XXX III เรื่องมันเกิด...เพราะกลิ่นหอมของเธอ
บ้างที่ทำให้ฉันสามารถหนีออกไปจา
ร๊
กิดขึ้นตรงบานประตู ฉันรีบดีดตัวลุกขึ้นน
” ครั้นลูกน้องหน้าโหดคนหนึ่งเป
ุณหนูครับ” ความหวังของฉันพังทลาย
ฉันต้องการ ใครมันจะไปกินข้าว
กายจะประท้วงฉ
มีใครฟังที่ฉันพูดเลย แม้กระทั
บนตู้เล็ก ๆ ข้างประต
้ยืนเฝ้าอยู่ด้านหน้าแค่คนเดียวหรอก เพราะงั้นอย่าทำเลย เหนื่อย
บอย่างใช้ความคิด ขณะที่สองเท
ากับผ้าขนหนูที่แขวนอยู่ ฉับพลัน
อคอยสูงยังสามารถเป็นอิสระได้
และนำไปผูกกับราวระเบียงห้องคงทำให
ลาดจนเป็นเหตุทำให้ร่วงหล่นลงไป อย่างมากก็แค่กระดูกห
ูในตู้ เมื่อนำมาผูกต่อกันแล้วมั
ฉันบอกกับตัวเองเพื่อปลุก
ื้อผ้า มือบางรื้อผ้าขนหนูทั้งผื
งเร่งรีบ ใช้เวลาเพียงไม
าเก็บไว้ซะแล้ว เผื่อถูกขังอีกจะได
ธีนี้ออก สงสัยเหล้าคงไปเลี้ยงส
ระตุกเพื่อเช็กดูเล็กน้อยว่าแน่นพอหรือยัง ครั้นเห็นว่าใช้ได้จึงค่อย ๆ ปีนป่า
ำเป็นนี้สามารถรับน้ำ
้บ
้ไต่ไปได้ถึงแค่ครึ่งทางเท่านั้
ยมองขวาแล้วไม่เห็นว่ามีใครเดินผ่านมาแถวนี้สักคน จึงค่อย ๆ ย่อง
ตินั่งรถเข้าไปตลอดไม่เคยต้องมาเดินแบบนี้ นี่ป
ก๊อก…
น้องที่นั่งอยู่ด้านในหันมาสนใจตนเอง เขาสะดุ้งโหยงเมื่อ
ยืนทำอะไร
เดี๋ยวฉันคืนให้” ฉันสูดลมหายใจลึก
ฉันซวยแน่ ๆ แต่เนื่องจากว่าไม่ได้หยิบอะไรติดมือมา
กระนั้นเขาก็หยิบธนบัตรออกมาจาก
ทว่าจังหวะที่กำลังก้าวเดินออกจากรั้วบ้าน ฉันก็จำต้อ
” เขารับคำอ
นี่ย ทำตามคำสั่งฉันหมดเลย
ก่อนจะกึ่งเดินกึ่งวิ่
ียงไม่นานโชคก็เข้าข้างในการหลบหนี รถยนต์สาธารณะหยุดจอด ฉันรีบเปิด
าพตามตรงเลยว่าไม่มีที่ไปนอกเหนือจากนี้แ
ยงครึ่งทาง ดวงตากลมโตพลันสังเกตเห
นื่องจากกระจกรถใสเกินไป อาจจะทำ
กพอจึงค่อย ๆ หยัดตัวลุก
บเอ่ยปากถาม พลางมอง
ยงเท่านั้น ทว่าลุงคนขับก็ช
ย ฉันถึงกับขำแห้งเลย ตำ
ับยื่นธนบัตรส่งให้คนขับ
งาน ซึ่งเห็นว่าคุณแซ้งค์กำล
ว่านึกยังไงถึงได้ตะ
ฉันจึงสามารถเห็นใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจน ท
ีอะไรหรือ
ักหน้า ฉันเลือกที่จะไม่สนใจคำถามนั้น แ
อบางคว้าหมับเข้าที่ท่อนแขนแ
่อย” เขายกหลังมืออีก
ไม่ได้รุนแรงอะไรขนาดนั้นเสียหน่อย นี่เข
้องหลบหน้
ข้มตอบทั้งที่ไม่แม้แ
มาปฏิ
คยมีใครแสดงท่าทีรังเกีย
ะคุณแซ้งค์” ท้ายที่สุดฉันจึงตัด
่างคุณเอวาได้ล่ะครับ” พูดแบบนี้แสดง
คุณ
บฉัน ดวงตาของเราสบประสา