม้เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ วันที่หลานชายเขาฟื้นขึ้นมาจากการหลับใหล เธอรู้ว่าตนเองท้อง ทว่าพ่อของลูก คนใจร้ายคนนั้นไม่ยอมรับฟัง เขายังต้องการให้เธอไปให้ไกลตาหลานชายของเขา แต่กลับไปบ้าน สักวันคนบ้านนั้นอาจจะรู้เรื่องน้องสาว ที่ไม่เคยเหลียวแลพี่สาวอย่างเธอ ดังนั้นเธอต้องไปหางาน หาเงินเอาข้างหน้า คลอดลูกเมื่อไหร่ จะเอามาให้พ่อเขาก็แล้วกัน ไม่โกรธแม่ใช่ไหมลูก? เธอน้ำตาไหล เธอหวังลูกจะตอบกลับเป็นประโยคเดียวกับคำถามของเธอ

ความผูกพันที่ไร้ค่า

ความผูกพันที่ไร้ค่า

โรแมนติก

5.0

เรื่องราวของอัญชลียาผู้ซึ่งยึดมั่นในความผูกพัน จนกลายเป็นความรัก แม้รู้ว่าคุณอคินของเรามีให้แค่เงินและสัมพันธ์ทางกายเธอก็ยังไม่เปลี่ยนใจจากเขา จนกระทั่งวันที่ต้องลาจากมาถึง เพราะคนรักที่เขาสัญญาจะแต่งงานด้วยกลับมาจากเมืองนอก ความผูกพันของเธอก็ดูไร้ค่าจนน่าสมเพชตนเอง และเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายทำให้ความรักกลายเป็นความแค้น เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามกันในเล่มนะคะ ------ “ฉันไปนะอันอัน อย่าลืมฝากคีย์การ์ดไว้ที่เคาน์เตอร์นะ” “อะไรกันแค่คีย์การ์ด ฉันจะเอาไปทำไม” อันอัน เช็ดหน้าเดินไปหาเสื้อผ้า ดึงของใช้ตนเองออกมา” “เธอจะโมโหทำไม เอ๊ะ! หรือว่าคิดไม่ทำตามสัญญา อย่าเชียวนะ นั่นๆ ดึงไปให้หมดเลยเสื้อผ้าพวกนั้น” เขายืนมอง ปากก็พูดไล่อีกครั้ง หญิงสาวหันไปมองเขา “เลือดเย็นกับฉันจังเลยนะอคิน ทั้งที่เมื่อคืนปากบอกว่าชอบฉัน” อดไม่ได้จะตัดพ้อ แต่เขาคงฟังเป็นถ้อยคำน่ารำคาญ เพราะหันหลังหนีไปอีกครั้ง หยิบกุญแจรถขึ้น “เวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม กำลังมันส์จะให้พูดว่าเกลียดหรือไง เธอเองก็ชอบนี่น่า พอๆ อย่าหาเรื่อง นั่นเช็คนะ ดูแลตัวเองด้วย” อย่างน้อยยังมีน้ำใจ แม้จะออกมาเพราะเธอคาดคั้น อัญชลียาหันมองเช็ค ใจแห้งเหี่ยวเดินเข้าไปแต่งตัว พร้อมกับเจ้าของห้องหรูเดินห่างไป เสียงประตูปิดลง หญิงสาวผู้ไม่เคยแสดงความอ่อนแอ นั่งลงปาดน้ำตา ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ ทรายสีรุ้ง

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

โรแมนติก

5.0

เขารักคนอื่น กำลังจะแต่งงานกัน ในค่ำคืนหนึ่งเธอกลายเป็นของเขาด้วยความงงๆ อยากบอกเขาให้รับผิดชอบ เพราะไม่รู้จะทำอย่างไร แต่คนที่เขาจะแต่งงานเป็นคนที่เธอรัก เคารพ อารยายอมตัดใจ แม้อุ้มท้องและโดนพ่อด่าทอ ทุบตี ว่าแย่งของคนอื่นเธอก็ไม่อาจโต้แย้ง ---------------------- “อย่าเพิ่งไป” มือใหญ่คว้ามือเธอไว้ อารยาสะบัด “จะกลับแล้ว ถ้าคุยเรื่องไร้สาระ” “การที่เรานอนกันดุเดือดคืนนั้น เธอพูดว่าไร้สาระเหรอ ฉันคงจะคิดผิดเสียแล้ว ว่าเธอไร้เดียงสา” ดวงตาคมโตหันไปถลึงตา “พูดอะไรเงียบไปเลยนะ” โยธินหัวเราะขื่น “แสดงท่าทีแบบนี้ ยอมรับแล้วสินะ” อารยากำหมัดแน่น มองซ้ายขวา ที่นี่คงให้เธอตะโกนให้หายแค้นใจได้ “ยอมรับแล้วไง คุณก็ไม่สามารถทำอะไรให้ฉันกลับมาเป็นคนเดิม พอๆ เลิกพูดเรื่องนี้ อย่ามายุ่งกับฉันอีก!” ไม่คิดจะกลายเป็นคำพูดนี้ที่ปิดการสนทนา เธอแหงนมองท้องฟ้า ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล ไม่มีอะไรดีขึ้น จะร้องไห้ไปทำไม “เธอหวังอะไรล่ะ น่าจะรู้ฉันจะแต่งกับพี่สาวเธอเท่านั้น” อารยากำหมัดแน่น พลั่ก! “โอ้ย!” โยธินกุมจมูก สบถเสียงดัง “เธอเป็นบ้าอะไร เจ็บนะ” “ให้คุณมีสติและคิดบ้าง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ฉันเคยอ้อนวอนอะไรคุณบ้าง ฉะนั้นอย่ามาตัดสินว่าฉันคิดหรือไม่คิดอะไร เข้าใจไหม” โยธินอึ้งไปแต่ไม่ยอมแพ้ “ผู้หญิงเก็บกด อยากลองจะว่างั้น แล้วทำไมไม่บอกกันดีๆ ล่ะ แอบลอบเข้าไปมันคงเร้าใจใช่ไหม ก็แน่ล่ะ หุ่นผมมันคงน่ากิน” อารยายกมือจะซัดอีกครั้งแต่กลับโดนรวบที่เอว ก่อนใบหน้าบึ้งตึงจะก้มลงมาบดจูบปากเธอ หญิงสาวพยายามกระทืบเท้าเขาและดิ้น คนบ้านี่ ทำอะไรอีก

พันธนาการรักนางบำเรอ

พันธนาการรักนางบำเรอ

โรแมนติก

5.0

จังหวะนั้นประตูเปิดออกสุดแรง พูดหันมองก่อนจะหดมือ ทำตัวเล็กลีบ “เป็น เป็นลมไปเรียบร้อยครับ” วงศกรไม่ถามอะไร จับชีพจรที่ข้อมือ จับแก้มแดงแจ๋ “ทำไมหน้าแดงขนาดนี้” อายหมอมั้งครับ “เอ่อ โดดแดดครับ” “ก็ไอ้พูดไม่มีหมวก ไม่มีเสื้อให้เลย พาไปสอนเก็บองุ่นทั้งที่แดดเปรี้ยงครับคุณหมอ” วงศกรหันมองพูด “ผมไม่รู้ว่าคุณเค้ากระหม่อมบาง อีกอย่างคุณบอกโอเค” “ออกไปก่อน” สองพ่อลูกลุกขึ้นพร้อมกัน วงศกรหาผ้าเย็นมาเช็ดใบหน้า ลำคอที่เปลี่ยนสีชัดเจน โง่ที่สุด หรือไม่ก็เรียกร้องความสนใจ “โอ้ย!” วงศกรมองมือที่หยาบกร้านซึ่งจับหน้าท้อง หมอหนุ่มเริ่มการตรวจทันที ขณะนั้นคนป่วยรู้สึกตัว เธอถอยห่างร่างใหญ่ที่นั่งใกล้ๆ พลางลำดับเหตุการณ์

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

โรแมนติก

4.7

ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง

เมืองแฟนตาซี

5.0

หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้

กุหลาบในเปลวไฟ

กุหลาบในเปลวไฟ

โรแมนติก

5.0

หลังจากแต่งงานมาสามปี ฮั่วเป่ยอวี๋ไม่เพียงแต่เย็นชากับเสิ่นเจียงหนานเท่านั้น แต่ยังคบชู้ ทำให้เสิ่นเจียงหนานผิดหวังมาก เขาก็แค่ชายเจ้าชู้นี่เอง หลังจากหย่ากันอย่างเด็ดขาด เธอก็มุ่งหน้าไปทำงาน ในฐานะนักออกแบบชั้นนำ แพทย์ผู้อัศจรรย์ และแฮ็กเกอร์เก่งๆ เธอเชี่ยวชาญหลายๆ ด้านและกลายเป็นเจ้าหญิงที่ทุกคนชื่นชมและเป็นที่ต้องการ ในที่สุด ฮั่วเป่ยอวี๋ก็ตระหนักถึงสิ่งที่เขาสูญเสียไปและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาชนะใจเธอ แต่เขากลับเห็นเธอจัดงานแต่งงานแห่งศตวรรษร่วมกับชายอีกคน เมื่องานแต่งงานของคนสองคนถูกถ่ายทอดสดบนป้ายโฆษณาที่ใหญ่ที่สุดในโลก-- เผ๋ยเหยียนหลี่สวมแหวนให้เธอ และประกาศให้โลกได้รับรู้อย่างท่วมท้น "เสิ่นเจียงหนานเป็นภรรยาของผมและเธอเป็นสมบัติล้ำค่าสำหรับผม ใครกล้ามาแตะต้อง ต้องเจดีแน่!"

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

โรแมนติก

5.0

องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้

สุดที่รักของจักรพรรดิ

สุดที่รักของจักรพรรดิ

โรแมนติก

5.0

หลังจากดูแลสามีมาเป็นเวลาสามปี เมื่อเห็นสามีสอบติดขุนนาง เฉียวชูเยว่ก็นึกว่าชีวิตดีๆ จะมาแล้ว แต่กลับไม่รู้ว่าสามีเป็นคนโลภ และเจ้าชู้ เพื่อจัดการปัญหาให้สามี เฉียวชูเยว่เสียตัวให้กับจักรพรรดิโหดร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อชีวิตและอนาคตของสามี นางได้แต่อดทนเอาไว้ จากนั้น สามีของนางก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิ และถูกเลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ เมื่อสามีของนางกำลังเพลิดเพลินอำนาจและสาวสวยนั้น นางกำลังรับใช้กับจักรพรรดิอย่าง้อยใจ แต่ไม่คาดคิดว่าความพยายามของนางได้แลกกับใบหย่าจากสามี ในวันแต่งงานของสามี นางถูกฆาตกรไล่ตามและตกลงไปในโคลน เมื่อนางหมดหวังนั้น จักรพรรดิก็มายืนอยู่ตรงหน้านาง "มาเป็นคนของข้าสิ และจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าอีก!"

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

โรแมนติก

4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
รักนั้นที่เคยมองผ่าน
1

บทที่ 1 ให้เป็นความลับตลอดไป

01/12/2023

2

บทที่ 2 มาถึงวันที่แยกย้าย

01/12/2023

3

บทที่ 3 มาถึงวันที่ต้องแยกย้าย 2

01/12/2023

4

บทที่ 4 ความหวังที่ไม่ควรหวัง

01/12/2023

5

บทที่ 5 ความหวังที่ไม่ควรหวัง 2

01/12/2023

6

บทที่ 6 เย็นชามากเกินไปหรือเปล่า

01/12/2023

7

บทที่ 7 ไฟสวาทยังไม่มอดดับ

01/12/2023

8

บทที่ 8 คนหนึ่งรัก คนหนึ่งชิงชัง

01/12/2023

9

บทที่ 9 การแก้แค้น

01/12/2023

10

บทที่ 10 ไม่รักก็อย่าหันมามอง

01/12/2023

11

บทที่ 11 อีกหนึ่งคืนที่กล้ำกลืน

06/12/2023

12

บทที่ 12 เพียงเธอที่ผิด

07/12/2023

13

บทที่ 13 อย่าไปให้ค่าเขา พอกันที

08/12/2023

14

บทที่ 14 เงินสงเคราห์ก้อนสุดท้ายแลกกับไปให้พ้นหน้าเขา

09/12/2023

15

บทที่ 15 ขอให้คุณโชคดี ขอให้มีความสุข

10/12/2023

16

บทที่ 16 ไปจากเมืองกรุง

11/12/2023

17

บทที่ 17 ยอมรับว่าหน้าด้าน

11/12/2023

18

บทที่ 18 เรื่องปวดใจของดลทัช

11/12/2023

19

บทที่ 19 ไปถามให้รู้เรื่อง

11/12/2023

20

บทที่ 20 หัวใจสับสน

11/12/2023

21

บทที่ 21 คำพูดที่จำไม่ลืม

11/12/2023

22

บทที่ 22 รักษาระยะห่าง

11/12/2023

23

บทที่ 23 เลิกคิดเลิกฝัน

11/12/2023

24

บทที่ 24 หึงก็ดีสิ

11/12/2023

25

บทที่ 25 ไม่พร้อมยอมรับการเปลี่ยนแปลง

11/12/2023

26

บทที่ 26 ไม่อยากเป็นตัวสำรอง

11/12/2023

27

บทที่ 27 ยอมเพราะรัก

11/12/2023

28

บทที่ 28 ต้องรอคอย เมื่อทำเขาไว้มาก

11/12/2023

29

บทที่ 29 ไม่เคยอยากมองผ่าน

11/12/2023

30

บทที่ 30 ไม่เคยอยากมองผ่าน 2

11/12/2023