นางบำเรอขัดดอก

ญิงสาวเข้ามาแนบกายทันทีโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ลูกชายของเขามันกำลังตื่นขึ้นมาแล้ว และมันก็ทำให้เรื่องที่เขาตั้งใจจะพูดและตกลงกับอลิชานั้นเป็นอันต้องหยุดไปเมื่อความใคร่ของเขามันกำลังปะทุขึ้นมา

ม่ได้นะ ตอนนี้ร่างกายของฉันมันเจ็บช้ำไปหมดแล้ว

เด่นอยู่ตรงหน้าของเขามากกว่าอะไรทั้งนั้นเขารีบก้มลงไปซุกไซ้ซอกคองา

กมานิดหนึ่งเพื่อที่จะได้พูดกับหญิงสาว พอพูดเสร็จเขาก็นำปากหนาของเขาเข้าครอบครองทรวงอกอี

้ยง...อลิน...เจ

ือนกับผู้หญิงบริการข้างทางไร้ค่าอะไรอย่างนั้นแหละ เมื่อคิดแล้วน้ำตาลูกผู้หญิงก็ไหลออกมาเป็นทาง และยิ่งคำพูดว่า ‘นา

.ฮือ..

อร้องไห

ห้ไม่หยุดและรู้สึกว่าจะดังขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้ลูกชายของเขาที่ตื่นตัวต

เมื่อครั้งแรกที่เขาถามไปหญิงสาวไม่ตอบกลับม

.คะ...พะ...เลี้ยง?” ด้วยเสียง

น?” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์โมโหควันออกหูทันที

ู้ชายตรงหน้ายิ่งเพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนนี้ตัวเธอสั่นเทาไปหมดแล้ว ย

! เธอจะร้อง

ะกลัวอะไรเขานักหนาเขาออกจะหล่อล่ำและแถมรวยอีกต่างหาก ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนในโคราชก็อยากเป็นผู้หญิงของเขากันทั้งนั้น แต่กับอลินช

บตัวเองคนเดียว แต่ทำไมเขาต้องสนด้วย ก็ในเมื่อเขาต้อ

เมืองดีกว่ามานั่งคิดมากเ

จากอลินชาเพื่อที่จะไปโทรศัพท์หาไม

ขาจึงเรียกพ่อเลี้ยงพิพัฒน์เป็นกันเอง แต่ถ้าอยู่ในไร่และเวลาทำงานไม้เมืองก็จะให้ความเคารพพ่อเลี้ยง

!” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์รีบชวนไม้เมืองทันที ยิ่งได้ย

ที่เกิดขึ้นมันไม่ได้สำคัญอะไรกับหญิงสาว อลินชาคงคิดสินะว่าเขาไม่เห็นเธอเดินออกจากห้องไป แต่ก็ยังดีท

เมืองรู้ว่าตอนนี้เพื่อนกำลังอารมณ์ไม่ดีเท่าไร ก็ฟังจากน้ำเสียงแล้วคงอยากจะฆ่าเขาให้ต

ฉันจะได้ตัดสินใจง่ายขึ้นว่าจะช่วยแกเรื่องน้ำฟ้าดีไหม” เขารู้ว่าเพื่อนเขาชอบน้ำฟ้าน้องสาวของเ

มื่อเพื่อนเอ่ยถึงเรื่องเขากับน้ำฟ้าก็จะให้เขาปฏิเสธเพื่อนได้ไงล่ะ ถ้า

อเลี้ยงพิพัฒน์รีบตัดสายท

พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ที่แก่กว่าเธอเกือบรอบหนึ่ง แต่ที่หญิงสาวต้องมานอนร้องไห้เสียใจอยู่แบบนี้ก็เพราะว่าไม่อยากให้เขาเห็นเธอเป็นแค่นางบำเรอเท่านั้น ตอนนี้หัวใจดวงน้อย ๆ ของหญิงสาวมันได้ตกเป็นของเขาตั้งแต

ไม้เมืองถามเพื่อนชี้ทันทีเมื่อมาถึงผั

วเสียเวลาอยู่ตรงนี้เลยรีบ ๆ เข้าไปกันเถอะสาว ๆ รอเราอยู่นะเพื่อน” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์พยายามปิ

นายอย่ามาปิดบังฉัน นายก็รู้นิว่าฉันอ่า

่าอย่างไรก็ไม่มีทางปิดบังไม้เมื

ลังยืนนิ่งอย่างใช้ความคิดอยู่ที่หน้าผับ กว่าพ่อเลี้ยงพิพัฒน์จะรู้ตัวว่าตัวเองโดนไม้เมืองทิ้งให้ยืนอยู่หน้าผับคนเดียวก

” วารีเอ่ยทักพ่อเลี้ยงพิพัฒน์เสียงหวาน

ี้ยงพิพัฒน์ถามวารีด้วยความสงสัย เขาจำได้ว่าเขาไ

วกับแขกที่ต้องการนอนกับหล่อนด้วย แต่ตอนนี้หล่อนจะรับบริการแค่พ่อเลี้ยงหนุ่มคนนี้คนเดียวเท่านั้น วารีหวังว่าในอนาคตจะได้เป็นน

ินเข้าไปในผับโดยไม่สนใจคนที่ออกมาชวนเขาเลย “ไอ้

และมาถึงห้อง VIP ที่ทางผับจะ

เข้ามาไง แต่ทำไมมาช้ากว่าฉันอีก?” เมื่อ

” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ยังไม่ได้เอ่ยตอบไม้

กเดินช้าเ

่อเลี้ยงไว้แน่นโดยไม่สนใจเลยว่าในห้องนี้ไม่ได้มีแค่หล่อนกับเขาแต่ยังมีไม้เมืองที่นั่งร่วมอยู่ด้วย

้หล่อนกำลังกอดไว้แน่นและลูบไล้ให้เขาเคลิ้มตามแต่มันก็ไม่เป็นผล เพราะตอนนี้เขาคิดถึงร่างนุ่มนิ่มของใค

่อก่อนออกจะชอบด้วยซ้ำไป แต่มาวันนี้สิแค่อาทิตย์เดียวที่ไม่ได้เจอกัน พ่อเลี้ยงพิพัฒน์กลับทำยังกับหล่อนเป็น

เหรอพ่อเลี้ยงพิพั

ง่ายดาย ก็คนอย่างพ่อเลี้ยงพิพัฒน์ไม่ชอบให้ใครขัดใจ ถ้าหล่อนขัดมีหวั

พ่อเ

อนของเขาเป็นอะไร และก็งงเหมือนวารีเช่นกันที่อยู่ดี ๆ ก็ปฏิเสธสัมผัสจากวารี ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนออ

นายสองต่อสองด้วยตอนนี้ วารี ผมว่าคุณไม่ต้องมาคอยบริการผมหรอ

์เสียขึ้นมาทันทีด้วยความไม่พอใจ หล่อนอุตส่าห์ตั้งใจไว้แล้วว่าจะชวนเขาไปค้างด้วยแต

” ก่อนที่หล่อนเดินออกจากห้องไปด้วยความเจ็บใจ

ามก็เหมือนยิ่งยุ จนเขาต้องปล่อยให้เลยตามเลยและนั่งอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าที่เจ้าตัวจะกลับ และระหว่างที่นั่งรออยู่นั้นไม้เมืองก็ได้รู

ซึ่งปกติเขาเป็นคนคอแข็งแต่วันนี้กินเยอะไปกว่าปกติเลยทำให้เมาและพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้ แต่ไม้เมืองก็ชอบที่จะได

้ฉันฟังสิว่ามันเกิดอะไรขึ้นวันนี้

ปหน่อยเลย ฮ่า ๆ ๆ” พูดเหมือนรู้ทันจนไม้เมือ

้ไว้เอาบุญนะไม้ และถ้านายรู้ นายก็ต้

อ” ไม้เมืองเอ

วเว้ย!” พอเอ่ยจบ

ห

นใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่อลินชา ก็ตั้งแต่อลินชามาทำงานที่ไร่เพื่อนเขาก็ไม่เคยออกมาเที่ยวหญิงสักครั้ง จนกระทั่งวันนี้ที่เพื่อนเขาชว

หล่อนไปเพราะพ่อเลี้ยงพิพัฒน์เอาแต่พล่ามชื่อของอลินชา วารีอยากรู้นักว่าอีผู้หญิงหน้าด้านที่ชื่ออลินชานั้นมันเป็นใครถึงทำให้พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ที่เ

อ่ยหมายมาดกับตัวเองก่อนที่จะเดินให้พ้นหน

่างแกมันมั่วเอาไม่เลือก แต่พอมาวันนี้แกกลับบอกฉันว่าแกมีเมีย ถ้าแกไม่เมา ฉันก็คงไม่รู้เลยสิน่า! และพรุ่งนี้ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าแกไปปิ๊งกับน้องอลินตอนไหน

ไปที่นั่งของคนขับเหยียบคันเร่งมุ่งตรงไปที่บ้านไร่ใจอสูรทันที ตอนนี้มันจะเที่ยงคืนแล้วและเขาเริ่มจะง่วงแล้วด้วยตอนนี้ แถมพรุ่งนี้ต้องไป

ลุงชมถามด้วยความอยากรู้ ปกติพ่อเลี้ยงพ

ไม้เมืองพูดติดตลกให้ค

ู้ว่าพ่อเลี้ยงของลุงอกหัก ฮ่า ๆ ๆ ๆ

ุงเป็นยังไงและรักใครเป็นที่ไหน แต่ยกเว้นคนหนึ่ง” ไ

บว่าพ่อเลี้ยงของลุงเสือผู

านายปากแข็งของผมขึ้นมานอน ผมขอตัวกลับเลยนะครับ” พอพาพ่อเลี้ยงพิพัฒน์ขึ้นมานอนบนห้องเรียบร้อยแล้วไม้เมืองก็เอ่ยคำลากับลุงชมพร้อมกับยกมือไหว้ผู้อาวุโสกว

าวเลยกะว่าจะเปิดประตูออกมาดูว่าเป็นใคร แต่พอเปิดออกม

้สติเท่านั้นเอง” ไม้เมืองหันมาส่งย

เสื้อผ้าให้พี่ชายยังคะ?” เธอเอ่ย

น้อยตรงหน้านี้ไม่ได้จริง ๆ ดูตอนนี้สิใส่ชุดนอนลายการ์ตูนสีชมพูเหมือนเด็กน้อยเลย สงสัยเขาคงจะกินแห้วแล้วคราวนี้ เพราะตั้งแต

เธอทำเหมือนเขาเป็นพี่ชายอีกคน ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้อยากเป็นมันแค่นั้น เพียงน้ำฟ้าคิดจะหันมามองเขาสักนิดก็คงดีสินะ แต่นี่เขายืนรอให้สาวน้อยหันมามองเขาก็ไม่หันมาสักที จนตอนนี้หญิงสาวได้เดินหาย

นออกมาทันที หญิงสาวโกหกว่าจะไปดูพี่ชาย อันที่จริงน้ำฟ้าก็เริ่มจะหวั่นไหวไปกับคำหวานของไม้เมืองนาน

วิงเวียนศีรษะเล็กน้อย และกว่าที่เขาจะหายก็เล่

กับตัวเองอยู่คนเดียวในห้องก่อนที่จะลุกจากเตีย

งทำงาน เขาก็ไม่รอช้ารีบไปที่ห้องทำงานทันที แต่พอไปถึงเขากับเจอภาพบาดตาบาดใจตอนที่อลินชาให้ไม้เมืองดูฝุ่

่องกับคำที่เขากล่าวหาเลยแม้แต่น้อย เขาอยากซัดหน้าเพื่อนรัก

อลินชาก็ไม่รอช้าที่จะ

าวให้ออกมาห่างจากไม้เมืองด้วยความโกรธ “ไม้นายอยากไปไหนก็ไป ส่วนเรื่องงานเราค่อยคุยกัน

ืมตัวว่าตอนนี้มันคือเวลางาน ไม่ใช่เวลาส่วน

หึงหวงของพ่อเลี้ยงพิพัฒน์มันกำลังพุ่งปรี๊ดแล้วในต

้องขู่กันเลย” แล้วไม้เมืองก็ร

ยงพิพัฒน์ก็หันมาเอาความกับอลินช

เขาถามอลินชาพร้อมกับผลักเธอนั่งลงโซ

ญิงสาวก็อยากจะยั่วให้เขาโกรธเธอบ้าง ให้รู้ไปว่าอลินชาที่เรียบร้อย

ขาสบถออกมาด

ือภาษากายอลินว่าเธอเป็นของใคร” ทำ

งบำเรอขัดดอกเท่านั้นเอง แต่ถ้าหึงเธอแบบนี้แสดง

และขยะแขยงพ่อเลี้ยงเป็นที่สุด!” อลินชาเก่งเสมอเรื่องราดน้ำมันลงบน

็ต้องเป็นนางบำเรอขัดดอกของฉันอีกนาน” ถึงจะรู้สึกเจ็บกับน้ำคำของอลินชามากมาย

ที่จะปฏิเสธพ่อเลี้ยงเลยใช่ไหมคะ?” อลินชาแอบน้อยใจในค

กับผู้ชายคนไหนนอกจากฉันคนเดียวเท่านั้น แต่ถ้าวันไหนเธอใช้หนี้หมดและฉันเบื่อเธอ ๆ อยากทำอะไรก็ตามสบายเลยเพราะฉันจะไม่ยุ่งกับเธอแล้วในตอนนั้น และคืนนี้ก็อย่าเพิ่งรีบนอนล่

ง ถ้าไม่มีฉันขอออกไปเยี่ยมคุณพ่อที่บ้านนะคะ” อลินชาอยากกลับบ้านไปซบอกของพ่อเธอเป็นที่สุด เพื่อที่จะได้เลิกคิดเรื่องของพ่อเลี้ยงคนนี้ให้รกสมอง ขนาดเมื่อคืนเ

ย เพราะฉันกลัวเธอไ

ม่ได้ซื้อยาคุมน่ะสิ ไม่นะ ต้องทำอย่างไรก็ได้เพื่อไม่ให้เขาไปด้วย “พ่อเลี้ย

อด้วย เพราะช่วงนี้แม่เลี้ยงของเธอหายเงียบไปเลย” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์พยายามหาเหตุผ

ังพูดไม่จบเขาก็เ

ก็ไม่ต้องไป” ให้มันรู้ไปว่าเข

ตามที่เขาต้องการ พอหญิงสาวจะลุกเดินออกไปจากห้องก

น่อยเหรอที่จะพาเธอกลับบ้าน” พร้อมกับห

“มันเกี่ยวกันตรงไหนคะพ่อเลี้ยง และอลินจำได้นะคะว่ายังไม่ได้ขอให้

ายได้ไงก็เขาหลับตาเอียงแก้มมาแบบนี้มันช่างน่ารักจริง ๆ ในสายตาหญิงสาว

่ใช่ที่แก้มเธอเหมือนที่ฉันให้เธอหอมแก้มฉันนะ และเธออ

ๆ พ่อเลี้ยงคนนี้ บทจะน่

ผู้หญิงเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้แบบนี้จะให้ทำได้อย่างไร แต่ถ้าไม่หอมเขาเองมีห

ลับหูหลับตาหอมเขาไปก่อ

ก้มสากของเขาอย่างรวดเร็วเหมือนกับสายลมพัดผ่าน

คนหอมแก้มของตัวเองทันที เมื่อได้

ต้องสอนกันยาวซะแล้ว หึหึ” เขาหมายมาดในใจก่อนที่จะเดินตามหญิงสาวออกไ

ปขึ้นรถได้แล้ว ไม่อยากกลับเหรอบ้าน” เขาอยากดึงหญิงส

อลินชารีบเดิ

และการไปครั้งนี้เขาไม่ให้ลุงชมขับรถให้ ด้วยตัวเขานั้นอยากมีเวลาอยู่กับอลินชาสองต่อสอง

ี่หน้าบ้านของอลินชาแล้ว แต่เจ้าตัวก็ย

ลยแต่พ่อเลี้ยงดันมาทักก่อน พ่อเลี้ยงก็ลงไ

ับคุณนายสายหยุดแม่เลี้ยงของเธอแน่ แต่ต้อ

เลี้ยงพิพัฒน์พึมพำในใจก่อนที่จะลงจากรถและเดินตรง

ำไมไม่

นเลยไม่อยากรอ” อลินชาหันมาพูดกับพ่อเลี้ยงพิพั

ของเจ้านายตัวเอง พอเดินออกมาดูก็เห็นคุณหนูสุดที่รักของเธอที่เด

ทั้งสองกอดกันกลมจนลืมไปเลยว่ามีคนอีกคนที่ยืนดูพวกเขาทั้ง

ห้ป้ารู้จักบ้างคะ?” ตอนนี้ป้าทิพย์เอาแ

ี่ห้องรับแขกของเราได้ไหมคะ ส่วนแขก อลินจะไปเอาน้ำมาต้อนรับเขาเองค่ะ ป้าไม่ต้องห่วงนะคะ” อลินชาไม่อยากแนะน

ยวป้าไปตามให้นะคะ” ป้าทิพย์กำลังจะเดินออกไปทำตามที่ตัวเองรั

ณแม่มาด้วยนะคะ” อลินช

หาอรัณและคุณนายสายหยุดทันที ก็ตอนออกมา

้านะคะ เดี๋ยวฉันตามไปค่ะ” เมื่อป้าทิพย์ไ

น?” เขาถามเธอด

ณ หรือว่าคุณไม่อยากได

งรับแขกเอง ว่าแต่ห้องรับแขกอยู่ด้านหน้านี้ใช่ไห

ห้ามหยิบจับอะไรในห้องนั้นล่ะ” หญิงสาวสั่งเขาเหมือนเป็นเด็ก