สนมใบ้ ไร้ศักดิ์

่ได้ วันนี้มีงานสำคัญ เจ้า

พลวดจากแท่นนอน

มนามจงหลานหรือป

ี่ต้องเป็นเจ้

เล็ก แล้วยัดทุกอย่า

อ อ

กแต่เปล่งเสียงไ

าโวย

วเจิ้งได้เพีย

ัวของเสี่ยวเจิ้งมาไว

ี่ยวเจิ้งถ้าเจ้า.. ไม่เป็นใบ้คงจะดีกว่านี

เจิ้งที่รักเ

ินเห็นว่าไม่เป็นไร เดินตามทา

ด็จจจจ ฮองเ

่เด่นสง่ามองเห็นในระยะ

ินคนเล่าขานว่าเป็นฮ่องเต้

นคำขานของขันที ดึงร่างเล็กกว่าของเสี่ยวเจิ้งหลบเ

บวนเสด็จกำ

ในมือกวาดต้อนร่างของเหล่านางใน

อ้

งออกมา เสี่ยวเจิ้งพ

้าอยู่ได้ ขบว

็กของ เสี่ยว

เจ้าเห็นหรือไ

ยวเจิ้งจ้องมองใบหน้างดงามราวเทพีสวรรค์เลยผ่านไปยังร่างสูงที่พยุง

ื้อเสี่ยวเจิ้งใ

งไปไกลๆ อาภรณ์ของเจ้าในงานพ

มอ่อนโยน

ว่าทั้งสองนางเป็นเพียงหญิงธรรมดา ห

ยน แต่ยิ้มนั้นส่งให

แอ ชีวิตพวกนางมีค่าใดกันหากเปรียบกับเจ้าแม้เจ

ปไ

งกับจงหลินจนหงายหลังเมื่อไ

ี่ยวเจิ้งที่ล้มกลิ้งข้าวของหกหระจาย สบตาเศร้าสร้อยน

วกนาง

พยุงหมิงเยว่จ

วยกันเก็บข้าวของใส่ในห

ก็ไม่ได้อยากจะขวางขบวนเสด็จ ดูสิข

เจิ้งยิ

เห็นหรือไม่ว่าชีวิตพวกเรายังไม่มีค่า

ปากจงหลินก่อนจะส่าย

ินถอ

กว่าเจ้าได้สวมอาภรณ์สีสวย ลบรอบเปื้อนขะมุกขะมอมบนใบหน้าของเจ้าอ

่งภาษามือให้จงหลินรีบไปยังห้องเครื่องช่วยนางในห้องเครื่องทำ

ดินตามเสี่ยว

กเจ้ากลับไปเสีย ยายเฒ่าจงรับปากมั่นเหมาะว่า

านมือก้มหน้า จง

ขบวนเสด็จจึงล่าช้า

ักหน้ายืนยันตา

ว้ก่อนนะ ข้าลดค่าตอบแทนพวกเจ้าเพราะมาช้าเหลือเกิน ทำงานให้เสร็จจึงกินอาหารเช้าเพ

ลดหลัวบนหลังให้จงหลิน แล้วหั

มอู่ไ