ย้อนเวลามายุค80พร้อมระบบทำฟาร์มแสนห่วย เล่ม 2

ือหยวนเฟิงตลอดแต่เธอยังมีเพื่อนอยู่ หลังสือหยวนเฟิงย้ายไปเธอกับเพื่อนอีกสอง

เท่าไร ยังดีพอถึงปีสุดท้ายน้องชาย น้องสาว ทั้งสามคนขึ้

ที่ต้องการเรียนจนผ่านแล้ว หลังเรียนจบเธอไม่มีความกังวลเรื่องมหาวิทยาลัยเ

ร่วมกองทัพและข้างกายของเธอไม่มีเขาทำให้มีคนเข้ามาจีบไม่น้อยเลย แต

ก็ดี แต่ไม่มั่นใจอย่าไปสอนพวกเขา” หลิวตานสาธิตขั้นตอนการเตรียมดินพลางอธิบาย “ถึงตอน

งเธอไม่มีต้องอาศัยการเตรียมดินและดูแลให้ดี ก่อนหน้านี้หลิวตานใช่ว่าจะไม่หาขั้นตอนเอาไว้ เธ

ำอย่างไรกับฟาร์มน

แบ่งกันครึ่งหนึ่งบ้านรองลงทุนบ้านสามลงแรง หักค่าใช้จ่ายแล้วส่งให้

วคงไม่กลับมาอีก แต่บ้านสามไม่ยอมพวกเขาไม่ยอมตามไปด้วย เพ

์มพวกเขาเลยคงไม่รับไว้ และหลิวตานไม่ลืมว่าพวกเขายังมีหลิวต้าสยงอยู่ ปีนี้เขาอายุสิ

กินไป” อา

นมารายปีมีหรือจะไม่รู้ว่ารายได้ของฟาร์มมันมากแค่ไหน เพียงห

าะพวกเธอไม่อยู่แล้วเท่ากับว่าไม่ได้ทำต่อ และไม่คิดเสียดายเ

องชายทำแล้วจะให้ใครทำต่ออีก “หลานต

นเขามีเพิ่มขึ้นตลอด อาหารบ้านรองก็ทำให้ เสื้อผ้าซื้อให้ทุกปี การเรียนของลูกชายก็เป็นหลานสาวจัดการ บ้าน

นพ่อดี “พ่อรับไว้เถอะครับ ถ้าพ่อไม่รับไว้พี่สาวคงไม่ทำที่นี่ต

้ม “หลานชาย

กมา “ไม่ใช่ว่าใครอยากได้ก็ได้นะครั

ี่ชาย “ฟาร์มหลิวจะไปต่

บ แถมยังบอกว่ารอถึงสิ้นเดือนจะส่งเงินไปให้แปดในส

่บ้านหลายวันแล้ว แต่เรื่องล่าสุดที่ทุกคนรู้ก็คือบ้านรองหลิวจ

ปสถานที่นั้นไม่สนใจญาติพี่น้องคนอื่น

ายังคิดว่าบ้านอารองจ

งเดินทางไปเรียนที่อื่นไปตอนเช้ามืดกลับตอนดึก ส่วนหล่อนก็ไม่แม่สื่อมาทาบทาม ถ้าไม่ใ

ย่าหลิวกล่าวพลางส่งหลานชายให้หลานสาวดูแล “ฉั

ล็กของบ้านที่ถูกส่งตัวมาตอนหลิวถิงเหยาคลอดออกมาแล้ว ถึงเป็นหลานนอกแต่

่พี่ชายก่อเรื่องสามปีที่แล้วหลิวอี้ผิงเรียกได้ว่าอยู่เป็นกว่าคนอื่น

เรียนกับพวกเธอที่ปักกิ่ง หลิวตานบอกกับครอบครัวแล้วว่าไม่ต้องการกลับมาที่นี่อีก เป

ถึงเวลานั้นไม่แน่ว่าบ้านที่เพิ่งสร้างมาได้ไม่กี่ปีจะต้องโ

้าร

้ต้องบอกว่าพวกเขาไม่ดูดำดูแดงบ้านใหญ่เลย และพวกเขาหลบ

จึงเป็นอาสามที่ออกไปเปิดประตูรั้วให้ปู่หลิวย่าหลิ

ยคนที่สาม “แม่แกเรียกเจ

ล็กที่สุด ส่วนลูกชายคนรองกับลูกชายคนที่สามแน่นอนว่าเจ้ารอ

สียใจไม่น้อยเลยออกหน้าแทน “บ้านอาร

ว่าบ้านอื่นแต่นี่คือหลานชายของนาง

กเรียนหลังเพื่อนและกลับบ้านตอนค่ำคนเดียว นอกจากพ่อที่ออกไป

อนพ่อและแม่ เขาเหมือนพี่น้องบ้านรอ

เขา “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับบ้านสาม ฉันกับย

ล้วเลยเดินออกมา “มี

ม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่แบบนี้ทำให้นาง

นเขาไม่มี

้วนมีพ่อแม่ ไม่อย่างนั้นก็อกตัญญูแล้ว” สิ่งที่พวกเขาทำ

บ้านรองจะย้ายไปใช้ชีวิตในเมืองแบ

ขี้เกียจ “อยากตามไป? คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน สำคัญกับฉันหรือ เท่

ของนางต้องหายโกรธแล้วหรือ “อย่า

ฉันจำได้ว่าคุณรักลูกชายคนโต ลูกชายค

ไม่เอาเขาไปหรือ และหลิวตานไม่คิดจะพาใครไปเพิ่มอีกแล้ว การเริ่มต้นใหม่ไม่รู้ว่า

เป็นไม้ ถูกพวกเขาจูงจมูกแบบนี้ยิ่งต้องให้ฉันกับพ่อของแกไปด

พาเข้าไปใครจะไปได้กัน พวกคุณกลับไปเถอะฉันไม่ต้

กรังแกมีแม่คอยปกป้อง แต่ถ้าพ่อตอบว่าจะพ

าวของฉันเป็นคนตัดสินใ

สร้างแต่ปัญหาให้สองพี่น้องคู่นี้” เพื่อ

หน้าเยาะเย้ย “นี่แหละ รักลูกชายคน

อกจากสองคนที่กล่าวแล้วยังมีคนด้านหลังอีกจำนวนหนึ่ง กล่าวได้

รักครอบครัวตัวเอง! “พ่อรักปู่กับย่าข

เดินทางออกจากบ้านตอนเช้ามืด หลิวตานเดินเท้าไปยังบ้านหัว