ฮูหยิน แค่ภรรยา

ท

ง เจ้าอาจต้องชนหลาย

ม้จะได้แต่งเข้าจวนเป็นถึง ฮูหยินเอก แต่

่ได้รั

นเองซ้ำๆ ทุกคืนวัน ว่าตัวนางนั้นไม่เคยรักสามีที่แต่งงานด

องบิดานางโดยใช้นางเป็นสะพาน ส่วน

นี้ล้วน ต่างฝ่า

นที่เขายิ้มให้สตรีผู้นั้นแสร้งว่ามีความสุขที่มีนางเป็นบ่วงห้อยคอเอาไว้สักหนนางคงพอจะม

เคยมีข้า เพราะท่

นางสามารถสงบใจได้ หยาดน้ำตาที่ข้างแก้มที่กลายเป็

มิสู้

างจึงจำต้องอยู่ต่อไป แม้ว่าจวนแห่งนี้จะทำนาง

่ภร