icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
พรางกุหลาบ

พรางกุหลาบ

ผู้เขียน: เฌอเลียร์
icon

บทที่ 1 บทนำ

จำนวนคำ:1603    |    อัปเดตเมื่อ:10/06/2024

นที่ท้องฟ้าแจ่มใส คงเ

ระทบผิว แม้มันจะทำให้ดวงตาฉัน ที่ตกอยู่ในค

อไหม้ ปนกลิ่นอันโสมมจากอุจจาระปัสสาวะ ผู้คุมกระตุกโซ่ตรวนหนาหนักที่คล้องมือ เมื่

งแม

คนชั

อก

จะไม่

เจ้า ทำสัญ

ริเวณ นิ้วผู้คนตามทางช

ึ๊

ระทบหน้าผากฉัน ทำเอาตัวงอเพราะควา

ลงโทษนัง

เป็นต้นเสียงด้วยพร่าเลือนด้วยเปื้อนธารโล

รแด่การชำระล้างนาง

คนอย่างเขาไม่ได้สวดให้อย่างจริงใจหรอ

ฆ่าแม่

เรื่อยสู่ลานกว้างกลางเมือง เสาต้นสูงตั้งตระหง่

ับผ้าไหมบุอย่างดี ผู้คนแต่งกายสวย

ะไรสักอย่างเกี่ยวกับพระเจ้าและบาป พร้อมสาธยาย

เตรียมพร้อมเอ่ยค้าน สายตาที่พร่

กไม้ติดชายระบายฟูฟ่อง สีขาวราวชุดเจ้าสาว แต่ยัง

รง บีบรัดจนเจ็บในอกคือดอก

สีทองปลิวไสว ตัดกับชุดคลุมองอาจสีดำ ท่ามกลางโลหิตที่ไห

เขาชัด มีเพียงดวงตาที่สบกัน ฉันอ

แดงของเธอให้แน่นขึ้น คนถูกป

ุ่นผสมโลหิตช่างแสบเหลือเกิน ทุกหยาดหยด ทุกพื้นผิวที่น

อน ๆ เส้นผมสีทองและกลีบกุหลาบสีม่วงพลิ

ิดยื้อยุดกันอย่างโกลาหล เจ้านั่นก่นด่าทั้งพระเจ้า ทั้ง

ลบบ้าง เปลี่ยนให้ทหารท่าทีขึง

บังหญิงสาว รองเท้าบูตห

้ำในตายังไหลริน อาบแก้มจนถึงริมฝีปาก รสเค็ม

สบต

ฟ้าที่ฉั

ฉันอยากเอ

ื่อนที่ข้าไ

็โกหกเขา ตลอดมาฉันไม่เคย

กขึ้นสู่บันได ที่มีอีกคนยืนอยู่พร้อมขดเช

ินเพราะเสียงร้องไห้ระงมของหลายคนบนเสาต้

ด้วยน้ำสีแดง กลุ่มเส้นไหมสีทองซบลงที่ไหล่เขา

หารแ

ว้ หากแผลใดทำเราเจ็บมาก ถึงที่สุด

ลใดที่ไม

กเสียแล้ว ตอนนี้ฉันเจ็บมาก เจ็

่หัวใจยังเจ็บเหมือนเดิม อย่าเพิ่งไปสิดวงด

เว

คยเอื้อนเอ่ยในวันวา

ขาวลงจากเวทีไป เหลือเพียงกลีบกุหลาบม่วงช้ำที่ถูกเห

!...

กใหญ่ ลุกนั่งพรวดพราดขึ้นจากเตีย

ล้ว เกือบตายตามค

ะจก กุหลาบสีลาเวนเดอร์อวดโฉมอยู่ในโถแก้ว กลีบหนาสวยราวกับกำม

ึกลับ ตากลับเห็นเวลาบนหน้

ฮ้

็ดโมงครึ่ง หลับเกินเวลาตื่น

ึ้นขี่วินมอเตอร์ไซด์หน้าคอนโดฯเพื่อไปยังสถานีรถไฟฟ้า เ

้นไม่น่าไปยืนหลบฝนหน้าร้านไม่น่า

รนอนของฉันทุกค

าถึงสถานีบีทีเอสภายในห้านาที

กระทั่งสี่นาทีสามสิบวินาที ฉันก็ได้มายืนหน้าสถ

เปิดรับโบนัส

เปิด