เล่ห์ร้ายจำนนรัก

้มอ่านหนังสือรอลุกขึ้นเดินตามพนักงานต้อนรับไปยังลิฟต์อีกด้านห

ะคะเพราะลิฟต์จะเปิดออกที่ชั้นบนส

เธอเดินมาถึง พราวแสงแขมองลิฟต์ที่เปิดกว้างอย่างชั่งใจ ทั้งม

ชั้นบนสุด เมื่อลิฟต์เปิดออกอีกครั้งหญิงสาวก็เดินออกมาและหยุดยืน

ั่งอยู่ในห้องกระจกหรูหราหน้าห้องท่านประธานบอกก

ให้เลขาสาวแล้วเอื้อมมือไปเปิดประตูออกช้าๆ ในขณะท

่สิ่งที่เธอรู้สึกชัดเจนมากในตอนนี้คือ เธอรู้สึกกลัวผู้ชายคนนี้ แมทธิว โรดิเซ มาเวลส์ เขาก็เป็นพี่ชายต่างมารดาของเมริสา เธอรู้ดีว่าการที่

้มถามขึ้นใบหน้าหล่อเหลาเรียบเฉยแต่

สียงเบาแทบจะไม่มีเสี

ว่าฉันให้เธอม

ผลเสียทีดิฉันก็คง

ห้แววตาคมวูบวาบด้วยประกายความฉุนเฉียว ร่างสูงลุกขึ้นเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ ร่าง

ียนมากเลยนะพราวแสงแข”

ขวะเหมือนผู้หญิงขี้อิจฉาแบบนี้ดิฉันไม่

ญิงตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อเลยว่าคนตัวเล็กหน้าเรียวนวลใสแสนธรรมดาไม่มีอะไรโดดเด่นมากไปกว่าดวงต

ื่อแล้วฉันจะหลงกลเธอ เธอน่ะนางมารร้ายชัดๆ มา

ยันเขาอย่างไม่ปิดบังและมันทำให้ชายหนุ่มหน้าร้อนขึ้นมาทันที ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยถูกผู

และต่อไปนี้ฉันจะพุดธุระของฉันเสียที และหวั

อเรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับฉันเล

ขึ้นมาแล้วก็เสียความทรงจำกลายเป็นคนซึมเศร้า เธอ

ได้พูดจริงๆ

ิง มันเลวร้ายขนาดนั้นเลยหรือ แม้เธอจะรู้ว่าเมริสาแท้งลูกแ

ตุผลจะต้องโ

วแสงแขครางในอกอย

ม่จริงล่ะ หรือว่าหลงผ

.” เมื่อทนให้เขาพูดจาถากถางไม่ไหวเธอก็ถึงกับเลือดขึ้นหน้าเช่นกัน เขาเป็นใคร ใหญ่มาจ

้ว่าทำอะไรไว้บ้าง แล้ว

นตามเขาไปท่าทางที่ออกมาจึงเหมือนว่าเขากระชากลากถูกเธอมากกว่าจะ

ขนแกร่งและพยายามแกะนิ้วแข็งแรงของเขาออกจากข้อมือของตนท

หรอกน่าไม่ต

ณ ปล่อยนะ จะพาไปไหนคนบ้า ถือดีย

่งมีเพียงเลขาสาวใหญ่หน้าห้อง พราวแสงแขก็เพิ่งสังเกตว่าไม่มีพนักงานคนไหนอยู่ในชั้นนี้นอกจากคนที่ดูเหมือนมือปืนตัวร้ายในภาพยนตร

ตะตัวผู้หญิงอย่างเธอนักหรือไง” เขาตะคอกใส่เธอเสียงเข้มเมื่อเข้ามาอยู่ใน