ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา

็นมื้อเที่ยง ยังดีที่ตลอดเวลาที่นั่งฟังติณณ์กับแม่ของเขาคุยกัน คนรับใช้ได้นำอาหารว่างมาเสิร

แล้วหรือยัง แม่ว่ากลับบ้านกันเถอะ เพราะกว่าจะขับ

ามีที่เพิ่งพบกันครั้งแรก เมื่อกลับเข้ามานั่งในรถพร้อมกับกล่

ุณ ฉันน่าจะมีอะ

ออะไรมาให

ยความว่าอย่างไร คนอย่างเธอจะมีกำลังซื้อหาอะไรมาให้หม่อมหล

้อผลไม้มาเป็นขอ

สำคัญสำหรับเขา ก่อนที่เขาจะบังคับ

่ที่บางกรวย โดยใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็มาถึง หากเมื่อรถจอดนิ่งส

าส่ง

คะ? คุณมีธุระ

ไปที่

วฉัน

ิน เธอรู้ว่ามันเป็นเกาะของครอบครัวของเขา ซึ่งปัจจุบันอยู่ในการดูแลของอาคนเล็ก ขวัญรดาเข้

ง ไม่อยากเชื่อว่า

อะไ

ี่เกาะคนเ

ีส่วนร่วมในการเดินทางครั้งนี้ ติณณ์ถามกลับด้วยสีห

หน้าที่เมีย

..เปล

ลงไปไ

าวออกมา เธอยืนอยู่ที่เดิม มองตามท้ายรถที่เคล

องไปยังทุ่งหญ้าที่เห็นอยู่ไกลๆ ละแวกนี้ยังเป็นพื้นที่สวน แรกทีเดียวเธอนึ

หนบ้างนะที่ผจญกับความรู้สึกนี้หลั

ดาสะดุ้งสุดตัว เมื่อบางอย่างแวบเข้ามาใ

ตาหวานค่อยๆ เลือนหายเมื่อเห

ูห้องเรียกคุณหลายครั้ง แต่คุณคงไม่ได้ยิน หนูเป

ื่อน คนรับใช้จึงคิดว่าเธออาจไม่พอใจที่มีค

ะ หนูมีอะไรห

านอาหารเลยไหม ตอนนี้หกโมงเย็นแล้ว

ถามนั้นยากแก่การตัดสินใจ น

ณ์ก็ไม่อยู่บ้าน หนูไม

มาให้คุณได้ค่ะ” ข้อเสนอนี้เด็กรับใช้คงคิดขึ้นมาเอ

อุ่นๆ ก็

มองเธออย่างไร แต่งงานกันแค่วันเดียว แต่เจ้าบ่าวก็หนีไปเที่ยวเกาะเพียงคนเดียวเสียแล้ว

ุขกำซาบยามติณณ์สวมแหวนวงนี้ให้เธอได้ แหวนทองสีขาวเกลี

ัน มันไม่ได้อยู่บนนิ้วของติณณ์แล้ว เธอไม่รู้ว่าเขาถอดแหวนแต่งงานตั้งแต่ตอนไห