icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70

ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70

ผู้เขียน: Ainthira06
icon

บทที่ 1 อีถิงถิงหัวจะปวด

จำนวนคำ:2957    |    อัปเดตเมื่อ:29/04/2024

และมันยังเป็นนิยายของนักเขียนที่เธอติดตาม เนื่องจากนักเขียนได้ส่งนิยายที่สั่งพิมพ์ให้กับนักอ่านที่สั่งซื้อมาถึง ถิงถิงที่ว่างจึงรีบอ่านนิยายเกือบห

ะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียงเด็กร้องไห้

นเรียนฟรี นอกจากยายแล้วเธอก็ไม่ได้มีญาติคนอื่นอีก จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้ยินเสียงเด็กร้องในห้อง เพราะที่พักของเธอนั้นเป็นหอพักสำหรับ

ขยี้ดวงตาที่กำลังจะปิดลงอีกครั้

ดังเล็ดรอดมาให้ถิงถิงได้ยิน “เสี่ยวลู่คงจะหิว

! พะ...พี่...สะ

่าเดิมเพราะสถานที่ไม่คุ้นชินพร้อมกับกลิ่นอับชื้นภายในห้องที่กำลังน

ือขึ้นกุมขมับและหลับตา

งจะเพราะได้ยินเสียงร้องจากภายในห้อง คนด้าน

อไปพักเถอะ!” ถิงถิงในค

่ในยุคนี้ข้าวยากหมากแพง เจ้าของร่างที่เธอทะลุมิติเข้ามาอยู่มีนามว่า ‘กัวเห

นมากเพราะส่งลูกสาวคนเล็กเข้าเรียนมัธยมปลายในอำเภอ ในตอนนี้ทั้งพี่ชายแล

่ขอกัวเหม่ยอิงไปเป็นสะใภ้ใหญ่ที่มีสามีเป็นทหาร สร้างความไม่พอใจให้กับบ้านใหญ่สกุลห

รุ่นแล้ว แต่ไม่ยอมแยกบ้านออกมาอยู่ข้างนอก ยกเว้นบ้านสาม ที่พ่อสามีเห็นว่าบ้านตัวเองทำงานหนักกว่

สามีของเธอที่ถูกคัดเลือกไปเป็นทหารตั้งแต่อายุยังไม่เข้าเลขสองจนตอนนี้อายุสามสิบ ไปทำภารกิจด่วนแต่ล้มเหลวจนเกิดการบาดเจ็

ม่เคยได้รับความยากลำบากแบบนี้มาก่อนจึงเกิดการล้มป่วยและมีร่างกายอ่อนแอ

ล้วร่างกายก็อ่อนแอลง ยิ่งสัปดาห์ก่อนได้ข่าวว่

ลูกสาววัยเดือนเศษ โดยที่ไม่มีใครรู้ และ

ารกที่น่าจะชื่อว่าเสี่ยวลู่ขึ้นมากินนมบนเต้าอย่างกระอักกระอ่วน เธอไม่เคย

เธอก็จะเรียนจบแล้วแท้ ๆ ไม่รู้ว่าเครา

องห่วง ต่อไปนี้ฉันจะ

นจะดูแลครอบครั

ไปด้วยความเหนื่อยล้า รู้สึกตัวอีกทีก็

สะใภ

หม่ยอิงร้องตอบกลับค

วยความที่กัวเหม่ยอิงมีร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงน้ำนมจึงไม่มากพอที่จะให้เ

้าต่างให้ระบายกลิ่นอับชื้นในห้องจางลง พอเปิดหน้าต่างออกก็ทำให้เธ

ไง อีกอย่างภายในห้องก็มีเพีย

งมีเพียงสี่ห้องนอน หนึ่งห้องครัวและหนึ่งห้องโถงเท่านั้น บ้านสาม

นรองของบ้านเป็นทหารได้หลายปีแล้ว แต่ต

ูกชายคนเล็กของบ้านตอนนี้กำลังเรียนมัธยมปลายในอำเภอ ที่บ้านจึงเหลือเพียงแม่สามีที่พิการ สะใภ้ใหญ่แม่ลูกอ่อนอย่างเธ

ินพื้นนี้ถูกที่สุดจึงปลูกบ้านห่างจากบ้านคนอื่นหลายจั้ง ไม่เชิงว่าห่างมาก แต่ก็ห่างกว่าบ้านอื่นที่อยู่ติดกันเกือบห้าเมตร โดยที่บ้า

หญิงก็ว่าอันตรายแล้ว บ้านยังไม่

ค่ะ เดี๋ยวฉันไปซักผ้าที่เหลือให้” สะใภ้รองที่ไม่รู้ว่

นบ้าน อาหารในแต่ละมื้อ ป้อนข้าวผู้เป็นแม่ส

้านั้นเป็นหน้าที่ของกัวเหม่ยอิง แต่หลังจากคลอด

็นคนดี ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าสะใภ้รองเป็นแบบคนอื

วยซ้ำ แต่กัวเหม่ยอิงก็กลั้นใจฝืนกิน ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีอะไรให้กินแล้

หยิบเดียวกับน้ำมันที่เหลืออยู่ก้นไห นอกจากนั้นก็ไม่มีเครื่องปรุงอะไรอีก หันไปเปิดไหที่มีผ้าปิดไว้ก

ใภ้รองคงจะให้หลานสาวนอนในห้องตัวเ

วเหม่ยอิง

นเตียงเตาแข็ง ๆ อย่างสุดท้ายจึงมีเพียงเปิดตู้เสื

พืชหลายชั่ง โดยมีผ้าอีกหลายผืนห่อหุ้มเอ

ี่ยมในมือไปมา ข้างในมันมีเสียงตีกันของ

้วว

าโตขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเปิดกล่อง

งินในกล่องกัวเหม่ยอิงก็รีบวิ่งไปปิด

่างกับคนอื่นก็จริงแต่ก็ไม่ได้ห่างมาก แ

รงจำของเธอแล้ว เงินพวกนี้ไม่เคยอยู่ในความทรงจำของกัวเหม่ยอิงเลย และ

ด ไม่ใช่ว่าเธออยากจะให้ แต่เธอไม่อยากมีปัญหากับบ้านใหญ่ของสามีที่มีกันหลา

้าช่วยก็จะถูกคาดโทษไปด้วย อีกอย่างนี้ก็เ

นเจ็ดส

พันห

นหกร้อ

ปดร้อยห้

นเก้าร

ันหนึ

หนึ่งร้

เก้าร้อ

้า

ร้อยเจ็ดสิ

ยงปากเลี้ยงท้องได้มากกว่าสิบคนหลายสิบรุ่นเลยก็ว่าได้ แต่ทำไมบ้านสามสกุลหานของพวกเ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 อีถิงถิงหัวจะปวด2 บทที่ 2 เริ่มปรับตัว3 บทที่ 3 อยากได้4 บทที่ 4 ไม่ให้ไก่5 บทที่ 5 หานเผยหนิง6 บทที่ 6 มีแต่เรื่อง7 บทที่ 7 เอาเด็กไปคืนแม่8 บทที่ 8 สัญญาการกู้ยืม9 บทที่ 9 ที่ดินของพี่ใหญ่หานเซิน10 บทที่ 10 ช่องทาหาเงิน11 บทที่ 11 ซื้อไหเพิ่ม12 บทที่ 12 คุยกับบ้านกัว13 บทที่ 13 บ้านกัวตอบตกลง14 บทที่ 14 ไปหาน้องชายสาม15 บทที่ 15 หน้าคุ้น ๆ16 บทที่ 16 แม่ม่ายลู่17 บทที่ 17 ไปซื้ออิฐ18 บทที่ 18 น้องชายรองกลับบ้านแล้ว19 บทที่ 19 เริ่มสร้างบ้าน20 บทที่ 20 เงินหมื่นหยวน21 บทที่ 21 กุ้งอร่อยมาก22 บทที่ 22 กุ้งแห้ง23 บทที่ 23 จ้างเลี้ยงลูกสาว หลานสาว24 บทที่ 24 น้องชายสามมีงานทำ25 บทที่ 25 น้องชายรองมีปัญหา26 บทที่ 26 สะใภ้รองตัดขาดบ้านเดิม27 บทที่ 27 บ้านหลังใหม่28 บทที่ 28 ถูกจับตามอง29 บทที่ 29 กัวเหม่ยอิงโกรธพี่ชาย30 บทที่ 30 แฝดหงส์31 บทที่ 31 ปี197632 บทที่ 32 ต่อเติมตึกคูหา33 บทที่ 33 แบ่งเงินออกเป็นห้าส่วน34 บทที่ 34 ชวนสหายไปทำงานด้วย35 บทที่ 35 ได้เวลาแบ่งเงินแล้ว 36 บทที่ 36 หลานนอกสกุลกัว37 บทที่ 37 คุณย่าหลี่เลือกเงิน 38 บทที่ 38 ความวุ่นวายก่อนเปิดร้าน39 บทที่ 39 ร้านขายของหานอี40 บทที่ 40 เริ่มขยายกิจการ41 บทที่ 41 ส่งน้องชายสามไปเรียน42 บทที่ 42 เข้ามณฑล 43 บทที่ 43 แผงลอย44 บทที่ 44 ฝัน 45 บทที่ 45 บ้านใหญ่จอมวุ่นวาย 46 บทที่ 46 กิมจิ47 บทที่ 47 พี่สาวใหญ่เป็นพนักงาน48 บทที่ 48 ร้านเสื้อผ้าหานเอ้อร์49 บทที่ 49 หาโรงงานตัดเย็บ50 บทที่ 50 โรงตัดเย็บสมาคมแม่บ้าน51 บทที่ 51 ได้ร้านเช่าแล้ว52 บทที่ 52 ร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่53 บทที่ 53 เสื้อยืดมีลาย 54 บทที่ 54 ลิขิตฟ้า ชะตาสวรรค์55 บทที่ 55 ไข่ครอบ56 บทที่ 56 น้องชายสามกลับจากปักกิ่ง57 บทที่ 57 แม่ของเสี่ยวหนิง58 บทที่ 58 หานหรงเจ๋อ59 บทที่ 59 หนักใจ60 บทที่ 60 การตัดสินใจครั้งใหญ่61 บทที่ 61 ตัดขาดความสัมพันธ์62 บทที่ 62 ปักกิ่ง63 บทที่ 63 โจวเฟิน64 บทที่ 64 สมัครเรียนโรงเรียนในปักกิ่ง65 บทที่ 65 ห้องเช่า66 บทที่ 66 โรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าขนาดใหญ่67 บทที่ 67 ผลิตเสื้อหลายสิบลาย68 บทที่ 68 เสื้อเชิ้ต69 บทที่ 69 ร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่สาขารอง70 บทที่ 70 พนักงานสิบห้าคน71 บทที่ 71 ย่าหานอยากให้กลับบ้าน72 บทที่ 72 ไปหางโจว 73 บทที่ 73 ชาหลงจิ่ว74 บทที่ 74 ชาไป๋หมู่ตาน75 บทที่ 75 ตกแต่งห้องเช่า76 บทที่ 76 กัวเฮยปั๋ว77 บทที่ 77 ผู้จัดการร้านเสื้อผ้าสาขารอง78 บทที่ 78 กลับบ้านเกิด79 บทที่ 79 หลานชายบ้านใหญ่80 บทที่ 80 ร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่สาขาสาม81 บทที่ 81 ประชุมผู้ปกครอง82 บทที่ 82 ว่าที่สะใภ้สามบ้านหาน83 บทที่ 83 น้องกับหลานมาปักกิ่ง84 บทที่ 84 หลี่เวยเวยอยากทำงาน85 บทที่ 85 นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น86 บทที่ 86 ย่าหานถึงแก่กรรม87 บทที่ 87 ของว่างของเด็ก ๆ88 บทที่ 88 ลูกสาวคนสวย89 บทที่ 89 บทส่งท้าย