หวนคืนมิลืมรัก

หลีเงยหน้าจากผ้าที่กำลังปักลาย นาง

ยถามขึ้นมาพร้อมกับค

ั้ง ส่งเทียบเชิญไป นางก็ผิดนัดเสียทุกครั้ง และหากเป็นเช่นดังปกติวันนั้นที่นางแอบออกไปพบองค์ชายสี่ที่ชานเมือง ต่อให้แม่ทัพหลิวตาม

าว่าเมื่อเช้าองค์ชายสี่มาหา

หน้าคุณหนูที่ดูงงงวย นางจึงรีบขยับเข้าไปใกล้มากยิ

เจ้าค่ะ ตอนแรกสาวใช้คนนั้นก็ไม่ยอมบอก แต่บ่าวยัดถุงเ

งเจ้านายหมดแล้ว ช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก และที่น่ารังเกียจมากยิ่งกว่า

ที่จวนแม่ทัพหลิวทำไม แล้วเกี่ยวอะไ

กบอกว่าคุณหนูเป็นสหายของนาง นัดกันไว้เสียดิบดีว่าจะไปซื้อชาดด้วยกัน ก็ทิ้งกันไปล่าสัตว์กับองค์ชายสี่ แล้ววันนี้ยังหนีคุณหนูไปกับองค์ชายสี่อีกด้วย นางเห็น

็มที่กำลังปักผ้าจึงแทงเข้าที่

” อาชิงรีบแย่งเอาเข็มและผ้าอ

ามาใส่แผลให้ข้าเถอะ” อา

มองให้เห็นหญิงชั่วผู้นั้น ช่างน่าไม่อายนัก ให้ท่าองค์ชายสี่ทุกครั้งที่เจอ ทั่วทั้งเมื

ังจิ้งจอกร่านราคะ

ร้านอื่นกันเถอะ หรือหากทั้งเมืองหลวงหาชาดที่ถูกใจเจ้าไม่ได้ ข้าจะทูลขอจากเสด็จแม่มาให้เจ้าดีหรื

ล้วกันเพคะ” หลิวอวี่หนิงหยิบชาดสีชมพูอ่อนขึ้นมาหนึ่งอัน หลงจู๊เห็นดังนั้นก็รีบเข้าไปรับของมาจ

ึ่งอันอีกด้วย ครั้นเสร็จจากร้านกวนฮวา ชายหนุ่มก็มิได้พานางกลับไปส่งที่จวน เขาพานางมานั่งกินอาหารที่เหลาสุรา หลิวอวี่

กู่เหว่ยหยวนยิ้มออกมา มองท่าทางสงสัยของนางอย่างเบิกบานใจ คิ

คะ” หากเป็นเพียงสองสามอย่าง นางก็ยังพอเข้าใจได้ว่าเป็นเรื่องบังเ

อาหารที่ชาววังปรุงขึ้น เป็นอาหารรสอ่อนเสียส่วนใหญ่ แต

รยิ่ง”หลิวอวี่หนิงเบิกตาขึ้น นางเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาเป็นประกาย นับว่านางหลงรักคนไม่ผิดจริง ๆ คำ

ช่นเดียวกัน เหมือนกับว่าคำพูดของ

มู่บ้านซิงฮวาออกมาอีกด้วย” กู่เหว่ยหยวนหัวเราะออกมาเสียงดัง ดูก็รู้ว่าเขาถูกใจคำพูดนางมากเพียงใด เหล่าองครักษ์ต่างก็ก้มหน้าแต่แววตา

ชั้นดี องค์ชายสี่เพคะว

่หนิงหนิงยอมออกมาเที่ยวเล่นกั

างตนเองเกินไปนัก สายตาคู่นั้นเหมือนจะกลืนกินนางไปทั้งตัว ดูอย่างไรก็เหมือนหมาป่าที

้เปิดเผยความในใจอีก เขารินสุราลงจ

ัยองค์ชายเพคะ” หลิวอวี่หนิงสาดสุราลงไปในลำคอจนหมดจ

ื่นไปซับที่มุมปากของนาง ร่างอรชรตัวเกร็งขึ้น ทว่ามิได้ขยับหนี ดวงตาชายหนุ่มเป็นประ

ให้หลบหนี เขาดูดดื่มเอาน้ำหวานในโพรงปากนางเสียจนเหือดแห้ง ครั้นรู้สึกว่าร่างอรชรอ่อนระทวยลง ก็ขยับ

ลง ใบหูนางขึ้นสีแดงราวกับโลหิต ก

น่อย”เสียงแหบพร่าเอ่ยออกมา พร้อมกับค