จังหวะนั้นประตูเปิดออกสุดแรง พูดหันมองก่อนจะหดมือ ทำตัวเล็กลีบ “เป็น เป็นลมไปเรียบร้อยครับ” วงศกรไม่ถามอะไร จับชีพจรที่ข้อมือ จับแก้มแดงแจ๋ “ทำไมหน้าแดงขนาดนี้” อายหมอมั้งครับ “เอ่อ โดดแดดครับ” “ก็ไอ้พูดไม่มีหมวก ไม่มีเสื้อให้เลย พาไปสอนเก็บองุ่นทั้งที่แดดเปรี้ยงครับคุณหมอ” วงศกรหันมองพูด “ผมไม่รู้ว่าคุณเค้ากระหม่อมบาง อีกอย่างคุณบอกโอเค” “ออกไปก่อน” สองพ่อลูกลุกขึ้นพร้อมกัน วงศกรหาผ้าเย็นมาเช็ดใบหน้า ลำคอที่เปลี่ยนสีชัดเจน โง่ที่สุด หรือไม่ก็เรียกร้องความสนใจ “โอ้ย!” วงศกรมองมือที่หยาบกร้านซึ่งจับหน้าท้อง หมอหนุ่มเริ่มการตรวจทันที ขณะนั้นคนป่วยรู้สึกตัว เธอถอยห่างร่างใหญ่ที่นั่งใกล้ๆ พลางลำดับเหตุการณ์
การนั่งมองดูสายฝน น้ำทะเล ทำให้ใจที่แห้งแล้ง สับสนชุ่มฉ่ำเสมอ แม้หยดน้ำตาจะไหลจากหางตาเพราะเรื่งเศร้าในชีวิตแต่การได้คิดถึงผู้ชายคนหนึ่งที่เจอในวันสายฝนพร่ำ ซึ่งใครจะคาดคิด เขาคนนั้นเป็นเสมือนน้ำหล่อเลี้ยงใจมาตลอดหนึ่งปี แม้เขาไม่ได้ให้ทุกอย่าง แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกขาดอะไร วันที่ท้อใจได้ซบไหล่กว้างบ้างก็คงเพียงพอ
“คิดอะไรอยู่หรือ”
เสียงทุ้มดังใกล้ใบหู หญิงสาวลืมตาขึ้นสบในตาคมเข้มที่มองมาอย่างอ่อนโยน เธอกอดไหล่เปล่าเปลือย ส่ายหน้าจนผมยาวสีดำสลวยสยายน่ามอง
คนบนร่างแนบใบหน้าลงมาคลอเคลียแก้มนุ่ม เลื่อนริมฝีปากร้อนมาประกบแทรกลิ้นเข้าควานหาความหวาน ตติยากรแลกลิ้นจูบตอบให้เขาพึงใจที่สุด ลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระหวัดรัดรึง ร่างกายที่เพิ่งไปสวรรค์ชั้นฟ้าพร้อมลุกเป็นไฟเมื่อเข้าใกล้กันยิ่งขยับแนบชิด
ทรวงสล้างขาวปานน้ำนมโดนดูดดื่มอย่างรุนแรง ร่างอวบสวยไม่สามารถนอนนิ่ง เผยอแผ่นหลังจากเตียงนอนด้วยความเสียวซ่าน
“คุณบีขา…”
“ร้อนหรือยัง พร้อมอีกครั้งหรือเปล่า สำรวจหน่อยสิ”
หญิงสาวหน้าแดงก่ำ นิ้วใหญ่เลื่อนไปบริเวณเนินเนื้ออวบหน้าขาช้าๆ กอบกุมเนินเนื้ออวบ หยอกเย้าเกสรที่ฉ่ำน้ำหวาน ส่งนิ้วเข้าไปพิสูจน์เส้นทาง
“ร้อนมาก เปียกชื้นมาก”
ตติยากรครางเสียงกระเส่าเมื่อคุณบีเริ่มแยกขาเธอให้กว้าง ดันกายใหญ่โตเข้าใส่ร่างเธออย่างรุนแรง “อ้า คุณบีขา อื้อ เสียวค่ะ” หญิงสาวดิ้นเร่าๆ ครางเสียงหวานเพราะสุดจะอดกลั้น เนื้อหน้าขากระทบกันเสียงดัง เพราะไม่อาจรอเวลาแห่งความสุข ร่างอวบเด้งรับการเสยแทงความรัญจวนกำลังจะทำให้เธอหายใจไม่ทัน ใบหน้าหล่อเหลามีเหงื่อพลิกให้กางขาหันหลัง หญิงสาวแยกขากว้าง คุณบีใช้ลิ้นเลียแผ่นหลัง ความเสียวสยิวทำให้ยิ่งดิ้นพล่านส่ายหน้าไปมาเพื่อให้เขาช่วยปลดปล่อยจากความทรมาน ภาสกรคือผู้ชายที่มอบทุกอย่างกับเธอ สร้างชีวิตใหม่ให้ เธอรักเขาสุดหัวใจ ตอนไหนนั้นไม่ทันรู้ตัว แต่รู้ว่าคลั่งไคล้ รักมาก
“ใกล้หรือยังติยา”
เสียงพร่าชิดใบหู ขณะที่เขายังเสยสอดเข้ามาไม่ยั้ง ทางรักลื่นไหลเปียกแฉะ บีบรัดสนองตามธรรมชาติของร่างกาย เธอผวากอดร่างใหญ่แน่นเมื่อเขาแกล้งสอดใส่รุนแรง ร่างใหญ่รู้ว่าร่างกายเธอเสียวซ่านพร้อมสำหรับขึ้นสู่สวรรค์ เขาซอยรัวเร็ว
“อ้าดีไหม ดีหรือเปล่า”
“คุณบี คุณบี เร็วค่ะ”
สองขาหญิงสาวแยกให้กว้างเพื่อเปิดทางให้ชายหนุ่มมอบความสุขได้ง่ายขึ้น
“คุณบี อื้อ เร็วค่ะ ติยาใกล้แล้ว”
โดนกระทุ้งสุดแรงเสียงวอนขอยิ่งดัง มือชื้นเหงื่อจิกผ้าปูที่นอนแน่น หญิงสาวยกก้นให้สูงรับอารมณ์รุนแรง สนองให้เขาสุขใจเหมือนที่เขามอบให้เธอ
“เข้ามาอีกค่ะ ติยาพร้อม…อ้า อื้อ ซี้ด”
ร่างใหญ่โจนจ้วงความแข็งแรงเพราะเขาเองกำลังกัดกรามแน่นด้วยความต้องการ
“อ้า…”
ความยาวใหญ่กดแช่ค้าง ติยาจิกผ้าปูที่นอนแน่น
เธอมีความสุขแทบจะสำลัก ด้านในที่เพิ่งได้น้ำรักตอดรัดความใหญ่โตตุ๊บๆ
ร่างใหญ่พลิกกายลง เธอหันมองด้วยดวงตาหมองเศร้า ไม่อยากจากกันเลย วันนี้เธออยากกอดเขาอีก มีเรื่องไม่สบายใจทีไหรอยากอยู่ในอ้อมแขนอบอุ่นและเร่าร้อน ช่วยให้ความเศร้าในใจคลายลง
นางบำเรออย่างเธอ นานวันจะต้องการมากกว่าที่เคยตกลงกับเขา หลายครั้งตติยากรอยากให้คุณบีคิดว่าเธอเป็นมากกว่านางบำเรอ
อยากขอความรัก ขอมากกว่าเซ็กซ์
ไม่มีทางเป็นไปได้ ผู้ชายเพียบพร้อมอย่างเขาจะยกย่องเธอในที่สว่าง
“คิดอะไรอยู่หึ”
“เปล่าค่ะ ติยาไปเอาน้ำให้นะคะ”
“วันนี้หมดแรงไปเยอะเลย เร็วหน่อยก็ดีครับ”
เสียงเป็นงานเป็นการแต่นุ่มนวล ใจที่แห้งแล้งดีขึ้น หญิงสาวรีบคว้าผ้าขนหนู แต่มือใหญ่แย่งไปถือไว้
“เดินไปแบบนั้นแหละ ลืมหรือไรอยู่กับฉันสองคนห้ามใส่เสื้อผ้า ถ้าวันไหนลืมจะไม่ให้นอน”
ทำไมจะจำไม่ได้ แต่วันนี้เธอมีเรียน ตติยากรหาญกล้าลูบแก้มที่มีหนวดเครานิดหน่อย
“ติยาต้องไปเรียนนะคะ”
คำบอกกล่าวไม่ทำให้ดวงตาคมเข้มเปลี่ยนใจ เขามองหน้าอกใหญ่ด้วยความพิศวาส ตติยากรใบหน้าร้อนซู่วางผ้าขนหนูลง รีบเดินไปหยิบน้ำดื่ม
ไม่ว่ายังไงต้องยอมเขาอีกแน่ๆ เขามักจะเรียกร้องต้องการมากขึ้นหากเธอว่าไม่ได้ เขามันชอบแกล้ง
แต่เธอมีความสุขกับสิ่งนี้ ตติยากรหน้าอกชูชันเมื่อคิดว่าถ้าโดนทำโทษจะเป็นแบบไหน
ดังนั้นเมื่อออกมาก เธอจึงมีเสื้อกล้ามติดตัวมาด้วย แต่ปิดหมิ่นแหม่แค่หน้าขา เนินสามเหลี่ยมโผล่อออกมาดูเย้ายวน และมันได้ผลเพราะนัยน์ตาคนบนเตียงวาวโรจน์ เขารับน้ำในมือขึ้นดื่ม แต่ไม่หมด ที่เหลือน้อยนิดโดนราดลงบนร่างกายเธอ
“อือคุณบี”
“ลองดีกับฉัน ฉันจะเสยเธอให้จมเตียง หรือให้เก้าอี้หักดี หลายวันแล้วไม่ได้ขย่มเธอที่เก้าอี้”
อยากโดนเขาพันธนาการด้วยความรัก ไม่ใช่ความใคร่ ในเมื่ออยากได้ เธอจะลองหน้าด้าน ทำทุกอย่างให้ถึงใจผู้ชายตรงหน้า ตติยากรเลียริมฝีปากบวมเจ่อ ค่อยๆ ปลดเสื้อกล้ามออกจากไหล่ที่ชื้นน้ำดื่ม อีกมือไล้ปลายยอดถันที่เด่นชัดเพราะเสื้อโดนน้ำ
“มานี่เลย”
ร่างเปล่าเปลือยมีแค่แววพิศวาสดึงเธอด้วยความรุนแรงไปที่เตียง ให้เธอยืนจับขอบเตียง แยกขา
สวบ!
ความยาวใหญ่สวนแทงจนหญิงสาวตัวงอ
“อ้า คุณบี ติยาจุกนะ”
“ยั่วฉัน ต้องโดนแบบนี้เดี๋ยวก็สนุก แยกขาอีก เอื้อมมือมาจับขาไว้”
สะโพกสอบเริ่มสวนแทง มือข้างหนึ่งจับเอวเธอแน่น อีกมือเอื้อมมาบีบบี้ปลายเกสร ตติยากรส่ายสะโพกร่อน
“อ้า อ้า คุณบีขา โอ้ เสียวมาก”
“ชอบหรือเปล่าแรงๆ”
เขากดเน้น ส่ายวน หญิงสาวเด้งรับเป็นจังหวะ เสียงบอกว่าพึงพอใจ และเร่งการสวนแทง น้ำรักเริ่มเจิ่งนอง ทว่าก่อนเธอจะได้กรีดร้องเขาก็หยุด และละเลงชิวหาที่หน้าขาอย่างมูมมาม ฟันกัดเม้มปลายเกสร หญิงสาวส่ายร่อย แยกขากว้าง น้ำรักไหลเต็มหน้าขา
“น้ำมากแบบนี้ ไม่ได้หยุดแค่ยกนี้หรอกสาวอวบ”
ว่าแล้วจับเธอไปที่เก้าอี้เขานั่ง ให้เธอกดทับความยาวที่ชี้โด่ ตติยากรเหงื่อซึมทั่วร่าง ท้องน้อยเรียกร้องความสุขรัญจวน เธอหย่อนก้นลงช้าๆ
สวบ! ความยาวใหญ่สวนแทงขึ้นมา
“อ้า…คุณบี”
สุดจะทานทนความรัญจวน เธอส่ายร่นสุดแรง เด้งแผ่นหลังเพื่อการผสานที่ลงตัว และลึก
ปากเร่าร้อนเข้าครอบครองหน้าอกจ้ำแดง ความเสียวซ่านยิ่งทวีคูณ น้ำรักไหลจนทางรักมีแต่ความสุขระหว่างการสอดรับ
พับๆๆๆ
“เก้าอี้ตัวนี้แข็งแรง โยกมาเลย อ้าส…”
“อ้า เสียวคุณบีขา ไม่ไหวแล้ว”
เด้งรัวๆ ตอกอัดรัวเร็ว
สวรรค์วิมานจากนางบำเรอคนนี้ช่างเย้ายวนใจ
คุณบีหรือภาสกรมองใบหน้าเซ็กซี่ด้วยความต้องใจ เสน่หา
บทที่ 1 คือทุกอย่างในชีวิต
27/08/2022
บทที่ 2 ไม่นานคงต้องไป
27/08/2022
บทที่ 3 อยู่กับความหวัง
27/08/2022
บทที่ 4 เขามีความสุข เธอพร้อมยอมรับ
27/08/2022
บทที่ 5 คู่นอนคนสำคัญ
27/08/2022
บทที่ 6 เลี้ยงดูเป็นนางบำเรอตลอดไป
27/08/2022
บทที่ 7 หนทางที่ดีกว่า
27/08/2022
บทที่ 8 ลานจอดรถสะเทือน
27/08/2022
บทที่ 9 ลานจอดรถสั่นสะเทือน2
27/08/2022
บทที่ 10 ไม่มีค่าให้เชื่อใจ
27/08/2022
บทที่ 11 ท้องอย่างที่คิด
01/09/2022
บทที่ 12 บอกลาด้วยเช็ค
01/09/2022
บทที่ 13 บอกลาด้วยเช็ค2
01/09/2022
บทที่ 14 เศษเงิน
01/09/2022
บทที่ 15 ไม่คิดจะทำกันขนาดนี้
01/09/2022
บทที่ 16 สูญเสียจนไม่มีจะเสีย
01/09/2022
บทที่ 17 ความผิดของเขา
01/09/2022
บทที่ 18 อย่ามาหาฉันเพราะความสมเพชเวทนา
01/09/2022
บทที่ 19 ขอร้อง อย่ามายุ่ง
01/09/2022
บทที่ 20 จะอยู่เคียงข้างได้นานแค่ไหน
01/09/2022
บทที่ 21 คนหน้าด้าน
01/09/2022
บทที่ 22 พันธนาการ
01/09/2022
บทที่ 23 เสียใจ
01/09/2022
บทที่ 24 ยอมรับว่ารัก
01/09/2022
บทที่ 25 ยอมรับว่ารัก 2 (จบ)
01/09/2022
หนังสืออื่นๆ ของ ลิขิตนางฟ้า
ข้อมูลเพิ่มเติม