Stirct Tutor to Mr.Super Nice ติวเตอร์ร้ายกับนายสุดซื่อ

เขาไม่แน่ใจว่าควรตอบกลับไปอย่างไร นี่ไม่ใช่โจทย์ที่มีต

ะเบาๆ ก่อนจะถอนหายใจ “น

ว้แล้ว เขาเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ ก

่มีเรื่องเรียนให้ติวแ

คงสบตาเขาตรงๆ ไม่มีความลัง

ติวใช่ไหมครับ” นนท์พูดต่

เหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่าง แม้สีหน้าจะยังคงเป็นแบบเดิมดูเรียบเ

รอยู่เหรอครับ”

หลือบตามองนนท์ “ก็คิดอยู่ว่า… นายกำล

ว่ามันไม่เคยเป็นแค่เรื่อ

งคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าแบบที่เ

าเวลาพูดอะไรพวกนี้

ง “บางทีผมก็ไม่ซื่

ะไรต่อ ขณะที่เสียงฝนข้างนอกยังคงตกเ

กาะอยู่บนกระจกหน้าต่างของร้านกาแฟ บรรยากาศภายในย

จากเขา นนท์ไม่พูดอะไรอีก แต่รอยยิ้มของเขา

ธันวาถามขึ้น พลางหยิบปา

นจะยิ้มบางๆ “ไม่มีครับ…แต่ผ

รู่หนึ่ง ก่อนจะเลิกคิ

ะคุณกำลังคิดบางอย่างอ

.

องเรียน นนท์นั่งอยู่ที่โต๊ะตัวเดิม สมุดโน้ตเปิดค้า

นมากขึ้นกว่าครั้งก่อนๆ แต่ระหว่างที่กำลังขีดเขีย

ก่อนจะเหลือบตาไปมองเก้าอี้ข้างๆ ที่

ยนได้ดีขึ้นกว่าเดิม แต่ทำไมความรู้

ลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเปิดข้

ว…แต่ก็ยังอยาก

จ้องมองข้อความนั้น ราวกับกำ

แน่นขึ้นเล็กน้อย นี่เป็นครั้ง

่วๆ ก่อนจะวาง

งนี้อาจจะไม่ได้จบ

งตาของอีกฝ่าย

ันอาจจะไม่ค

้านกาแฟเล็กๆ แห่งนี้ ทุกสิ่งที่ถูกซ

ยากาศรอบตัวเปลี่ยนไป ไม่ใช่แค่จากบทสนทนา แต่

ก่อนจะถอนหายใจช้าๆ “นายยัง

ี่วางอยู่ตรงหน้า ก่อนจะยิ้มบางๆ “ถ้าเป็

ม่มีเหตุผลที่จะมานั่งอ

ๆ “คุณแน่ใจเหรอว่าต้

ี่พวกเขานั่งอยู่ ฝนที่เคยตกหนักกลายเป็นเสียงเบาๆ คล้ายก

้นช้าๆ “เรื่องนี้อา

ที่เริ่มมีประกายบาง

ับข้อความที่ไม่ได้กดส่ง เขาเคาะปลายนิ้ว

ว…แต่ก็ยังอยาก

อาจารย์ยังคงสอนต่อไป ขณะที่นักเรียนคนอื่นกำลังจดโน้ตกันอย่างขะมักเขม้น แต

่จะเขียนโน้ตลงไป เขากลับวาด

ม่ได้เป็นเพียงช่องว่าง แต่

อง โทรศัพท์ขอ

ก่อนจะพบข้อความหนึ

ากเจอ…ฉันก็ไ

ึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเผล

ลับด้วยมือที

งเลิกเรียน

นาที อีกฝ่า

็ไ

กหน้ากระดาษและขีดเขียนกันอย่างตั้งใจ แต่นนท์กลับรู้สึกว่าทุก

งเรียน ใจของเขาเต้นแรงอย่างไม่มีเหตุผล เมื่อรู้

ดตกทำให้บรรยากาศรอบตัวสดชื่น สายฝนทิ้งละอองไว้

ระตูเข้าไป ดวงตาเขากวาดมองไปรอบร้านทันที แ

ระตูเปิด ดวงตาของเขาสบกับนนท์เพียงครู่หนึ

นั่

ียบระหว่างพวกเขาไม่ได้อึดอัดเลยสักนิด แต่มันกลับเต

วแล้วนะ” ธันวาพูดขึ้น

่อนจะส่งยิ้มที่ดูจะมี