icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ตำนานตาม่วง

ตำนานตาม่วง

ผู้เขียน: Wald Bridges
icon

บทที่ 1 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 1)

จำนวนคำ:1508    |    อัปเดตเมื่อ:27/06/2025

าข้าไปแล้ว เจ้าปล่อ

ทียนอันแห่ง

นที่มหาม

พลังจิตของนางถูกดูดไปจนหมด ข้อเท้าที่เรียวเล็กก็ถูกต

่นบูชา ย้อมทับบันไดแห่ง

ต ๆ นอนรอความตายอยู่

่เพียงแต่เกิดมามีหน้าตาสะสวยงดงามจนน่าพิศวงเท่านั้น แต่ตอนอายุสิบเก้านางยังได้เป็น

ยุน้อย แต่โชคดีที่หลังจากนางท้องเขาก็จะดูแลนางเป็นอย่างดีทุกวัน อีกทั

รื่องที่น่ายินดีสองเร

น้องสาวบุญธรรมของมู่ชิงเกอเปลี่ยนไปราวกับคนละคน ใ

างกลับตาลปัตรไปหมด ความฝั

ลยนะเจ้าคะ จนถึงตอนนี้แล้วท่านยังไม่เข้าใจอีกหร

เออร์ของข้าบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ด

ิงอวี่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย มู

จนางในคืนนั้น ก

เด็กก็เป็นผู้ที่บร

ักหน้าอย่างเศร้า ๆ นางกัดฟันอดทนต่อคำกล่าวหาและการใ

ทั้งยังควักดวงตาสีม่วงที่มีศาสตร์ตาทิพย์ของข้าไปแล้ว ตอนนี้ขอเพียงแค่

ยงของซวนหยวนหยูกล

าได้อย่างสมบูรณ์ ไม่อย่างนั้นข้าจะยอมรับไอ้เด็กเวร

งและถูกทรยศ มันทำให้มู่ชิง

มู่ชิงอวี่อย่างไม่ลดละ เสีย

าปล่อยลูกข้าไปเถิด! ข้ายังท

มีแค่มู่ชิงเกอได้ยินเพียงคนเดียวว่า “เพราะเหตุนี้ ข้าก็เลยทำให้เจ้าได้มีค่ำคืนที่สุขสันต์ แล้ว

็เอามีดสั้นแทงเข้าไ

้อง แล้วเด็กก็

งสีม่วงก็พุ่งข้ามท

ยหวนอยู่ท่ามกลางแอ่งเลือดราวกับส

้ว ข้าก็จะไม่ปล่อย....

วเช่นเจ้า จะยังโชคดีได้มีชีว

ากชั้นที่เก้าสิบเก้าขอ

บว่าวที่เชือกขาด ภายในชั่วพริบตา

่วนมู่ชิงอวี่ก็กำลังอุ้มเด็กเอาไว้ แล้วพวก

็มีลำแสงของดวงตาสีม่วงพุ่งออกม

งกล้าก็เปล่งออกมา

มหายใจไปแล้ว หอบหายใ

เหลื

้งร่างกายเท่านั้น แต่ดวงตา

กศาสตร์ตาทิพย์ที่ยังหลงเหลืออยู่เท่านั

นิท ความทรงจำอันน่าเศร้าต่าง

นศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดผู้สง่างาม ได้ข้ามเวล

ร่างเดิมแล้ว ความอัปยศอดสู และความเจ็บปวดทั้งหมดที่นางต้องแบกรับในวันนี้ ในภายภาค

มเป็นความตายนี้ นางไม

ำคัญหลายจุดอย่างแรงเพื่อห้ามเลือด ทำให

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 1)2 บทที่ 2 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 2)3 บทที่ 3 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 1)4 บทที่ 4 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 2)5 บทที่ 5 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 1)6 บทที่ 6 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 2)7 บทที่ 7 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 1)8 บทที่ 8 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 2)9 บทที่ 9 ในที่สุดก็หาเจ้าเจอเสียที10 บทที่ 10 มังกรเก้าสวรรค์ยังต้องก้มหัวศิโรราบ11 บทที่ 11 ทำไมจึงไม่มีปฏิกิริยาอันใดเลย12 บทที่ 12 ค่อย ๆ ทรมานอย่างช้า ๆ13 บทที่ 13 รู้ถึงไหนอายถึงนั่น14 บทที่ 14 ลูกรัก เจ้ามีนามว่าเยี่ยงใด15 บทที่ 15 เฉิงเอ๋อร์16 บทที่ 16 เขาคือพ่อแท้ ๆ ของเป่าเอ๋อร์กับเฉิงเอ๋อร์อย่างนั้นรึ17 บทที่ 17 คิดจะหนีงั้นหรือ สายไปเสียแล้วล่ะ18 บทที่ 18 ท่านหลี่ผู้ดูแลจวน19 บทที่ 19 มู่หยวนเฟิง20 บทที่ 20 เกิดความผิดปกติขึ้นอย่างกะทันหัน21 บทที่ 21 พิษ22 บทที่ 22 ช่างน่าชังยิ่งนัก23 บทที่ 23 เรือนหลังนี้ ข้าไม่ขาย24 บทที่ 24 หมอผี25 บทที่ 25 เกิดมาพร้อมกับดวงตาสีม่วง26 บทที่ 26 ฝึกฝนการใช้งานศาสตร์ตราทิพย์27 บทที่ 27 ภาวะบกพร่องทางการสื่อสาร28 บทที่ 28 เปิดโรงหมอ29 บทที่ 29 ท่านเองก็อย่าหวังว่าจะได้มีชีวิตที่สงบสุขเลย30 บทที่ 30 พ่อตัวจริงอย่างนั้นรึ31 บทที่ 31 มีวิธีที่จะจัดการกับเจ้าเยอะแยะไป32 บทที่ 32 ยอมให้ข้าดูดเลือดเจ้าแต่โดยดี33 บทที่ 33 กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง34 บทที่ 34 ใครเด็กเหลือขอ35 บทที่ 35 ต่างคนต่างมีจุดประสงค์แอบแฝง36 บทที่ 36 มู่ซินโหรว37 บทที่ 37 เจ้าไปเอาความกล้ามาจากที่ใด38 บทที่ 38 คนจากจวนจิงหยวนโหวมา39 บทที่ 39 ช่างน่าหดหู่ใจเสียจริง40 บทที่ 40 ไม่คิดว่าสิ่งที่พูดมาน่าขันบ้างเลยรึ41 บทที่ 41 เทพธิดาไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่42 บทที่ 42 ไม่ต้องเกร็งถึงเพียงนี้ก็ได้ ข้าไม่กินหัวท่านหรอก43 บทที่ 43 ยาลูกกลอนพิษ