icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

พันธนาการรักนางบำเรอ

บทที่ 3 อยู่กับความหวัง

จำนวนคำ:1984    |    อัปเดตเมื่อ:27/08/2022

ดน้อยเดินมานั่งข้างๆ ตติยากรลูบเส้นผมดกดำของน้องช

้วแต่อยากซื้อให

องเล่นให้สามแสบ

บ ผมจะเก็บ

พรุ่งนี้นี่น่าว

ะ ผมกินข้าวที

ชีวิต เธอต้องการได้ยินจากเขาบ้าง แต่ไม่มีทางเป็นไปได้ เรื่องราวในชีวิตเธอ เขาไม่เคยถามไถ่ ในวันที่อ่อนแ

รครับ เศร

ที่รัก กลืนน้ำตาลงคอ พี่มีเงินพอจะ

ำว่าภาระที่ผมรู้ความ

ั้นมากนัก คงฟังจากจ๋ามาแน่ๆ จากที่

าวหวังจะปรับปรุงบ้าน ร้านให้ดีขึ้นเพื่อต่อยอดเงินไว้สำหร

องโปรดให้แล้ว เร็วทันใจไหม

่ สองแสบวิ่งกรูเข้ามา ตักอาหารเอาใจเธอ ติยารู้สึกมีความสุข…ไม่มีเขาค

ขาขี่รถหรูมาเจอเธอและช่วยเหลือ ถ

ยนวันที่ฝนตก

ับบ้านกับเขาด้วยคน โทรมาไม่รับสาย ต้องลงทุนจ่ายค่าแท็กซี่มาถึงคอนโด หญิงสาวอยาก

งสือ เธอก้าวช้าๆ เข้าไปห้องนอนคนรักที่เข้ามาเรียนกรุงเทพก่อน

เพราะรู้ว่านิพลอยากกล

สมอไม่ว่าเรื่องเงินทองหรืออย่างอื่น แต่ตติยากรก็ตอบแทนเพื่อนด้วยการเข้ามาทำความสะอาดที่คอนโดให้อังคณาทุกอาทิตย์ เธอยอมเหน็

ก็เดินเข้าไปแง้มประตู เจ็บปวดเหลือเกินที่โดนคนรักและเพื่อนหักหลัง

อกลวงที่เขาให้มา หรือบางทีผู้หญิงไม่มีอะไรอย่างเธอก็สมควรโดนทิ้ง เพราะที่ผ่านมาพ่อแม่เขาก็ดูจะไม่ชอบหน้าเธอ

ะเข้าไปที่หอพักในมหาวิทยาลัย แต่เสียงจ๋ายังก้องในหู แม่ตกจากเตีย

นังสือเปียกปอนไปหมด คืนนั้นโดนชนจนได้ และ

อบ กินค่ำแบบนี้ คืนนี

ชี้พริกสีแดงในถาด จ๋าหัวเราะ สามหนุ่ม

บนี้แสบ

แล้วไงให้

นไม่กี่วินาทีหัวเราะ “นายจะบ

ึ่งแซ

ายแย่ ได้

่สนใจยังลอยหน้าลอยตา “เรื่องเรียน

ยากรวางกะหล่ำปลีในม

เห็นจะสวย” หนึ่งเยาะพี

พี่ชายคนโตไป ตติยากรมองแฝดสองที่

อนคงอื่งนะพี่ อย่าไป

จริง ตอนนี้เธอยังมองสามแสบเป็นเด็ก กว่าจะโตและแยกย้า

นสิ

อบ

ข้าปาก รู้สึกถูก

รับพี่ วันนี้

้สิ

รีบตลอด เอ่อ งา

้องดูแลพ่อแม่ที่ไม่มีรายได้ รวมทั้งส่งลูกชายเรียนมั

เดินเข้

าจะกลับมาเปิดร้าน

แต่ร้านในตอนนี้มีแต่หรูหร

งหยุดการสนทนาไว้เพรา

ตติยากรรีบวิ่งไปล้า

์ พลังที่จะเดินต่อไปในวันข้างหน้าของเธอก็จะ

หนูมาแล้ว แม่รู้ไหมอีกไ

แม่ฟังว่าอีกไม่นานจะมาปรับปรุงร้านให้ดี เรื่องน้องเป็นอีกเรื่องที่เธอย้ำให้แม่สบายใจว่าจะดูแลให้มีความสุข แม่ม

นมากเลยนะน้องติยา คง

้วย หวนคิดถึงคนที่หายไปเกือบสัปดาห์ คนที่ทำให้เธ

นี้จะไปเยี่ยมบ้านก็

าวอยากร้องไห้เมื่อเห็นเพียงความทรงจำ ถ้าอยู่คนเดียวก็ร้องออกมาได้แต่ตอนนี้แม่กำลังลืมตาอยู่ หญิงสาววางรูปถ่ายเดินไปใกล้แม่ คืนนั้นเธอนอนพูดเรื

ับความหวัง และความเข้มแข็ง

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 คือทุกอย่างในชีวิต2 บทที่ 2 ไม่นานคงต้องไป3 บทที่ 3 อยู่กับความหวัง4 บทที่ 4 เขามีความสุข เธอพร้อมยอมรับ5 บทที่ 5 คู่นอนคนสำคัญ6 บทที่ 6 เลี้ยงดูเป็นนางบำเรอตลอดไป7 บทที่ 7 หนทางที่ดีกว่า8 บทที่ 8 ลานจอดรถสะเทือน9 บทที่ 9 ลานจอดรถสั่นสะเทือน210 บทที่ 10 ไม่มีค่าให้เชื่อใจ11 บทที่ 11 ท้องอย่างที่คิด12 บทที่ 12 บอกลาด้วยเช็ค13 บทที่ 13 บอกลาด้วยเช็ค214 บทที่ 14 เศษเงิน15 บทที่ 15 ไม่คิดจะทำกันขนาดนี้16 บทที่ 16 สูญเสียจนไม่มีจะเสีย17 บทที่ 17 ความผิดของเขา18 บทที่ 18 อย่ามาหาฉันเพราะความสมเพชเวทนา19 บทที่ 19 ขอร้อง อย่ามายุ่ง20 บทที่ 20 จะอยู่เคียงข้างได้นานแค่ไหน21 บทที่ 21 คนหน้าด้าน22 บทที่ 22 พันธนาการ23 บทที่ 23 เสียใจ24 บทที่ 24 ยอมรับว่ารัก25 บทที่ 25 ยอมรับว่ารัก 2 (จบ)