icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

พันธนาการรักนางบำเรอ

บทที่ 6 เลี้ยงดูเป็นนางบำเรอตลอดไป

จำนวนคำ:1864    |    อัปเดตเมื่อ:27/08/2022

านาย

า ยุทธนาก็ยิ้มกว้าง “มา

าท

ักทายแบบอยากต้อนรับมาก เห็นจนชิน “คุณหญิ

ไร พูดพล่

่องผู้หญิงนายอีกแล้ว ดูๆ

้วย “ผมก็ไม่อยากซีเรียสหรอกครับ แ

ริงๆ แล้วเลิกพูดเรื่องที่ไม่จริง ตอนน

ถอยห่าง “มองนิดหน่อยก็ไม่ได้ ไหนว่าไม่จริงจัง อยู่กันมาจนจะผมหง

ทษที่เธอมาหาช้า แม้เธอบอกว่าขับรถหลายกิโลแต่เขาก็ไม่ฟัง เพรา

น่อย จับได้ก็จบกัน แต

วไหมติยาจะท

ว์สองเต้าต่อหน้าต่อตา ชายหนุ่มกลืนน้ำล

พลียก็นอนซะอย่านั่งโชว

ิงสาวอายแต่กลบเกลื่อนอาการนั้นโดยการสวม

ไปเดทด้วยเป

ดอะไร อยากรู้เธอหึงหวงเป็นบ้างหรือเปล

น เราจะไม่เจอ

้ หรือตอนนี้คิด

งอื่น คนข้างห

าจะได้คิดถึงอ

เธอไปไหน เธอต้องเ

ออกนอกอก แต่ต้องเจ็

ยๆ ฉันแต่งงานแต่จำไว้เมียฉันไม

ไห้หรือดีใจ กับตำแหน่งที่เขาคิดไว้ให้ แต่มือปลาหมึกทำให้ลืมทุกอย่าง ตติย

ปยังใบหู ร่างสวยเริ่มอ่อนแรง ลูบไ

ับคนอื่น เธอคิดถึงมือ ปาก เรือนร่างสมบูรณ์ดั่งช

กี่ครั้งก็ได้ ไ

่เขาชอบดูดกิน หญิงสาวกดให้เขาสัมผัสใกล้ๆ กลางกายสาวยังมีสีสดแม้เขาใช้งานแบบรุนแรงมานับครั้

อีกค

ิดมือ ชายหนุ่มส่งให้หญิงสาวกลืนกิน ก่อนจะก้มลงคลุกเคล้าอกอวบอย่างเมามันส์ ตุ่มไตสีน้ำตาลแข็

ต่างมอบความสุขให้กันและกัน…ต่าง

้เวลาหลายวันไปกับคนอื่น ซึ

ไม่หาอะไรมาแทนเธออีกแล้ว…ผู้หญิงคน

ปล่อยผู้หญิ

เธอคุยกับผู้ชายคนอื่น คว

มีอ

งตามหาก็

่อเงินทองก

ต้ร่างคนนี้

ู้ดี ภาสกรไม่หยิบถุง

รื่องเสียหาย ส่วนเรื่องให้อย

ชงกาแฟให้ภาสกร รอให้เขาออกมาจากห้องน้ำ ตอนแรกชายหน

ว่าคงหิว เธอเองไม่ต่างกัน เพราะตั้งแต่พบ

ของกิ

้างนอก ครั้งที่สาม ที่ได้ออกไปกินข้าวด้วยกัน แม้จะร้

เปิดแต่คิดว่าอาจเป็นพัสดุที่เธอสั่งมาส่งที่ห้อ

ุณ

มาในห้อง มองทั่วห้อง “ลูกชายฉันอยู่

ม็ง ตติยากรก้มหน้า ก

นู

ังผู้หญิงชั้นต่ำ ฉันไม่ใช่ภ

ณหญิงเรีย

ายังไงฝ่ายหนูเพชรเขาตกลงเรื่องแต่งงาน

ข็งไปหมด แม้รู้ต้องมีวันนี้ แต่เ

มาทำให้ครอบครัวฉันต้องมัวหมอง กอบโกยมามากแล้ว

นเด็ก กลับไปก่อนนะครับ ตอนนี้ผู้หญิ

้นะยะ แบบนี้พ่อแม่หนูเ

กรรีบไปแต่งตัว…ที่ว่าเธอต้องไป มันคง

หนูไ

รียกก็ไม่ได้เพราะแม่บังคับให้เปิดเครื่องมือถือและโทรหาเพช

ริง แต่คิดว่าอยู่ไปท่าจะไม่รอด ปล่อยเธอไปหาคนที่คู่ควรจะดีกว

ออยู่ ผมเองมีงานต้องไปดูแล

้อง พาไปที่บ้

มหวัง ภาสกรมอ

พชรสุดาแม่คงยกมือทาบอกแ

ต้องเกิด หวังว่

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 คือทุกอย่างในชีวิต2 บทที่ 2 ไม่นานคงต้องไป3 บทที่ 3 อยู่กับความหวัง4 บทที่ 4 เขามีความสุข เธอพร้อมยอมรับ5 บทที่ 5 คู่นอนคนสำคัญ6 บทที่ 6 เลี้ยงดูเป็นนางบำเรอตลอดไป7 บทที่ 7 หนทางที่ดีกว่า8 บทที่ 8 ลานจอดรถสะเทือน9 บทที่ 9 ลานจอดรถสั่นสะเทือน210 บทที่ 10 ไม่มีค่าให้เชื่อใจ11 บทที่ 11 ท้องอย่างที่คิด12 บทที่ 12 บอกลาด้วยเช็ค13 บทที่ 13 บอกลาด้วยเช็ค214 บทที่ 14 เศษเงิน15 บทที่ 15 ไม่คิดจะทำกันขนาดนี้16 บทที่ 16 สูญเสียจนไม่มีจะเสีย17 บทที่ 17 ความผิดของเขา18 บทที่ 18 อย่ามาหาฉันเพราะความสมเพชเวทนา19 บทที่ 19 ขอร้อง อย่ามายุ่ง20 บทที่ 20 จะอยู่เคียงข้างได้นานแค่ไหน21 บทที่ 21 คนหน้าด้าน22 บทที่ 22 พันธนาการ23 บทที่ 23 เสียใจ24 บทที่ 24 ยอมรับว่ารัก25 บทที่ 25 ยอมรับว่ารัก 2 (จบ)