สืบแค้นบัลลังก์เลือด

มอีกรอบ และถือเป็นโอกาสดีที่จะทำให้นางเข้าวังได้ แต่เหมยลู่อิงกำ

งหลวงแล้ว อีกหนึ่งเดือนก็จะมีการประกาศคัดเลือกเ

ตด้วยกันมาตั้งแต่วัยเยาว์ เป็นบุตรของรองแม่ทัพกองธงน้ำเงินฝั่งตะวันอ

็นสหายกันมาตั้งแ

าอยากเข้าวัง แต่ข

น้าตาก็ใกล้เคียงกัน เหมยลู่อิงที่กำลังคิดวิธีเข้าว

ีวิธี

ถาม ก่อนจะเย็นวาบไปทั้งร่าง

ษที่เจ้าชอบแทนดีหรือไม่ กำหนดวันตรงกับวันที่เจ้าเข้าวัง เม

แต่นี่ก็เป็นโอกาสเดียวที่นางจะได้ใ

ละเตรียมตัวที่จะเข้าวังในครั้งนี้

ที่สุด เป็นฮ่องเต้ที่เรียกได้ว่าปกครองอย่างทรราช แต่ก็ไม่มีผู้ใดกล้าต่อกร ความสาม

ู่อิงเงยหน้ามองกำแพงสูงใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า ในมือมีราชโองการถืออยู่ บ

ลิวสีเหลืองทองประกายตัดกับกำแพงสีแดง

้าไปแล้วก็ไ

างเป็นคนเลือก น

งมอดไหม้อยู่หลังกำแพงนี้

ำให้นางรีบหันไปมองแล้วเดินไปหา ก่อนส่งร

ผ้าที่สวมใส่ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เสื้อผ้าสีขาวสะอาดตาราวกับฤดูเหมันต์ เขาหัน

ึงนับว่าเป็นการแข่งขันที่ดุเดือดกว่ารอบแรกเป็นไหนๆ ไหนจะฮองเฮาจิ่นซือเจียกับกุ้

ีราชครูจิ่นเผย

บดีฝ่ายซ้ายฮุ่ยมู

ยอีก อันฤดูคิมหันต์ว่าร้อนแล้ว ก็ไม่รู้วังหลัง

ลู่อิงเงยหน้ามองประตูสีแดงที่เปิดออกด้วยหัวใจเต้นระรัว จวบจ

วนาง กำไลหยกสีเลือดนี้เป็นหยกล้ำค่า นางอยากรู้ว่าเป็นผู้ใดที

ว่านางราวสามปีเห็นจะได้ ดูจากที่เหล่านางกำนัลคำนับ

้อยที่จะได้รับการ

กองธงน้ำเงินฝั่งตะวั

ฉลิ่วขมวดคิ้วจากนั้นก็ก้มลงมองภาพวาด ส

่อีกแถ

หายใจ จากนั้นก็เดินไปทา

่าจะมีคนมาตาม และห้ามส่ง

ก็ยังเป็นกลางลานกว้างที่แทบหาต้นไม้บังไม่ได้

มแตกกระจาย พยายามหาร่มเงาต้นไม้เป็นที่กำบัง พอเริ่มเป็นหนึ่งช

เหมือนกำลังยืนอยู่ในตำหนัก ดูเหมือนการคัดเลือกนางกำนัลจะจบแล้ว เมื่อตอน

าอย่างไม่เร่งรีบ

นี้ทุกคนก็คุกเข่าลงพื้น

็นเสื้อมังกรสีเหลืองทองที่พลิ้วไหวตามจังหวะการเดิน จน

็ไม่ถึงขนาดสะดุ้งจนเสียมารยาท ไม่นานฉินกงกงก็ก

เหี้ยมไร้ปรานี ดูจากการคัดเลือกนางสนมค

หน้านางก่อนมองกำไลหยกสีเลือดตรงข้อมื

างคือฮ่องเต้ หรือคนที่ทำให้พี่สาวนางจบชีวิตก็คือฮ่องเต้

ว่าเดิม ไม่นานก็ได้ยินเสียงชื่อต

่ประทานดอกไม้

่ายเพียงนี้ นางลุกขึ้นมองสตรีอีก 9 คนที่กำลังยืนนิ่งอย

งเป็นตาอิ้งเหมือนกัน ไม่ต้องบอกว่าพวกเขามีแรงสนับสนุนในมือข

มว่า มู่หลิง นางเป็นน้องสาวของสนม

เป็นสี่หลัง แต่ละหลังจะมีต

บนเตียงสุดท้ายมุมห้อง จากนั้นสตรี

อหมิ่งห

นั้นแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์แดด ทำให้รู้ว่าผิวนางบอบบา

ดรองจากฝ่าบาท เขาสามารถสั่งเคลื่อนทัพได้ในหนึ่งชั่

ามารถเข้ามายืนอยู่จุดสูงสุดของทหารได้ในวัยเท่านี้จะเ

ับเจ้าแล้ว เจ

ซ่งเป

ำเงิน แสดงว่าบิดาเจ้าอยู่ในสังกัดพี่ชา

เพราะว่ามีความลับซ่อนอยู่ อีกอย่าง นางไม่ได้มาที่นี่เพื

คนเดิมที่ถือราชโองการแล้วประกาศ “ฮุ่ยมู่หลิง

ทีเดียว แต่ถ้านางจำไม่ผิด คนของฮองเฮาก็อยู่ในนี้ด้วยนี่นา จิ่นซ

็จะไม่เห็นแววตาไม่พอใจเพียงเสี้ยววินาทีนั้นแน่ แต่นางเห็

ดูเหมือนกุ้ยเฟยจะวางหมากผิดตัว หากนางรู้จักนิ

ุ่งเช้าวันถัดมา มู่หลิงก็ได้รับการเลื่อนขั้

่อนขั้นมาที่ตำแหน่งเดียวกัน คนอื่นอาจจะมองว่าทั้งสองคนนี้กำลังแข่งก

งหรือเปล่า เพราะแผนการแต่ละอย่างล้วนไร้ความปรานี และไร้ความรักอย่

ดไปถึงไหนกัน... บนเตียง เมื่

ิ้งก็เริ่มลดน้อยถอยลงไปเรื่อย ตอนนี้ในเรือน

กนาง หลังรอคอยอยู่สามวันจากเสื้อผ้าที่กองอยู่เต็มก็ใกล้จะไม่

านนัก อย่าให้ถึงท

ี่บ่นมาตลอดทางจนมาถึงลาน

่นมาเห็นเข้าเกรงว่า

้องการสืบจากนางกำนัลคนเก่าๆ ที่อาจจะรู้เรื่องราวของพี่สาวนาง ว่

ตำลึง นางหันมองขันที และนางกำนัลสองคนที่เอ่ยปากห้ามเป็นพิธี แล้วก็ไม่ได้สนใจพวกนางอีก กลั

นแล้วนับไม่ถ้วน มีพวกนางเข้ามาอีกก็แทบจะขี่คอกันตาย พวกขันท

้าพวกเขาที่เพียงเงยหน้ามองแล

นาง ในมือยังมีตะกร้าผ้าถือติดมาด้วย ก่อนหน้านี้หลิวชงอวี้แทบจะไม่เคยจ

กเขาก็ไม่ขยับอยู่แล้ว เว้นเส

ก็ยังไม่เคยถูกหยิบขึ้นมาเลย นอกจากสองคนนั้น หลังจากนั้นตา

ถึงแม่ทัพหรอกหรือ เหตุใด

วางตะกร้าแรงๆ แล้วนั

งพี่ชายตัว

่ชายตัวดี ดูแล้วพี่น

ถแต่งงานกับขุนนางดีๆ เป็นฮูหยินเอกที่เหนือสุดในจวนได้ แต่

แต่เล็ก ส่วนข้านั้นก็พบพวกเขาบ่อย และค

ัง แต่พี่ชายไม่อยากให้แต่งสินะ ถึงว่านางไม่เคยถูกเ

ะ ถ้าดึกแล

ัลที่หายตัวไปมีนับวันได้ แต่ก็ไม่มีใครสนใจ ดูแล้วส

ทำได้ เพราะเมื่อเห็นสภาพเสื้อที่คุณหนูหลิ

เก่งนักเห

รือน เสื้อผ้า และอาหารล้วนแต่เป็นมารดา พี่สา

ลกใจ เพราะเหมยลู่อิงไ

น้ามองคนพูด ร

ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว

ไปอย่างรวดเร็ว จะไม่เร่งฝีเท้าได้เช่นไรในเมื่อพวกนางกำลังเดินผ่านตำหนักเย็

งขังทันที จนตอนนี้ตำหนักเย็นอัดแน่นไปด้วยสนมจำนวน

ค่คิดนางก็ปวดหัวแทนพวกที่พยายามอยู่ตอนนี้ สายต

็นสัญญาณบอกให้เงียบ เมื่อพวกนางเดินผ่านอุทย

นัลนางนั้นถูกอุ้มเข้าตำหนักแล้ว แต่เปล่าเล

้วนางจะเหลือเหรอ ว่าแล้วก็หัน

กินไปหรือเปล่า คนที่อ

่นใ

นิ่งเช่นกัน หลิวชงอวี้ดึงมือออกแล้วยกมือทำท่า

ลงมองสตรีนา

วชงอ

นคนด้านหลัง เจ้าของชื่อเงยหน้ามอง

ากลานซักล้างบังเ

็นคนขี้กลัวที่สุด ไหนเลยจะหาญกล้าออกมาเดินเพียงลำพัง ยกเว้นว่าจะมี

้องเจ้าไป เร

่งเสด็จเสร็จแล้วก็ห

ะไม่เชื่ออย่างแน่นอน ส่วนหลิวชง

นขี้ขลาด เพียงแต่เวลานี้ไม่ใช่เวลาหาเรื่องใส่ตั

ไลหยกสีเลือดบนข้อมือ ดวงตาเขาสั่นไหวก่อนเลื่อนสายตากลับ

จึงเอ่ยแนะนำตัว “คารวะท่านแม่ทัพ ข้าน้อยเ

เขาจะตาฝาดไปเองว่

นมือเจ้าได้

“เมื่อหลายปีก่อนมีพ่อค้าจา

ัพชงหยวนจึงคิดว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญ เมื่อเห็น

ะอันตราย พี่ได้เวลาออกจากวังแ

วเองก็กำลังจะเดินไปอีกด้านหนึ่ง ชายหนุ่มเด

มื่อเดินไปได้เพียงครู่ก็หยุดลงเช่นกัน แล้วหันมามองคนด้านหลังที่ยังมองอยู่ เขาอาจคิดม

บถามถึงกำไลเลือดวงนั้น ท่าทางจะไม่ใช่การตายธรรมด

งตำหนักพักของตนก็พบว่าอาหารที่ว

่อิงพูดด้วยน้

งก็ทราบว่าบัดนี้ภัยแล้งกำลังมา ฮ่องเต้เองก็มีบัญชาให้แต่ละตำหนักประหยัด ผักที่ส่งมาก็ลดลงไปครึ่ง

ี้ยกมือขึ้นจะด่านา

นางกำนัลคนนั้นรีบถวายคำนับ จากนั้นก็เชิดหน้าจาก

้วจะได้ถวายตัวก่อนใคร ที่ไหนได้ แม้แต่

ี้โกรธจน

่ชายเจ้าจะโ

เชื่อ “ตั้งแต่เล็กพี่ข

ิงเอ่ยแทรก ก็เห็นใบหน้าม

จะพูดจะคิดอะไรก็ล้วนออกมาทางสีหน้าหมดแล้ว

ชายข้า หรือว่าเจ้า

้าง เงยหน้าแล้วอมยิ

ซิบตอบกลับ “เจ้าเป็นต

งอาจจะเป็นหนึ่งในนั้น แล้วจะทำยังไงถึงจะได้เข้าใกล้พวกเขากันนะ

ขอโทษสหายคนเด