การทรยศโดยบังเอิญครั้งที่ 34 ของเขา

ความคิด ความรู้สึ

าเกิดอะไรขึ้นหลังประตูท

ดติดอยู่กับเศษเสี้ยวของความหวัง บางทีเ

หน้า ทีละก้าว จนกระทั่งไปย

นก็ได้

เธอ ตามมาด้วยเสียงของเ

้งไว้เบื้องหลังความว่างเปล่าที่ก

องหรือร้องไห้ ฉันจะไม่ให้พวกเขาสะ

สะอื้น ฉันเดินโซซัดโซเซออกจากโรงแรมไปสู่อากาศยามค

่างขึ้นจากสีดำเป็นสีเทา สมองของฉันคือห้องทรมานที่ไม่หยุดหย่อ

วิตอยู่ข้างในฉัน เป็นน้

้น เสื้อผ้าของเขายับยู่ยี่ ม

ช่ไหม?" ฉันถาม

ธอไม่สบาย เธอโดนวาง

น่าสมเพชและดูถู

น แตกพร่าด้วยความบ้าคลั่ง "ธา

เริ่มหมดลง "เลิกดราม่าได้แล้วไอลิน งานแ

่งหน้าไปที่ห้องอาบน้ำ ไม่

ปาก ในที่สุดน้ำตาก็ไหลออกมา ร้อนผ่าวและขมขื่น ฉันโง่เง่าขน

งๆ ไปตามหน้าที่ สมองชาด้าน ในที่สุดฉันก็ผล็

ขนฉัน ธามกำลังลากฉันลงจากโซฟา ใบ

รถ" เ

" ฉันร้อง พยาย

ปอย่างรวดเร็ว จนยางรถส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด

ค้นเสียงออกมา เป็นเสียงคำรามต่ำๆ "ค

นะ! ฉันไม่ได

กระโดดตึก! เธอบอกว่าคุณบอกเธอว่าถ้าเธอไม่ไป คุณจะทำลายอนาคตของเ

งง นี่มันบ้าไปแล้ว มั

" ฉันพูด เสียงเ

ดาดฟ้า เกลอยู่ที่นั่น ยืนอยู่ใกล้ขอ

ไอลิน ฉันขอโทษ! ฉันจะไปเอง! ได้โปรด อย่าทำร้า

ไปด้วยความตื่นตระหนก เขารีบวิ่งเ

ัวเธอ การเคลื่อนไหวอย่างกะ

องฉันสะดุดก

อดเกลไว้ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโล่งใ

่งที่รู้สึกเห

ทกเข้ากับนั่งร้านที่อยู่ต่ำ

ิไปคือธามกำลังประคองเกลอยู่ในอ้อ