icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ตำนานตาม่วง

บทที่ 3 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 1)

จำนวนคำ:1313    |    อัปเดตเมื่อ:27/06/2025

ีต่อ

ายในห้องนอนของวั

หนึ่ง บุรุษผู้นั้นกำลังขึ้นคร่อมอยู่ด้านบน ส่วนนางกำ

ของนางไว้อย่างทะนุถนอม แล้ว

รุษผู้นั้นยังดังก้องเข้ามาในหูด้วยว่

ายามเบิกตากว้าง หมายจะมองบุ

างเห็นจะกลับกลายเป็นใบหน้าอ

นรกเ

ทั้งตัว จากนั้นนางก็ลุกข

ไปในพริบตา มันเจาะทะลุเสาที่อยู่ตรง

ยังคงหลงเหลือร่องรอยของบุรุษเ

อปกปิดดวงตาเทียมที่ไร้ประกายเอาไว้ นางจึงสวมหน้

่เอง มู่ชิงเกอถึงกับถ

้นางต้องนอนติดเตียงถึงสามปีเต็ม หากมิใช่เพราะโชคดีได้เดินทางไปยังเมืองเชียนจวิ๋น หากมิใช่เพราะนาง

คนไปสืบหาข่าวคราวมาจากทั่วทุกสารทิศ แต

ย จนบัดนี้ศาสตร์ตาทิพย์ของนางเริ่มบรรลุระดับต้น ๆ แล้ว แม้ว่ายังไม่อาจมองเห็นได้อย่างช

ึงราชาแห่งวิญญาณขั้นเก้าแล้ว แม้จะอยู่ในพ

ฮ่องเต้แห่งวิญญาณ กษัตริย์แห่งวิญญาณ จักรพรรดิแห่งวิญญาณและเทพวิญญาณ ซึ่งโดยทั่วไปแล้วสามระดับแรกมักพบได้ในพิภพแห่งนรก เมื่อบรรลุถึงระดับแม่ทัพ

ม่ถึงอาณาจักรฮ่องเต้แห่งวิญญาณอย่างที่เคยมีในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด แต่หากจะจัดการกับซวนหยว

งพิภพแห่งนรกเพื่อเอาดวงตาที่แท้จริงของนางกลับคืนมา...… หากได้ดว

กอรับรู้ได้ว่ายังอยู่ในราตรีอันมืดมิด

งเกินไป จึงทำให้เด็กหญิงที่กำลั

วขาวเปลงปลั่งอมชมพู ใบหน้ากลมป้อมน่ารัก ดวงตากลมโตสดใสที่เปล่งประกาย

างสะลึมสะลือ พร้อมทั้งใช้มือเล็ก

ต้องกลัวนะเจ้าคะ...… เป่

ินเข้าสู่หัวใจของมู่ชิงเกอ ส่งผลให้คิ้วที่ขมวดมุ่นของนางผ่อนคลายลงโดยพลัน

านี้ โชคยังดีท

ดูแลนางอย่างเต็มที่ ทั้งคอยเป็นสายตา

๋อร์เป็นบุรุษเพศ ซึ่งเป่าเอ๋อร์ก็ไม่เคยบ่นเลยสักครั้ง นับเป็

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 1)2 บทที่ 2 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 2)3 บทที่ 3 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 1)4 บทที่ 4 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 2)5 บทที่ 5 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 1)6 บทที่ 6 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 2)7 บทที่ 7 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 1)8 บทที่ 8 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 2)9 บทที่ 9 ในที่สุดก็หาเจ้าเจอเสียที10 บทที่ 10 มังกรเก้าสวรรค์ยังต้องก้มหัวศิโรราบ11 บทที่ 11 ทำไมจึงไม่มีปฏิกิริยาอันใดเลย12 บทที่ 12 ค่อย ๆ ทรมานอย่างช้า ๆ13 บทที่ 13 รู้ถึงไหนอายถึงนั่น14 บทที่ 14 ลูกรัก เจ้ามีนามว่าเยี่ยงใด15 บทที่ 15 เฉิงเอ๋อร์16 บทที่ 16 เขาคือพ่อแท้ ๆ ของเป่าเอ๋อร์กับเฉิงเอ๋อร์อย่างนั้นรึ17 บทที่ 17 คิดจะหนีงั้นหรือ สายไปเสียแล้วล่ะ18 บทที่ 18 ท่านหลี่ผู้ดูแลจวน19 บทที่ 19 มู่หยวนเฟิง20 บทที่ 20 เกิดความผิดปกติขึ้นอย่างกะทันหัน21 บทที่ 21 พิษ22 บทที่ 22 ช่างน่าชังยิ่งนัก23 บทที่ 23 เรือนหลังนี้ ข้าไม่ขาย24 บทที่ 24 หมอผี25 บทที่ 25 เกิดมาพร้อมกับดวงตาสีม่วง26 บทที่ 26 ฝึกฝนการใช้งานศาสตร์ตราทิพย์27 บทที่ 27 ภาวะบกพร่องทางการสื่อสาร28 บทที่ 28 เปิดโรงหมอ29 บทที่ 29 ท่านเองก็อย่าหวังว่าจะได้มีชีวิตที่สงบสุขเลย30 บทที่ 30 พ่อตัวจริงอย่างนั้นรึ31 บทที่ 31 มีวิธีที่จะจัดการกับเจ้าเยอะแยะไป32 บทที่ 32 ยอมให้ข้าดูดเลือดเจ้าแต่โดยดี33 บทที่ 33 กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง34 บทที่ 34 ใครเด็กเหลือขอ35 บทที่ 35 ต่างคนต่างมีจุดประสงค์แอบแฝง36 บทที่ 36 มู่ซินโหรว37 บทที่ 37 เจ้าไปเอาความกล้ามาจากที่ใด38 บทที่ 38 คนจากจวนจิงหยวนโหวมา39 บทที่ 39 ช่างน่าหดหู่ใจเสียจริง40 บทที่ 40 ไม่คิดว่าสิ่งที่พูดมาน่าขันบ้างเลยรึ41 บทที่ 41 เทพธิดาไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่42 บทที่ 42 ไม่ต้องเกร็งถึงเพียงนี้ก็ได้ ข้าไม่กินหัวท่านหรอก43 บทที่ 43 ยาลูกกลอนพิษ