นางบำเรอขัดดอก

ัฒน์ถามไม้เมืองด้วยความสนใจ ก็ตอนที่พี่ชายของหญิงสาวพาหญิงแปลกหน้าเดินผ่านห้องเธอไปที่ห้องทำ

ปยิ้มไปเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ตอนที่อยู่เรือนพิกุล ก็ไอ้พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ปากแข็งเพื่อนของเขาหึงหวงอลินชาจนออกห

ินผ่านหน้าห้องของน้ำฟ้าไปที่ห้องทำงานค่ะ” น้ำฟ้าพูดด้วยความตื่นเต้นดีใจที่พี่ชายเธอจะเป็นฝั่งเป็นฝาและมีหลานมาให้อุ้ม แถมผู้หญ

้ามาตั้งนานแล้วแต่ที่เขายังไม่จีบหญิงสาว ก็เพราะว่าหญิงสาวยังเรียนไม่จบและอีกอย่างเขา

ำฟ้าแต่งงานมีหลานให้น้ำฟ้าเร็ว ๆ ถ้าถึงวันนั้นจริง ๆ พี่ชายของน้ำ

ี้จากไม้เมืองเล่นเอาน้ำฟ้าหุบยิ้มลงทันที

ันทำให้ไม้เมืองรู้สึกพอใจเอามาก ๆ ที่หญิงสาวเขินอายเขา คงอีกไม่นานเขาก็จะบอกน้ำฟ้าว่าเขารักเธอ และเรื่องนี้เพื่อนของเขาก็รู้มาโดยตลอดและสนับสนุนเขามาตลอด มี

บอกสักหน่อยว่าให้เราคิด” พร้อมกับยื

” น้ำฟ้าปัดมือของไม้เมืองออกด้วยความไม่พอใ

ำฟ้าถามอย่างแต่ไม้เมืองตอบอย่าง เม

้เลยว่าคนที่ชมนั้นได้เดินออกไปนานแล้ว และกว่าจะรู้ว่าไม้เมืองไปก็ต

มคนเดียวได้สักพักแล้วตั้งแต่ไม้เมืองเดินจากไปแต่คุณหนูของเธอก็ยืนยิ้มไ

งแล้วน้ำฟ้าจึงหันมาตอบป้านวล “ไม่มีอะไรหรอก

ซะอีกนะเนี่ย!” ป้านวลวางระเบิดลูกใหญ่ท

วลาที่คุยกับไม้เมืองทั้ง ๆ ที่เห็นไม้เมืองมาตั้งแต่เด็กแล้วและยังมาคำพูดเชิงขายขนมจีบของไม้เมืองเมื่อกี้นี้อีก มันแปลว่าอะไร ก็ตอนที่อยู่มหาวิทยาลัยก็มีผู้ชายแวะเข้ามาขายขนมจีบเธอเยอะแยะไป แต่หญิงสาวก็ไม่สนใจเพราะยังเรียนไม่จบ แต่มาวันนี้ทำไมพี่ไม้เมืองที่แสนดี เพื่อนสนิทของพี่ชายเธอทำไมถึงพูดเหมือนกับจีบเ

้นของพ่อเลี้ยงพิพัฒน์ตลอดเวลา และไหนจะมือปลาไหลของพ่อเขาอีกที่คอยแต๊ะอั๋งเธอตลอดเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา แต่หญิงสาวก็ไม่สนใจด้วยความที่คิดว่าเขาเป็นเ

ี้” เธอตวาดใส่พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ด้วยความ

ง ทำเป็นหวงตัวไปได้” ก็ใครใช้ใ

รธที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนลืมไปเลยว่าตัวเองเป็นใคร และไอ

บไม่ได้ ชักอยากจะสั่งสอนสาวน้อยตรงหน้านี้ให้รู้จัก

้ามาหาหญิงสาวที่โต๊ะทำงานด้วยความหมายมาด ซึ่งการมาของเขานั้นมันทำให้หญิงสาวตกใจจนหงายเงิบตกเก้าอี้ก้นจ้ำ

จะไม่ว่าพ่อเลี้ยงว่าแก่อีกแล้วนะคะ ฮือ ๆ ๆ” อลินชายกมือไหว้

ายตั้ง 10 ล้านมาจากที่ไหนเพื่อมาใช้หนี้ฉัน หา! ถ้าคิดจะมาทำงานแค่นี้อย่าหวังว่าชาตินี้จะใช้หนี้ฉันหมดเลยอลิน” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ย่างส

่กล้าสบตาคนตรงหน้าเลยในตอนนี้ จะว่าไปแล้วเขาก็พูดถูกหนี้ตั้ง 10 ล้าน เธอจะไปหามาจากไหน ทำงานใช้หนี้ทั้งชาติก็ใ

่พ่อเธอรักมาเป็นของฉัน แต่ถ้าเธอยอมทำตามข้อเสนอที่ฉันพูดและทำได้ดี ฉันจะยกหนี้ทั้งหมดให้และ

ือไม่เบื่อ?” อลินชาถามด้วยความสงสัยและไร้เดียงสาเมื่อเห็นว่าพอจะมีหนทางใช้หนี้

งที่ทำให้แก่นกายของเขาร้อนรุ่มอยา

!’ ของฉันไงอลิน” พร้อมกับก้มลงใช้มือหยาบ

บหน้าเธอในตอนแรกนั้นมันเลื่อนลงมาอยู่ที่ทรวงอกอิ่มแล้ว มือหนาของพ่อเลี้ยงพิพัฒน์กำลังบีบเคล้

พะ...พ่อ

นนี้และอยากจะพาสาวน้อยไปต่อให้ถึงสวรรค์จริงเขาก็ไม่รอช้ารีบช้อนอุ้มร่างบางขึ้นมาวางที่โต๊ะทำงานของเธอพร้อมกับกวาดเอกสา

่มือมากขึ้นเท่าไรอลินชาก็ยิ่งร้อ

อหนาของเขาก็รีบกระชากชุดเดรสลายลูกไม้ของเธอออกทันทีเพื่อที่เขาจะได้สัมผัสผิวกายอันนวลเนียนได้อย่างถนัดถนี่

...ค่ะ...พ

ของผู้ชายตรงหน้านี้ด้วยความเกลียดและอับอายในการกระทำของคนที่กำลังจะทำให้ตัวเธอมีราคีต้องแปดเปื้อนไปด้วยคาวโลกีย์ ถึงอลิ

องห้ามและครวญครา

อมันต้องการฉันซึ่งมันกำลังเรียกร้องน้องชายของฉันให้เขาสัมผัสชื่นชมมันอยู่ในตอนนี้ ถ้าจะโทษใครที่เป็นคนผิดก็คงต้องโทษเธอแล้วอลินเพราะเธอเป็นต้นเหตุทำให้น้องชายฉันตื่นและโกรธ เธอจึงต้องทำหน้าที่ปลดปล่อยมันให้ถึงฝั

ารู้แล้วว่าพ่อเลี้ยงพิพัฒน์น่ากลัวแค่ไหน ยิ่งตอนนี้เขายิ่งไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายแล้วซึ่งเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาถอดออกตั้งแ

งอวดสรีระอยู่ตรงหน้าในตอนนี้ อารมณ์ดิบเถื่อนของเขายิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าคมเข้มของเขานั้นก้มลงซุกไซ้บริเวณทรวงอกสาวแรกแย้มของอลินชาอย

ห้เธอสติหลุดลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จนตอนนี้ทั้งห้องทำงานของพ่อ

ะชิมกุหลาบงามแรกแย้มของหญิงสาว ซึ่งจะมีเขาคนแรกที่ได้ชมและเด็ดกินแต่เพียงผู้เดี

” เขาถามอลินชาด

าจนไม่รู้เลยว่าพ่อเลี้ยงพิพัฒน์พูดอะไรกั

ง่าย ๆ เขาจะพยายามทำให้สาวเจ้าเจ็บน้อยที่สุดแต่มันคงเป็นไปได้ยากเพราะตัวเธอตัวเล็กนิดเดียวเองส่วนน้องชายของเขาออกจะใหญ่อลังการแบบนี้ แถมครั้งแรกของหญิงสาวยังอยู่ใ

ำลังจะเสียสิ่งที่หวงแหนที่สุดให้กับชายตรงหน้า และแล้วมันก็มาถึงวันนี้เมื่อเขาประครองแก่นกายของเขาเข้

วดทรมาน เหมือนกับร่างกายน้อย ๆ ของเธอมันได้ฉีกออกเป็นชิ

อ่อนโยนพร้อมกับจูบซับน้ำตาให้เธออย่างแผ่วเบา และในความเจ็บขอ

ือ...” อลินชาไม่สนแล้วว่าผู้ชายตรงหน้าจะพูดอะไร ตอนนี้มีสิ่งเด

งสาวจะเจ็บไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มเลยได้แต่อยู่นิ่ง ๆ เพื

ี่รัก” ไม่ใช่แค่อลินชาคนเดียวที่ต้องทน เขาก็อดทนกับการบีบรัดของหญิงสาวเช่นกัน อลินชาทั้งคับทั้

แรกแล้ว แต่มีความรู้สึกอื่นเข้ามาแทนที่ ซึ่งสาวเจ้าก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร หญิ

ริ่มขยับบ้างเพื่อที่จะได้เติมเต็มให้เธอได้หายจา

็บรึยั

พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ก็ไม่รอช้ารีบเร่งสะโพกสอบเข้าหากุหลาบงามของเธอทันที จนต

นี้มีแต่ความเสียวซ่านที่เขาเป็นคนจุดให้เธอจน

้อ.

รงกับเธอแต่ตอนนี้คงจะไม่ได้แล้ว ยิ่งเขาเป็นพวกที่ชอบรุนแรงเสียด้วย แยกไม่ออกเลยว่าเสียงในห้องนี้เป็นเสียงอะไ

กับใกล้อะไรก็ไม่รู้เธอจึงเร่งให้พ่อเลี้ยงหนุ่มเร่งแรงขับเคลื่อนจนตอน

พรมของห้องทำงานหลังจากที่เขาส่งหญิงสาวไปถึงแดนฉิมพลีอยู่บนโต๊ะทำงา

ให้อยู่นั้นก็ถูกพ่อเลี้ยงหนุ่มจุดไฟพิศวาสในกายขึ้นมาอ

ง...เร็วอีกค่ะ...เร็วอีก

ะ ผมใกล้จะถึงแล้ว...ส

ห้ทำอย่างไรได้ก็เจ้าลูกชายเขาไม่ยอมนอนและตอนนี้มันก็ขยายชูชันอยู่ในกุหลาบงามของเธออีกครั้งแล้ว ถ้าเขาจะขออีกสักยกจะเป็นไร

่เห็นพี่ชายสุดที่รักเลย หญิงสาวจึงต้องเดินมาถามไม้เมืองที่กำลังจะกลับบ้านพอดี ก็เ

อพี่ชายของน้ำฟ้า” วันนี้ไม้เมืองได้รับคำสั่งจากเพื่อนให้ไ

ฟ้าจะไปนอนกกอีนังวารีนั่นอีกแล้วคะพี่ไม้” น้ำฟ้าไม่เคยชอบเลยเวลาที่พี่ชายของเธอไปหาแม่วารีนั้น และนี้เ

ที่ห้องทำงานก่อนนะ” ไม้เมืองแสดงความคิดตามที่สมองของตัวเองป

ี ๆ นะคะ พรุ่งนี้เจอกันจ้าพี่ไม้” น้ำฟ้าเอ่ยลาไม้เมืองและอวยพรให้ไม้เมืองก่อนที่จะหันห

ก๊อก

าเปิดประตูให้เลย น้ำฟ้าจึงคิดที่จะเปิดเข้าไปดูข้างใน แต่ก็เปิดเข้าไปไม่ได้เพราะห้องมันล็อกมาจากข้างใ

่อเลี้ยงพิพัฒน์ที่รู้สึกตัวก่อนอลินชาพึมพ

าร้องตะโกนถามเข้ามาในห้องทำงานหลาย ๆ คร

ลยกู” เขาสบถออกมาด้วยความลืมตัว พร้อมกับปลุกคนในอ้อมก

วนำหญิงสาวไปนั่งผิงที่ข้างตู้หนังสือเพื่อที่น้องสาวของเขาจะได้ไม่สังเกตเห็นเธอในสภาพนี้ เมื่อคิดว่าจัดการกับอลินชาเ

งได้มาเคาะห้องทำ

ต่พี่ชายก็ไม่มาเปิดสักทีจนน้ำฟ้าคิดว่าไม่มีคนอย

ว่าแต่ว่าน้ำฟ้ามาหาพี่มีอะไรรึเปล่า?” กว

เข้าไปคุยในห้องทำงานหน่อยเหรอคะ?” น้ำฟ้ารอให้พี่ชายชวนเข้าไปคุยกันในห้องทำงานตั

ืองใช่ไหม?” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์พูดไปมองไปทางที่เขาพาอลินชาไปซ่อนอยู่ด้วยความกังวลว่าน้องสาวจะรู้ และอีกอย่างเขาก็รู้ทัน

นเข้ามาในห้องทำงานของพี่ชายเธอ ๆ ก็สังเกตเห็นพิรุธของพี่ชายเธอก่อนที่จะเดินมานั่งที่โซฟา และตอนที่เดินผ่านโต๊ะทำงานของอลินชา

มาอย่างไรไม่รู้ ก็ตอนนี้น้องสาวของเขาจ้องเขาไม่กะพริบตาเลย และยังมองไป

ังความลับแตกแน่ ๆ

่งลงได้แล้วน้ำฟ้าปวดคอแล้วนะ จะให้น้ำฟ

ยิ่งพ่อเลี้ยงพิพัฒน์พูดมากเท่าไรพิรุธก็ยิ่งมีเย

ม่

รือนพิกุลแล้วเหรอคะ น้ำฟ้าถึงไม่เห็นเลย?” น้ำฟ้าเรียกอลินชาแบบสนิทสนม ก็ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วที่อลินชา

าไปทานข้าวกันดีกว่านี่มันก็ค่ำแล้วนะ” พร้

น้ำฟ้าก็ยิ่งอยากอยู่ในห้องนี้ให้นานขึ้น “ว่าแต่ทำไมห้องทำงานพี่เละแบบนี้ และโต๊ะทำงานของอลินด้วย

พูดยิ่งมีพิรุธจนเขาอยากจะหายตัวไปจากห้องทำงานแล้วในตอนนี้ และถ้าไม่

่า” น้ำฟ้ากำลังจะลุกเดินไปที่ตู้หนังสือที่พี่ชายเธอชอบมองตลอดเวลาที่ค

บกระชากแขนของน้ำฟ้าอย่างรวดเร็ว เมื่อรู้ว่าน

ก็ปล่อยแขนน้ำฟ้าได้แล้ว น้ำฟ้าเจ็บ” ดูสิ ทำถ

อยมือออกจากแขนน้ำฟ้า แต่ก็ยังยืนขวางทาง

น้ำฟ้าบอกแล้วไงว่าจะไ

ลมาขัดขวางไม่ให้น้องสาวของตัวเองไปที่ตู้หนังสือ โดยที่ไม่รู้เลยว่าคนที่นอนซ่อ

นจบประโยคดีแท้ ๆ ก็มีเสียงของคนที่ถูกน

ๆ ตุ๊กแก ฮือ.

อตื่นมาก็เจอตุ๊กแกหญิงสาวเลยร้อ

ครก็ได้ช่วยฉันที” เธอร้อ

าจากทางตู้หนังสือนั้นเป็นเสียงของใครกันแน่ พอมาถึงตู้หนังสือและเดินไปดูข้างตู้หนังสือหญิงสาวก็เห็นสภาพของอลินชา

์สบถออกมาด้วยความลืมตัวเมื่อ

.ฮือ...” เมื่อเห็นน้ำฟ้าอลินชาก็โผล่เข้ากอดน้ำฟ้าทันทีจนลื

แบบนี้กับอลินชา และน้ำฟ้าก็ไม่ลืมที่จะหันมาคาดโทษพี่ชายตัวดีของตัวเอง เพราะแค่สภาพของอลินชาแค่นี้เธ

ไปจากที่นี่และไร่นี้

รื่อย ๆ เหมือนกับสายน้ำที่ไหลไม่หยุด จนทำให้พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ที่เห็นอลินชาในตอนน

้วด้วย แต่ถึงจะมืดค่ำยังไง น้ำฟ้าก็จะให้ลุงชมพาน้ำฟ้าไปส่งอลินที่บ้านอยู่ดี” น้ำฟ้าอยากจะฆ่าพี่ชายของตัวเองนักที่ท

ลย” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ตวาดออกมาเสียงดังจนทำให้น้ำฟ้ารู้สึกกลัวพี่ชา

่ชอบ” ถึงจะรู้สึกกลัวอยู่บ้างแต่น้ำฟ้าก็

้องทำงานพี่ได้แล้ว พี่มีเ

ราะทุกครั้งพี่ชายเธอมักจะตามใจเธอและเอาใจเธอเสมอ แต่พอมาตอนนี้สิเปลี่ยนไปยังกับคนละคนเลย แต่ถ้าการเปลี่ยนไปในครั้งนี

จน้ำฟ้าก็ผละออกจากอลินชาเพื่อที่จะเดินออกไปจากห้องตามที่พี่ชาย

ด้” อลินชารู้แล้วว่าเธอควรจะเข้มแข็ง ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นก่อ

้วยความนับถือที่เห็นอลินชากลับมาเข้

้วน้ำฟ้าก็เดินห