วาสนาของบุรุษผู้นั้นที่อกหักสิบครั้งก็ไม่ยอมแพ้

ละท้องที่ แต่หากพูดถึงมันทุกคนล้วนเข้าใจว่าหมายถึงที่ใด แผ่นดินนั

จุดเด่นต่างกั

ก็เรื่องหนึ่ง แต่แคว้นที่รุ่งเรืองจาก

มันกลุ่มใหญ่กำลังเพ่งมองไปยังริมถนนอีกฟากอย่างล

รั้งนี้จะ

ว่าแ

กินไปไหม จะทำลายสถิติตั

่งหมายเดียวก็ยังเป็นคนที่อยู่อีกฟากถนน หญิงสาวจากร้านขายบะหมี่เริ่

ทียนจื่อซานเกาศีรษะแก้เก้อ ในใจห

นี้ข้าลำบาก

สักนิดก็ไม่

านเป็นคนนิสัยดี ข้าจึงไม่อยากทำร้ายจิตใจ แ

อนฟ้าผ่าแล่นแปลบลงมากลางใจจ

่ไม่ได้พูดให้ชัดเจนแต่แรก ขอตัวก

ยางแห่งสำนักคุ้มภัยย

เสวียนหรงจำใจต้องเดินไปลากเขากลับ

ใจ โต๊ะสองตัวที่ลา

ัน แต่บรรยากาศโต๊ะพวกเขาราวกับป่าช้าหน้าหนาวเหลือเกิน สถานก

ิงชุนลูบหัวตัวเองร้องโอดโอยมองรองหัวหน้าอย่างไม่เข้าใจ เห็นท่าทางของเขาแต่ละคนก็ได้แต่ส่ายหน้

ลับมาเจี๊ยวจ๊า

ทียนจื่อซานกลับเหมื

ใสซื่อบริสุทธิ์ของท่านค

กไหเหล้ายกซดจนไหลล้นออกจากมุมปากเลอะเสื้อไปหมด แ

มีตาหามีแววไม่ ดูไม่ออกว่าส

าลูกพี่แค่โง

ก็ยัดกับแกล้มเข้าไป” เสวียนหรงใช้ตะเกียบคีบ ๆ ยัดอาหารเ

ทธิ์ใจ เกาเฟิงชุนทำงานดีและเป็นเด็กดีของพี่ ๆ มาก มาเสียก็แต่เขา

หรอก ลองใหม่ครั้งที่สิบเอ็ดก็ได้

ปหรือ” เทียนจื่อซานเ

รด้วยมือเปล่าเอา

างข้าน่าก

มือนเต้าหู้อย่างท่านไ

นชมอยู่เลย” เขารู้สึกเหมือน

ตุใด ๆ และรับงานจากสำนักคุ้มภัยเลี้ยงชีพ รู้ตัวอีกทีตอนนี้ก็มีสมา

ๆ กับที่นับได้ว่าเ

นบุรุษที่ดีคนหน

ว่าเขาโชคร้าย หากหญิงที่หมายตาไม่ได้เอาแต่พิศวาสใจกับชายชั่วก็ออกเรือ

้าวัดแล้วสวดภาวนาให้ฟ้าส่งใครสักคน

ยนจื่อซานก็ไหลพรืดลงจากเก้าอี้ไปกองที

กพี

างกับควายป่า ข้าไม่แบก

วเองเลย ในที่นี้ถ้าจะมีใ

หรงสะบัดหน้า โบกมือป

้องเล็กแบ

กก่อนจะปล่อยแก

ณกรรมน้องเล็กอย

้านสองก

อ้

สนใจ สุดท้ายพวกเขาก็หิ้วปี