icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

มาเฟียรั้นรัก

บทที่ 9 No.9

จำนวนคำ:2071    |    อัปเดตเมื่อ:20/09/2024

ู่ด้านหลังพร้อมกับหญิงสาวที่อยู่ในสภาพผ้าห่อปิดมิดถึงตา เมื่อคื

ร้อมออกเ

ใหม่คงไม่จำเป็นแล้ว เขาจึงพูด

นั้นเวรยามน้อยกว่ากลางวัน ผมจ

าคนของผม ที่เตรียมไว้ก็พร้อมแล้วเหมือนกัน เอาเ

ดท้ายก็ลงมาอยู่ในบ้านของสมิง ปอฝ้ายจับมือมาร์กัสไว้แน่

ืนนี้ การลงมาในหมู่บ้านครั้งนี้ นอกจากจะหนีแล้ว

ทำให้หมู่บ้านของพวกเขาถูกโจมตี ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นที่ไว้ใจพวกมันที่กล้าฆ

มืออองยี้ไว้เพราะรู

่งกับพวกเ

่พอใจ “หรือว่า

อนนี้คนของทางการออกล่าพวกเราอยู่ ถ้าพว

มันหนีรอดไปได้แน่นอน เหมียวซานมึงไ

ไม่นานก็พอจะรู้ว่าที่ซ่อนของพวกมัน ไม่คิด

จากนั้นก็เริ่มมองหาเมื่อเปิดประตูไปในห้องหนึ่งก็พบสิ่งที่ค

กยิ้มอย่างยินดี ส่วนชบาเองถึงกับเครียดกับภาพผู้หญิงตรงหน้

ธอเองก็ไม่มีปากที่จะทำให้อีกฝ่ายหยุดได้ “

ที่ขาวแบบนี้ข้างในจะขา

า แต่ดูจาก สีหน้าชบาแล้วคงไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน

คนของเขาถูกฆ่าตายไม่พอ ปอฝ้ายยังหายไปอีก คนเ

ทั่ว แล้วขอกองกำลั

ให้จัดการเรื่องนี้โดยเร็ว งานนี้แอนนา

“มีเรื่องไหนไหมที

แค่เรื

ชื่อเมียอย่างเธอ “ก็แค่อยากให้ลูก

หม” เสียงมาร์

วกกลับมา เรื่องเดิมที่เขาทำผิดตอนจับตัวเธอกัก

กันในงานของเขา ส่งคนไปช่วยค้นหาเพิ่มอีกแรง

้แล้วจับเสื้อวางใส

อง พวกเราคงช่วยแกไปตลอดไม่ได้ อีกอย่างผมอยากให้มาร์กัสมาสืบต

“คุณคิดจะให้มา

กหน้า “แล

ทำงานใหญ่ไม่ได้ ผมจะใ

อนรน ไม่ใช่ว่าลูกชายเขาสองคนรักผู้หญิงคนเดียวกันหรือเปล่า ยิ่งคิด

นึ่งแล้ว อยากให้พวกเ

์กัสไปมากพอแล้ว คุณไม่ต

อยู่ดี มัวแต่คิดเรื่องลูกมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนมือ

อกจากเขา อีกฝ่ายก็ไม่ยอมจับเม

หละเหมาะท

นี้แสดงว่าโกรธจริง แต่เขา

่อนมากกว่า ความชำนาญทำให้หลบสายตาพวกเขาไปได้

ปยังอีกทางใกล้กับถ้ำแห่งหนึ่ง มองไปยังพื้นดินเหมือนมีรอยการ

นหน้า มีคนของอองยี้ที่เคยเห็นหน้าอีกสามคน

าง กูจะกินขอ

็จับแขนอองยี้เอาไว้ “ฉ

อคิดจะตบหน้าชบา แต่หญิงสาวก็ยื่นหน้าให้โดยไม่ส

กู ส่วนนังนี้ก็แค่ชั่วคราวห

ังไม่รู้ชะตากรรมของตนเอง “พี่รีบหน่อยแล้

คนไทยพวกนี้ มาถึงตอนนี้เธอก็อยากเร่งให้เร็วขึ้น คว

กฝ่ายเอาไว้ แต่แผ่นหลังหญิงสาวก็ไม่หยุดหันมามอง เธอรีบเ

ินไปด้านใน แต่เธอก็พยายามรั้งเอาไว้ ทำให้อ

ช่วย แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใคร ดังนั้นเธอต้องช่ว

หยียบเอาไว้ จากนั้นก็โยนมันทิ้งไป มุมปากมันยกยิ้มทำสีหน้าเหมือนกำลังจะได้กินเห

ที่มันจะโน้มตัวลงมา เธอก็กำดินในมือจากนั้นก็สาดออก

น้าขึ้นมาจากนั้นก็ทุบลงที่ท้องจนปอฝ้ายร้องอย่างเจ็บปวด จุกเธอขยับร่างกายไม่ได้ ได้แต่มองใบหน้

ทบจะเป็นสายเลือด สุดท้ายก็ถูกหมัดอัดไป

เปิดรับโบนัส

เปิด