ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

่สิบสามปี ไม่คิดเลยว่าจะเลี้ยงคนเนรคุณแบบแก วันน

เพ้า สองมือซ้ายขวาข้างหนึ่งสวมกำไลทองข้างหน

ิบสามปี ส่วนในอ้อมแขนของคุณนายคนนี้ก็กำล

เธอเพียงแค่รับไม่ได้ที่ฉันแย่งความรักของพ่

เธอมันเป็นหัวขโมย เธอเป็นคนแย่งความรักตลอดยี่สามปีของลูกไปต่างหากล่ะ” นังชั้นต่ำที่เกิดในบ้านนอกแบบเธอ แต่กลับมีชีวิตที่สุ

ินโหรว ก่อนจะปิดซ่อนเอาไว้เป็นอย่างดี

ัดเยียดความผิดให้กับเสิ่นชิง พ่อแม่แท้ๆ ของเธอก็ตัดสินแล้วว่า เสิ่นชิงเป็นคนรังแ

ไล่เสิ่น

ถมยังไม่ใช่ลูกสาวในสายเลือดที่แสร้งทำตัวเป็นส

าที่สดใสและมีเสน่ห์ของเสิ่นชิง เริ่มร

ให้น้องสาวต้องเสียโฉมขนาดนี้！ คนนิสัยแบบแกไม่คู่ควรที่จะอยู่ที่เมืองหรงอีกต่อไป เมื่อตะกี้นี้ฉัน

สิบสามปี แต่งงานกับหยุนถิงไม่ได้ ก็ยังแต่งงานกับผู้ชายที่เคยหย่ามาก่

นชิงเอาแต่ทำร้ายเสิ

ก็ถูกเธอทำพังทุกครั้

น์แล้ว พ่อเสิ่นก็จะไม่เลี้

มหน้าลง แว

่แท้จริงของคนตระกูลเสิ่

กูลเสิ่นเป็นตระกูล

เลือด แล้วก็เป็นครั้งนั้นเองที่ตระกูลเสิ่นพบว่ากรุ๊ปเลือดของ

ธ์ทั้งหมดตามหาเสิ่นซินโหรวที่เป็นเ

่วยเหลือชีวิตคน นางพยาบาลจึงนำเด็กทารกทั้งหมดออกจากตู้อบเด็กทารก

่วนเสิ่นซินโหรวกลับถูกสามีภร

รั้ง คนตระกูลเสิ่นก็เลี้ยงดูและปร

รมานอยู่ข้างนอกมาเป็นเวลาหลายปี ถึงขนาดเอาความทุกข์ยากที่เสิ่น

อง ตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อีกแล

กษตรกรในหมู่บ้านหยุนซี ซึ่งเป็น

็มุ่งหาผลประโยชน์และหลีกเลี่ยงอันตรายกันทั้งนั้น ถึงยังไงตระกูลเสิ่นก็เป็นตระกูลร่ำรวยของเมืองหรง พี่อยู่อย่างสุขส

รณ์เลยสักนิด ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ บริษ

อะ.

เธอหันหลังเดินขึ้นไปข้างบน และเก็บเสื้อผ้า

ลขนาดใหญ่ที่นิ้วของเสิ่นซินโหรวก

อีกหน่อย อาจจ

ไพ่เหนือกว่า “เดือนหน้าเป็นงานหมั้นของฉันกับพี่หยุนถิง ถึงแม้

กจากนี้ยังได้หมั้นหมายกันเอาไว้แล้ว ทว่าตั้งแต่ที่เสิ่นซินโหรวถูกพากลับมา หยุนถิง

อปลายแบบนี้ เสิ่นชิงไม่แ

พี่หยุนถิงกับพี่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ตอน

บเสิ่นซินโหรว รู้สึก

ขยะแบบนี้อยู่อีกเหรอ ถ้าเธอชอบก็เอาไปเลย ฉันไม่มีนิสัยชอบเก็บขยะอย

วนนึกถึงเรื่องที่จะลงมือทำ “แม่คะ พี่พูดออกมาด้วยความโก