คุณพ่อหนูโสดโปรดจีบเถอะค่ะ

4 พ่อน้

นณิชานันท์ไม่ได้ถามว่าป้าสายอยู่ที่โรงพยาบาลไหน เลยกะว่าจะ

่มากลับเป็นพ่อของล

เห็นหน้าก็เกือบลืมคำถ

ี่ยมป้าสาย

ี้รอยยิ้มตัวเองจะน่าเกลียดแค่ไหน แต่ความรู้สึกคือมันคงจะน่าเกลียดม

ผมก็ว่าจะไปเหมือน

ถึงเอามาเธอก็จะโกหก โอกา

ด้วยกัน

นแต่อยากไป เรื

ับบ้านกัน” เด็กน้อยยิ้มแก้มปริ เดิน

ป้าสายก่อนนะครับ

้ายิ้มให้กับผู้ใหญ่ทั้งสองที่เดินขนาบข้าง โดยทั้งคู่

หญ่ก่อนทั้งสามจะกลับบ้าน โดยไม่ต้องกังวลเรื่องคนดูแล เพราะแต่ละคนก็ม

ือไหว้ตามความเคยชินไม่รู้หรอกว่าอีกฝ

รั

ลา แต่เด็กน้อยเหมือนจะไม่อยากลา ลงจากรถมายืนอยู่ข

ีนก่อนไม่ได้เหรอ

พ่อชะโงกบอกจากในรถ แต่คนลูกไม่มีท่

ทนได้ไหมคะ” มองผู้ใหญ่ทั้งสองคนส

ันก็ได้ค่ะ” ณิชาน

ว่าแต่คุณครูจะทำกับข้าวให้

ะให้เขาทำเองก็ทำไม่เป็น คนทำประจำก็เข้าโรงพยาบ

อนาน และโทรสั่งคงอร่อย

ร่อยแล้ว เข้าบ้านดีกว่

ณไม่มีคนทำกับ

นพี่เลี้ยงน้องมีนก็กลับมาแ

” รู้สึกว่าการทำกับข้าวเก่งมีประโยชน์ก็คราวนี้ ขอสัญ

่.

ครับ รบกวน

ฉันชอบทำอยู่แล้ว น้องมีนเองก็หิวม

้านผมดีกว่านะครับ ผมออก

ขอเอาของไปเก็บแป๊

ๆ ขอให้มีโอกาส ถ้าเป็นผู้ชายมีหวังเธอไปไหนไม่รอด

ปรามลูกที่ตอนนี้เกาะครูแจ แต่ก็ไม่ได้

แค่เอาของไปเก็

ยู่ใกล้ๆ จากนี้เราต้องทำค

ห้มาเล่นรอข้างนอกก้ไม่ยอม ตุลาเลยต้องย้า

ั่งเฝ้า ถึงจะเฝ้าลูกก็เถอะ แต่เธอเขิน แค่รู้สึกว่าเ

วผัด

่ะ” ยิ้มและโยกศีรษะ

ค

อะไรเป็นพิเศษไหม” เมื่อถ

นได้ห

ินว่าจะกินคนทำ

น และทำผัดผักรวม แกงพะแนง และ

ขาดเหลืออะไรบอกแล้

อเป็นด้

ก็ถามได้

ขาแทบจะไม่ยิ้มให้เธอเลย แต่จริงๆ ก็เคยยิ้มให้แหละ ยิ้มบางๆ เป็นมารย

บข้าวดีก

ขั้นสุด ณิชานันท์เลยเหลือบตามองพ่อของเด็กเล็กน้อย แต่ทางนั้นกลับเงยหน้าขึ้นมามองโดย

้อย ที่ช่วยกวนบ้าง ช่วยงานง่ายๆ บ้างเล็กๆ น้อยๆ บรรยากาศเลยวุ่นว

อถือต้องเงยหน้าขึ้นมามองเป็นระยะๆ

ึงเหมือนมองดูแม่ลูกก

งบ้าไป