icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เหลี่ยมรักอาเขย

เหลี่ยมรักอาเขย

ผู้เขียน: จินต์พิชา
icon

บทที่ 1 ต้องรู้ให้ได้

จำนวนคำ:1232    |    อัปเดตเมื่อ:23/01/2025

งอยู่บนเบาะหลังบอกกับคนขับแท็กซี่วัยกลางคน

รือว่าน้องมาผิดบ้าน” คนขับถามเพราะคิ

งไงพี่ช่วยขับตามให้หนูหน่อยได้ไหมเดี๋ยวหนูให้เงินพิเศษจากค่าแท็กซี่

งจังก็รีบขับตามรถยนต์คันนั้นไป รถคันหน้าขับด้วย

ใช่คืนแรกที่เธอเห็นเขาออกจากบ้านเวลากลางคืน ตั้งแต่เธอกลับมาอยู่ที่เมืองไทยเกือบจะหนึ่งเดือนก็เห็นอาเขยออ

ไปยังคอนโดมิ

ะให้พี่ขับตามเข้าไปไหม

รอตรงนี

เขาไม่ขั

กลับเขามาพี่ค่อยวนไปส่งที่บ้านก็ไ

งห้านาทีรถคัน

นั่งมาด้วยมั้ยคะ หนูมองไม่ถนัด” หญิงสา

เพิ่มอีกคนนะคะ หนูจะให้

รค่ะ ขับต

ะยะห่างเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต เธอขับตามจ

ตรงนี้ก

ายเข้าไปในโรงแรมพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง

แล้วหนูจะให

ู้ว่าต้อ

ับก็เบอร์โทรที่

งคนขับรถด้านจากนั้นก็รีบเปิดประตูและเดินเข้ามาในโรงแรม

คนหนึ่งเข้ามาที่นี่หนูอยากรู้ว่าเขาไ

อกไม่ได้หรอกค่ะเพราะมั

่ช่วยบอกหนูหน่อยได

รอคะ” พนักงานถามเพราะเห็นว

็นหลาน

านสาวแต่เราก็บอ

กับเขาถ้าไม่เชื่อคุณดูรูปนี้สิคะ” ไอศิกายื่นรู

กไม่ได้จริงๆ ค่ะ ถ้ายังไงคุณ

านแนะนำแต่ไม่ว่าจะโท

เลย พี่ช่วยหน

ริงๆ ค่ะ

ไอศิกาชี้ไปยังโซฟาด้านหน้าซ

ไหนหญิงสาวก็เลยต้องนั่งรอ แต่ไม่รู้ว่าจะต้องรอนานเท่าไหร่ จะเดินไป

าตอนนี้เวลาที่ไทยมันดึกแล้

กลับแต่มีเรื่องอย

งด่วนใ

มมา

พาผู้หญิงเข้าโรงแรมเขาใช้

่าบอกนะว่ามีผู้

่อนว่าเวลาอลันพาผู้หญิงเข้าโร

ต่ไม่น่าจะเกินสามชั

ีบวางสายจากเพื่อนจากนั้นก็นั่งเล่นโทรศัพท์มือถือและคิดว่

ลาประมาณสามถึงสี่ทุ่มและเขาก็จะกลับไปนอนที่บ้า

่เพราะถ้าไปคุยที่บ้านก็กลัวว่าคุณอาสาวของตนเ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ต้องรู้ให้ได้2 บทที่ 2 สายตาคู่ใหม่ที่คอยจ้อง3 บทที่ 3 เขยที่แสนดี4 บทที่ 4 อีกหนึ่งชีวิต5 บทที่ 5 ยอมไปก่อน6 บทที่ 6 ไปคอนโดอาก่อน7 บทที่ 7 เราปลอดภัยดี8 บทที่ 8 เรื่องมันยังไงกันแน่9 บทที่ 9 คนที่รอคอย10 บทที่ 10 สายตาที่เปลี่ยนไป11 บทที่ 11 ไม่อยากนึกถึงเรื่องนั้นอีก12 บทที่ 12 ไม่อยากยุ่งแล้ว13 บทที่ 13 อยากคุยก่อนกลับ14 บทที่ 14 หวนคิดถึงคืนนั้น nc15 บทที่ 15 ไม่ได้เป็นอะไรมาก16 บทที่ 16 มันจะเป็นความลับ17 บทที่ 17 รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก nc18 บทที่ 18 ไม่อยากให้ไปเลย nc19 บทที่ 19 ต้องอยู่กับความรู้สึกผิด20 บทที่ 20 ปิดบังอะไรไว้21 บทที่ 21 ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย nc22 บทที่ 22 จากไปแล้วจริงๆ23 บทที่ 23 อย่าโทษตัวเอง24 บทที่ 24 กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา25 บทที่ 25 ผมผิดเอง26 บทที่ 26 ลับสายตา27 บทที่ 27 ไปเถอะค่ะ หนูอยู่ได้28 บทที่ 28 เหงาจนชิน29 บทที่ 29 ทำไมต้องปฏิเสธ nc30 บทที่ 30 จากนี้ไปไม่ใช่อาเขย (ตอนจบ)