แม่ผู้โศกเศร้า จะดูแลเจ้าเอง

ปในบ้าน หูของเขาก็แว่วได้ยินเสียงหั

ก็เห็นว่าในตอนนี้จางจ้าวเหวินกำลังปั่นจัก

ิน เก่งม

ใจจางจ้าวเหวิน จางเหวินชิงรู้สึกแปลกใจเป

หน้าลูกชายของตัวเอง อย่าว่าแ

กนัก เพียงแค่รู้สึกแปลกใจเพียงเท่านั้น แล้วเ

! ไม่อย่างนั้นฉันจะก

่อเขาเดินเข้ามาในห้องนอนของเธอ หลั

ขาจะไปรับกู่เยี่ยนถิงที่สนา

ี่ยวเหยา ยังไงฉันก็

ะร้องไห้ฟูมฟายขนาดไหนก็ตาม เขามองข้าวของที่กระจัดกระจายเต็มห้องนั

กับคว้ายาระงับประสาทที่อยู่ในขวดมาเทใส่มือ เม็ดยาสีขา

อย่าไปนะ

ือเข้าไปหมดทุกเม็ด หลังจากนั้นก็ปีนขึ้นไปนอนร้อ

เมื่อคืนเขาไม่ได้กลับบ้าน หลังจากไปรับกู่เยี่ยนถิงที่สนามบินแ

็ไม่ตื่น เขาจึงได้บอกให้เธอไปตามหมอมาดูอาการของเธอ และไม่ได้คิดอะไรมาก

สื้อผ้าและเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำชำระร่างกาย

ดถึ

ด้ตอบกลับหรือว่าโทรหาเธอ เขาไม่แน่ใจว่าความรู้สึกของเขา

็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เขาต้องแต่งงานกับหลินเสี่ยวเหยา หลังจากนั้นก็

้กระทั่งไปถึงที่ทำงาน และเธอก็มักจะไ

ลินเสี่ยวเหยาไปอาละวาด ตอนที่กำลังคุยเรื่องงานก

กหย่ากับเธอเต็มทน แต่ทว่าคุณย่าไม่ยอม ท่านได้บอกเอาไว้ว

รของคุณย่า เพราะว่าในตอนนี้ญาติท

ยจนกระทั่งถึงเวลาทานอาห

ได้เวลาอาหา

ี๋ยวฉั

เสี่ยวเหยากับจางจ้าวเหวินนั่งรออยู่แล้ว เมื่อเขานั่งล

ับเขาสักคำ ซึ่งตามปกติแล้วเธอมักจะคอยตักอาหาร

ทานอันนี้ดีกว่านะ แล

เธอจะต้องทำก็คือสุขภาพของซาลาเปาน้อย เพราะที่ผ่านมาหลินเสี่ยวเหยาคนเดิ

่วันนี้แม่ของเขาอ่อนโยนผิดปกติ เขาตักข้าวเข้าป

อยอย่างรักใคร่ เธอลูบหัวเขา

ลยนะ ไม่ต้

ยร้องไห้จ้า เขาแค่ต้องการอยากให้แม่ช่วยสอนเขาระบาย

บสอนจ้าวเหวิน

ห้เจียวหนิ

งเงื้อมือขึ้นทำท่าจะฟาดลงบนตัวของจางจ

ูคะ อย

ี่ยวเหยา พร้อมกับดึงร

ค่ะคุณช

้ม เด็กน้อยก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ถึงได้เกลียดเขา รวมถึ

มากเลย

อถอนหายใจออกมาเบา ๆ ที่ผ่านมาหลินเสี่ยวเหยาคนเดิมแย่ขนา

ก็ทานอีกห

ีกสองสามชิ้น และยิ้มใ

จะเล่านิทานให้ฟั

รั

จ รีบทานข้าวเพื่อที่จะได้ไปฟั