พนันร้ายมาเฟียเถื่อน

ใจตลอดทาง ระหว่างที่เดินไปกับนาคินเขาก็กุมมือใ

มาอยู่บนนี้ มินตรามองกระจกฝั่งขวามือ ที่มองเห็นทะเลและวิวฮ่องกงทั้งเกาะ ส่วนทางซ้ายถูก

พบว่าเป็นห้องทำงาน มีโต๊ะวางอยู่ทางซ้ายมือ ส่วนขวามือนั้น

มือเริ่มเย็นเฉียบ

งเซ็นสัญญากันก่อน เพื่

สัญญาก็ไม่มีอะไร นอกจากจะยกหนี้ทั้งหมดให้เขาแล้ว ยัง

่องแบบนี้ เขาจะไ

ข้อความสุดท้าย

ังเฉิน ต้องเก็บเป็นความลับ ห้ามแพร่งพรายออกไ

นจะไม่สนใจไยดี แต่ก็ต้องท่องเ

คที่วางอยู่ด้วยแววตายินดี ไม่มีแววตาเสีย

บมานั่งลง ก่อนจะหยิบสัญญามาอ่าน แต่นาคินก็รีบพูด “

้วบังคับให้ลงชื่ออย่างรวดเร็ว เธอที่ตามไม่ทันก็ลงชื่อตา

้องนะ เชิญพว

ท้าเข้ามารีบลุกขึ้นจะเดินตามเขา แต่ชาย

่งอยู่ “จะทำอะไรก็ทำเลยครับ แต่ถ้าเธอทำอะไรให้ไม่พอใจ ก็ไม่เกี่ยวกับผมนะ

นั้นนาคินก็รีบหุบป

ับรีบปิดประตูใส่แล้วพูดกับคนด้านนอก “อย่าให้เธอออกม

ั่งมานานก็ลุกขึ้น เฟยถังขยับไ

ังไม่

แล้วคุณชายหวังสามารถพาสาวงามมานอนทอดกายได้ทั้งเกาะ แต่ทำไ

งแล้วผมไม่

ช่คุณหวัง เธอจึงหันมองหยางเจินที่ยืนด้านห

ไม่ใช

ในที่นี้คือสำหรับคนที่เขาคิดจะดีด้วย ส่วนไม่ด

ไปที่หนึ่ง” ห

ี่ไห

อออกจากห้อง จากนั้นก็เดินขึ้นไปยังบนดาดฟ้า

ลังรออยู่บ

ดกลัว แต่จะกลับหลังหันก็ไม่ได้ เพราะคนของเขายืนคุมอยู่เต็มไป

เธอลงเรียบร้อยแล้วเฮลิคอปเตอร์ก็บินกลับ เธอหันมองโดยรอบ ไม่มีเร

ำ สวมถุงมือสีขาว ท่าทางเหมือนพนักงาน

ค

งหัวเรือด้านหน้าสุด เมื่อไปถึงเธอกลับพบโต๊ะสีข

ดรอสักครู่ ไม่นาน

งเพื่อทำเรื่องอย่างว่า แต่พนัก

ตอร์ ไข่ปลาคาเวียร์ ตลอดจนอาหารราคาแพงที่วางอ

น มีแค่ของว่างเล็ก ๆ ที่เธอหยิบมากินนิดหน่อยเท่านั้น

ไปสิบนาทีเขาก็ยังไม่มา จนกระทั่

รับ เลยให้กระผมมาบอกให

พอพนักงานบริการขยับไปที่ของตนแล้วเธอก็หยิบช้อนขึ้นมา จากนั้นก็เริ่มตักกินทีละนิด ตอนแรกก็

าแดง ไปหมดเพราะความตะกละของตัวเอง แต่ผ่านไปหนึ

นเดิมเดินมาแล้

ช่ไหมครับ กระผมจะนำ

วช้าลงเรื่อย ๆ เพราะความหวาดกลัว พนักงานบริการคนเดิมพาเธอไปยังห้องหนึ่งในเรือสำราญ เ

องทำอย่างไร อาบน้ำก่อนไหม หรือว่าถอดผ้ารอเลย มินตรา

่กล้าขยับนั่ง ไม่กล้

จจนผวา รีบถอยหนี แต่เมื่อประตูเ

ค

ล้วพูด “คุณนั

ม่ให้เธอส่งเสียงจากนั้นก็จูงมือเธอลงไปใต

ะพาค

าฉันหนีคุณ

้ตัวเองเดือดร้อน ตัวเองมีทางรอด แต่ก็ก

างมากก็แค่ตัดเงินเดือนผม

่ชา

ตอนนี้ขึ้นมาใหม่ “หวังเทียน ผมเป็นน้องชายของพี่เฉิน และไม่เห็

ึ้นไปด้วยสีหน้ากังวล ชายคนที่เธ