Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
3.4K
ชม
23
บท

เพราะอนาคตของน้องสาว เพราะแม่ พลอยหวาน สาวสมองขี้เลื่อยจึงต้องมารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ คีตะคราม เขาหล่อ แต่เขาร้าย แต่ไม่ปราณีเธอ แม้เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ วันที่หลานชายเขาฟื้นขึ้นมาจากการหลับใหล เธอรู้ว่าตนเองท้อง ทว่าพ่อของลูก คนใจร้ายคนนั้นไม่ยอมรับฟัง เขายังต้องการให้เธอไปให้ไกลตาหลานชายของเขา แต่กลับไปบ้าน สักวันคนบ้านนั้นอาจจะรู้เรื่องน้องสาว ที่ไม่เคยเหลียวแลพี่สาวอย่างเธอ ดังนั้นเธอต้องไปหางาน หาเงินเอาข้างหน้า คลอดลูกเมื่อไหร่ จะเอามาให้พ่อเขาก็แล้วกัน ไม่โกรธแม่ใช่ไหมลูก? เธอน้ำตาไหล เธอหวังลูกจะตอบกลับเป็นประโยคเดียวกับคำถามของเธอ

บทที่ 1 ตัวแทนความแค้น

หวาน หรือพลอยหวาน กำลังหั่นผักคะน้าด้วยความตั้งใจ กระทั่งได้ยินเสียงเครื่องยนต์คุ้นหูแล่นเข้ามา มือที่กร้านเพราะงานชะงัก ระหว่างนั้นลูกสาวเพียงคนเดียวของบ้านเดินมาเบียดเธอแรงๆ หญิงสาวรีบถอยห่าง

“ไม่ต้องมามอง พี่ชายฉันมาแล้วรีบระริกระรี้ไปรับอย่างเคยสิ มานี่ฉันจะทำเอง”

พลอยหวานมองคนที่เคยเป็นเพื่อน อยากบอกว่าเธอไม่ได้อยากไปเอาใจพี่ชายเพื่อน แต่น้ำท่วมปาก เธอต้องหันหน้าออกจากห้องครัว และนั่นทำให้ขวัญนิภาหรือควีน หญิงสาววัยเดียวกันราวีด้วยคำพูดไม่เลิก

“เธอคนมารยา คนน่ารังเกียจ ฉันจะรอวันที่เธอได้รับผลกรรมที่ทำ”

“ไปเถอะหนูหวานครามจะโมโหเธออีก ฉันไม่อยากหูอื้อไปกับเสียงเขา”

“แม่แพนคะเห็นดีเห็นงามกับมันทำไม หล่อนมันชอบเรียกร้องความสนใจ เราเลยต้องพลอยหูอื้อ บ้าจริงๆ”

น้าแพนคือน้า คือแม่ ของขวัญนิภาซึ่งดูแลในบ้าน และเดินมาลูบไหล่เธอให้ใจเย็น เหมือนฝ่ายนั้นจะเลิกพูดได้ พลอยหวานล้างมือที่ซุ้มเฟื่องฟ้าอีกครั้ง มองสวนกว้างที่วันนี้ลุกขึ้นเก็บกวาดตั้งแต่ตีห้าก็รู้สึกเหนื่อย แต่จะให้หยุดทำคงไม่ได้ ป่วย ไข้ ฝนตก ฟ้าร้อง เธอก็ต้องทำต่อไป

“คุณคะคุณครามเรียกหารีบหน่อย”

เด็กเดินเข้ามาบอก แสดงกริยาไม่น่ามองอย่างเคย จากนั้นรีบเดินจากไป พลอยหวานเร่งฝีเท้าในรองเท้าแตะเดินไปที่ตึกใหญ่

คีตะคราม ลายประดับมุก คือชายหนุ่มวัย 33 ปี เขามีบริษัทประดับมุกฟาร์ม ซึ่งพันธมิตรทางธุรกิจครอบคลุมในเขตภาคกลางตอนบน ธุรกิจอื่นๆ ของเขาก็มีเช่นกัน เขาเติบโตในครอบครัวซึ่งฐานะร่ำรวย สืบทอดมาจากรุ่นปู่ย่าตายาย เขาเป็นที่หมายปองของสาวๆ เพราะรวย หน้าตาฟ้าประธาน ทว่าใครจะรู้ว่าเขานั้นเป็นผู้ชายเจ้าคิดเจ้าแค้น ไร้เหตุผล เธอไม่เข้าใจคนอย่างเขา ประสบความสำเร็จได้ยังไง

ทั้งที่รุ่นของเขาธุรกิจควรจะล่มจม ใช่ เธอหวังให้เป็นอย่างนั้น คนดีแค่เปลือก ฟ้าจะประทานสิ่งดีๆ ให้เขาทำไมนัก

“มองอะไรอยู่ เข้ามาสิ หรือยืนแช่งฉันอยู่ บอกไว้ก่อน คนอย่างฉันแช่งชักหักกระดูกไม่ได้หรอก เลิกคิดเรื่องพวกนั้น”

แววตาเย็นชามองไปที่ร่างสูงซึ่งนั่งยกเท้าพาดตรงโซฟายาว…รู้ทันทุกที ใบหน้าเย็นชาเชิดขึ้น สองเท้าเดินเข้าไปหาเขา ดื้อรั้นรังจะทำให้ครอบครัวลำบาก เธอเลือกจะมารองรับอารมณ์ร้ายเขา ก็ต้องทำจนเขาพอใจ

“ทำไมทำหน้าอย่างนั้น เรียกมาเอาเงินเดือนนะเนี่ย”

แป๊ะ! เงินถูกโยนลงที่พื้นพรมใกล้โต๊ะซึ่งเข้าชุดกับโซฟา พลอยหวานเพิ่งนึกได้ วันนี้เธอต้องใช้เงิน หญิงสาวเดินไปหยิบขึ้นมาทันที

“ไม่ขอบคุณบ้างหรือ” เสียงขรึมว่า นัยน์ตาสีนิลมองมายังเธอ มองอย่างดูถูก ไม่ปิดซ่อนความในใจ พลอยหวานเอ่ยเสียงเย็นชา

“นี่หวานสมควรได้ ทำไมต้องขอบใจคะ” ว่าแล้วหันหลัง “ไปนะคะ เรียกมาเอาเงินใช่ไหม หรือวันนี้ปวดเมื่อยอีกคะ”

สองมือของคีตะครามวางบนหมอน ใช้หนุนอีกชั้น สายตามองไปที่ขาซึ่งมีกางเกงยีนส์เปื้อนโครนห่อหุ้ม

“เมื่อยไม่เมื่อยก็หน้าที่เธอ อนุญาตให้โอนเงินให้ญาติๆ ผู้ยากไร้ของเธอ หลังจากนั้นมานวดให้ฉัน”

เธอหันหน้ามามองเขา เขาชี้ไปข้างบน หมายถึงบนห้อง พลอยหวานรีบปฏิเสธ

“หวานมีประจำเดือนค่ะ”

“ไม่ท้องสินะ โล่งอกไป” เขาพูดอีกเรื่อง ดีดตัวจากโซฟา เดินเข้ามาใกล้

“มีก็ทำแบบอื่นได้นี่”

“เมื่อไหร่คุณจะให้หวานพักบ้างคะ มาอยู่ที่นี่หลายเดือน ไม่มีวันหยุดเลยนะคะ”

เขาไม่หันมองเธอ แต่หยุดเดิน “หยุดแบบไหน หยุดเรื่องอย่างว่า หรือหยุดเพื่อไปไหน อธิบายหน่อย”

คนที่เตรียมคำพูดมาโพล่งอย่างไม่กลัว แม้ใจจะเต้น เธอ เหนื่อยมากในช่วงนี้ ก็แค่ขอวันหยุด จะแบบไหน ขอแค่เขาให้เธอบ้าง

“อยากกลับบ้านค่ะ ได้หรือเปล่า”

ไม่มีเสียงตอบ เธอเดินไปหาเขา คราวนี้เธอหวังจะอ้อนวอนเขาให้ได้

“ได้โปรดเถอะค่ะ ในสัญญาไม่ได้บอกนี่คะว่าไม่ให้กลับบ้าน”

มือใหญ่เอื้อมมาลูบไหล่ภายใต้เสื้อยืด เรื่อยลงมาที่ไหปลาร้า ลูบไล้หน้าอกอวบอิ่ม และบีบเคล้น เธอผละห่าง มองซ้ายขวา

“คุณคราม อย่านะคะ”

“แค่บอกเป็นนัยๆ ถ้าปรนนิบัติดีก็อาจจะได้ ตามมาเร็วๆ”

ช้าไปหูอาจจะหูชา อาจโดนแกล้งไม่ให้พักแม้จะเหนื่อย เพลีย เพราะเขาเป็นประเภทที่โดนขัดใจเมื่อไหร่ จะพูดไม่หยุดสิ่งที่ตั้งใจทำกับเธอก็เช่นกัน จะไม่หยุดง่ายๆ พลอยหวานถอยห่าง เอามือที่ว่างลูบแก้มตนเอง

“ค่ะๆ หวานจะรีบ” ร่างผอมสมสัดส่วนเดินจากไป คีตะครามหันมอง ณ ตอนนั้น ผ่านมากี่เดือนแล้วนะ เขายังไม่อยากเชื่อ ชีวิตเรียบง่ายของเขาจะเจออะไรแบบนี้ ชีวิตซึ่งได้วางแผนจะผิดแผนแบบนี้ ว่าแต่ตอนนี้แม้ได้แก้แค้นคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่ทำใจเจ็บ เสียใจ เขาก็ไม่อาจลืมความเจ็บในวันวานได้

บางทีเขาควรคิดใหม่ การมีคนใกล้ชิดคนที่เกลียดชังมาอยู่ใกล้ๆ นั่นอาจเป็นสาเหตุให้ความชิงชังยิ่งฝังลึกในใจยากจะถอดถอน พลอยหวาน ฉันจะทำอย่างไรกับเธอต่อไปดี?

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ลิขิตนางฟ้า

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

โรแมนติก

5.0

อทิตยาคือหญิงสาวที่นายพลภัทรอุปการะไว้ตั้งแต่อายุสิบขวบ เธอรัก เคารพนายพลเหมือนพ่อแต่กลัวคุณหญิง ภรรยานายพลมาก ดังนั้นเมื่อโตเป็นสาวเธอก็ไม่กล้าเข้าใกล้นายพลอีก จนกระทั่งภัทรกร ลูกชายคนโตของนายพลเข้ามาแทรกซึมให้หัวใจที่ว้าเหว่อบอุ่นขึ้น เธอหลงรักเขาอย่างห้ามใจไม่ได้ เธอยอมเป็นคนในความลับ เพื่อรอวันที่จะได้ทะเบียนสมรสจากเขา แต่แล้ววันหนึ่งคนรักเขากลับมา เขาไม่รีรอที่จะมอบเงินให้เธอ ตัดสัมพันธ์ที่เธอหวงแหนลง แล้วเธอจะพูดอะไรได้ นอกจากทำตามที่เขาต้องการ ทว่าเมื่อรู้ว่าตั้งท้องเธอก็เปลี่ยนใจ อยากให้ภัทรกรรู้เรื่องลูก แต่เขากลับคิดว่าเธอโกหกเพราะคิดจะจับเขา หญิงสาวเสียใจมาก เธอยอมไปจากบ้านดลจิตรตามที่คุณหญิงสั่ง เพราะที่นี่ไม่มีใครช่วยเธอได้ นายพลเธอก็ไม่อยากให้เดือดเนื้อร้อนใจเพราะเธอ

ความผูกพันที่ไร้ค่า

ความผูกพันที่ไร้ค่า

โรแมนติก

5.0

เรื่องราวของอัญชลียาผู้ซึ่งยึดมั่นในความผูกพัน จนกลายเป็นความรัก แม้รู้ว่าคุณอคินของเรามีให้แค่เงินและสัมพันธ์ทางกายเธอก็ยังไม่เปลี่ยนใจจากเขา จนกระทั่งวันที่ต้องลาจากมาถึง เพราะคนรักที่เขาสัญญาจะแต่งงานด้วยกลับมาจากเมืองนอก ความผูกพันของเธอก็ดูไร้ค่าจนน่าสมเพชตนเอง และเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายทำให้ความรักกลายเป็นความแค้น เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามกันในเล่มนะคะ ------ “ฉันไปนะอันอัน อย่าลืมฝากคีย์การ์ดไว้ที่เคาน์เตอร์นะ” “อะไรกันแค่คีย์การ์ด ฉันจะเอาไปทำไม” อันอัน เช็ดหน้าเดินไปหาเสื้อผ้า ดึงของใช้ตนเองออกมา” “เธอจะโมโหทำไม เอ๊ะ! หรือว่าคิดไม่ทำตามสัญญา อย่าเชียวนะ นั่นๆ ดึงไปให้หมดเลยเสื้อผ้าพวกนั้น” เขายืนมอง ปากก็พูดไล่อีกครั้ง หญิงสาวหันไปมองเขา “เลือดเย็นกับฉันจังเลยนะอคิน ทั้งที่เมื่อคืนปากบอกว่าชอบฉัน” อดไม่ได้จะตัดพ้อ แต่เขาคงฟังเป็นถ้อยคำน่ารำคาญ เพราะหันหลังหนีไปอีกครั้ง หยิบกุญแจรถขึ้น “เวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม กำลังมันส์จะให้พูดว่าเกลียดหรือไง เธอเองก็ชอบนี่น่า พอๆ อย่าหาเรื่อง นั่นเช็คนะ ดูแลตัวเองด้วย” อย่างน้อยยังมีน้ำใจ แม้จะออกมาเพราะเธอคาดคั้น อัญชลียาหันมองเช็ค ใจแห้งเหี่ยวเดินเข้าไปแต่งตัว พร้อมกับเจ้าของห้องหรูเดินห่างไป เสียงประตูปิดลง หญิงสาวผู้ไม่เคยแสดงความอ่อนแอ นั่งลงปาดน้ำตา ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ ทรายสีรุ้ง

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

โรแมนติก

5.0

เขารักคนอื่น กำลังจะแต่งงานกัน ในค่ำคืนหนึ่งเธอกลายเป็นของเขาด้วยความงงๆ อยากบอกเขาให้รับผิดชอบ เพราะไม่รู้จะทำอย่างไร แต่คนที่เขาจะแต่งงานเป็นคนที่เธอรัก เคารพ อารยายอมตัดใจ แม้อุ้มท้องและโดนพ่อด่าทอ ทุบตี ว่าแย่งของคนอื่นเธอก็ไม่อาจโต้แย้ง ---------------------- “อย่าเพิ่งไป” มือใหญ่คว้ามือเธอไว้ อารยาสะบัด “จะกลับแล้ว ถ้าคุยเรื่องไร้สาระ” “การที่เรานอนกันดุเดือดคืนนั้น เธอพูดว่าไร้สาระเหรอ ฉันคงจะคิดผิดเสียแล้ว ว่าเธอไร้เดียงสา” ดวงตาคมโตหันไปถลึงตา “พูดอะไรเงียบไปเลยนะ” โยธินหัวเราะขื่น “แสดงท่าทีแบบนี้ ยอมรับแล้วสินะ” อารยากำหมัดแน่น มองซ้ายขวา ที่นี่คงให้เธอตะโกนให้หายแค้นใจได้ “ยอมรับแล้วไง คุณก็ไม่สามารถทำอะไรให้ฉันกลับมาเป็นคนเดิม พอๆ เลิกพูดเรื่องนี้ อย่ามายุ่งกับฉันอีก!” ไม่คิดจะกลายเป็นคำพูดนี้ที่ปิดการสนทนา เธอแหงนมองท้องฟ้า ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล ไม่มีอะไรดีขึ้น จะร้องไห้ไปทำไม “เธอหวังอะไรล่ะ น่าจะรู้ฉันจะแต่งกับพี่สาวเธอเท่านั้น” อารยากำหมัดแน่น พลั่ก! “โอ้ย!” โยธินกุมจมูก สบถเสียงดัง “เธอเป็นบ้าอะไร เจ็บนะ” “ให้คุณมีสติและคิดบ้าง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ฉันเคยอ้อนวอนอะไรคุณบ้าง ฉะนั้นอย่ามาตัดสินว่าฉันคิดหรือไม่คิดอะไร เข้าใจไหม” โยธินอึ้งไปแต่ไม่ยอมแพ้ “ผู้หญิงเก็บกด อยากลองจะว่างั้น แล้วทำไมไม่บอกกันดีๆ ล่ะ แอบลอบเข้าไปมันคงเร้าใจใช่ไหม ก็แน่ล่ะ หุ่นผมมันคงน่ากิน” อารยายกมือจะซัดอีกครั้งแต่กลับโดนรวบที่เอว ก่อนใบหน้าบึ้งตึงจะก้มลงมาบดจูบปากเธอ หญิงสาวพยายามกระทืบเท้าเขาและดิ้น คนบ้านี่ ทำอะไรอีก

พันธนาการรักนางบำเรอ

พันธนาการรักนางบำเรอ

โรแมนติก

5.0

จังหวะนั้นประตูเปิดออกสุดแรง พูดหันมองก่อนจะหดมือ ทำตัวเล็กลีบ “เป็น เป็นลมไปเรียบร้อยครับ” วงศกรไม่ถามอะไร จับชีพจรที่ข้อมือ จับแก้มแดงแจ๋ “ทำไมหน้าแดงขนาดนี้” อายหมอมั้งครับ “เอ่อ โดดแดดครับ” “ก็ไอ้พูดไม่มีหมวก ไม่มีเสื้อให้เลย พาไปสอนเก็บองุ่นทั้งที่แดดเปรี้ยงครับคุณหมอ” วงศกรหันมองพูด “ผมไม่รู้ว่าคุณเค้ากระหม่อมบาง อีกอย่างคุณบอกโอเค” “ออกไปก่อน” สองพ่อลูกลุกขึ้นพร้อมกัน วงศกรหาผ้าเย็นมาเช็ดใบหน้า ลำคอที่เปลี่ยนสีชัดเจน โง่ที่สุด หรือไม่ก็เรียกร้องความสนใจ “โอ้ย!” วงศกรมองมือที่หยาบกร้านซึ่งจับหน้าท้อง หมอหนุ่มเริ่มการตรวจทันที ขณะนั้นคนป่วยรู้สึกตัว เธอถอยห่างร่างใหญ่ที่นั่งใกล้ๆ พลางลำดับเหตุการณ์

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หวนคืนมิลืมรัก

หวนคืนมิลืมรัก

ต้ายวี่
5.0

นางเคยมอบความรัก ความภักดี ให้เขาด้วยความจริงใจ แต่เขากลับตอบแทนนางด้วยการทรยศ หักหลัง สกุลของนางต้องล่มสลาย ยามที่สวรรค์มอบโอกาสให้นางได้หวนคืนชะตา นางจึงตั้งมั่นไม่ขอหวนกลับไปยุ่งเกี่ยวพัวพันกับเขาอีก เพียงแต่นางพยายามหลีกหนี คนหน้าหนากลับพยายามไล่ตาม ใช้ความเจ้าเล่ห์ทั้งหลอกล่อบีบคั้นจนนางไร้หนทางหลีกหนี ในเมื่อมิอาจหลีกหนีเช่นนั้นครั้งนี้นางก็จะทำให้เขาได้รู้ว่า สตรีสกุลหลิวจะไม่ยอมโง่เขลาเป็นครั้งที่สอง "กู่เหว่ยหยวน ตลอดชีวิตของข้า สิ่งที่ข้าเสียใจที่สุด คือมอบใจให้บุรุษชั่วช้าเช่นเจ้า หากสวรรค์มีจริง ไม่ว่าจะกี่ภพชาติอย่าได้พบกันอีกเลย"

เมียหย่ารัก

เมียหย่ารัก

Gabie Parpia
4.9

เธอถูกบังคับแต่งเข้าตระกูลเสิ่น ทุกคนต่างก็คาดหวังว่าเย่ชิงซีจะสามารถให้กำหนดลูกของคุณชายเสิ่น เสิ่นเซียวเหยาได้ ซึ่งขณะนี้กำลังอยู่ในอาการหมดสติ เดิมที่เธอคิดว่าเธอคงจะต้องอยู่เป็นหม้ายไปแบบนี้ตลอดชีวิตนี้แล้ว แต่ไม่คิดว่าสามีเจ้าชายนิทราของเธอกลับฟื้นขึ้นมาได้! ชายหนุ่มลืมตาขึ้น จ้องมองไปยังเธอด้วยสายตาที่เย็นชา "คุณเป็นใคร?" "ฉันเป็นภรรยาของคุณ..." เสิ่นเซียวเหยามีสีหน้างุนงง "ทำไมผมถึงจำไม่ได้ว่าผมมีภรรยาแล้ว ผมไม่ยอมรับการแต่งงานนี้ พรุ่งนี้ผมจะให้ทนายมาจัดการเรื่องหย่า" ถ้าไม่ใช่เพราะคนในตระกูลเสิ่นเข้ามาหยุดเขาไว้ เธอคงจะกลายเป็นภรรยามหาเศรษฐีที่โดนทิ้งในวันที่สองหลังจากการแต่งงานไปแล้ว ต่อมาเธอตั้งครรภ์และวางแผนว่าจะออกไปจากตระกูลเสิ่นอย่างเงียบๆ แต่ชายหนุ่มกลับไม่ยอมปล่อยเธอไป เย่ชิงซียืนยัน"เสิ่นเซียวเหยา คุณรังเกียจฉันมากนักไม่ใช่เหรอ ฉันต้องการหย่า!" เขาลดท่าทีที่เย่อหยิ่งมาโดยตลอดลงและเข้าไปกอดเธอไว้ในอ้อมแขน "ในเมื่อคุณแต่งงานกับผมแล้ว คุณก็เป็นคนของผม คิดจะหย่างั้นเหรอไม่มีทางน่ะ!"

สัญญารักลวงใจ

สัญญารักลวงใจ

Gorden Barros
5.0

เพื่อค่ารักษาของพ่อ ฟางจิ้งหร่านยอมแทนที่น้องสาว แต่งงานกับชายผู้เสื่อมเสียชื่อเสียงและหูหนวก คืนแรกของวันแต่งงาน เธอค่อยๆ ถอดชุดทีละชิ้น ด้วยความคาดหวัง... แต่กลับได้ยินเพียงคำเตือนเย็นชาจากเขา "การแต่งงานของเราเป็นแค่สัญญา" อยู่ข้างกายชายเจ้าอารมณ์คนนี้ ฟางจิ้งหร่านต้องระมัดระวังทุกเมื่อ โดยกลัวว่าจะทำเขาไม่พอใจเข้า ทุกคนรอคอยดูเธอเสียหน้า... แต่ใครจะไปคิดว่า สามีคนนี้กลับกลายเป็น"ที่พึ่งที่มั่นคงที่สุด"ของเธอ จนกระทั่งวันที่สัญญาครบกำหนด ฟางจิ้งหร่านถือกระเป๋าเตรียมตัวจะจากไป... ชายคนนั้นกลับมีดวงตาแดงก่ำ กระซิบขอร้องว่า "อย่าไป..."

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

Critter
5.0

เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"

ลิขิตรักพญามาร

ลิขิตรักพญามาร

อัญญาณี
5.0

“ว้าย!!..” เธอร้องได้เพียงเท่านั้น ก่อนที่ปากของหยาดน้ำค้างจะถูกมือใหญ่ของใครบางคนปิดเอาไว้ ลำแขนอีกข้างรัดร่างน้อยไว้แน่น ก่อนจะลากไปที่พุ่มไม้รกข้างทาง “อย่าดิ้น อย่าร้อง ไม่งั้นจะจับปล้ำมันตรงนี้แหละ” เสียงที่พูดชิดเรียวหูสะอาด ทำให้เธอรู้ว่าเจ้าของเสียงนั้นคือใคร..เหมันต์ วิเศษเดโช เขาดันร่างเล็กให้แผ่นหลังแนบชิดกับต้นไม้ใหญ่ขนาดสี่คนโอบ ใช้ลำแขนกักร่างบางเอาไว้ “ปล่อยนะ” หญิงสาวพูดเสียงเบาทว่าหนักแน่น เธอไม่กล้าพูดเสียงดังมาก เพราะกลัวว่าคนที่เดินผ่านไปผ่านมาจะได้ยิน “ไปกล่อมพ่อหรือกล่อมลูกมาล่ะ ถึงได้อ้อยอิ่งเป็นชั่วโมงแบบนี้” น้ำเสียงของเหมันต์เขียวเหมือนกับใบหน้าที่เขียวคล้ำด้วยความโกรธ “มันเรื่องของฉัน..คุณไม่เกี่ยว..เราไม่มีอะไรต่อกันแล้ว คุณก็ได้ในสิ่งที่คุณต้องการแล้วนี่ จะมาเอาอะไรกับฉันอีก ปล่อยนะ ฉันจะกลับที่พัก” หยาดน้ำค้างพยายามดิ้นรนหนีพันธนาการที่รัดร่างอยู่ แต่ทว่าลำแขนของเขานั้นหาได้คลายออกไม่ ยิ่งรัดแน่นมากกว่าเก่า เมื่อได้ยินวลีของเธอ “ทำไมผมจะไม่เกี่ยว ในเมื่อน้ำค้างเป็นเมียของผม..เป็นเมีย หรือว่าจำไม่ได้ว่าเราสองคนมีความสุขกันมากแค่ไหน” เขาเท้าความหนหลังให้เธอได้ฟัง ฝ่ายหญิงนิ่งเงียบกับคำพูดของเขา เธอไม่เถียงว่ามีความสุขมากแค่ไหนเวลาได้อยู่ใกล้ชิดกับเรือนกายที่แสนแข็งแรงและอบอุ่น หากแต่ความทุกข์และความเสียใจที่เธอได้รับนั้นมันก็มากมายเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นความสุขหรือว่าความทุกข์ เธอก็ไม่มีวันลืมเช่นกัน และไม่มีทางจะกลับไปจมกับความทุกข์อีกแล้ว “ฉันไม่ใช่เมียคุณ..ถ้าคุณคิดว่าการที่เรามีอะไรกันแล้วฉันจะเป็นเมียคุณ พี่ว่านก็ต้องเป็นสามีของฉันเหมือนกัน” หยาดน้ำค้างคิดว่าวิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุด วิธีที่เขาไม่มีทางมายุ่งเกี่ยวกับเธออีก อ้อมแขนที่รัดร่างนิ่มคลายออกโดยอัตโนมัติ หัวใจของคนที่ฟังเต้นเร็ว ดวงตาคมเข้มสีดำเรืองแสงในความมืดที่โรยตัวไปทั่วบริเวณ บ่งบอกอะไรหลายอย่างในแววตา เสียใจ ไม่คาดฝัน ไม่แน่ใจ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ร้ายไม่เคยรัก
1

บทที่ 1 ตัวแทนความแค้น

11/09/2023

2

บทที่ 2 ความหวังของแม่ ความทุกข์ของเธอ

11/09/2023

3

บทที่ 3 ความหวังของแม่ความทุกข์ของเธอ2

11/09/2023

4

บทที่ 4 ชีวิตไม่เหลือใคร

11/09/2023

5

บทที่ 5 ชีวิตไม่เหลือใคร2

11/09/2023

6

บทที่ 6 ไล่ไปให้พ้นบ้าน

11/09/2023

7

บทที่ 7 ไล่ไปให้พ้นบ้าน2

11/09/2023

8

บทที่ 8 ในวันที่หลุดพ้น

11/09/2023

9

บทที่ 9 ในวันที่หลุดพ้น2

11/09/2023

10

บทที่ 10 ความสุขเหมือนจะกลับมา

11/09/2023

11

บทที่ 11 ความสุขเหมือนจะกลับมา2

12/09/2023

12

บทที่ 12 รักหรือใคร่

21/09/2023

13

บทที่ 13 คนดีที่ไหนจะทำแบบนั้น

21/09/2023

14

บทที่ 14 ใครก็ได้บอกหน่อยว่านี่เป็นเรื่องโกหก

21/09/2023

15

บทที่ 15 จีบแม่ของลูก

22/09/2023

16

บทที่ 16 ก็แค่หวั่นไหว ทำไมจะไม่ลืม

22/09/2023

17

บทที่ 17 ออร่าความร้ายมากกว่าความหล่อ!

22/09/2023

18

บทที่ 18 ร้ายจะเปลี่ยนเป็นรัก

22/09/2023

19

บทที่ 19 เพื่อฝัน เพื่อลูก

22/09/2023

20

บทที่ 20 เอาไงก็เอากัน

22/09/2023

21

บทที่ 21 เอาไงก็เอากัน

24/09/2023

22

บทที่ 22 จะใจแข็งไปถึงไหน

24/09/2023

23

บทที่ 23 จำนนในรักของคนร้ายๆ (อวสาน)

24/09/2023