icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

จองจำรักร้าย

บทที่ 3 ถึงชายแดนเหนือแล้ว

จำนวนคำ:1462    |    อัปเดตเมื่อ:27/03/2025

แม้แต่จินเยว่ที่ผายผอมลงในตอนแรกตอนนี้ก็มีน้ำมีนวลขึ้น เสวี่ยป๋อเหวินกับเกาซูฮวาก็ดูแข็งแรงขึ้นกว่าตอนที่ออกจา

่มองมามีทั้งเห็นใจและสะใจกับความโคร้ายที่ตระกูลเสวี่ยได้รับ คงมีเพียงเสวี่ยป๋อเหวินก

ของที่รอให้คนมาเลือกซื้อกลับไป ตอนที่จินเยว่อยู่เมืองหลวงนางก็ได้ชื่อมาหนึ่งในสาวงามของ

ามีสีสันยิ่งนัก แต่ตอนนี้มีทั้งคนใจกล้าและคนที่ยังลังเลอยู่ ด้วย

จเพราะครั้งนี้มีท่าน

เป็นให้ขุนนางทั้งเมืองมารอรับด้วยหร

สะใจที่ครอบครัวของนางตกต่ำเช่นนี้ บิดาของนางก็มีใบหน้าที่เคร่งเครียดขึ้น มารดาของนางที่ก้มหน้าลงต่ำก็ยิ่งก้มต่ำลงไป

่นางเอาคืนได้ ความอับอายในครั้งนี้นางจะคืนใ

ละครอบครัวขอตัวก่อน" เสวี่ยป๋อเหวินหันไปก้มหัวอย่างข

้าจ้าวตงหยางแล้วพูดโดยไร้เสียงว่า "ไอ้เวรเอ๋ย" จ้าวตงหยา

านมีไม่มาก แต่ก็พอให้จินเยว่ปลูกผักปแปลงเล็กๆไว้กินเอง หรือเลี้ยงไก่ไว้กินไข่ได้สักสิบตัว ก่อนที่ลู่ซานจะจากไป

ล้วพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ออกนอกพื้นที่อีก ตอนแรกลู่ซานก็จะได้อยู่คุ้มครองพวกเขาต่อ แต่เป็นแม่ทัพจ้าวท

นาง จินเยว่ข่มความโกรธจนตาแดง นางเดินเข้าไปหา

จ้าก็แล้วกัน" ดวงตาที่เออคลอไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธ นางปรับเสียงให้อ่อ

ม่ห้ามให้เจ้านำของกลับไป" ทหารนายนั้นรีบหันหลังวิ่งออกไปที่ค่ายทหารซึ่งอยู่ไม่ไกลทันที หากยั

บน้ำตาเล็กน้อยย่อมทำให้คนใจอ่อนอย่างง่าย นางใช้วิธีเช่นนี้ดีกว่า นอกจากจะได้คนเห็นใจแล้ว ยังทำให้คนของจ้าวตงหยางคิด

จัดการเองเจ้าค่ะ" นางแย่งผ้าในมือมารดามาถือ

ัดการอย่างรวดเร็ว ทหารที่คอยจับตาดูครอบครัวนางได้แต่มองตามอย่างไม่อยากเ

ช่วยทำให้แล้ว ในเรือนยังมีต้นหอมหมื่นลี้อยู่ด้วย ตอนนี้กำลังออกดอกส่งกลิ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ถูกเนรเทศ2 บทที่ 2 นางเปลี่ยนไปมากนัก3 บทที่ 3 ถึงชายแดนเหนือแล้ว4 บทที่ 4 เป็นสตรีที่น่าสนใจ5 บทที่ 5 ข้าเป็นผู้ตัดสินใจเอง6 บทที่ 6 คอยรับใช้ญาติผู้น้องของข้า7 บทที่ 7 ครั้งนี้เจ้าทำเกินไปแล้ว8 บทที่ 8 นำยามามอบให้นาง9 บทที่ 9 เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกหรือไง10 บทที่ 10 ถูกเว่ยซืออิงจัดการ11 บทที่ 11 หากข้ามาช้า นางคงไม่เหลือลมหายใจ12 บทที่ 12 ข้าจะทำเช่นไรกับเจ้าดี13 บทที่ 13 ข้าต้องการเพียงพี่หยางเท่านั้น14 บทที่ 14 เจ้าแน่ใจใช่หรือไม่15 บทที่ 15 ท่านยกโทษให้บิดาข้าแล้วรึ16 บทที่ 16 ท่านคิดดีแล้วใช่หรือไม่17 บทที่ 17 กลับเมืองหลวง18 บทที่ 18 เพราะนางเป็นภรรยาข้า19 บทที่ 19 นางเป็นฮูหยินของตระกูลใด20 บทที่ 20 นางเลือกแล้ว21 บทที่ 21 เจ้าโดนข้าคิดบัญชีภายหลังแน่22 บทที่ 22 ข้ากำลังช่วยเจ้าอยู่23 บทที่ 23 ท่านให้เวลาข้าเสียหน่อย24 บทที่ 24 อันอ๋อง25 บทที่ 25 เป็นข้าที่โง่เขลามาตลอด26 บทที่ 26 หน้าไม้27 บทที่ 27 เรียกข้าว่าพ่อตา ยังเร็วเกินไป28 บทที่ 28 ของกำนัลที่เปิ่นหวางมอบให้ถูกใจหรือไม่29 บทที่ 29 ข้าสาบานด้วยชีวิต30 บทที่ 30 หากเจ้าร้องบิดาจะตีก้นเจ้า31 บทที่ 31 เอาคืนท่านเจ้าเมืองโยวเป่ย32 บทที่ 32 ครั้งนี้ข้าคงไม่ยอมจบง่ายๆ33 บทที่ 33 เจ้าคิดว่าเจ้ามิผิดรึ34 บทที่ 34 งานมงคล35 บทที่ 35 บุตรเขยดีต่อเจ้าหรือไม่36 บทที่ 36 ข้าสำนึกผิดแล้วเจ้าค่ะ37 บทที่ 37 ขอราชโองการ38 บทที่ 38 เจ้ามีบุตรสาวให้ข้าสักคนดีหรือไม่39 บทที่ 39 จ้าวหลิงอวี้40 บทที่ 40 หรือนางวางยาพิษข้า41 บทที่ 41 ถูกส่งไปค่ายทหาร42 บทที่ 42 จะเก็บนางไว้มิให้ออกเรือนรึ43 บทที่ 43 หม่อมฉันมิอาจแต่งให้พระองค์ได้44 บทที่ 44 บุรุษชุดดำ45 บทที่ 45 องค์รัชทายาทแคว้นเหยี่ยน46 บทที่ 46 หากต้องการทำสงครามก็มิยาก47 บทที่ 47 รอเปิ่นหวางกลับมา48 บทที่ 48 ระเบิด49 บทที่ 49 มีอีกคนดีหรือไม่50 บทที่ 50 ตอนจบ